σ.σ. Εμείς καλά περνάμε. Για να δούμε όμως, πώς περνάνε οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι στην Ουκρανία με ευθύνη και των επισκόπων μας; Και αφού δούμε, να πάμε να ευχαριστήσουμε την «λεβέντικη ιεραρχία» και για τούτο το κατόρθωμά της!
«Και στον Ρώσο είπα ότι λυπάμαι, αλλά είμαστε μια οικογένεια με τον Πατριάρχη. Πώς θα αφήσω την οικογένεια για να πάω κάπου αλλού; Συντάσσομαι με τον Πατριάρχη.» [Αθηνών Ιερώνυμος στην Καθημερινή]
Εμείς πάλι, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, συντασσόμεθα με τους διωκόμενους Ορθοδόξους αδελφούς και όχι με τον διώκτη πατριάρχη Βαρθολομαίο. Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ μας είναι ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ και τα ΜΕΛΗ είναι ΑΔΕΛΦΙΑ μας. Δεν είναι οικογένειά μας οι μυστικές λέσχες και τα σαλόνια των πολιτικών, ούτε αδέλφια μας είναι οι μαϊμούδες τους που παριστάνουν τους κληρικούς!
…………………………………………………..
Οι πιστοί της διωκόμενης Ορθόδοξης Εκκλησίας Ουκρανίας UOC ψέλνουν Χριστός Ανέστη την παραμονή της Πρωτοχρονιάς 2022-2023 κατά την τελευταία λειτουργία στην Άνω Λαύρα Σπηλαίων του Κιέβου στο ναό των Αγίων Αντωνίου και Θεοδοσίου. Eίναι γι αυτούς κάτι σαν Ακάθιστος..
-https://www.youtube.com/watch?v=Ve7W2U8JiEM&t=40s
Dimpenews...
http://aktines.blogspot.com/2023/01/blog-post_2.html#more
Επειδή βλέπω τον μεγάλον σάλον, που γίνεται εις την Εκκλησίαν μας, εξαιτίας των διαφόρων φιλενωτικών κινήσεων και των επαφών του Πατριάρχου μετά του Πάπα, επόνεσα κι εγώ σαν τέκνον Της και εθεώρησα καλόν, εκτός από τις προσευχές μου, να στείλω κι ένα μικρό κομματάκι κλωστή (που έχω σαν φτωχός Μοναχός), διά να χρησιμοποιηθεί και αυτό, έστω και για μια βελονιά, διά το πολυκομματιασμένο φόρεμα της Μητέρας μας. Πιστεύω ότι θα κάμετε αγάπην και θα το χρησιμοποιήσετε διαμέσου του θρησκευτικού σας φύλλου. Σας ευχαριστώ.
Θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμην εν πρώτοις απ’ όλους, που τολμώ να γράψω κάτι, ενώ δεν είμαι ούτε άγιος ούτε θεολόγος. Φαντάζομαι ότι θα με καταλάβουν όλοι, ότι τα γραφόμενα μου δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας βαθύς μου πόνος διά την γραμμήν και κοσμικήν αγάπην δυστυχώς του πατέρα μας κ. Αθηναγόρα. Όπως φαίνεται, αγάπησε μίαν άλλην γυναίκα μοντέρνα, που λέγεται Παπική Εκκλησία, διότι η Ορθόδοξος Μητέρα μας δεν του κάμνει καμμίαν εντύπωσι, επειδή είναι πολύ σεμνή.
Αυτή η αγάπη, που ακούστηκε από την Πόλη, βρήκε απήχηση σε πολλά παιδιά του, που την ζουν εις τας πόλεις. Άλλωστε αυτό είναι και το πνεύμα της εποχής μας: η οικογένεια να χάση το ιερό νόημά της από τέτοιου είδους αγάπες, που ως σκοπόν έχουν την διάλυσιν και όχι την ένωσιν…
Με μία τέτοια περίπου κοσμική αγάπη και ο Πατριάρχης μας φθάνει στη Ρώμη. Ενώ θα έπρεπε να δείξει αγάπη πρώτα σ’ εμάς τα παιδιά του και στη Μητέρα μας Εκκλησία, αυτός, δυστυχώς, έστειλε την αγάπη του πολύ μακριά. Το αποτέλεσμα ήταν να αναπαύσει μεν όλα του τα κοσμικά παιδιά, που αγαπούν τον κόσμον και έχουν την κοσμικήν αυτήν αγάπην, να κατασκανδαλίση, όμως, όλους εμάς, τα τέκνα της Ορθοδοξίας, μικρά και μεγάλα που έχουν φόβο Θεού.
Μετά λύπης μου, από όσους φιλενωτικούς έχω γνωρίσει δεν είδα να έχουν ούτε ψίχα πνευματική ούτε φλοιό. Ξέρουν, όμως, να ομιλούν για αγάπη και ενότητα, ενώ οι ίδιοι δεν είναι ενωμένοι με τον Θεόν, διότι δεν Τον έχουν αγαπήσει..............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου