Πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα, 10 Μαρτίου 2025, η τρίτη διάλεξη του φετινού κύκλου εκδηλώσεων «Καιρός του ποιήσαι» της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου. Ο τίτλος της ήταν «“Ἐν τῷ κόσμῳ ἀλλ’ οὐκ ἐκ τοῦ κόσμου”: Η Προς Διόγνητον Επιστολή και η σημασία της για την εποχή μας» και ομιλητής ήταν ο Δρ Σαμπίνο Κιαλά, ηγούμενος της μοναστικής αδελφότητας του Μπόζε στην Ιταλία. Ο συντονισμός της εκδήλωσης έγινε από τον Νίκο Κουρεμένο, Δρ Κοπτικών Σπουδών και επιστημονικό συνεργάτη της Ακαδημίας.
Ο ομιλητής αφού περιέγραψε την ιστορία της επιστολής και την ευτυχή ανακάλυψη της σε μια ψαραγορά της Κωνσταντινούπολης λίγα χρόνια πριν την Άλωση, αναφέρθηκε στην αλλαγή του κοινωνικοπολιτικού πλαισίου της χριστιανικής κοινότητας που εξηγεί το γεγονός ότι η επιστολή χάθηκε για αιώνες από το προσκήνιο. Στη συνέχεια, παρουσίασε τα σημαντικότερα θέματα της επιστολής, όπως το ποιος είναι ο χριστιανικός Θεός και πώς λατρεύεται, και κυρίως τη σχέση των δυο ιδιοτήτων, αυτή του Χριστιανού και εκείνη του Ρωμαίου πολίτη της εποχής. Αυτή η σχέση με την πολιτεία γίνεται καθοριστική, γιατί αναδεικνύει το γεγονός πως ο Χριστιανός χαρακτηρίζεται κυρίως από τον τρόπο της ζωής του, και όχι από την πρακτική της λατρείας ή τις δηλώσεις της πίστης του. Αν και ο Χριστιανός δεν επιδιώκει να ξεχωρίσει, εν τούτοις ξεχωρίζει, γιατί, παρόλο που σέβεται τους νόμους και τις συνήθειες του τόπου του, η συμπεριφορά του καθορίζεται από την εντολή της αγάπης προς όλους, η οποία κατανοείται ως η βασική θεία εντολή. Στην κατακλείδα της ομιλίας, ο Δρ. Κιαλά τόνισε πόσο επίκαιρη είναι αυτή η προσέγγιση των αρχαίων χριστιανών στο σημερινό κόσμο, στον οποίο οι χριστιανοί δεν αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία αλλά αντίθετα καλούνται να συνυπάρξουν με μια πλειάδα από διαφορετικότητες και να αποτελέσουν παραδείγματα «εν Χριστώ ζωής» ακριβώς μέσα στο πλαίσιο αυτό.
Η επόμενη εκδήλωση του κύκλου «Καιρός του ποιήσαι» θα είναι η διάλεξη του καθηγητή Στυλιανού Τσομπανίδη με τίτλο «“Η Εκκλησία δεν ζει για τον εαυτό της”: η ένσαρκη λειτουργία της κοινότητας πριν και μετά τη Λειτουργία» την Πέμπτη 20 Μαρτίου, όπως έχει ήδη ανακοινωθεί.
Στυλιανός Χ. Τσομπανίδης
«Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΖΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ»:
Η ΕΝΣΑΡΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Πέμπτη 20 Μαρτίου 2025, 8 μ.μ. ώρα Ελλάδος
Η επόμενη διάλεξη του κύκλου εκδηλώσεων «Καιρός του ποιήσαι» της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου, θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 20 Μαρτίου 2025, στις 8 μ.μ. ώρα Ελλάδος. Ομιλητής θα είναι ο Στυλιανός Τσομπανίδης, Καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. Η διάλεξη θα έχει τίτλο «“Η Εκκλησία δεν ζει για τον εαυτό της”: η ένσαρκη λειτουργία της κοινότητας πριν και μετά τη Λειτουργία». Η διάλεξη εντάσσεται επίσης στη σειρά «λειτουργία μετά τη Λειτουργία», που διοργανώνεται από την Ιερά Μητρόπολη Γαλλίας και το Βικαριάτο των Γαλλόφωνων Ενοριών (Vicariate Sainte Marie de Paris et Saint Alexis d'Ugine, Οικουμενικό Πατριαρχείο), σε συνεργασία με την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου. Η εκδήλωση θα είναι προσβάσιμη διαδικτυακά, είτε μέσω Zoom (στη διεύθυνση https://us02web.zoom.us/j/84913433453) είτε μέσω του καναλιού YouTube του Βικαριάτου, στη διεύθυνση https://www.youtube.com/c/lalettreduvicariat. Ο συντονισμός της εκδήλωσης θα γίνει από τον π. Αμφιλόχιο Μήλτο, Δρ. Θεολογίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, αρχιμανδρίτη της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και επιστημονικό συνεργάτη της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών. Η γλώσσα της εκδήλωσης θα είναι τα ελληνικά και θα υπάρχει ταυτόχρονη μετάφραση στα γαλλικά.
Η βεβαιότητα ότι «η Εκκλησία δεν ζει για τον εαυτό της» αποτέλεσε θεμέλιο των θεολογικών αναζητήσεων της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας (2016), που υπογράμμισε ότι «η λειτουργία μετά τη Θεία Λειτουργία» πρέπει να συνεχίζεται στην καθημερινή ζωή. Στην οπτική αυτή της Συνόδου συμποσούται η προσπάθεια πολλών Ορθοδόξων θεολόγων εδώ και αρκετά χρόνια, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τις προκλήσεις που αναφύονται στην παγκόσμια χριστιανική κοινότητα και σε όλη την ανθρωπότητα, να τονίσουν τον εκκλησιολογικό χαρακτήρα της Ευχαριστίας και να εξάρουν την κοινωνική διάστασή της. Σύμφωνα με αυτή την ευχαριστιακή θεώρηση η ηθική δεν αυτονομείται, ούτε αγνοείται ο κόσμος ως κλήση και αποστολή. Από την ενσάρκωση της αλήθειας της Ευχαριστίας τόσο στην ίδια την κοινότητα όσο και στην ευρύτερη κοινωνία κρίνεται η αξιοπιστία της πίστης και της μαρτυρίας της Εκκλησίας. Η θεώρηση αυτή δεν είναι μια ξαφνική επινόηση των Ορθοδόξων τα τελευταία χρόνια. Η Εκκλησία απαρχής δεν περιορίστηκε σε μια άσαρκη πνευματικότητα, αλλά συνέδεσε αναπόσπαστα την προσευχή και τα μυστήρια με την κοινωνική μέριμνα, την ειρήνη και τη δικαιοσύνη.
Ο Στυλιανός Χ. Τσομπανίδης είναι Καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ με αντικείμενο «Οικουμενική Κίνηση: Ιστορία – Θεολογικοί Διάλογοι». Σπούδασε Θεολογία στα Πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης και της Χαϊδελβέργης. Το 1996 αναγορεύθηκε διδάκτορας του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με θέμα διατριβής «Λειτουργία μετά τη Λειτουργία. Η συμβολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας και Θεολογίας στην κοινή χριστιανική μαρτυρία για δικαιοσύνη, ειρήνη και ακεραιότητα της δημιουργίας». Έχει συμμετάσχει σε διάφορα συνέδρια με θέμα τον οικουμενικό θεολογικό προβληματισμό και την οικουμενική κοινωνική σκέψη και δράση. Είναι αναπληρωματικό μέλος της Eπιτροπής Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος. Συμμετείχε ως μέλος της αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδος στις Γενικές Συνελεύσεις του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών στο Μπουσάν της Νότιας Κορέας (2013) και στην Καρλσρούη της Γερμανίας (2022). Έχει δημοσιεύσει μελέτες και άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, συλλογικούς τόμους και επετηρίδες. Στις κυριότερες δημοσιεύσεις του περιλαμβάνονται: Orthodoxie und Ökumene(Münster,1999)·Μετα-λειτουργία (Θεσσαλονίκη 2009)· Εκκλησία και Εκκλησίες(Αθήνα 2013)· «Υπέρ της Οικουμένης»: Μελέτες για την Οικουμενική Κίνηση και την αποστολή της Εκκλησίας στο σημερινό κόσμο (Θεσσαλονίκη 2014)· H εκκλησιολογική πρόκληση μετά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας (Θεσσαλονίκη 2018)·Οικουμενικά Πορτρέτα(Θεσσαλονίκη 2018)·Εκκλησία της Εξόδου: Οικουμένη, Κοινωνία, Άνθρωπος. Θέματα οικουμενικού προβληματισμού(Θεσσαλονίκη 2018).
Ο ομιλητής αφού περιέγραψε την ιστορία της επιστολής και την ευτυχή ανακάλυψη της σε μια ψαραγορά της Κωνσταντινούπολης λίγα χρόνια πριν την Άλωση, αναφέρθηκε στην αλλαγή του κοινωνικοπολιτικού πλαισίου της χριστιανικής κοινότητας που εξηγεί το γεγονός ότι η επιστολή χάθηκε για αιώνες από το προσκήνιο. Στη συνέχεια, παρουσίασε τα σημαντικότερα θέματα της επιστολής, όπως το ποιος είναι ο χριστιανικός Θεός και πώς λατρεύεται, και κυρίως τη σχέση των δυο ιδιοτήτων, αυτή του Χριστιανού και εκείνη του Ρωμαίου πολίτη της εποχής. Αυτή η σχέση με την πολιτεία γίνεται καθοριστική, γιατί αναδεικνύει το γεγονός πως ο Χριστιανός χαρακτηρίζεται κυρίως από τον τρόπο της ζωής του, και όχι από την πρακτική της λατρείας ή τις δηλώσεις της πίστης του. Αν και ο Χριστιανός δεν επιδιώκει να ξεχωρίσει, εν τούτοις ξεχωρίζει, γιατί, παρόλο που σέβεται τους νόμους και τις συνήθειες του τόπου του, η συμπεριφορά του καθορίζεται από την εντολή της αγάπης προς όλους, η οποία κατανοείται ως η βασική θεία εντολή. Στην κατακλείδα της ομιλίας, ο Δρ. Κιαλά τόνισε πόσο επίκαιρη είναι αυτή η προσέγγιση των αρχαίων χριστιανών στο σημερινό κόσμο, στον οποίο οι χριστιανοί δεν αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία αλλά αντίθετα καλούνται να συνυπάρξουν με μια πλειάδα από διαφορετικότητες και να αποτελέσουν παραδείγματα «εν Χριστώ ζωής» ακριβώς μέσα στο πλαίσιο αυτό.
Η επόμενη εκδήλωση του κύκλου «Καιρός του ποιήσαι» θα είναι η διάλεξη του καθηγητή Στυλιανού Τσομπανίδη με τίτλο «“Η Εκκλησία δεν ζει για τον εαυτό της”: η ένσαρκη λειτουργία της κοινότητας πριν και μετά τη Λειτουργία» την Πέμπτη 20 Μαρτίου, όπως έχει ήδη ανακοινωθεί.
Στυλιανός Χ. Τσομπανίδης
«Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΖΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ»:
Η ΕΝΣΑΡΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Πέμπτη 20 Μαρτίου 2025, 8 μ.μ. ώρα Ελλάδος
Η επόμενη διάλεξη του κύκλου εκδηλώσεων «Καιρός του ποιήσαι» της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου, θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 20 Μαρτίου 2025, στις 8 μ.μ. ώρα Ελλάδος. Ομιλητής θα είναι ο Στυλιανός Τσομπανίδης, Καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. Η διάλεξη θα έχει τίτλο «“Η Εκκλησία δεν ζει για τον εαυτό της”: η ένσαρκη λειτουργία της κοινότητας πριν και μετά τη Λειτουργία». Η διάλεξη εντάσσεται επίσης στη σειρά «λειτουργία μετά τη Λειτουργία», που διοργανώνεται από την Ιερά Μητρόπολη Γαλλίας και το Βικαριάτο των Γαλλόφωνων Ενοριών (Vicariate Sainte Marie de Paris et Saint Alexis d'Ugine, Οικουμενικό Πατριαρχείο), σε συνεργασία με την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου. Η εκδήλωση θα είναι προσβάσιμη διαδικτυακά, είτε μέσω Zoom (στη διεύθυνση https://us02web.zoom.us/j/84913433453) είτε μέσω του καναλιού YouTube του Βικαριάτου, στη διεύθυνση https://www.youtube.com/c/lalettreduvicariat. Ο συντονισμός της εκδήλωσης θα γίνει από τον π. Αμφιλόχιο Μήλτο, Δρ. Θεολογίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, αρχιμανδρίτη της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και επιστημονικό συνεργάτη της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών. Η γλώσσα της εκδήλωσης θα είναι τα ελληνικά και θα υπάρχει ταυτόχρονη μετάφραση στα γαλλικά.
Η βεβαιότητα ότι «η Εκκλησία δεν ζει για τον εαυτό της» αποτέλεσε θεμέλιο των θεολογικών αναζητήσεων της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας (2016), που υπογράμμισε ότι «η λειτουργία μετά τη Θεία Λειτουργία» πρέπει να συνεχίζεται στην καθημερινή ζωή. Στην οπτική αυτή της Συνόδου συμποσούται η προσπάθεια πολλών Ορθοδόξων θεολόγων εδώ και αρκετά χρόνια, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τις προκλήσεις που αναφύονται στην παγκόσμια χριστιανική κοινότητα και σε όλη την ανθρωπότητα, να τονίσουν τον εκκλησιολογικό χαρακτήρα της Ευχαριστίας και να εξάρουν την κοινωνική διάστασή της. Σύμφωνα με αυτή την ευχαριστιακή θεώρηση η ηθική δεν αυτονομείται, ούτε αγνοείται ο κόσμος ως κλήση και αποστολή. Από την ενσάρκωση της αλήθειας της Ευχαριστίας τόσο στην ίδια την κοινότητα όσο και στην ευρύτερη κοινωνία κρίνεται η αξιοπιστία της πίστης και της μαρτυρίας της Εκκλησίας. Η θεώρηση αυτή δεν είναι μια ξαφνική επινόηση των Ορθοδόξων τα τελευταία χρόνια. Η Εκκλησία απαρχής δεν περιορίστηκε σε μια άσαρκη πνευματικότητα, αλλά συνέδεσε αναπόσπαστα την προσευχή και τα μυστήρια με την κοινωνική μέριμνα, την ειρήνη και τη δικαιοσύνη.
Ο Στυλιανός Χ. Τσομπανίδης είναι Καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ με αντικείμενο «Οικουμενική Κίνηση: Ιστορία – Θεολογικοί Διάλογοι». Σπούδασε Θεολογία στα Πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης και της Χαϊδελβέργης. Το 1996 αναγορεύθηκε διδάκτορας του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με θέμα διατριβής «Λειτουργία μετά τη Λειτουργία. Η συμβολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας και Θεολογίας στην κοινή χριστιανική μαρτυρία για δικαιοσύνη, ειρήνη και ακεραιότητα της δημιουργίας». Έχει συμμετάσχει σε διάφορα συνέδρια με θέμα τον οικουμενικό θεολογικό προβληματισμό και την οικουμενική κοινωνική σκέψη και δράση. Είναι αναπληρωματικό μέλος της Eπιτροπής Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος. Συμμετείχε ως μέλος της αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδος στις Γενικές Συνελεύσεις του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών στο Μπουσάν της Νότιας Κορέας (2013) και στην Καρλσρούη της Γερμανίας (2022). Έχει δημοσιεύσει μελέτες και άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, συλλογικούς τόμους και επετηρίδες. Στις κυριότερες δημοσιεύσεις του περιλαμβάνονται: Orthodoxie und Ökumene(Münster,1999)·Μετα-λειτουργία (Θεσσαλονίκη 2009)· Εκκλησία και Εκκλησίες(Αθήνα 2013)· «Υπέρ της Οικουμένης»: Μελέτες για την Οικουμενική Κίνηση και την αποστολή της Εκκλησίας στο σημερινό κόσμο (Θεσσαλονίκη 2014)· H εκκλησιολογική πρόκληση μετά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας (Θεσσαλονίκη 2018)·Οικουμενικά Πορτρέτα(Θεσσαλονίκη 2018)·Εκκλησία της Εξόδου: Οικουμένη, Κοινωνία, Άνθρωπος. Θέματα οικουμενικού προβληματισμού(Θεσσαλονίκη 2018).
"η σωματικότης" είναι ο τελικός σκοπός των έργων (ή οδών ) του Θεού. Μία πνευματική σωματικότης, εννοείται, όπου μετά την ενσάρκωση θα έπρεπε να μεταμορφωθεί ακόμη και η βάρβαρη μεταπροπατορική φύση, ενόψει μίας αποκαταστάσεως η οποία κατά κάποιο τρόπο προεικονίζεται στις επιστήμες τής φύσεως.
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ.
Το Άγιο Πνεύμα απο το ένα μέρος, είναι οπωσδήποτε το πνεύμα το οποίο ενεργεί, είναι ενεργό, ανάμεσα στον Χριστό και την Εκκλησία. Αλλά απο το άλλο μέρος Αυτό είναι το Άγιο Πνεύμα που πέμπτεται απο την ενότητα Χριστός Εκκλησία (όπως απο την αιώνια ενότητα του Πατρός με τον Υιό) και επομένως άνοιγμα το οποίο η ένωση αγάπης ανάμεσα στην Νύμφη και τον Νυμφίο δοκιμάζει πρός το νέο, πρός τον Υιό, πρός τον κόσμο της δημιουργίας, και σήμερα ακριβώς προς τον "εκκοσμικευμένο" κόσμο μή-Χριστιανικό.
Μέ απλά λόγια, ο κληρικαλισμός γέννησε τόν οικουμενισμό, διότι ο κληρικαλισμός ο ίδιος είναι καρπός τού Φιλιόκβε. Στηρίζεται στήν θεοποίηση τής εκκλησίας, καθώς πέμπει η εκκλησία τώρα πλέον τό Αγιο Πνεύμα στόν κόσμο, αναλόγως τής αιδίου Αγίας Τριάδος.
Τό Bishopoque πού επινόησε ο Ζηζιούλας είναι μιά απλή συνέπεια τής θεοποιήσεως τής εκκλησίας. Οπως επίσης η παρανοϊκή του ιδέα ότι ο επίσκοπος, θέσει(εις τύπον καί τόπον) Πατήρ πλέον, μοιράζει τά χαρίσματα στούς εκλεκτούς του. Καί η εκκλησία αυτή, ο νέος θεός, θά εκχύσει τό Αγιο Πνεύμα πού κατέχει εις πάσαν σάρκαν μή-χριστιανική. Καί είναι κατά τήν ομολογία τών ιδίων ένας αντικατοπτρισμός, ένα είδωλο, τό μεγαλύτερο τής ιστορίας, καθαρά Εωσφορικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου