Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ «E» 5/1
Φάντασμα του κάποτε ισχυρού εαυτού της έχει καταντήσει η Σερβία. Εχει σχεδόν εξαφανιστεί από τον χάρτη των βαλκανικών πολιτικών εξελίξεων. Ιδίως μετά τις βουλευτικές εκλογές της 11ης Μαΐου 2008, όταν με τη μετεκλογική βοήθεια των Αμερικανών και των Ευρωπαίων και σωρεία εξαγορών βουλευτών έγινε δυνατός ο σχηματισμός κυβέρνησης στο Βελιγράδι, τυφλά υποτακτικής στη Δύση, υπό τον πρωθυπουργό Μίρκο Τσβέτκοβιτς, στις 11 Ιουλίου του ίδιου χρόνου η Σερβία παραδόθηκε πλέον αμαχητί.
Οι εκλογές εκείνες είχαν καθοριστική σημασία για το μέλλον του σερβικού έθνους, γιατί στις 17 Φεβρουαρίου 2008 είχε ανακηρυχθεί μονομερώς η αποσχιστική από τη Σερβία ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου. Το γεγονός ότι στις σερβικές εκλογές που επακολούθησαν μετά τρεις μήνες δεν επικράτησαν οι πατριωτικές ή οι εθνικιστικές δυνάμεις, αλλά κυριάρχησαν έστω και με σκευωρίες οι δυνάμεις του ενδοτισμού που εκπροσωπεί ο πρόεδρος της Σερβίας, Μπορίς Τάντιτς, πολιτικός σύμμαχος του οποίου είναι και ο ασήμαντος πρωθυπουργός Τσβέτκοβιτς, απέδειξαν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο σερβικός λαός ήταν αυτός που είχε υποκύψει τελεσίδικα στις δοκιμασίες μιας ταραγμένης δεκαπενταετίας αιματηρής αποσύνθεσης της κραταιάς Γιουγκοσλαβίας και του διαμελισμού της σε επτά μέχρι στιγμής ασήμαντα κρατίδια.
Απογοητευμένος από τις κακουχίες και τις ήττες της εθνικιστικής περιπέτειας της αποτυχημένης προσπάθειας συγκρότησης μιας «Μεγάλης Σερβίας» στη θέση της καταρρεύσασας Γιουγκοσλαβίας, ο σερβικός λαός είδε να διαψεύδονται παταγωδώς και οι ελπίδες ευημερίας που είχε επενδύσει στη στροφή προς τον ενδοτισμό, έχοντας την αυταπάτη ότι οι ΗΠΑ και η ΕΕ θα αντάμειβαν τους Σέρβους για την εγκατάλειψη των ομοεθνών τους στο Κόσοβο και στη Βοσνία.
Δέκα ολόκληρα χρόνια μετά την ανατροπή του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, το βιοτικό επίπεδο των Σέρβων βρίσκεται ακόμη πολύ πίσω από όσο ήταν κατά τη δεκαετία του 1980!
Οι αλλεπάλληλες απογοητεύσεις οδήγησαν στην απάθεια και την πολιτική αποβλάκωση των Σέρβων, όπως ομολογούν πλέον οι πάντες.
«Στο Βελιγράδι, σε αντίθεση με τη δεκαετία του 1990, δεν αισθάνεται κανείς πλέον στον πληθυσμό τον παραμικρό ενθουσιασμό για την πολιτική ή για την ανάγνωση εφημερίδων που δεν είναι ταμπλόιντ (σ.σ.: με την απαξιωτική έννοια του όρου) ή περιοδικά κουτσομπολιού», γράφει ο απεσταλμένος της γαλλικής «Μοντ» στη Σερβία και αναρωτιέται: «Γιατί τέτοια αποστασιοποίηση, τέτοια απογοήτευση απέναντι στους πολιτικούς;»...
Την απάντηση τη δίνει ο αντιπρόεδρος της σερβικής κυβέρνησης, Μπόζινταρ Τζέλιτς, σε συνέντευξή του στη γαλλική εφημερίδα, όπου αποκαλύπτει πως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ με τους βομβαρδισμούς και το εμπάργκο τους διέλυσαν κυριολεκτικά τη σερβική οικονομία, για να αποσπάσουν με τη χρήση στρατιωτικής βίας το Κόσοβο, όπως είχαν σχεδιάσει.
«Είναι αναντίρρητο ότι επί δέκα χρόνια δεν ικανοποιήθηκαν οι προσδοκίες του πληθυσμού. Ο κόσμος πίστευε ότι με τον ερχομό της δημοκρατίας θα ξανάβρισκε αμέσως το επίπεδο ζωής που είχε επί Τίτο. Αυτό όμως ήταν αδύνατο», δηλώνει ο Τζέλιτς. Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι ο Γιόσιπ Μπροζ Τίτο πέθανε στις 4 Μαΐου του... 1980, αντιλαμβάνεται πόσο πίσω βρίσκεται η Σερβία σήμερα, ώστε ο πληθυσμός της να ονειρεύεται το επίπεδο ζωής που είχε προ... τριακονταετίας, και δη υπό σοσιαλιστικό καθεστώς!
«Οι πόλεμοι και το διεθνές εμπάργκο έκαναν τη Σερβία να χάσει τα δύο τρίτα του ΑΕΠ της, την πλειονότητα των εξαγωγικών αγορών της και το 56% της βιομηχανικής παραγωγής της», ομολογεί ο Τζέλιτς, η κυβέρνηση του οποίου πάντως συνεργάζεται άριστα με εκείνους που κατέστρεψαν τη χώρα του, πράγμα που βεβαίως συντείνει στην απαξίωση του πολιτικού κόσμου στα μάτια της σερβικής κοινωνίας, που πλέον δεν πιστεύει σε τίποτα.
Ούτε φυσικά σε πατρίδα, εθνικά δίκαια και εθνικά συμφέροντα, ούτε έχει καμία διάθεση να επιδείξει αλληλεγγύη προς τους ομοεθνείς της Σέρβους του Κοσόβου ή της Βοσνίας, τους οποίους η ΕΕ και οι ΗΠΑ θέλουν να υποτάξουν στους Αλβανούς και τους Κροατομουσουλμάνους της Βοσνίας αντίστοιχα, πράγμα που σταδιακά συντελείται με τις πολιτικές συνθήκες που επικρατούν στο Βελιγράδι.
ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ
Υποτέλεια σε... Κροατία - Σλοβενία!
ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΕΣ συνέπειες εμφανίζει η οικονομική εξαθλίωση της Σερβίας υπό τη διακυβέρνηση των φιλοδυτικών, ενδοτικών κυβερνήσεών της. Η Σερβία περιέρχεται σταδιακά σε καθεστώς οικονομικής εξάρτησης από τις κατά πολύ μικρότερές της... πρώην γιουγκοσλαβικές δημοκρατίες της Κροατίας και της Σλοβενίας! «Οι σλοβενικές και κροατικές επιχειρήσεις μεταφέρουν ήδη αξιόλογο μέρος της βιομηχανικής παραγωγής τους στη Σερβία, όπου η γλώσσα είναι η ίδια, αλλά όπου οι μισθοί του ειδικευμένου εργατικού δυναμικού είναι οι μισοί», γράφει η «Μοντ». Πού να το φαντάζονταν ποτέ οι Σέρβοι ότι μετά την ανατροπή του Μιλόσεβιτς θα καταντούσαν... «τριτοκοσμική» χώρα για τους Κροάτες και τους Σλοβένους!
Πηγή : Έθνος
Αμέθυστος
Φάντασμα του κάποτε ισχυρού εαυτού της έχει καταντήσει η Σερβία. Εχει σχεδόν εξαφανιστεί από τον χάρτη των βαλκανικών πολιτικών εξελίξεων. Ιδίως μετά τις βουλευτικές εκλογές της 11ης Μαΐου 2008, όταν με τη μετεκλογική βοήθεια των Αμερικανών και των Ευρωπαίων και σωρεία εξαγορών βουλευτών έγινε δυνατός ο σχηματισμός κυβέρνησης στο Βελιγράδι, τυφλά υποτακτικής στη Δύση, υπό τον πρωθυπουργό Μίρκο Τσβέτκοβιτς, στις 11 Ιουλίου του ίδιου χρόνου η Σερβία παραδόθηκε πλέον αμαχητί.
Οι εκλογές εκείνες είχαν καθοριστική σημασία για το μέλλον του σερβικού έθνους, γιατί στις 17 Φεβρουαρίου 2008 είχε ανακηρυχθεί μονομερώς η αποσχιστική από τη Σερβία ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου. Το γεγονός ότι στις σερβικές εκλογές που επακολούθησαν μετά τρεις μήνες δεν επικράτησαν οι πατριωτικές ή οι εθνικιστικές δυνάμεις, αλλά κυριάρχησαν έστω και με σκευωρίες οι δυνάμεις του ενδοτισμού που εκπροσωπεί ο πρόεδρος της Σερβίας, Μπορίς Τάντιτς, πολιτικός σύμμαχος του οποίου είναι και ο ασήμαντος πρωθυπουργός Τσβέτκοβιτς, απέδειξαν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο σερβικός λαός ήταν αυτός που είχε υποκύψει τελεσίδικα στις δοκιμασίες μιας ταραγμένης δεκαπενταετίας αιματηρής αποσύνθεσης της κραταιάς Γιουγκοσλαβίας και του διαμελισμού της σε επτά μέχρι στιγμής ασήμαντα κρατίδια.
Απογοητευμένος από τις κακουχίες και τις ήττες της εθνικιστικής περιπέτειας της αποτυχημένης προσπάθειας συγκρότησης μιας «Μεγάλης Σερβίας» στη θέση της καταρρεύσασας Γιουγκοσλαβίας, ο σερβικός λαός είδε να διαψεύδονται παταγωδώς και οι ελπίδες ευημερίας που είχε επενδύσει στη στροφή προς τον ενδοτισμό, έχοντας την αυταπάτη ότι οι ΗΠΑ και η ΕΕ θα αντάμειβαν τους Σέρβους για την εγκατάλειψη των ομοεθνών τους στο Κόσοβο και στη Βοσνία.
Δέκα ολόκληρα χρόνια μετά την ανατροπή του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, το βιοτικό επίπεδο των Σέρβων βρίσκεται ακόμη πολύ πίσω από όσο ήταν κατά τη δεκαετία του 1980!
Οι αλλεπάλληλες απογοητεύσεις οδήγησαν στην απάθεια και την πολιτική αποβλάκωση των Σέρβων, όπως ομολογούν πλέον οι πάντες.
«Στο Βελιγράδι, σε αντίθεση με τη δεκαετία του 1990, δεν αισθάνεται κανείς πλέον στον πληθυσμό τον παραμικρό ενθουσιασμό για την πολιτική ή για την ανάγνωση εφημερίδων που δεν είναι ταμπλόιντ (σ.σ.: με την απαξιωτική έννοια του όρου) ή περιοδικά κουτσομπολιού», γράφει ο απεσταλμένος της γαλλικής «Μοντ» στη Σερβία και αναρωτιέται: «Γιατί τέτοια αποστασιοποίηση, τέτοια απογοήτευση απέναντι στους πολιτικούς;»...
Την απάντηση τη δίνει ο αντιπρόεδρος της σερβικής κυβέρνησης, Μπόζινταρ Τζέλιτς, σε συνέντευξή του στη γαλλική εφημερίδα, όπου αποκαλύπτει πως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ με τους βομβαρδισμούς και το εμπάργκο τους διέλυσαν κυριολεκτικά τη σερβική οικονομία, για να αποσπάσουν με τη χρήση στρατιωτικής βίας το Κόσοβο, όπως είχαν σχεδιάσει.
«Είναι αναντίρρητο ότι επί δέκα χρόνια δεν ικανοποιήθηκαν οι προσδοκίες του πληθυσμού. Ο κόσμος πίστευε ότι με τον ερχομό της δημοκρατίας θα ξανάβρισκε αμέσως το επίπεδο ζωής που είχε επί Τίτο. Αυτό όμως ήταν αδύνατο», δηλώνει ο Τζέλιτς. Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι ο Γιόσιπ Μπροζ Τίτο πέθανε στις 4 Μαΐου του... 1980, αντιλαμβάνεται πόσο πίσω βρίσκεται η Σερβία σήμερα, ώστε ο πληθυσμός της να ονειρεύεται το επίπεδο ζωής που είχε προ... τριακονταετίας, και δη υπό σοσιαλιστικό καθεστώς!
«Οι πόλεμοι και το διεθνές εμπάργκο έκαναν τη Σερβία να χάσει τα δύο τρίτα του ΑΕΠ της, την πλειονότητα των εξαγωγικών αγορών της και το 56% της βιομηχανικής παραγωγής της», ομολογεί ο Τζέλιτς, η κυβέρνηση του οποίου πάντως συνεργάζεται άριστα με εκείνους που κατέστρεψαν τη χώρα του, πράγμα που βεβαίως συντείνει στην απαξίωση του πολιτικού κόσμου στα μάτια της σερβικής κοινωνίας, που πλέον δεν πιστεύει σε τίποτα.
Ούτε φυσικά σε πατρίδα, εθνικά δίκαια και εθνικά συμφέροντα, ούτε έχει καμία διάθεση να επιδείξει αλληλεγγύη προς τους ομοεθνείς της Σέρβους του Κοσόβου ή της Βοσνίας, τους οποίους η ΕΕ και οι ΗΠΑ θέλουν να υποτάξουν στους Αλβανούς και τους Κροατομουσουλμάνους της Βοσνίας αντίστοιχα, πράγμα που σταδιακά συντελείται με τις πολιτικές συνθήκες που επικρατούν στο Βελιγράδι.
ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ
Υποτέλεια σε... Κροατία - Σλοβενία!
ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΕΣ συνέπειες εμφανίζει η οικονομική εξαθλίωση της Σερβίας υπό τη διακυβέρνηση των φιλοδυτικών, ενδοτικών κυβερνήσεών της. Η Σερβία περιέρχεται σταδιακά σε καθεστώς οικονομικής εξάρτησης από τις κατά πολύ μικρότερές της... πρώην γιουγκοσλαβικές δημοκρατίες της Κροατίας και της Σλοβενίας! «Οι σλοβενικές και κροατικές επιχειρήσεις μεταφέρουν ήδη αξιόλογο μέρος της βιομηχανικής παραγωγής τους στη Σερβία, όπου η γλώσσα είναι η ίδια, αλλά όπου οι μισθοί του ειδικευμένου εργατικού δυναμικού είναι οι μισοί», γράφει η «Μοντ». Πού να το φαντάζονταν ποτέ οι Σέρβοι ότι μετά την ανατροπή του Μιλόσεβιτς θα καταντούσαν... «τριτοκοσμική» χώρα για τους Κροάτες και τους Σλοβένους!
Πηγή : Έθνος
Αμέθυστος
1 σχόλιο:
Θυμάστε ενα σχόλιο που ειχα κανει κατα της Σερβίας, εδω στις σελιδες του Αμέθυστου, πριν 2 μηνες περιπου;
Με αφορμή την άσχημη συμπεριφορα της ομαδος Μπάσκετ της Σερβίας στην Αθήνα;
Εκει έγραψα για ξεπεσμό της Σερβίας - το σημερινό άρθρο ερχεται πολυ απλά να με επιβεβαιώσει! Λειτουργει ακομα το ενστικτο μου!
Μυρμιδόνας
Δημοσίευση σχολίου