πηγή : ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ
*Απόσπασμα από το προς έκδοση βιβλίο μου
Toυ π. Λίβυου
Όταν υποδύεσαι ρόλους που δεν ανήκουν στην ψυχή σου, τότε σε καταπίνει η ζωή στον απύθμενο βυθό της, και αργότερα σε ξερνάει σε σήψη ημερών στην ερημιά της απόγνωσης, της αρρώστιας, της μοναξιάς και του θανάτου.
Θα μου πείτε γιατί το λες αυτό. Μα γιατί, μέρα με τη μέρα διαπιστώνω τόσο μέσα μου όσο και έξω στην κοινωνία, στην καθημερινή μου συναναστροφή με τους ανθρώπους, ότι είμαστε ψευδείς εαυτοί.
Πρόσωπα που δεν σαρκώσαμε την προσωπική μας αλήθεια. Πρώιμα και παρθενικά μας εκπαίδευσαν ή μας εξανάγκασαν να αρνηθούμε την αλήθεια μας, αργότερα και εμείς θες γιατί συνηθίσαμε, θες γιατί συμβιβαστήκαμε ή γιατί δεν μπορέσαμε, δεν κάναμε τίποτε απολύτως για να αλλάξουμε.
Πόσο δυνατά ηχούν μέσα μου τα λόγια του Τάσου Λειβαδίτη, «ένας άλλος έζησε τη ζωή μας και τώρα πρέπει εμείς να πεθάνουμε στη θέση του».
Δύσκολο πράγματα να αποδεχθείς ότι δεν είσαι αυτός που υποδύεσαι καθημερινά. Σκληρό πολλές φορές να πεις, ναι πήρα την ζωή μου λάθος. Τι κάνουμε τώρα;
Και όμως όταν το ομολογήσεις και το αποδεχθείς όλα γίνονται πολύ διαφορετικά. Δίνεις συνείδηση στις σκιές σου. Γεμίζεις φως το σκοτάδι του ψυχισμού σου. Και εάν υποθέσουμε ότι τίποτε δεν θα καταφέρεις να αλλάξεις, είναι μεγάλη υπόθεση να καταλάβεις, να γνωρίζεις πλέον γιατί υποφέρεις, γιατί δέρνεσαι και διαρκώς πεινάς υπαρξιακά. Να κατανοήσεις βαθιά μέσα σου, ότι δεν φταίει κανείς από όσους κάθε μέρα κατηγορείς για την κακή σου μοίρα. Αλλά ότι οι αιτίες της κακοδαιμονίας σου είναι στην αλήθεια του εαυτού σου και της ζωής σου. Και την ζωή καλείσαι να την ζήσεις εσύ. Κανείς δεν μπορεί να ζήσει στην θέση σου.
Βέβαια τις περισσότερες φορές ένα φώτισμα συνείδησης σημαίνει πολλές αλλαγές. Και δεν ξέρω κατά πόσο είμαστε έτοιμοι ή θέλουμε πραγματικά να αλλάξουμε την ζωή μας. Να αληθεύσει ο βίος μας.
Γιατί μέχρι σήμερα στην ζωή μου, είδα τόσο εμένα όσο και δεκάδες άλλους ανθρώπους να προτιμάνε την συνήθεια, την βόλεψη του πόνου, της κλάψας, της μιζέριας, παρά το ρίσκο, την ευθύνη της αλλαγής.
Λίγοι πραγματικά μετανοούνε, γιατί λίγοι είναι εκείνοι που πραγματικά ρισκάρουν να αρνηθούν το ψέμα της ζωής τους και να αναλάβουν την ευθύνη μιας νέας αρχής.
Αμέθυστος
*Απόσπασμα από το προς έκδοση βιβλίο μου
Toυ π. Λίβυου
Θα μου πείτε γιατί το λες αυτό. Μα γιατί, μέρα με τη μέρα διαπιστώνω τόσο μέσα μου όσο και έξω στην κοινωνία, στην καθημερινή μου συναναστροφή με τους ανθρώπους, ότι είμαστε ψευδείς εαυτοί.
Πρόσωπα που δεν σαρκώσαμε την προσωπική μας αλήθεια. Πρώιμα και παρθενικά μας εκπαίδευσαν ή μας εξανάγκασαν να αρνηθούμε την αλήθεια μας, αργότερα και εμείς θες γιατί συνηθίσαμε, θες γιατί συμβιβαστήκαμε ή γιατί δεν μπορέσαμε, δεν κάναμε τίποτε απολύτως για να αλλάξουμε.
Πόσο δυνατά ηχούν μέσα μου τα λόγια του Τάσου Λειβαδίτη, «ένας άλλος έζησε τη ζωή μας και τώρα πρέπει εμείς να πεθάνουμε στη θέση του».
Δύσκολο πράγματα να αποδεχθείς ότι δεν είσαι αυτός που υποδύεσαι καθημερινά. Σκληρό πολλές φορές να πεις, ναι πήρα την ζωή μου λάθος. Τι κάνουμε τώρα;
Και όμως όταν το ομολογήσεις και το αποδεχθείς όλα γίνονται πολύ διαφορετικά. Δίνεις συνείδηση στις σκιές σου. Γεμίζεις φως το σκοτάδι του ψυχισμού σου. Και εάν υποθέσουμε ότι τίποτε δεν θα καταφέρεις να αλλάξεις, είναι μεγάλη υπόθεση να καταλάβεις, να γνωρίζεις πλέον γιατί υποφέρεις, γιατί δέρνεσαι και διαρκώς πεινάς υπαρξιακά. Να κατανοήσεις βαθιά μέσα σου, ότι δεν φταίει κανείς από όσους κάθε μέρα κατηγορείς για την κακή σου μοίρα. Αλλά ότι οι αιτίες της κακοδαιμονίας σου είναι στην αλήθεια του εαυτού σου και της ζωής σου. Και την ζωή καλείσαι να την ζήσεις εσύ. Κανείς δεν μπορεί να ζήσει στην θέση σου.
Βέβαια τις περισσότερες φορές ένα φώτισμα συνείδησης σημαίνει πολλές αλλαγές. Και δεν ξέρω κατά πόσο είμαστε έτοιμοι ή θέλουμε πραγματικά να αλλάξουμε την ζωή μας. Να αληθεύσει ο βίος μας.
Γιατί μέχρι σήμερα στην ζωή μου, είδα τόσο εμένα όσο και δεκάδες άλλους ανθρώπους να προτιμάνε την συνήθεια, την βόλεψη του πόνου, της κλάψας, της μιζέριας, παρά το ρίσκο, την ευθύνη της αλλαγής.
Λίγοι πραγματικά μετανοούνε, γιατί λίγοι είναι εκείνοι που πραγματικά ρισκάρουν να αρνηθούν το ψέμα της ζωής τους και να αναλάβουν την ευθύνη μιας νέας αρχής.
Αμέθυστος
15 σχόλια:
Αμέθυστε
μου επιτρεπεις να γραψω, οτι με συγκίνησε ιδιαιτερα το τελευταιο κομμάτι του κειμενου;
"Γιατί μέχρι σήμερα στην ζωή μου, είδα τόσο εμένα όσο και δεκάδες άλλους ανθρώπους να προτιμάνε την συνήθεια, την βόλεψη του πόνου, της κλάψας, της μιζέριας, παρά το ρίσκο, την ευθύνη της αλλαγής.
Λίγοι πραγματικά μετανοούνε, γιατί λίγοι είναι εκείνοι που πραγματικά ρισκάρουν να αρνηθούν το ψέμα της ζωής τους και να αναλάβουν την ευθύνη μιας νέας αρχής".
Μυρμιδόνας
"
Αγαπητέ φίλε, το σύνολο σχεδόν των σεναρίων του hollywood όπως και το σύνολο σχεδόν της λογοτεχνίας των bestsellers αποτελείται απο φαντασιώσεις και λογισμούς. Ο Ράμφος πρωταθλητής άγνοιας της πνευματικής ζωής έκραξε : χωρίς λογισμούς πώς θα σκεφτόμαστε. Εάν είχες διαβάσει τα λίγα που γράφουμε για τον Φλωρένσκι θα ήξερες ότι ο διανοούμενος κατασκευάζει πειστικές για τον ίδιον προτάσεις οι οποίες όμως δέν έχουν καμμια σχέση με την πραγματικότητα.
Η ταύτιση με την υπερυφάνεια και την κενοδοξία ματαιώνει τα ύπόλοιπα πάθη, και ιδιαιτέρως το ερωτικό πάθος. Ο υπερύφανος είναι σκληρόκαρδος. Ο αισθησιακός είναι θυμώδης. Αν δέν βάλουμε μάχαιρα σε όλο το λαβύρινθο της πτώσεως, άν δέν δώσουμε αίμα, δέν θα λάβουμε πνεύμα.
"Αν δέν βάλουμε μάχαιρα σε όλο το λαβύρινθο της πτώσεως"!
Μαλιστα.
Σωστα τα λες Αμέθυστε.
Αντε να δω 'τι ψάρια θα πιασω'.
Καινουργια αρχή;
Ιδωμεν...
Μυρμιδόνας
Ο Π.Λίβυος είναι οπαδός της φιλοσοφίας του Γιανναρά. Προς τιμήν του βεβαίως.
Μια νέα αρχή όπως γράφει πολύ σωστά ο Π.Λίβυος είναι αρχή φιλοσοφίας, δέν είναι μετάνοια. η ευθύνη είναι το δυνατό χαρτί της φιλοσοφίας. Δέν σε οδηγεί στον Κύριο, ούτε κάν στους ανθρώπους. ΔΙΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟ. Για παράδειγμα Ο Ράμφος κατηγορεί τους Ελληνες και τους καλεί να γίνουν Γερμανοί, για έλλειψη ευθύνης.
ΑΜΕΘΥΣΤΕ ΣΤΑ ΠΕΡΙ ΛΟΓΙΣΜΩΝ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΜΕ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΣΥΜΦΩΝΗ
Α Π Ο Λ Υ Τ Ω Σ.
ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΙΝΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΛΑΣΗ ΑΡΝΗΤΙΚΩΝ ΥΠΟΒΟΛΩΝ.
Δ Υ Σ Τ Υ Χ Ω Σ
Ε Λ Α Χ Ι Σ Τ Ο Ι
ΤΟ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ.
ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΨΥΧΕΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
ΚΑΙ ΠΕΦΤΟΥΝ ΣΕ ΜΥΡΙΕΣ ΚΟΛΑΣΕΙΣ...ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΥΝ ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΤΟΥΣ...
"Ο ΝΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΙ ΜΙΑ ΚΟΛΑΣΗ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΟΛΑΣΗ"
ΤΟ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΜΑΚΑΡΙΤΗΣ Ο ΜΙΛΤΟΝ.
ΣΤΗ Π Ρ Α Ξ Η ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΤΟ ΑΠΟΔΕΙΞΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ Η ΑΕΙΜΝΗΣΤΗ ΑΝΑΠΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΝΤΟΥ
ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΠΑΤΕΡΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΘΕΜΑ Ο ΜΙΛΤΟΝ.
ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΟΙ ΠΛΑΝΕΜΕΝΟΙ ΝΕΟΕΠΟΧΙΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΌ ΜΑΣ!
Δ Υ Σ Τ Υ Χ Ω Σ!!!!
Αμέθυστε γράφεις :
«Μια νέα αρχή όπως γράφει πολύ σωστά ο Π.Λίβυος είναι αρχή φιλοσοφίας, δέν είναι μετάνοια»
Όμως ο π.Λίβυος λέει το ακριβώς αντίθετο :
«Λίγοι πραγματικά μετανοούνε, γιατί λίγοι είναι εκείνοι που πραγματικά ρισκάρουν να αρνηθούν το ψέμα της ζωής τους και να αναλάβουν την ευθύνη μιας νέας αρχής»
δηλαδή (σύμφωνα με το κείμενο) μετάνοια σημαίνει (=συνεπάγεται, όχι ταυτίζεται) να πάρεις την ευθύνη για (=να αποφασίσεις να κάνεις)μια νέα αρχή. Να υποθέσω ότι το βρίσκεις εσφαλμένο αυτό;
ΝΛ.
Δεν αφορα την Εν Χριστω Ζωη.Και ο Βουδισμος αλλα και η κοσμικη ζωη απαιτουν αλλαγη.
Μπορεί «... και ο Βουδισμος αλλα και η κοσμικη ζωη [να] απαιτουν αλλαγη», όμως εδώ ο π. Λίβυος μιλά για την εν Χριστώ ζωή, νομίζω. Τι σε κάνει να τον ερμηνεύεις διαφορετικά;
ΝΛ.
Αγαπητέ ΝΛ οι μάσκες ούτε αναφέρονται ούτε παραπέμπουν στο Χριστιανισμό. Γι'αυτό το λόγο.
Επιτελους μια φορα που ο Νλ κανει μια σημαντική παρατήρηση.
Θελω να πω, μια ερωτηση που δειχνει να εχει ενδιαφερον!
Ενω συνηθως παει κόντρα στον Αμέθυστο, τωρα νομιζω μιλαει λογικα και ομορφα.
********************************
Αμέθυστε, εξηγησε μας...
αν εγω, αποφυγω την αμαρτια και το αμαρτωλο μου παρελθον, και θελω απο εδω και 'στο εξης' να ζησω "μέσα στην Εκκλησια", "την Καινη ζωή" -
- αυτό δεν θα ειναι μια "νεα αρχη";
Και αν ναι, αυτό δηλ ειναι κακό;
Μυρμιδόνας
Μπορεί «...οι μάσκες ούτε [να] αναφέρονται ούτε [να] παραπέμπουν στο Χριστιανισμό» είναι όμως κομμάτι του εαυτού πολλών ημών των λεγομένων χριστιανών, οι οποίοι και καλούμαστε να μετανοήσουμε. Νομίζω ότι η λογική σύνδεση είναι απλή, χωρίς να καταφύγει κανείς σε (παρ)ερμηνείες των λεγομένων.
ΝΛ.
Μυρμιδόνα δεν μπορούμε νά θέλουμε νά μπούμε στήν εκκλησία. Η μετάνοια είναι τό απόλυτο όριο. Από κεί καί πέρα τά πράγματα τά ορίζει ο Κύριος. Τό μυστήριο τής πίστεως.
Οι Φαρισαίοι οι οποίοι φορούν μάσκα χριστιανική δέν μπορούν νά μπούν στήν εκκλησία. Η μάσκα είναι εντελώς αφύσικη. Εμείς έχουμε άγνοια, πάθη, πείνα καί δίψα, αλλά ταυτόχρονα μέσα στά βάθη μας περιμένουμε τόν Κύριο. Πώς αρχίζει τή Χριστολογία ο Άγιος Νεκτάριος; Ο Κύριος εκπλήρωσε τούς πόθους όλων τών ανθρώπων.
Τί δουλειά έχει στήν εκκλησία η μάσκα; Ο χριστιανός είναι αδύναμος, δέν είναι ψεύτης.
ΨΕΥΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΦΑΡΙΣΑΙΟΣ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ ΤΗ ΜΑΣΚΑ. Δέν διαθέτει τίποτε άλλο. Δέν πρέπει ποτέ νά ξεχνάμε τούς Μακαρισμούς.
Αδερφέ Αμέθυστε,
απαντα μου σε παρακαλω σε αυτο που γραφεις:
"Τί δουλειά έχει στήν εκκλησία η μάσκα; Ο χριστιανός είναι αδύναμος, δέν είναι ψεύτης."
Ετσι στο ζηταω σαν χαρη, για να παρω λιγο θαρρος:
πιστευεις οτι φοραω Μασκα;
Δεν εχω τονισει απο την πρωτη μερα που γραφω στο Ιστολογιο σου, οτι ο χριστιανος ειναι 'αδυναμος';
Γιαυτο δεν μαλωσα τοσες φορες με τον Κ.Χ.;
********************************
Αμεθυστε, ειναι υπερηφανεια εκ μερους μου, και εγωισμος, αν σου πω οτι συμφωνω με την προταση σου:
"Εμείς έχουμε άγνοια, πάθη, πείνα καί δίψα, αλλά ταυτόχρονα μέσα στά βάθη μας περιμένουμε τόν Κύριο.";
Πες μου Αμεθυστε....φταίω και σε αυτο;
Μυρμιδόνας
Λες :
«Τί δουλειά έχει στήν εκκλησία η μάσκα; Ο χριστιανός είναι αδύναμος, δέν είναι ψεύτης.
ΨΕΥΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΦΑΡΙΣΑΙΟΣ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ ΤΗ ΜΑΣΚΑ. Δέν διαθέτει τίποτε άλλο. Δέν πρέπει ποτέ νά ξεχνάμε τούς Μακαρισμούς.»
Ή άλλα λες και άλλα εννοείς (στο είπα κι άλλη φορά ότι η γραφή σου είναι υπερβολικά ελλειπτική σε βαθμό παρανόησης) ή απλώς κάνεις λάθος.
Ο χριστιανός, που είναι μέσα στην εκκλησία επειδή βαπτίσθηκε κι επειδή συνεχίζει να θέλει να είναι μέσα σ' αυτήν και κοντά στον Χριστό, ακόμη κι αν αυτή του η επιθυμία είναι λειψή και στρεβλή, είναι ασφαλώς αμαρτωλός κι αυτό σημαίνει ότι μπορεί να είναι και ψεύτης και υποκριτής και ένα σωρό άλλα χειρότερα πράγματα.
Οι μακαρισμοί τώρα που κολλάνε;
ΝΛ.
Υπάρχουν επαγγελματίες ψεύτες, οι πολιτικοί. Υπόσχονται. Το ψέμα έχει σχέση με την δύναμη, με την επιθυμία. Στήν Εκκλησία εάν κάποιος δέν αισθάνεται την αμαρτωλότητα του, αυτό οφείλεται στα πρότυπα που βλέπει γύρω του όμως οι ανάγκες της ζωής δέν του αφήνουν περιθώρια ψεύδους ώς προς τον Κύριο. Είναι όμως χλιαρός. Αυτό ξεκαθάρισε ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ. Μακάριοι είναι οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν κρατήσει την πνοή του Θεού ζωντανή. Οι δίκαιοι όλης της Γής. Οι πιστοί στον άνθρωπο.
Δημοσίευση σχολίου