Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Τιμή στη «Γιανναρική» θεολογία!

πηγή : ΑΚΤΙΝΕΣ

'Η Θεολογική Σχολή της Βοστώνης τίμησε τον Χρήστο Γιαν­ναρά» είναι ό τίτλος άρθρου, πού δημοσίευσε το διαδικτυακό πρα­κτορείο εκκλησιαστικών ειδήσεων Romfea.gr (23.5.2011), αναφέρον­τας, ότι ή Σχολή τού Τιμίου Σταύρου «απένειμε επίτιμο διδακτορικό δίπλωμα Θεολογίας στον κορυφαίο καθηγητή Θεολογίας-Φιλοσοφίας και συγγραφέα Χρήστο Γιανναρά, το Σάββατο 21 Μαΐου στη διάρκεια της 69ης αποφοίτησης της Θεολογικής Σχολής και του Ελληνικού Κολλεγίου». Την απονομή έκανε ό Αρχιεπί­σκοπος Αμερικής Δημήτριος.


Ό κ. Γιανναράς, σύμφωνα με το δημοσίευμα, αφού ευχαρίστησε τη Σχολή για την «ιδιαίτερη εύνοια» προς το πρόσωπο του και διότι πε­ριέλαβε στις εκδόσεις της τέσσαρα από τα βιβλία του, ώμίλησε, ως κεν­τρικός ομιλητής της εκδηλώσεως, με θέμα «Ή σχέση Ορθοδοξίας και Δύσης, ορθόδοξης εκκλησιαστικής παράδοσης και δυτικού νεωτερικού βίου».Χαρακτήρισε «οξύ το πρό­βλημα του νεοσυντηρητισμού και φονταμενταλισμού πού ταλαιπωρεί σήμερα την πρακτική του βίου των περισσότερων Ορθόδοξων Εκκλη­σιών»^.


Αγνοούν άραγε οι τιμώντες τον κ. Γιανναρά τα νέο-Νικολαϊτικά φρονήματα και συγγράμματα του, διά των οποίων εκμαυλίζει έδώ και δεκαετίες ως καθηγητής τη σπου­δάζουσα νεολαία, και διά τα όποια τον ήλεγξαν σθεναρώς λόγιοι μονά­χοι του Άγ. Όρους και κορυφαίοι θεολόγοι της Εκκλησίας μας; Δεν γνωρίζουν, ότι, τιμώντες τον Χρ. Γιανναρά, τιμούν ανήθικες και αιρε­τικές αντιλήψεις; Προκαλεί δε κατάπληξη το γεγονός, ότι το επί τιμή πτυχίο απένειμε ό Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, ό όποιος προ δύο ακρι­βώς ετών είχε ελέγξει δημοσίως, με θαυμαστή παρρησία και επιχειρη­ματολογία τις κακοδοξίες της «Γιανναρικής» θεολογίας και φιλοσο­φίας, ενώπιον τού καθηγητού, αλλά και πολυπληθούς ομογενειακού ακροατηρίου! Τί να ειπούμε; Όντως ζούμε σε καιρούς αποστασίας! Όντως στις ήμερες μας το κακό τι­μάται και στεφανώνεται!


Φίλος των Οίκουμενιστών, εχθρός των Ορθοδόξων


Και τί δεν είπε στην ομιλία του ό Χ. Γιανναράς! Είπε, ότι «οι Ζη­λωτές της Ορθοδοξίας, όπως ονο­μάζονται στα καθ' ήμάς οι φονταμενταλιστές, είναι, κατά κανόνα, φανατικά άντιδυτικοί» (Πολύ φο­βούμεθα, ότι, εάν ζούσε σήμερα ό άγιος Μάρκος ό Ευγενικός, ό άγιος Γρηγόριος ό Παλαμάς, ό άγιος Νι­κόδημος ό Αγιορείτης, θα τούς ονόμαζε φονταμενταλιστάς και θα κατακεραύνωνε και αυτούς για τα άντιδυτικά τους φρονήματα!). Είπε, ότι oi ζηλωτές «αντιμετωπίζουν τις χριστιανικές Εκκλησίες και "Ομολο­γίες της Δύσεως σαν το αντίπαλο της Ορθοδοξίας στρατόπεδο, πρα­γματική απειλή» (Γιατί δεν είναι; Δεν αποτελούσαν ανέκαθεν -πόσο μάλλον σήμερα- οι αιρετικές παρα­τάξεις αντίπαλο της Ορθοδόξου Στρατευόμενης Εκκλησίας στρατό­πεδο; Ως πραγματική απειλή δεν αντιμετώπισαν κάθε αίρεση oi Πατέ­ρες;). Είπε, ότι οι ζηλωτές «διακη­ρύσσουν ότι είναι βυθισμένη στην πλάνη ή Δύση και ταυτόχρονα επι­βουλεύεται την Ορθοδοξία. Γι’ αυτό και κάθε απόπειρα διαλόγου των Ορθοδόξων με τους Δυτικούς Χρι­στιανούς, κάθε συμμετοχή στη λε­γομένη οικουμενική κίνηση σημαί­νει για τούς ζηλωτές προδοσία της Ορθοδοξίας, ενδοτισμό στην πλάνη, παραίτηση από την πίστη ότι η Εκκλησία είναι μόνο Μία, Άγια, Καθολική και Αποστολική» (Δηλα­δή, κατά τον κ. Γιανναρά, το ότι ή Δύσι είναι βυθισμένη στην πλάνη δεν είναι απτή πραγματικότης, άλλα φονταμενταλιστική διακήρυξη των«Ζηλωτών»\ Δεν έχει ακούσει τίποτε για την Ούνία, τις δολιότητες του Βατικανού, τα επεκτατικά σχέδια του Παπισμού, και επομένως δεν βλέπει καμμία επιβουλή κατά της Ορθοδοξίας! Διαστρέφει δε σκοπίμως την αλήθεια, υποστηρί­ζοντας, ότι οι«Ζηλωτές» είναι κατά του διαλόγου μετά των ετεροδόξων, ενώ γνωρίζει καλώς, ότι αυτό πού καταδικάζουν οι πιστοί δεν εί­ναι αυτοί καθ' εαυτούς οι διάλογοι, αλλά ό τρόπος με τον όποιον γίνον­ται, οι υποχωρήσεις και συμβιβα­σμοί σε θέματα Πίστεως, καθώς και οι αντικανονικές συμπροσευχές).


Ό κ. Γιανναράς είπε ακόμη, πώς «αυτή ή βεβαιότητα των Ζηλωτών δεν συνιστά υπεράσπιση συνοδικής απόφανσης, δεν συνάγεται από συνοδική έκφραση της καθολικής εκκλησιαστικής εμπειρίας. Είναι άτομική επιλογή και πεποίθηση ή στηρίζεται συνήθως στη γνώμη κά­ποιου επίσης ατομικά επιλεγμένου γέροντα που του προσδίδει αντικει­μενική εγκυρότητα ή αγιορείτικη ή όποια άλλη μοναστική του προέλευ­ση... "Έτσι ό άτομοκεντρικός χαρα­κτήρας του Ζηλωτισμοΰ - Φονταμενταλισμού και ή συνακόλουθη ειδωλοποίηση του φορμαλισμού (δο­γμάτων και Κανόνων αυτονομημέ­νων από την εκκλησιαστική εμπειρί­α)εξομοιώνουν την Ορθοδοξία των συντηρητικών Χριστιανών με κάθε άλλη ιδεολογική ορθοδοξία: των συντηρητικών Μαρξιστών, των συν­τηρητικών Φρουδιστών, κ.ά.»\ (Είναι τόση ή πνευματική τύφλωση του Χ. Γιανναρά, πού δεν του επιτρέπει να ίδεί την τόσο φωτεινή γραμμή, πού ακολουθούν όσοι Ορθόδοξοι κλη­ρικοί, μοναχοί και λαϊκοί ελέγχουν τούς Οίκουμενιστάς για τα οίκουμενιστικά φρονήματα και ανοίγμα­τα τους. Και πώς να μην είναι φω­τεινή ή γραμμή αυτή, εφ' όσον είναι ή γραμμή των Αποστόλων, των Οι­κουμενικών Συνόδων, των Πατέ­ρων, των Ιερών Κανόνων, των Αγί­ων, της Ιεράς Παραδόσεως, της α­κραιφνούς Ορθοδόξου Πίστεως της Μιας και Αγίας Εκκλησίας, πού ίδρυσε ό Χριστός; Μάχεται ό αντι­φατικός Γιανναράς συχνά την παγκοσμιοποίηση. Με όσα όμως λέγει και γράφει υπέρ του Οικουμενι­σμού και κατά των Ορθοδόξων, α­ποδεικνύεται γνήσιος εκφραστής της και ένα από τα πιστότερα παιδιά της! Να τον χαίρονται όσοι τον τι­μούν και τον βραβεύουν!).


Περιοδικό«Ο ΣΤΑΥΡΟΣ»Ιούνιος 2011


ΣΧΟΛΙΟ : ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Ο κ.ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ ΝΤΥΜΕΝΟΣ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΝΔΥΜΑ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ.
Οι επινοήσεις τού κ.Γιανναρά ανήκουν στή φιλοσοφία και όχι στήν θεολογία. Η Δύση όπως ομολογεί καί ό ίδιος ο πάπας δέν διαθέτει θεολογία, παρά μόνον παραλάσσει μέσα στούς αιώνες τό φιλοσοφικό σύστημα τού Αυγουστίνου.
Δυστυχώς λόγω τών ευκολιών πού προσφέρει, λόγω τής προσκολλήσεως στό διάβασμα καί στήν αισθητική διάσταση τής ορθοδοξίας, λόγω τής φημολογούμενης αλλά ψεύτικης απελευθερώσεως τής φιλοσοφίας του από τίς οργανώσεις, καθότι δεοντολογία, υϊοθετήθηκε από όλους.

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΧΑΪΝΤΕΓΚΕΡ : ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ

Αμέθυστος

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η τιμή τιμή δεν έχει και χαράστον που την έχει.
Λαική παροιμία

ehs είπε...

Τέτοια εμπάθεια και φλύαρη διαστρέβλωση πραγματικά με εκπλήσσει, και ιδιαίτερα από ένα τέτοιο ιστολόγιο. Είτε ο σχολιαστής δεν έχει κάτσει να ακούσει τι λεει ο Γιανναράς είτε απλά δεν καταλαβαίνει τι διαβάζει/ακούει....ή και τα δύο... Και ο λόγος που κάθομαι και γράφω αυτό το σχόλιο, δεν είναι διότι υποστηρίζω θέσεις του Γ. (στο τέλος δεν με ενδιαφέρει) αλλά επειδή βλέπω να αναπαράγεται ακρίτως μια «επιχειρηματολογία» που είναι με το συμπάθιο αστεία. Κάποιος που δεν έχει ακούσει καν την ομιλία από την οποία ο σχολιαστής φαίνεται να παραθέτει αποσπάσματα για να «αποδείξει» τις θέσεις του μπορεί τόσο εύκολα να διακρίνει την αναντιστοιχία των προτάσεων... (όποιος έχει καθαρό νου το βλέπει)

μάλλον όποιος έχει την μύγα μυγιάζεται...

Και μιας και αναφέρθηκε ο Άγιος Νι­κόδημος ο Αγιορείτης ( ο οποίος δεν ονομάστηκε τυχαία Άγιος ) μάλλον με την χροιά του αντιδυτικιστή, καλό είναι να γνωρίζει ο δύστυχος σχολιαστής ότι ο ίδιος ο Άγιος Νικόδημος όταν έγραφε τον Αόρατο Πόλεμο και τα Πνευματικά Γυμνάσματα, απλά μετέφραζε τα έργα των Lorenzo Scupoli και του ισου:ίτη Ιγνατίου Loyla, όπως ακριβώς με το Πηδάλιο (όποιος καταλαβαίνει καταλαβαίνει) και ότι το 1806 ζήταγε από τον επίσκοπο, νομίζω, Σταγών, να τον προμηθεύσει με συγχωροχάρτια! ... Δυστυχώς η αλλοτρίωση της ελλαδικής εκκλησίας είναι γεγονός όπως και επίσης και η συλλογική τουλάχιστον αποδοχή της αιρετικότατης Αυγουστίνιας και Ανσέλμιας θεολογίας...μαζί με την δικανική και νοησιαρχική αντίληψη του θεού και για αυτό ο Γ. καταδικάζει τον φονταμενταλισμό/ζηλωτισμό και όχι την ορθοδοξία όπως διατείνεται ο σχολιαστής.... (αντιθέτως η θεολογία του Γ. απ᾽ότι έχω καταλάβει βασίζεται εν μέρη σε έναν αποφατισμό που πηγάζει ακριβώς από την σύγκριση της Δύσης με την Ορθοδοξία....για αυτό λέω ότι τέτοιες αναρτήσεις προσβάλλουν τον σχολιαστή)

Ευτυχώς όμως ξανάρχισαν οι εκδυτικισμένοι «Ορθόδοξοι» θεολόγοι να ξαναδιαβάζουν τους Πατέρες, την Φιλοκαλία κτλ, και να απορρίπτουν σιγά σιγά τα φτιασιδομενα ρωμαιοκαθολικά εγχειρίδια.....αντί να εξαντλείτε την πένα σας στην εμπάθεια, πιο γόνιμο θα ήταν να αναφέρεστε σε ουσιαστικά προβλήματα.......

amethystos είπε...

Κατηγορεί τον Άγιο Νικόδημο ο άνθρωπος ο οποίος έγραψε τα βιβλία του βασισμένος σε Δυτικά εγχειρίδια, όπως ομολογεί και ο ίδιος. Ο αποφατισμός του Γιανναρά είναι Χαιντεγκεριανής προελεύσεως, όπως φαίνεται στο Χάϊντεγκερ και Αρεοπαγίτης. Ο Αρεοπαγίτης είναι ο μόνος συγγραφέας που γνωρίζει ο Γιανναράς απο την Πατερική εποχή. Αγνοεί τα πάντα. Η θεολογία του είναι βασισμένη στην αναλογία και στη σχέση του Αυγουστίνου, στα κείμενα του Μπάρτ και στην έκσταση του Χάιντεγκερ. Μήπως θα έπρεπε να διαβάσεις το αίνιγμα του κακού; Είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της φιλοκαλίας. Τί άλλο; Τα ψεύδη του δέν έχουν τελειωμό. Τί νόημα έχει για την Ορθοδοξία η υποκειμενική αντίληψη για τον Θεό, αντί της νοησιαρχικής; Ποιός γνώρισε την Ορθοδοξία στις οργανώσεις; Μόνο ο Γιανναράς. Γιά βρέστε μου στο σχόλιο σας κάτι ουσιαστικό; Μήπως δέν καταλαβαίνετε τις λέξεις; Το μισό blog είναι εναντίον του Γιανναρά και το άλλο μισό εναντίον του Ράμφου.

ehs είπε...

Χαίρετε!

Καταρχάς να ξεκαθαρίσω κάτι, σκοπός του σχόλιου μου δεν ήταν ούτε να υποστηρίξω την θεολογία του Γ. ούτε να μπω στην ουσία της θεολογίας ( ιδιαίτερα κάτι τέτοιο θα ήταν μάλλον ανέφικτο αν όχι αστείο). Αυτό που ειλικρινώς με εξέπληξε/ενόχλησε ήταν ότι διάβασα μια ανάρτηση γεμάτη μένος. Στο τέλος εγώ δεν είμαι ειδικός ούτε υποστηρίζω ότι ξέρω ποιο είναι το σωστό και τι όχι, αλλά πιστεύω ότι διαθέτω κάποια στοιχεία λογικής για να κατανοώ μια επιχειρηματολογία, μια συζήτηση, έναν διάλογο. Στο τέλος δεν απάντησα για τις θέσεις σας αλλά για το πως τις παρουσιάζετε και τα ερείσματά τους (συγνώμη αλλά στην εν λόγω ανάρτηση το ξαναλέω - βρήκα τεράστια αναντιστοιχία μεταξύ των παραθεμάτων και των σχολίων σε αυτά), και αν και όπως φαίνεται εσείς γνωρίζετε κάποια πράγματα, η ουσία τους πραγματικά χάνεται στην συναισθηματική φόρτιση των γραφωμένων σας( ή αυτών που παραθέτετε) και ως ένας απλός αναγνώστης, που έπεσα τυχαία στην ανάρτησή σας, το βρήκα αποκρουστικό. Αυτό το γράφω διότι θέλω να σας πω, πως με αυτόν τον τρόπο δεν συζητάτε ένα πρόβλημα και κάποιος αδαής δεν θα ασχοληθεί με τις θέσεις σας. Για αυτό λέω ότι θα ήταν πιο γόνιμο να μην εξαντλείστε στα «εναντίον» και σε απόλυτους αφορισμούς αλλά στην καθαρή παρουσίαση των θέσεων σας και στον εντοπισμό των σημείων που διαφωνείτε.

Τέλος ενώ μιλάτε για το πρόβλημα Γιανναράς, και την «αιρετικότητά του», γιατί δεν μιλάτε και για το πρόβλημα της «θεολογίας» που επικρατεί στα σχολεία, στα sunday schools, και στα ηθικολογικά κηρύγματα στις ενορίες στις γειτονιές; Επειδή ζω και στο εξωτερικό, μπορώ να καταθέσω ότι ο ρωμαιοκαθολισμός και ο προτεσταντισμός δεν απέχουν και πολύ από την εικόνα που παρουσιάζει η ελλαδική εκκλησία και μονο τον π. Λουδοβίκο, τον Γιανναρά και κάπως τον Ρωμανίδη, έχω βρει να το αναφέρουν. Δεν ξέρω αν σε αυτό συμφωνείτε αλλά προσωπικά το θεωρώ γεγονός ότι η συλλογικά έχουμε αποδεχτεί την θεολογία του Ακινάτη, του Αυγουστίνου και του Ανσελμου, και αυτό είναι ένα πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα κατά την γνώμη μου.

Το αίνιγμα του κακού πάντως δεν το έχω διαβάσει αλλά άκουσα την παρουσίασή του σε ρδφ εκπομπή και δεν είδα αυτό που λέτε. Και τέλος το ότι βασιστηκε κάπου δεν σημαίνει ότι αποδέχαι και την συλλογική τους. λχ ο Αριστοτέλης μαθητής του Πλάτωνα ήταν.

Εκτός αν πλέον υπάρχει όντως πρόβλημα συνεννόησης.

Ζητώ συγνώμη αν ο τόνος μου σας ενόχλησε.

Πάντα φιλικά.
ehs

amethystos είπε...

Επαναλαμβάνουμε οτι το blog είναι γεμάτο εργασίες εναντίον του Γιανναρά. Υπάρχουν ακόμα και μεταφράσεις οι οποίες φανερώνουν τις αντιγραφές. Για παράδειγμα η κλασσική εισαγωγή στον Χριστιανισμό του τωρινού Πάπα(τα πιό χαρακτηριστικά αποσπάσματα) Αλλά ακόμη και το κείμενο του Μπουλγκάκοφ, η τραγωδία της φιλοσοφίας. Φυσικά καταλαβαίνουμε οτι σοκαρίστηκες εφόσον μας επισκέφτηκες για πρώτη φορά αλλά δέν έριξες και μια ματιά γύρω σου, γιατι έχεις την υποτίμηση εύκολη.
Ο Ρωμανίδης κατέστρεψε ότι έφτιαξε όταν μπλέχτηκε στην πολιτική, ο Λουδοβίκος είναι ακόλουθος του Ζηζιούλα και φανατικός Οικουμενιστής. Έχουμε δέ και μία μεγάλη ιστορία διαμάχης με τον κληρικαλισμό. Όπου χωρούν επιχειρήματα, επιχειρηματολογούμε. Όπου μας πιάνουν τον κώλο, διαμαρτυρόμαστε.