Η ΤΕΧΝΗ - ΤΟ ΚΑΛΛΟΣ - Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Τού ΣΟΠΕΝAΟΥΕΡ

Αφιερωμένο σέ όλων τών ειδών τούς ανέραστους ιδεολόγους τής Ιστορίας.

Γενικώς έχουμε συνηθίσει νά βλέπουμε τούς ποιητές νά ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά μέ τήν περιγραφή τού έρωτος καί τής αγάπης. Η περιγραφή τού έρωτος είναι τό κυρίως θέμα τών δραματικών έργων, τών τραγικών ή τών κωμικών, ρομαντικών ή κλασσικών, τών Ευρωπαίων ή τών Ινδών. Αυτό είναι επίσης καί τό πιό γόνιμο θέμα γιά τήν Λυρική ποίηση καί γιά τήν επική, ιδιαιτέρως δέ άν τής χρεώσουμε τά άπειρα ρομάντζα πού παράγονται κάθε χρόνο στήν Ευρώπη, μέ τήν ίδια σταθερότητα πού παράγονται οι καρποί τής γής. Οι πιό πετυχημένες ζωγραφιές αυτού τού πάθους, όπως ο Ρωμαίος καί η Ιουλιέττα, η Ελοΐζα ή ο Βέρθερος, έχουν φτάσει ήδη τήν αθάνατη δόξα.

Παρότι ο Rochefoucauld επιμένει πώς μέ τόν έρωτα συμβαίνει ότι καί μέ τά φαντάσματα : όλοι μιλούν γι αυτά αλλά κανένας δέν τά έχει δεί (είναι η μόνη λογική εξήγηση τής εκρήξεως τών θρίλλερς στήν εποχή μας, καθότι εγκατελείφθη ο έρωτας), καί παρότι όλοι οι ηθικολόγοι τής γής (τούς οποίους αντικατέστησαν σήμερα οι οικολόγοι), αρνούνται πώς η πραγματικότης αυτού τού πάθους είναι φυσική, παρόλα αυτά τό πάθος διαρκεί στούς αιώνες. Καί πώς είναι δυνατόν ένα πράγμα εντελώς ξένο πρός τήν ανθρώπινη φύση καί αντίθετο μάλιστα σ’αυτή, μιά καθαρή χίμαιρα τού αέρος, νά αναπαρίσταται σέ όλες τίς εποχές, χωρίς κούραση, από τήν ιδιοφυϊα τών ποιητών καί νά προσλαμβάνεται από τήν ανθρωπότητα μέ τό ίδιο καί απαράλλαχτο ενδιαφέρον;

ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΛΛΟΣ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ


Αμέθυστος