Άρα λοιπόν, κινδυνεύει ο κόσμος μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Ντόναλντ Τραμπ και την ομιλία του, την οποία πολλοί χαρακτήρισαν «ενοχλητική»; Ας προσπαθήσουμε να συλλογιστούμε με ανοιχτό μυαλό και τα πόδια μας στο έδαφος, ξεκινώντας από την πραγματικότητα, πέρα από την αντίθετη ρητορική. Προερχόμαστε από μια περίοδο δύο ετών κατά την οποία διακινδυνεύσαμε πραγματικά τον παγκόσμιο πόλεμο, με δύο διαλυμένες συγκρούσεις που αιματοκύλησαν την κορυφογραμμή μεταξύ Ανατολής και Δύσης, στο βορρά και στο νότο. Με μια σειρά διαδοχικών επιπτώσεων, όπως κούρσα εξοπλισμών, ενεργειακές κρίσεις, εκτίναξη των τιμών του φυσικού αερίου, απώλεια ρόλου και βάρους της Ευρώπης, κατάρρευση των διεθνών σχέσεων και το αναζωπυρωμένο μίσος του αραβο-ισλαμικού κόσμου προς τη Δύση και το Ισραήλ. Εν ολίγοις, ήμασταν πιο κοντά στον παγκόσμιο πόλεμο από ό,τι ήμασταν από την κουβανική κρίση, πριν από περισσότερα από εξήντα χρόνια (και ακόμη και τότε, για την ιστορία, υπήρχε ένας «καλός» πρόεδρος και ένας δημοκράτης στον Λευκό Οίκο, Τζον Φ. Κένεντι και μάλιστα ένας καλός Ουκρανός κομμουνιστής στο Κρεμλίνο, ο Νικήτα Χρουστσόφ). Σήμερα αυτή η διπλή σύγκρουση επιλύεται και όλοι αναγνωρίζουν ότι η άφιξη του Τραμπ έχει ξεμπλοκάρει την κατάσταση. Όμως η επίσημη ιστορία είναι το αντίθετο: χάνουμε την ειρήνη (!) γιατί έρχεται, ο πολεμοχαρής.Ο Τραμπ είναι σκληρός και τσιμπημένος , δυσάρεστος ακόμα και στον τόνο της φωνής του, αλαζονικός και καυχησιάρης. Η τρέχουσα άποψη είναι ότι μαζί του οι Επτά Βιβλικές πληγές θα πέσουν στον κόσμο. Πάμε να δούμε τα πλεονεκτήματα.
1) Ο Τραμπ έχει ανοίξει επικίνδυνες διεκδικήσεις στον Παναμά, τη Γροιλανδία, τον Καναδά, στα σύνορα με το Μεξικό, λίγο παντού. Στην πραγματικότητα, ο Τραμπ δεν απείλησε ποτέ με στρατιωτική επέμβαση, αλλά υποστήριξε ελεύθερες λαϊκές ανακοινώσεις, εμπορικές εξαγορές, πολιτικές και διπλωματικές διαπραγματεύσεις. Ο Τραμπ διαπραγματεύεται ως εξής: πυροβολεί ψηλά και χοντρά, για να ξεκινήσει μια διαπραγμάτευση και να επιτύχει συγκεκριμένα αποτελέσματα, στη διέλευση πλοίων από το κανάλι στον Παναμά, στον έλεγχο των πόρων –αλλιώς σε κίνδυνο «κινέζικο» – στη Γροιλανδία, στην επανατοποθέτηση του Καναδά, μετά την αποτυχημένη εμπειρία του Τριντό, όχι μόνο ως προς την αφυπνιστική ιδεολογία.
2) Ο Τραμπ ακολουθεί τον Μασκ επικαλούμενος τον Άρη και την Τεχνητή Νοημοσύνη: αλλά όχι τον θεό του πολέμου αλλά μάλλον τον πλανήτη που πρέπει να κατακτήσει. Μια επιθυμητή μετατροπή των στρατιωτικών δαπανών σε διαστημική επιχείρηση. Τότε θα επενδύσει πολλά στην Τεχνητή Νοημοσύνη, που είναι σίγουρα ένας επικίνδυνος τομέας: αλλά μέχρι χθες παραπονιόμασταν για την καθυστέρηση και την απουσία κρατικής εξουσίας σε έναν τόσο κρίσιμο τομέα, αφημένο σε ιδιώτες, και τώρα παραπονιόμαστε για μια στοχευμένη παρέμβαση;
3) Ο Τραμπ θα επιβάλει βαρείς δασμούς όχι μόνο στους γείτονες Καναδά και Μεξικό για να τους αναγκάσει να φυλάνε τα σύνορά τους. Αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, ξεκινώντας από την Ευρώπη. Ας συνειδητοποιήσουμε ότι η παγκοσμιοποίηση σήμερα ωφελεί την Κίνα και την Ασία, δεν συμπίπτει πλέον με δυτικά, ευρωπαϊκά και αμερικανικά συμφέροντα. Σήμερα πρέπει να προστατευτούμε, να έχουμε ασπίδες και φίλτρα στο παγκόσμιο εμπόριο, να προστατεύσουμε τις οικονομίες μας. Είναι ένα ακανθώδες ζήτημα, αυτό των δασμών, αλλά πρέπει να διαπραγματευτούμε με τον Τραμπ, να βρούμε ένα σημείο σύγκλισης. Ξεκάθαροι δασμοί μακροχρόνια φιλία.
4) Η στάση στους λαθρομετανάστες, ο αποκλεισμός των συνόρων, η ανάκληση του ius soli. Μπορεί να σας αρέσει ή όχι, μπορείτε να συζητήσετε τις επιμέρους διατάξεις με βάση την αξία τους και όχι σαν τους εχθρικούς τόνους που χρησιμοποιεί και τις πρόχειρες φόρμες. Όμως, από τη μία πλευρά αντιστοιχούν στην εκλογική εντολή που έλαβε, ψηφίστηκε για να προχωρήσει αυτό το πρόγραμμα. Από την άλλη πλευρά, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η Δύση δεν είναι ικανή να φιλοξενήσει μαζικά μεταναστευτικά ρεύματα, διαφορετικά κινδυνεύει να καταρρεύσει, παρασύροντας ολόκληρο τον κόσμο στην καταστροφή. Τα ζητήματα της μετανάστευσης και της ασφάλειας των συνόρων πρέπει να αντιμετωπιστούν ρεαλιστικά, όχι με τη ρητορική της ένταξης και του καλωσορίσματος. Η επαναφορά της θανατικής ποινής σε όλες τις αμερικανικές πολιτείες εξηγείται και από πλευράς ασφάλειας. Μπορεί να σας αρέσει ή όχι, αλλά είναι ήδη νόμος σε πολλές αμερικανικές πολιτείες, είναι μέρος του DNA τους.
5) Η απελευθέρωση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, του διαδικτύου και του Τύπου από τα πλέγματα της λογοκρισίας, η κήρυξη πολέμου στην ιδεολογία της Woke, είναι μια ακριβής δέσμευση που έχει αναλάβει ο Τραμπ στον αμερικανικό λαό, σε μεγάλο βαθμό κουρασμένος από την πολιτική ορθότητα, ακυρώνει τον πολιτισμό και τις απαγορεύσεις που περιορίζουν τήν ελευθερία της γνώμης. Το γεγονός ότι ο Ζούκερμπεργκ και άλλοι μεγιστάνες του διαδικτύου έχουν προσαρμοστεί αμέσως στη νέα πορεία θεωρείται ένδειξη του καθεστώτος. αλλά δεν σας περνάει από το μυαλό η αμφιβολία ότι η προσαρμογή στο παρελθόν στη δημοκρατική κατεύθυνση και η επιβολή λογοκρισίας και παρακολούθησης ήταν σημάδι του καθεστώτος; Η διαφορά είναι ότι σε αυτή την περίπτωση οι απαγορεύσεις καταργούνται, ενώ είχαν επιβληθεί τότε.
6) Επαναλαμβάνοντας ότι υπάρχουν δύο φύλα, αρσενικό και θηλυκό, ο Τραμπ επιστρέφει στην ίδια παλιά πραγματικότητα, λέει κάτι αληθινό και προφανές, το οποίο όμως αμφισβητήθηκε από την LGBTQ+ και την τρανς ιδεολογία. Είναι ένα πράγμα να διασφαλίσουμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να ζει σύμφωνα με τον δικό του σεξουαλικό προσανατολισμό και τις επιλογές του, αρκεί να μην είναι εις βάρος των άλλων. ένα άλλο είναι να αμφισβητήσουμε το σίγουρο και προφανές, την ιστορία της ανθρωπότητας από τις απαρχές της και να διαγράψουμε τη φύση, την αναπαραγωγή, τις διαφορές. Το θάρρος του προφανούς.
7) Ο Τραμπ, λένε, κηρύσσει τον πόλεμο στην Ευρώπη, θα ήθελε να χρησιμοποιήσει τή Μελόνι για να την καταστρέψει. Η Ευρώπη δεν μπορεί να είναι πιο κατεστραμένη από όσο είναι. Ο πόλεμος στην Ουκρανία μας γονάτισε, βρισκόμαστε ξανά στα χέρια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, έχουμε εύθραυστες ηγεσίες, κυβερνήσεις στό όριο τής ισορροπίας, χωρίς λαϊκή νομιμότητα. Δεν μπορούμε να κάνουμε νά μετρήσει το βάρος μας. και τώρα κατηγορούμε τον νεοεκλεγέντα Τραμπ ότι μποϊκοτάρει την Ευρώπη. Έλα, μην είμαστε γελοίοι.
1) Ο Τραμπ έχει ανοίξει επικίνδυνες διεκδικήσεις στον Παναμά, τη Γροιλανδία, τον Καναδά, στα σύνορα με το Μεξικό, λίγο παντού. Στην πραγματικότητα, ο Τραμπ δεν απείλησε ποτέ με στρατιωτική επέμβαση, αλλά υποστήριξε ελεύθερες λαϊκές ανακοινώσεις, εμπορικές εξαγορές, πολιτικές και διπλωματικές διαπραγματεύσεις. Ο Τραμπ διαπραγματεύεται ως εξής: πυροβολεί ψηλά και χοντρά, για να ξεκινήσει μια διαπραγμάτευση και να επιτύχει συγκεκριμένα αποτελέσματα, στη διέλευση πλοίων από το κανάλι στον Παναμά, στον έλεγχο των πόρων –αλλιώς σε κίνδυνο «κινέζικο» – στη Γροιλανδία, στην επανατοποθέτηση του Καναδά, μετά την αποτυχημένη εμπειρία του Τριντό, όχι μόνο ως προς την αφυπνιστική ιδεολογία.
2) Ο Τραμπ ακολουθεί τον Μασκ επικαλούμενος τον Άρη και την Τεχνητή Νοημοσύνη: αλλά όχι τον θεό του πολέμου αλλά μάλλον τον πλανήτη που πρέπει να κατακτήσει. Μια επιθυμητή μετατροπή των στρατιωτικών δαπανών σε διαστημική επιχείρηση. Τότε θα επενδύσει πολλά στην Τεχνητή Νοημοσύνη, που είναι σίγουρα ένας επικίνδυνος τομέας: αλλά μέχρι χθες παραπονιόμασταν για την καθυστέρηση και την απουσία κρατικής εξουσίας σε έναν τόσο κρίσιμο τομέα, αφημένο σε ιδιώτες, και τώρα παραπονιόμαστε για μια στοχευμένη παρέμβαση;
3) Ο Τραμπ θα επιβάλει βαρείς δασμούς όχι μόνο στους γείτονες Καναδά και Μεξικό για να τους αναγκάσει να φυλάνε τα σύνορά τους. Αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, ξεκινώντας από την Ευρώπη. Ας συνειδητοποιήσουμε ότι η παγκοσμιοποίηση σήμερα ωφελεί την Κίνα και την Ασία, δεν συμπίπτει πλέον με δυτικά, ευρωπαϊκά και αμερικανικά συμφέροντα. Σήμερα πρέπει να προστατευτούμε, να έχουμε ασπίδες και φίλτρα στο παγκόσμιο εμπόριο, να προστατεύσουμε τις οικονομίες μας. Είναι ένα ακανθώδες ζήτημα, αυτό των δασμών, αλλά πρέπει να διαπραγματευτούμε με τον Τραμπ, να βρούμε ένα σημείο σύγκλισης. Ξεκάθαροι δασμοί μακροχρόνια φιλία.
4) Η στάση στους λαθρομετανάστες, ο αποκλεισμός των συνόρων, η ανάκληση του ius soli. Μπορεί να σας αρέσει ή όχι, μπορείτε να συζητήσετε τις επιμέρους διατάξεις με βάση την αξία τους και όχι σαν τους εχθρικούς τόνους που χρησιμοποιεί και τις πρόχειρες φόρμες. Όμως, από τη μία πλευρά αντιστοιχούν στην εκλογική εντολή που έλαβε, ψηφίστηκε για να προχωρήσει αυτό το πρόγραμμα. Από την άλλη πλευρά, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η Δύση δεν είναι ικανή να φιλοξενήσει μαζικά μεταναστευτικά ρεύματα, διαφορετικά κινδυνεύει να καταρρεύσει, παρασύροντας ολόκληρο τον κόσμο στην καταστροφή. Τα ζητήματα της μετανάστευσης και της ασφάλειας των συνόρων πρέπει να αντιμετωπιστούν ρεαλιστικά, όχι με τη ρητορική της ένταξης και του καλωσορίσματος. Η επαναφορά της θανατικής ποινής σε όλες τις αμερικανικές πολιτείες εξηγείται και από πλευράς ασφάλειας. Μπορεί να σας αρέσει ή όχι, αλλά είναι ήδη νόμος σε πολλές αμερικανικές πολιτείες, είναι μέρος του DNA τους.
5) Η απελευθέρωση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, του διαδικτύου και του Τύπου από τα πλέγματα της λογοκρισίας, η κήρυξη πολέμου στην ιδεολογία της Woke, είναι μια ακριβής δέσμευση που έχει αναλάβει ο Τραμπ στον αμερικανικό λαό, σε μεγάλο βαθμό κουρασμένος από την πολιτική ορθότητα, ακυρώνει τον πολιτισμό και τις απαγορεύσεις που περιορίζουν τήν ελευθερία της γνώμης. Το γεγονός ότι ο Ζούκερμπεργκ και άλλοι μεγιστάνες του διαδικτύου έχουν προσαρμοστεί αμέσως στη νέα πορεία θεωρείται ένδειξη του καθεστώτος. αλλά δεν σας περνάει από το μυαλό η αμφιβολία ότι η προσαρμογή στο παρελθόν στη δημοκρατική κατεύθυνση και η επιβολή λογοκρισίας και παρακολούθησης ήταν σημάδι του καθεστώτος; Η διαφορά είναι ότι σε αυτή την περίπτωση οι απαγορεύσεις καταργούνται, ενώ είχαν επιβληθεί τότε.
6) Επαναλαμβάνοντας ότι υπάρχουν δύο φύλα, αρσενικό και θηλυκό, ο Τραμπ επιστρέφει στην ίδια παλιά πραγματικότητα, λέει κάτι αληθινό και προφανές, το οποίο όμως αμφισβητήθηκε από την LGBTQ+ και την τρανς ιδεολογία. Είναι ένα πράγμα να διασφαλίσουμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να ζει σύμφωνα με τον δικό του σεξουαλικό προσανατολισμό και τις επιλογές του, αρκεί να μην είναι εις βάρος των άλλων. ένα άλλο είναι να αμφισβητήσουμε το σίγουρο και προφανές, την ιστορία της ανθρωπότητας από τις απαρχές της και να διαγράψουμε τη φύση, την αναπαραγωγή, τις διαφορές. Το θάρρος του προφανούς.
7) Ο Τραμπ, λένε, κηρύσσει τον πόλεμο στην Ευρώπη, θα ήθελε να χρησιμοποιήσει τή Μελόνι για να την καταστρέψει. Η Ευρώπη δεν μπορεί να είναι πιο κατεστραμένη από όσο είναι. Ο πόλεμος στην Ουκρανία μας γονάτισε, βρισκόμαστε ξανά στα χέρια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, έχουμε εύθραυστες ηγεσίες, κυβερνήσεις στό όριο τής ισορροπίας, χωρίς λαϊκή νομιμότητα. Δεν μπορούμε να κάνουμε νά μετρήσει το βάρος μας. και τώρα κατηγορούμε τον νεοεκλεγέντα Τραμπ ότι μποϊκοτάρει την Ευρώπη. Έλα, μην είμαστε γελοίοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου