Η τραγωδία είναι πώς έχει πέσει στα χέρια του
κληρικαλισμού για να επιβιώσει, για βιοποριστικούς λόγους. Οι θεολόγοι της
Ακαδημίας Βόλου και η ομάδα του Ζηζιούλα, βρήκαν πιο πλούσιες φλέβες επιβίωσης
και δόξης και έδειξαν το περιεχόμενο του κληρικαλισμού που έμενε επτασφράγιστο
μυστικό μέχρι σήμερα, τον Οικουμενισμό. Ας εξηγηθούμε!
Ο κληρικαλισμός οικοδόμησε την «πνευματική» του εξουσία,
με την οποία κρατά τους πιστούς, τον πιστό λαό, έξω απο την Εκκλησία, με την
μέθοδο της αναλογίας. Μία προσφιλής Δυτική μέθοδος, την οποία εισήγαγε μαζικώς
στην Ελλάδα ο Ζηζιούλας και ο φίλος του ο Γιανναράς. Μεγάλος εργάτης και Οπαδός
αυτής της μεθόδου είναι ο πρ. Σαράντης Σαράντος, όπως αποκάλυψε τελευταίως μιλώντας
για τον σύγχρονο θεολόγο. Ενώ η φιλοσοφική πλευρά αυτής της μεθόδου αναβαθμίζει
το χαμένο κατ’εικόνα και καθ’ομοίωσιν, το οποίο ζώντας αναλόγως της Αγίας
Τριάδος της ίδιας στηρίζει το ΠΡΟΣΩΠΟ, η θεολογική πλευρά αναβαθμίζει την
χαμένη Αποστολική διαδοχή, όχι της πίστεως, όπως είναι η Ορθόδοξη παράδοση,
αλλά του Αποστολικού Χαρίσματος, έτσι ώστε ο Ιερέας αναλόγως των Αποστόλων να λύνει και να δένει χωρίς κανέναν έλεγχο, και μέσω της κενολογίας του να
στηρίζει μία φανταστική Σωτηρία απο την αμαρτία, αντίθετη ακριβώς απο την
Σωτηρία που προσφέρει ο Κύριος, της αναγεννήσεως και Μεταμορφώσεως, διά της
καινής δημιουργίας. Βάζοντας ανάμεσα στην Βασιλεία και τους πιστούς μία
φαντασιώδη αποκατάσταση, μία ανακαίνιση του πρώτου Αδάμ, μία αναμόρφωση στο Αρχαίο
Κάλλος, που βρίσκεται έξω απο την πύλη της Βασιλείας.
Αυτή την προσφιλή μέθοδο προσφέρει ο π.Σαράντος, σαν
κάτοχος όλης της Αγιότητος και δωρητής Χαρισμάτων εφόσον είναι θέσει Χριστός
στους άμοιρους θεολόγους, οι οποίοι καλούνται να ξεχάσουν πώς είναι θεολόγοι
Μέσης εκπαιδεύσεως, εκπαιδευτικοί και όχι θεολόγοι της Εκκλησίας. Διότι εάν
παραβλέψουν την λεπτομέρεια αυτή, διά της αναλογίας, μαγικώς θα γίνουν θεολόγοι
της Εκκλησίας, Πατέρες μας. Όπως λοιπόν οι παππάδες διά μίας κενής χειροτονίας
νομίζουν πώς αποκτούν αγιοπνευματικές δυνάμεις και ταυτίζονται με την Εκκλησία,
έτσι και οι θεολόγοι μ’ένα δίπλωμα που θα τους δώσει ο Μπέγζος ή ο Βασιλειάδης
θα γίνουν Γρηγόριοι Θεολόγοι.
Και ξεχνούν οι πάντες ότι η Εκκλησία είναι πείρα, μία
διαφορετική ζωή που δέν άπτεται αναγκαίως του κόσμου τούτου, μία εμπειρία τηςΒασιλείας, την οποία διαθέτουν οι Άγιοι. Αλλά όχι οι τύποι των Αγίων!
Πέσαμε κάποτε απο τον παράδεισο επειδή γίναμε σαν Θεοί.
Σήμερα χανόμαστε όλοι μας επειδή ζούμε σαν θεωμένοι!
Αμέθυστος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου