Ομιλία του Σεβ. Μητροπολίτου
Αυστρίας κ. Αρσενίου,
κατά την πανηγυρικήν Τράπεζαν
της εορτής της Συνάξεως των
Βατοπαιδινών Πατέρων
(Άγιον Όρος, 22 Ιουλίου 2015)
Θεοφιλέστατε Δέσποτα,
Πανοσιολογιώτατοι Άγιοι
Καθηγούμενοι,
Τιμιώτατοι Πατέρες και αδελφοί εν
Χριστώ,
Όντες ήδη σύσωμοι και σύναιμοι με
τον Λυτρωτή μας Κύριο Ιησού Χριστό μετά από την ευχαριστιακή και λειτουργική
κοινωνία μας μαζί Του και έχοντες ήδη γευθεί την βρώσιν και την πόσιν εις την
υλική αυτή τράπεζα, η οποία ήλθε ως προέκταση της Αγίας Τράπεζας, έχομε τη χαρά
της κοινωνίας και επικοινωνίας μας και διά του λόγου, απευθυνόμενοι εις την
αγάπην όλων σας, κατά την μοναστική τάξιν και παράδοσιν του Αγίου Όρους, κατά
την ώραν αυτήν.
Αισθανόμαστε έντονα και καρδιακά
ότι ίσως δεν θα ήταν παράλειψη η σιωπή μας, η επιλογή της σιγής. Μετά από τον
πνευματικό συμπνευματισμό και την λειτουργική και προσευχητική μας κοινωνία και
επικοινωνία κύκλω της αγίας Τραπέζης, μετά από την πνευματική πανδαισία της
ολονυκτίου αγρυπνίας, μετά από τα αισθήματα και τα βιώματα, τα οποία ζήσαμε από
κοινού, «έκαστος κατά την εκάστου ιδίαν χρείαν κάι προαίρεσιν», ίσως, τα λόγια
ακούονται περιττά η τουλάχιστον όχι εντελώς απαραίτητα. Το «σιγησάτω πάσα
σαρξ βροτεία», κενωτική λειτουργική και ευχαριστιακή προοπτική, βίωμα
αληθινό και συχνό εις τους ενασκουμένους ενταύθα, ακούεται και πάλιν επιτακτικά
στα πνευματικά αυτιά όλων μας και μας καλεί «ράον σιωπή» να βιώσωμε
το Μυστήριον της Εκκλησίας.
Σεβόμενοι τούτο το επίταγμα της
καρδιάς μας, θα διακρατήσομε στο λόγο όχι ένταση, μεγαλείο, ύφος η στεντόρεια
προοπτική, αλλά θα χαμηλώσομε τον τόνο, την ένταση, την αναφορά, για να μην
παρασαλεύσωμε της καρδίας ενός εκάστου εξ υμών, τα βιώματα, τους παλμούς, τη
μετοχή και την κένωση, βιώματα της σημερινής εορτίου συνάξεώς μας. Και συνάμα,
δεν θα επιτρέψωμε στο λόγο αυτό να γίνει «κήρυγμα», σε ένα Τόπο χαριτωμένο και
Θεοτοκοσκέπαστο, όπου τα πάντα κηρύσσουν «στεντορεία τη φωνή» τα μεγαλεία του
Θεού, αλλά θα τον διακρατήσομε εκ βαθέων εξομολόγηση και προσευχητική αναφορά
ενός ταπεινού Επισκόπου της Εκκλησίας, ενός από τους χιλιάδες ευλαβείς
προσκυνητές, οι οποίοι προσέρχονται σε τούτο το Ιερό Σεμνείο της Πίστης και της
Μονότροπης Πολιτείας για να αναπαυθούν, να ειρηνεύσουν, να καινισθούν, να
αγιασθούν, να αναβαπτισθούν στα ζωήρυττα νάματα της πίστεως, της ανεπιτήδευτης
μοναστικής παράδοσης και της προσευχητικής αναφοράς «Χριστώ τω Θεώ ημών».
Εισήλθαμε, χάριτι Θεού,
«εισοδεύσαμε» δηλαδή εις το πνευματικό τούτο ανθοκήπιο του Περιβολιού της
Παναγίας, με ζήλο και θέρμη, με αγάπη και ελπίδα, με «λογισμό και με όνειρο» ως
λέει ο Ποιητής. Αποθέντες πάσαν την βιωτικήν μέριμναν, οποίοι και αν είμαστε,
οι εγγύς και οι μακράν, αισθανθήκαμε το μητρικό χάδι της Οικοδέσποινας τούτου
του Τόπου, της Μάνας Παναγίας, την επενέργεια και την ισχύ της Μητρικής Χάριτός
Της. Την είδαμε με τους νοερούς μας οφθαλμούς, σε κάθε γωνιά αυτού του Τόπου,
ως οικοδέσποινα να μας υποδέχεται εδώ, στο Ιερό Σεμνείο, το δικό Της Περιβόλι.
Την αισθανθήκαμε, σε τούτο το
ευλογημένο Μοναστήρι Της, να μας υποδέχεται, ως Παραμυθίαέτοιμη και
πρόθυμη να παραμυθήσει την ύπαρξή μας, ως Βηματάρισσα, προσκαλώντας όλους
να συντονίσουμε το βηματισμό της ζωής μας εις Εκείνον που είναι η οδός και η
Αλήθεια και η Ζωή, ωςΠαντάνασσα, να μας φωτίσει με τη λάμψη του προσώπου της
και να μας οδηγήσει σε αληθινή μετάνοια, ως Ελαιοβρύτισσα, να μας δωρήσει
πλουσιοπάροχα το έλαιον του Θεού, ωςΕσφαγμένη, να μας υπενθυμίσει την εκούσια
θυσιαστική σφαγή του Υιού της και Θεού μας για τημό μας. Αισθανθήκαμε την
δαψιλή χάρη της Τιμίας και Χαριτοβρύτου Ζώνης Της, του Ιερού Κειμηλίου και
θησαυρίσματος της Ιεράς Μονής αυτής, η οποία μας περιζώνει θαυματουργικά,
χαριτόβρυτα και ευλογεί το βηματισμό, την ύπαρξη και τη ζωή μας.
Και μέσα στη θεομητορική αυτή χάρη
και ευλογία, η οποία διαρκής και αδιάκοπος, αφειδώλευτα ευλογεί τούτο το
Θεομητορικό Περιβόλι και τη Βασιλική αυτή Μονή, έρχεται να προστεθεί η
πλουσιόδωρος χάρις των πνευματικών αναστημάτων, των τέκνων, των αναστημάτων της
Ιεράς Αυτής Μάνδρας, των δεκάδων των Αγίων που ασκήθηκαν, μαρτύρησαν
παντοιοτρόπως και εδόξασαν το Πάντιμο Όνομα του Τρισαγίου Θεού μας, εντός του
Ιερού τούτου Κοινοβίου, αποδεικνύοντας περίτρανα, ότι η Ορθόδοξη Άσκηση, ο
αληθής και ανεπιτήδευτος Μοναχισμός, τα Ιερά Μοναστήρια της Πίστεώς μας δεν
παύουν να αποτελούν χαριτόβρυτα εργαστήρια αγιότητος, στα οποία ο
τόπος και ο τρόπος αλληλοπεριχωρούνται και συμπορεύονται συνηρμοσμένα και
διακονούν μυστηριακά, μυστικά και βιωματικά την πορεία, από το κατ’ εικόνα
στο καθ’ ομοίωσιν, όσους επιθυμούν εν αγάπη να βιώσουν τούτο το μεγαλείο
της Πίστεως και να εντάξουν σύνολη τη ζωή τους, εν ελευθερία εις το Μυστήριον
της Εκκλησίας.
Οι Άγιοι της Ιεράς Μονής του
Βατοπαιδίου, οι γνωστοί και καταγεγραμμένοι, αλλά και οι άγνωστοι ακόμη εις
εμάς, αλλά καταγεγραμμένοι εις την Βίβλο του Ουρανού, μας συγκέντρωσαν όλους
εδώ και μας συνεκάλεσαν σε αληθινή χαρά και πνευματική συνεστίαση! Μας
προσέφεραν πλουσιοπάροχα εν συνόλω και συνάξει την πνευματική τους τροφή. Μας
ενέπνευσαν με το δικό τους ηρωϊκό ορθόδοξο φρόνημα. Μας ενεθάρρυναν με τη δική
τους μαρτυρική και θυσιαστική στάση ζωής. Μας έδωκαν επιστηριγμό και βακτηρία,
σε καιρούς ποικίλως δύσκολους και μεταβαλλόμενους, με τη θεάρεστη και καρποφόρα
υπομονή τους. Μας εδίδαξαν με τον πλούτο των συγγραφών τους. Μας ώθησαν στη
μετάνοια με την αγιαστική μοναστική τους αφιέρωση και την εν Χριστώ άσκησή
τους. Μας συνόδευσαν, συνοδίτες και συνοδοιπόροι, τούτο το ευλογημένο
εορταστικό διήμερο, όπως δεν παύουν πάντοτε να το κάνουν, νύκτα και ημέρα, σε
όσους με αγαθή καρδία τους επικαλούνται.
Τιμιώτατοι Πατέρες και αγαπητοί εν
Χριστώ αδελφοί,
Σε καιρούς κατά τους οποίους οι
κενοφωνίες και οι πολυλογίες κουράζουν προβάλλει ως επιτακτική ανάγκη η επιλογή
και η απόφασή μας να στραφούμε και να αφουγκρασθούμε την κρυστάλλινη και καθαρή
φωνή των Αγίων. Εκείνων, οι οποίοι μας δίδουν έργοις και λόγοις το Ευαγγελικό
μήνυμα, την αλήθεια ότι «ενός εστί χρεία»! Αυτή, την εκλογή της
αγαθής μερίδας, που εκείνοι μαρτυρούν βιωματικά και προβάλλουν ελεύθερα και
ορθόδοξα.
Οι Άγιοι της Μονής αυτής, όπως και
όλοι οι άγιοι της Πίστεώς μας, προσκαλούν η αν θέλετε και κάποιους στους
σύγχρονους και ποικίλως μεταβατικούς καιρούς μας, προκαλούν, σε μιάν άλλη στάση
ζωής! Και το κάνουν αυτό όχι για να διαφέρουν. Ούτε για να κρίνουν και
κατακρίνουν! Αλλά για να αγκαλιάσουν ευλογητικά, κενωτικά, να μεταμορφώσουν, να
μεταποιήσουν με τη δύναμη της Χάριτος του Θεού κάθε ανθρώπινη ύπαρξη που
επιθυμεί αληθινά να ζήσει εν Χριστώ, να αγωνισθεί με έμπονο και ουσιαστικό
τρόπο, να μεθέξει Εκείνου.
Ο κοινός εορτασμός, εν συνάξει,
όλων των Βατοπαιδινών Πατέρων, δεν αποτελεί κάτι άλλο, από μιά αληθινή αφορμή
περισυλλογής και εμπνεύσεως για όλους εμάς, τους ενασκουμένους ενταύθα Πατέρες,
αλλά και τους πολυπληθείς προσκυνητές. Αποτελεί αιτία χαράς αληθινής και
διεξόδου στα ποικίλα αδιέξοδα, στα οποία η αμαρτία, ως κάθε μορφής αστοχία μας
οδήγησε. Η αγιότητα, ως αγαπητική πορεία του ανθρώπου προς τον Θεό και όχι ως
αυτοσκοπός η στόχος εγωϊστικής ικανοποιήσεως, προβάλλει διά των αγίων, των
φίλων του Θεού, ως πρόσκληση, τρόπος και έκφραση ζωής για τον καθένα από εμάς,
όπου ζούμε και δραστηριοποιούμαστε. Το ιερό παράδειγμα των αγίων, η ανυπόκριτη
και θυσιαστική αγάπη τους, το φρόνημα το οποίο ελιτάνευσαν στην πολυδιάστατη
και πολυκύμαντη ενίοτε ζωή τους, καθίσταται το σημείο της αυτοκριτικής των
επιλογών, των αποφάσεων, της πορείας της ζωής μας εν γένει.
Οι Άγιοι της Ιεράς Μονής αυτής, τα
πανεύοσμα άνθη της, τα οποία στολίζουν όχι μόνο τούτο το ευωδιαστό Περιβόλι της
Παναγίας, αλλά και το Περιβόλι του Ουρανού και χαρίζουν αφειδώλευτα την ευωδία
τους σε όλους όσοι προστρέχουν με θετική διάθεση και αγαθή καρδία. Ξενίζουν,
αναπαύουν, περιθάλπουν κάι φροντίζουν με αγάπης όλους εκείνους που αναζητούν
αληθινά, διακρίνουν αγαπητικά και κενώνονται ορθόδοξα.
Για τους λόγους αυτούς δικαίως και
αξίως όλοι εμείς οι εγγύς και μακράν προσκυνητές των Αγίων της Πίστεως, των
τέκνων της Ιεράς αυτής Μάνδρας, γνωστών και αγνώστων, συνήλθαμε εδώ, σε τούτο
το ευλογημένο Προπύργιο της Πίστης και της Μοναστικής Αφιέρωσης.
Διότι γνωρίζομε καλά και
μαρτυρούμε προς κάθε κατεύθυνση ότι ο Κύριός μας διά της Εκκλησίας Του
ταις πρεσβείαις των αγίων σώζει και δεν σώζεται από κανένα. Το βλέπομε και
το μαρτυρούμε στα μοναδικά και ανεπανάληπτα πρόσωπα των τιμωμένων και
εορταζομένων αγίων. Ο καθένας με την ιδική του πορεία και μαρτυρία, στην
αγόγγυστη άρση του σταυρού και στη διαρκή βίωση της Βασιλείας του Θεού,
πορεύεται εν δοξολογία του Παναγίου Ονόματός Του, επιστηρίζωντας ως βακτηρία
πνευματική τον αγώνα των πιστών.
Διότι γνωρίζομε καλά και
μαρτυρούμε την αδιαμφισβήτητη αλήθεια ότι οι Άγιοι της Μονής αυτής, μαζί με την
πληθώρα των χαριτοβρύτων αγίων λειψάνων, τις θαυματουργές Ιερές Εικόνες της
Θεοτόκου και την πανακήρατη Τιμία Ζώνη Της, είναι ο πλουτισμός, το
θησαύρισμα, ο καλλωπισμός, η ωραιότης και η τιμή της. Αυτός ο αδάπανος και
ανεκτίμητος πλούτος, που σε καιρούς κρίσεως, πλουτίζει τη ζωή και την ανθρώπινη
ύπαρξη, αθανατίζει και αφθαρτίζει τα πρόσωπα και γίνεται διαρκώς αιτία δοξασμού
του Παναγίου Ονόματος του Τριαδικού Θεού μας, αλλά και καθέδρα μυστικής
συναντήσεως μαζί Του, μέσα στη σώζουσα Χάρη της Αγίας μας Εκκλησίας.
Τελειώνοντας αυτήν την εόρτια προσλαλιά, την οποία και πάλιν παρακαλούμε να
δεχθήτε ως εξομολόγηση εκ κέντρου καρδίας, επιθυμούμε να δοξάσομε το Πάντιμον
και Μεγαλοπρεπές Όνομα του εν Τριάδι Προσκυνουμένου Αληθινού Θεού μας, για όσα
μας αξίωσε να βιώσωμε εδώ αυτό το ευλογημένο διήμερο. Για τα δώρα και τη δωρεά
της αγάπης Του, για τη δαψίλεια της Χάριτός Του, για την επενέργεια της Θείας
Δωρεάς Του στη ζωή μας. Για τον αναβαπτισμό μας εδώ, στα ζωήρυττα νάματα της
πίστεως, την πνευματική μας αναγέννηση στην αγιαστική Μήτρα της Μητέρας μας
Εκκλησίας.
Στρεφόμαστε με πολλήν αγάπη στον
Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής, Αρχιμ. Εφραίμ και την ευλογημένη συνοδεία του και
ευχόμαστε εγκάρδια η Κυρία Θεοτόκος, να περισκέπει ολόκληρη την Αδελφότητα και
να χαριτώνει με τις θεομητορικές Της πρεσβείες την ιερά άσκηση και την αφιέρωσή
σας. Η χορεία των Αγίων Βατοπαιδινών Πατέρων να πρεσβεύει στο Θρόνο του Θεού
για όλους τους ενασκουμένους Πατέρες και να πληθαίνει διαρκώς με την προσθήκη
και άλλων γνωστών και αφανών αγωνιστών της ασκήσεως, της προσευχής και της
αγάπης. Η Ιερά Μονή του Βατοπαιδίου σε χρόνια δύσκολα για την Πατρίδα μας την
Ελλάδα δεν παύει να αναπαύει, να αγαπά, να μοιράζεται, να θεραπεύει και να
προσεύχεται αδιάκοπα για όλο τον κόσμο, να γίνεται τόπος συναντήσεως και
κοινωνίας με τον Θεό και τους φίλους του τους Αγίους, πνευματικό λιμάνι και
τόπος περισυλλογής και ειρήνης για τους κεκοπιακότες και πεφορτισμένους της
ζωής. Καταθέτομε, συνάμα, και το κανίσκιον της ευγνωμοσύνης μας προσωπικώς και
εκ μέρους του ποιμνίου μας, για την έμπρακτη και διαρκή στήριξή σας στο
ποιμαντικό έργο της Ιεράς Μητροπόλεως Αυστρίας και Εξαρχίας Ουγγαρίας.
Σε όλους εσάς, ευλαβέστατοι
προσκυνητές και συμπανηγυριστές αυτής της Ιεράς Πανηγύρεως, θεοτοκοσκέπαστα κάι
αγιοσκέπαστα τέκνα της Εκκλησίας, ευχόμαστε εγκάρδια η χάρις, η δύναμη, το
βίωμα, η ανάμνηση και η μετοχή όσων εζήσαμε εδώ αυτές τις ημέρες να συνεχίσουν
να εμπνέουν, να επιστηρίζουν, να δυναμώνουν και να ενισχύουν τη ζωή και το
βηματισμό σας και να αποτελούν πηγή δυνάμεως, ευφροσύνης και χαράς στους
καθημερινούς αγώνες της ζωής.
Η Χάρις του Κυρίου ημών Ιησού
Χριστού, η θεομητορική Σκέπη της Κυρίας Θεοτόκου και της Τιμίας και Ζωηρύττου
Αυτής Ζώνης και η ανύστακτος πρεσβεία της Χορείας των Αγίων Βατοπαιδινών
Πατέρων, είησαν μετά πάντων υμών, αδελφοί και Πατέρες! Αμήν!
ΣΧΟΛΙΟ: Eνας απίστευτος κενός αυτοαναφορικός λόγος. Ιστολόγια χωρίς διάκριση, πού παίζουν διπλό παιχνίδι. Τό πρότυπό τους είναι τά ιλλουστρασιόν περιοδικά τών Μητροπόλεων. Επιδειξίες.
Αμέθυστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου