Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2018

Αμερικανικός Πατριάρχης


Αποτέλεσμα εικόνας για οικουμενικοσ πατριαρχησ
Αμερικανικός Πατριάρχης
Χαράλαμπος Μηνάογλου
Εάν τολμήσει κανείς σήμερα στον εκκλησιαστικό χώρο να πει τα πράγματα με το όνομά τους μόνο τον παραπάνω τίτλο θα μπορούσε να αποδώσει στον πάλαι ποτέ Οικουμενικό Πατριάρχη, ο οποίος έχει βάλει πλέον πλώρη για να μείνει στην ιστορία ως ένας από τους μεγαλύτερους αιρετικούς. 
Όταν κάποιοι φωνάζανε για τις αιρετικές αποφάσεις που επέβαλε στους υπολοίπους προκαθημένους κατά την ληστρική σύνοδο της Κρήτης, όταν κάποιοι σήμαιναν τον κώδωνα του κινδύνου για την απουσία των τεσσάρων ορθοδόξων Εκκλησιών (ανάμεσα σε αυτές και η Εκκλησία των μισών ορθοδόξων στον κόσμο, η Ρωσική), ακούγονταν οι φωνές των οικουμενιστών θεολόγων που απειλούσαν τους διαφωνούντες με επιτίμια.

Έχοντας χάσει κάθε είδους πίστη στον Θεό, οι οικουμενιστές περιμένουν δικαίωση από τους άρχοντες του αιώνος τούτου με συνέπεια να μην μπορεί να τους βοηθήσει ο Κύριος. Έτσι, περιόρισαν τις αντιδράσεις στην Ελλάδα και πίστεψαν ότι με την πάροδο του χρόνου θα δεχτούν οι ορθόδοξοι και τον Πάπα ως εκκλησία. Ο λόγος του Ευαγγελίου είναι ξεκάθαρος και εφαρμόζεται, φοβούμαι, μέχρι κεραίας στον αμερικανικό πατριάρχη. Αναφέρομαι, βέβαια, στην παραβολή της ξηρανθείσης συκής. Αυτός που υποστήριξε την αίρεση και νόμιζε ότι η αμερικανική στήριξη τον έκανε παντοδύναμο, βρίσκεται τώρα, μόλις δύο χρόνια μετά χωρίς καμία Εκκλησία. 
Η ξηρανθείσα συκή ήδη κόπηκε και βάλλεται πλέον στο πυρ. Ποιον εκπροσωπεί σήμερα ο πατριάρχης;  Ποια ορθοδοξία;  Ποιο ορθόδοξο ποίμνιο; Και δεν μιλώ μονάχα για τους Ρώσους. Ήλθε στην Ελλάδα τις προηγούμενες ημέρες και ποιος Έλληνας ενδιαφέρθηκε;  Και ποια ορθοδοξία, εκτός από την αμερικανική, εκπροσωπεί κάποιος που δεν τα έχει καλά ούτε με τους Έλληνες ούτε με τους Ρώσους;  Αυτό ακριβώς είναι η ξηρανθείσα συκή. Ο αμερικανικός πατριάρχης θα μείνει μόνος, εκπρόσωπος των αντίχριστων νατοϊκών συμφερόντων, τα οποία, βέβαια, θα τον πετάξουν και αυτά, εφόσον πλέον δεν εκπροσωπεί τίποτε και άρα τους είναι άχρηστος. 

17 σχόλια:

χαλαρωσε είπε...

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2018/10/blog-post_274.html#more

χαλαρωσε είπε...

η maria p. ας μας πει μια καλησπερα εφοσον δυναται. Αλλως ευχομαστε ολα εν Κυριω.

Μαρία Π. είπε...

Καλησπέρα αγαπητέ χαλάρωσε. Εύχομαι κι εγώ με την καρδιά μου να είστε όλοι καλά...

amethystos είπε...

Εχεις καί τίς δικές μας ευχές Μαρία.

Μαρία Π. είπε...

Ευχαριστώ αδελφέ Αμέθυστε... θέλω να ξέρεις ότι δεν ξεχνώ την υποστήριξή σου και τις τόσες φορές που με υπερασπίστηκες από άδικες επιθέσεις, όταν προσπαθούσαμε να πούμε τα αυτονόητα, σχετικά με τις πλάνες των "μολυσμών"... και όλα τα υπόλοιπα... τα οποία ευτυχώς ως ένα βαθμό σταμάτησαν...
Δεν πολυσχολιάζω αδελφέ, γιατί έχω κάποιες διαφωνίες (που τις ξέρετε έτσι κι αλλιώς), και όσες φορές επιχείρησα να τις πω σε όλα τα σχετικά ιστολόγια υπήρχαν οι γνωστές επιθέσεις, και η ακατανοησία όσων έλεγα (με τελευταίο τον διάλογο για το θέμα της φωτιάς στο Μάτι), που στο τέλος με κούρασαν. Αισθάνομαι ότι έρχομαι σε αντιπαράθεση με ένα νομικίστικο (και σε κάποιες περιπτώσεις "χρυσαυγίτικο") τρόπο σκέψης.
Ακόμα και όταν έγραφα εδώ (άσχετα σχόλια πολιτικού περιεχομένου) υπήρχαν ονομαστικές επιθέσεις σε άλλο ιστολόγιο ότι "η Μαρία κάνει γαργάρα όσα λέει ο Αμέθυστος για τον π. Ζήση"... Λοιπόν εγώ αδελφέ δεν μπορώ να γίνομαι συνεχώς "ο σάκος του μποξ", ή να μην έχω το δικαίωμα να διαφωνήσω με κάποιους ανθρώπους.
Όποτε έδειχνα τη διαφωνία μου ή τη δυσαρέσκειά μου, αντί κάποιοι να δεχτούν ότι κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να πιστεύει ότι θέλει, το μόνο που ήξεραν να κάνουν ήταν να με κατηγορούν για εγωισμό και υπερηφάνια(!).
Μιλάμε για το θέατρο του παραλόγου. Δεν ξέρω που τα βρήκαν αυτά γραμμένα!
Ένιωθα εγκλωβισμένη σε μια κατάσταση, χωρίς ελευθερία, όπου θα έπρεπε να αποδέχομαι "εν είδει δόγματος" την γραμμή 5-6 ιστολογίων, απέναντι σε όλα τα θέματα κοινωνικά-θρησκευτικά ακόμα και πολιτικά (θυμάσαι πόσες επιθέσεις μου έγιναν για πολιτικά θέματα σε άλλο ιστολόγιο), και όταν τολμούσα να διαφοροποιηθώ, ή να διαμαρτυρηθώ για την άσχημη συμπεριφορά κάποιων ανθρώπων, αντί κάποιοι να κάνουν την αυτοκριτική τους (σύμφωνα με τα διάφορα χριστιανικά που λένε συχνά-πυκνά για ταπείνωση και αγάπη), το μόνο που ήξεραν ήταν οι κατηγορίες για εγωισμό και υπερηφάνια...
Αυτά δεν γίνονται αδελφέ ούτε στα έργα... Δεν το θέλει ούτε ο Θεός..
Ας αντιστρέψει κάποιος τους όρους για καταλάβει...
Τέλος πάντων, δεν μετανιώνω για όσα έγραψα αυτά τα 4 χρόνια γιατί πιστεύω ότι βοήθησαν προς τη σωστή κατεύθυνση και έχω τη συνείδησή μου ήσυχη...
Καλημέρα αδελφέ, και σ΄ευχαριστώ και ανταποδίδω τις ευχές σου...

amethystos είπε...

Γειά σου Μαρία.Τελικά δοκιμαζόμαστε καί στό διαδίκτυο. Καί μάλιστα πολύ άσχημα λόγω τής ανωνυμίας. Οπως έλεγαν παληά, κακολογούν πίσω από τήν πλάτη μας. Ο Αριστοτέλης σέ κάποιον πού τόν συμβούλεψε νά μήν χαιρετά έναν συμπολίτη τους γιατί τόν συκοφαντούσε πίσω από τήν πλάτη του, είχε πεί.Δέν μέ πειράζει καί νά μέ μαστιγώνουν όταν λείπω.
Η Λωρίτου έχει βρώμικο καί ύπουλο μυαλό. Σέ ανάγκασε νά απολογηθείς καί ίσως δέν είναι ότι καλύτερο μέ τέτοιου είδους υστερικές μούσες. Καί είναι καί θλιβερά αμόρφωτη. Θυμάμαι κάποια στιγμή τής κατέβηκε ότι ο όρος ΟΝ σημαίνει τό ζώον.
Οι Ελληνες σήμερα είμαστε συναισθηματικά αδιαφοροποίητοι καί διανοητικά ανεπαρκείς.Ολοι μαζί, παρέα μέ τόν Ζήση, θέλουμε νά κραυγάσουμε πιό δυνατά από τούς υπόλοιπους. ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ ΕΔΩ!!! Καλό κουράγιο.

Ανώνυμος είπε...

Είναι αλήθεια όταν βρίζουμε εμείς τους άλλους, στα άλλα ιστολόγια, δεν τρέχει κάστανο.Όταν εμάς μας βρίζουν οι άλλοι των άλλων "χριστιανικών" ιστολογίων, επειδή μισούν τις ιδέες μας, και τα πιστεύω μας, όλοι πληγωνόμαστε βαθιά και κατηγορούμε τους άλλους για ανάδελφους για αντίχριστους. Αποκαλυπτόμαστε ακόμη όλοι, εξαιρετικά δέσμιοι της φιλαυτίας μας. Και επιχαίρουν όλοι οι δαίμονες.

amethystos είπε...

Γιά δώσε μας ένα παράδειγμα; Τί εννοείς ακριβώς βρίσιμο; Καί ποιά ιστολόγια βρίζουμε; Τού Τρικαμηνάρα;

Ανώνυμος είπε...

Και αυτό. Και διάφορους άλλους κατά το παρελθόν που τους " στόλιζες" αγαπητέ με διάφορα...κοσμητικά και τους έκανες διάφορες ...προτροπές. Γρήγορα ξεχνάς αγαπητέ ό,τι δεν σε κολακεύει. Γρήγορα τα ξεχνάς! Δεν πειράζει όμως. Ευτυχώς που δεν έχει ΚΑΜΙΑ σημασία τι νομίζουμε εμείς για τους διπλανούς. Ευτυχώς που τη ΜΟΝΗ αξιολόγηση ενός εκάστου, θα την κάνει ο Κύριος. Έρχονται πολύ δύσκολες μέρες για όλους μας. Ο ΥΠΟΜΕΙΝΑΣ εις ΤΈΛΟΣ, ούτος και σωθήσεται. Καλό σας βράδυ.

amethystos είπε...

Εννοείς καί τόν Τσολογιάννη τόν πορνόγερο; Νά εύχεσαι καί γιά μάς πρίν πάς γιά ύπνο.

Ανώνυμος είπε...

"Ος δ' αν είπη τω αδελφώ αυτού "μωρέ" ένοχος έσται τη Κρίσει", είπε ο Κύριος. Εξάλλου και οι πορνόγεροι δεν έχουν ψυχή; Κοίτα τη Δόξα της Σαμαρείτιδας αδελφέ και μη βαρύνουμε άλλο την καρδία..."Παιδία, ώρα Εσχάτη..."

amethystos είπε...

Νά μάς ερμηνεύεις τίς Γραφές φίλε όποτε νομίζεις. Είσαι καίριος.

Μαρία Π. είπε...

8.00 μ.μ. Γνωρίζεις καλά αγαπητέ, ότι όχι μόνο δεν έβρισα ποτέ κανένα αλλά ότι πάντοτε προσπαθούσα με όλη την καλή μου προαίρεση να μιλήσω, και να επεξηγήσω με μεγάλη υπομονή (ακόμα και στις αντιπαραθέσεις),όσα έλεγα, και ότι πάντα επιδίωκα την καλή σχέση και την αγάπη μεταξύ μας, και να κρατάω τις ισορροπίες ώστε να μη λυπήσω κανένα, έφτανα μάλιστα στο σημείο όταν έστελνα κοινό σχόλιο σε 2 συγκεκριμένα φιλικά ιστολόγια, να φροντίζω να πηγαίνει το ίδιο λεπτό για να μην νομίζει ο ένας ότι έκανα διάκριση υπέρ του άλλου. Τον χαρακτήρα μου τον ξέρατε, γι΄αυτό έπεσα απ΄τα σύννεφα με κάποιες συμπεριφορές που ήταν κυρίως αποτέλεσμα σκοπιμοτήτων. Εγώ «χρησιμοποιήθηκα» (και ο νοών νοείτω), χωρίς να ενδιαφέρει κανέναν το ψυχικό μου κόστος, και πλήρωσα χωρίς να φταίω τις αντιπαραθέσεις των άλλων... και τις μαγκιές των μεν απέναντι στους δε... Και δεν έφτανε αυτό (η ταπείνωση και η εξουθένωση με «διάφορους τρόπους»...ξέρουν κάποιοι...) αλλά το αποκορύφωμα (μετά την στενοχώρια μου απ΄όσα γινόταν και την ΣΚΛΗΡΟΚΑΡΔΙΑ απέναντί μου, την άδικη, και την έλλειψη ενδοιασμών), όταν φυσικά «εξαφανιζόμουνα», ήταν και η κατηγορία για εγωισμό και υπερηφάνια...Αυτά τα ωραία..
Και δυστυχώς οι κρίσεις συνεχιζονται.. και γι αυτό τα γράφω τώρα αυτά, αλλιώς δεν θα υπήρχε λόγος... Παρακαλώ λοιπόν να σταματήσουν οριστικά... Όπως είπες όλους θα μας κρίνει ο Θεός.. Ας του ζητήσουμε να μας συγχωρήσει για τη σκληροκαρδία μας.. Καλό σας βράδυ...

amethystos είπε...

Αγαπητή Μαρία είναι σκοτεινά πλάσματα. Τρέφονται μέ αίμα. Ο Αγιος Πορφύριος μάς είχε συμβουλεύσει. Μήν είστε αγαθοί. Μήν καταθέτετε τήν ευαισθησία σας ούτε στούς εξομολόγους. Θά τήν εκμεταλλευθούν. Πρέπει νά σάς οδηγήσει ο Κύριος στόν άνθρωπό σας.

Μαρία Π. είπε...

Για να μην τελειώσει έτσι αυτό... θέλω να πω με κάθε ειλικρίνεια, ότι μπορεί να μας λύπησαν κάποια πράγματα, αλλά πέρασαν... και οφείλουμε να συγχωρήσουμε ο ένας τον άλλο (εκ καρδίας).. όπως θέλει ο Θεός, όπως και κάνουμε... Από κει και πέρα, μέσα από την ελευθερία μας, και την κατανόηση ότι καθένας είναι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ, και είναι παράλογο να επιζητούμε να ταυτίζεται απόλυτα μαζί μας, θα μπορέσουμε να συνυπάρξουμε και να συν-αγωνιστούμε...
Σας χαιρετώ αδελφοί...

amethystos είπε...

Σωστό καί δεκτό. Γιά μάς εξαιρούνται οι εχθροί τού Κυρίου.

Ανώνυμος είπε...

"Μήν είστε αγαθοί. Μήν καταθέτετε τήν ευαισθησία σας ούτε στούς εξομολόγους. Θά τήν εκμεταλλευθούν" ΔΥΣΤΥΧΩΣ, Η ΦΡΑΣΗ ΚΡΥΒΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ.
Για τη maria p. -προσωπικά- μόνο καλές εντυπώσεις έχω σχηματίσει.