Υπάρχουν τρείς παραδόσεις, οι οποίες κατευθύνουν τον τρόπο ζωής και δίνουν νόημα, το καλύτερο δυνατό, στο επιλεγμένο νόημα, έναντι των υπολοίπων που απορρίπτονται. Η παράδοση στην αλλοτρίωση από τον κατά φύσιν τρόπο ζωής. Η παράδοση στον εχθρό, στον αντίπαλο. Η ήττα! Χωρίς να έχει δοθεί καμμία μάχη. Δηλαδή χωρίς την γνώση του κατά φύσιν τρόπου ζωής, του νοήματος και του σκοπού της αληθινής ζωής!
Η μη-παράδοση στην αλλοτρίωση. Η άρνηση της αρνήσεως της αλήθειας, η οποία όμως δεν είναι και η αλήθεια. Την αντιπροσωπεύει. Η διαμάχη με τους ηττημένους. Χωρίς όμως να’ χει δοθεί η μάχη ξανά. Χωρίς την γνώση της αλήθειας, αλλά με μόνη την γνώση των ονομάτων της αλήθειας.
Τέλος η αληθινή παράδοση. Η αλήθεια. Η οποία παραδίδεται από γενεά σε γενεά, από αυτί σε αυτί. Η παράδοση στην αλήθεια. Η οποία φθίνει όλο και περισσότερο. Η νίκη. Η Ειρήνη! Η αποξένωση από τον εχθρό και τους ανθρώπους του!
Στις μέρες κρίσεως που διανύουμε φανερώνονται και οι τρείς παραδόσεις, και οι λόγοι τους. Φανερώνονται και στην κοινωνία και στην πολιτική και στον στοχασμό. Στην Εκκλησία παλεύουν μόνον οι δύο πρώτες! Ενώ θα’πρεπε να κατοικεί μόνον η Τρίτη!
Αμέθυστος
1 σχόλιο:
Ευσύνοπτο,μεστό κείμενο που διαλύει πάραυτα ολόκληρη την πνευματική ομίχλη και το νοερό σκότος ολόκληρης της υπερσυσσωρευθείσας μυθολογίας(βλ.και ''ἔπεα πτερόεντα'',εδώ..)όλων των αιώνων (και) εσαεί.Άριστος ο λογισμός και άψογη η προσπάθεια.
Δημοσίευση σχολίου