Πώς έκλεισαν 400 Μοναστήρια μετά την επανάσταση του 1821

+Πρωτοπρ. Ἰωάννης Ρωμανίδης

(Ἀφιερωρμένο στούς λατινόφρονες-οἰκουμενιστές)

Ἀφοῦ λοιπόν ἀνιχνεύσανε οἱ Φράγκοι τήν δύναμι αὐτή τῆς Ὀρθοδοξίας, (βλέπε: εδώ καί εδώ τί ἔκαναν γιά νά τήν ἐξαφανίσουν;
Ἔθεσαν ὡς στόχο τους τήν διάλυσι τοῦ Ἡσυχασμοῦ μετά τήν ἵδρυσι τῆς Νέας Ἑλλάδας, δηλαδή μετά τήν Ἐπανάστασι τοῦ 1821, καί τό ἔργο αὐτό ἀνέλαβε ὁ Ἀδαμάντιος Κοραῆς. (σχόλιο παράγκας: τόν ὁποῖον, στά Ἑλληνικά Σχολεῖα, τόν διδάσκονται οἱ μαθητές σάν μέγα εὐεργέτη τῶν γραμμάτων καί τοῦ πολιτισμοῦ).
Αὐτός κύρυξε πόλεμο κατά τοῦ Ἡσυχασμοῦ τότε, πού στόχος καί τῶν Ρώσσων καί τῶν Εὐρωπαίων μετά τἠν Ἐπανάστασι τοῦ '21 ἦταν ἡ ἐκρίζωσις, ἡ ἐκθεμελίωσις, τοῦ Ἡσυχασμοῦ ἀπό τήν Χριστιανική Παράδοσι. Αὐτός εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἐγκαινίασε τόν διωγμό ἐναντίον τοῦ Ἡσυχασμοῦ, ἐναντίον τοῦ παραδοσιακοῦ Μοναχισμοῦ, ἐναντίον τῆς Ὀρθοδόξου καί μόνης σωστῆς θεραπείας τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου. Ἔτσι φθάσαμε σήμερα στό σημεῖο νά θεωροῦμε αὐτήν τήν Παράδοσι ὅτι εἶναι μιά παρονυχίδα, μία λεπτομέρεια, ἕνα παρελθόν φαινόμενο τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως (βλέπε οἰκουμενιστές).

ΑΓΑΡΜΠΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΕΡΑ

Συμβαίνει νά ἔχωμε στά χέρια μας ἕναν θησαυρό, τήν Θεολογία τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως, πού εἶναι ἀπαύγαμσμα καί ἀποτέλεσμα αἰώνων, ἐμπειριῶν, πού ἐπαναλαμβάνονται, ἀνανεώνονται καί καταγράφονται ἀπό τούς θεουμένους τῶν διαφόρων ἐποχῶν. Ἔχομε τίς ἐμπειρίες τῶν Πατριαρχῶν, τῶν Προφητῶν, καί μετά τίς ἐμπειρίες τῶν Ἀποστόλων, τίς ὁποῖες ὅλες ἀποκαλοῦμε δοξασμό. Δοξάζεται ὁ Προφήτης σημαίνει ὅτι βλέπει τήν δόξα τοῦ Θεοῦ. Δοξάζεται ὁ Ἀπόστολος σημαίνει ὅτι ὁ Ἀπόστολος βλέπει τήν δόξα τοῦ Χριστοῦ. Βλέποντας ὀ Ἀπόστολος τήν δόξα τοῦ Χριστοῦ, διαπιστώνει ἀπό τήν ἴδια τήν ἐμπειρία του ὅτι ἡ δόξα τοῦ Χριστοῦ στήν Καινή Διαθήκη εἶναι ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ στήν Παλαιά Διαθήκη. Ὁπότε ὁ Χριστός εἶναι ὁ Γιαχβέ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὁ Χριστός εἶναι ὁ Ἐλωΐμ τῆς Παλιᾶς Διαθήκης.

Ὅσο γιά τό Πνεῦμα τό Ἅγιο, τό τί εἶναι-ἐπειδή δέν εἶναι σαφές στήν Παλιά Διαθήκη-διαπιστώνεται ἀπό τήν ἐμπειρία τῶν Ἀποστόλων. Διότι σ' αὐτούς γίνεται μία ἐπανάληψις τῆς ἐμπειρίας τῶν Προφητῶν, μέ τήν διαφορά ὅμως, ὅτι τώρα στόν Γιαχβέ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἔχει προστεθῆ ἡ ἀνθρωπίνη φύσις τοῦ Χριστοῦ.
Μετά τούς Ἀποστόλους ἔχομε τίς ἐμπειρίες τῶν θεουμένων, πού εἶναι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, καθώς ἐπίσης καί ὅσοι ἀπό τούς ἁγίους ἔφθασαν σέ θέωσι. Αὐτήν ἡ διαδοχή τῆς ἐμπειρίας τῆς θεώσεως συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Αὐτή λοιπόν ἡ ἐμπειρία τῆς θεώσεως εἶναι ἡ ραχοκοκκαλικά τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως, καθώς καί τό θεμέλιο τῶν τοπικῶν καί Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Λειτουργικῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας μέχρι σήμερα.
ἀπό τό βιβλίο "Πατερική Θεολογία"

Αὐτή ἡ προετοιμασία τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας, καθώς καί ὅλων τῶν ἀνθρώπων, που θέλουν νά δοῦν τόν Θεόν ὡς Φῶς, εἶναι στήν οὐσία της μία θεραπευτική ἀγωγή, ἡ ὁποία πρέπει νά ἀρχίση κάι νά τελειώση σ' αὐτήν τή ζωή. Πρέπει σ' αὐτήν τήν ζωή νά γίνη ἡ θεραπεία καί νά περατωθῆ. Διότι μετά θάνατον "οὔκ ἔστι μετάνοια". Αὐτή ἡ θεραπευτική ἀγωγή εἶναι ἡ οὐσία καί τό κύριο περιεχόμενο τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως ὡς καί ἡ κύρια μέριμνα τῆς Ὀρθοδόξου ἐκκλησίας. Συνίσταται δέ καί ἀποτελεῖται ἀπό τά ἀκόλουθα τρία στάδια πνευματικῆς ἀναβάσεως:
τήν κάθαρσι ἀπό τά πάθη,
τόν φωτισμό ἀπό τήν Χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος,
καί τήν θέωσι, πάλι ἀπό τήν Χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Συμβαίνει δέ καί τοῦτο: ἄν δέν φθάση κανείς τοὐλάχιστον σέ κατάστασι μερικοῦ φωτισμοῦ, σ' αὐτήν τήν ζωή, δέν μπορεῖ νά δῆ τόν Θεόν σάν Φῶς, οὔτε σ' αὐτήν τήν ζωή, ἀλλά οὔτε καί στήν ἄλλη ζωή.
Ἔτσι εἶναι φανερό ὅτι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἐνδιαφέρονται γιά τόν ἄνθρωπο ὅπως εἶναι σήμερα, αὐτήν τήν στιγμή. Καί ἐκεῖνος, πού χρειάζεται θεραπεία, εἶναι ὁ κάθε ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἔχει καί τήν εὐθύνη τοῦ Θεοῦ νά ἀρχίση αὐτό τό ἔργο σήμερα, σ' αὐτήν τήν ζωή, διότι σ' αὐτήν τήν ζωή μπορεῖ. Ὄχι μετά θάνατον. Καί αὐτός ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἐκεῖνος, πού θά ἀποφασίση γιά τό ἄν θά ἀκολουθήση αὐτόν τόν δρόμο τῆς θεραπείας ἤ ὄχι.
ἀπό τό βιβλίο "Πατερική Θεολογία"

ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ: Πώς έκλεισαν 400 Μοναστήρια μετά την επανάσταση του 1821

ΑΒΕΒΑΙΟΙ ΛΟΓΟΙ,ΠΡΟΧΕΙΡΟΙ, ΙΣΩΣ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΖΗΖΙΟΥΛΑ. 

ΑΣ ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ. Η ΤΑΥΤΙΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΑΚΤΙΣΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ, ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΘΕΑΡΧΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΙΩΝ, ΠΡΟΒΛΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΚΙΝΔΥΝΟ ΚΑΙ ΑΝΑΙΡΕΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΡΗΓΟΡΙΟ ΠΑΛΑΜΑ.