Zero Hedge, Patrick Buchanan, 13-11-2018
[Το πιο κάτω άρθρο του πολύπειρου συμβούλου και λογογράφου δυο Αμερικανών προέδρων και κάποτε υποψηφίου για την προεδρία των ΗΠΑ, πέραν της «περιποίησης» του κ. Μακρόν, περιέχει χρήσιμα δηλητηριώδη αλλά και αφυπνιστικά βέλη κατά των και παρ’ ημίν λιμασμένων προσκεκλημένων στο μυθικό συμπόσιο του εθνομηδενιστικού και πολυπολιτισμικού οικουμενισμού-βιαστικών επιβατών του τραίνου της παγκοσμιοποίησης στο έσχατο στάδιο της καταστροφικής διαδρομής του προς το βάραθρο.]
Ανάδειξη: Μιχαήλ Στυλιανού
«Ο πατριωτισμός είναι το ακριβώς αντίθετο του εθνικισμού. Ο εθνικισμός είναι η προδοσία του πατριωτισμού» (διακήρυξε ο Μακρόν).
΄Οσο για την πολιτική του Τραμπ «Πρώτη η Αμερική», ο Μακρόν κατήγγειλε μια τέτοια αταβιστική αντίληψη σε αυτή την νέα εποχή.
« Με το να λέμε πως βάζουμε πρώτους τους εαυτούς μας και πως οι άλλοι δεν λογαριάζονται, διαγράφουμε ό, τι ένα έθνος θεωρεί προσφιλέστερο, ό, τι του δίνει ζωή, ό, τι το κάνει μεγάλο και ό,τι είναι βασικό: τις ηθικές αξίες του.»
Μολονότι χαιρετίζεται ως ο νέος ηγέτης αντί-Τραμπ της Ευρώπης, που θα αγωνιστεί για τον διεθνισμό και τον οικουμενισμό, ο Μακρόν αποδεικνύει την άγνοιά του για την Αμερική.
Η θέση του Τραμπ δεν είναι ιδεολογική, αλλά ριζωμένη στην ιστορία της χώρας μας.
Η Αμερική γεννήθηκε το 1788, μεταξύ του γαλλικού και του πολέμου των Ινδιάνων, της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας το 1776 και της επικύρωσης του Συντάγματος το 1788.
Τόσο ο στρατηγός που μας οδήγησε στην Επανάσταση όσο και ο συντάκτης αυτής της Διακήρυξης έγιναν πρόεδροι.
Και οι δύο έβαλαν πρώτη την Αμερική.
Και οι δυο συμβούλευσαν τους συμπατριώτες τους να αποφύγουν τα «μπλεξίματα» ή τις μόνιμες «συμμαχίες» με οποιοδήποτε άλλο έθνος, όπως και κάναμε επί 160 χρόνια.
Τόσο ο στρατηγός που μας οδήγησε στην Επανάσταση όσο και ο συντάκτης αυτής της Διακήρυξης έγιναν πρόεδροι.
Και οι δύο έβαλαν πρώτη την Αμερική.
Και οι δυο συμβούλευσαν τους συμπατριώτες τους να αποφύγουν τα «μπλεξίματα» ή τις μόνιμες «συμμαχίες» με οποιοδήποτε άλλο έθνος, όπως και κάναμε επί 160 χρόνια.
Είχαν έλλειμμα πατριωτισμού ο Τζωρτζ Ουάσιγκτον και ο Τόμας Τζέφερσον;
Όταν ο Γούντροου Γουίλσον, μετά την εκλογή του το 1916 με το σύνθημα «Μας Κράτησε Έξω από τον Πόλεμο», μας έβαλε στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, το έκανε ως συνεργαζόμενη όχι ως Σύμμαχος δύναμη. Τα αμερικανικά στρατεύματα πολέμησαν υπό αμερικανική διοίκηση.
Μετά εκείνο τον πόλεμο, η αμερικανική Γερουσία απέρριψε μια συμμαχία με την Γαλλία. Υπό τον Φραγκλίνο Ρούζβελτ, το Κογκρέσο επίσημα ψήφισε την ουδετερότητα σε οποιονδήποτε μελλοντικά ευρωπαϊκό πόλεμο.
Οι ΗΠΑ βγήκαν από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο ως η λιγότερο ματωμένη και λιγότερο ζημιωμένη χώρα, επειδή μείναμε έξω από τον πόλεμο για περισσότερο της διετίας αφότου άρχισε.
Δεν εισβάλαμε στην Γαλλία παρά τέσσερα χρόνια αφότου είχε κατακτηθεί, οι Βρετανοί είχαν πεταχτεί έξω από την ηπειρωτική Ευρώπη και η Σοβιετική ΄Ενωση του Τζόζεφ Στάλιν πολεμούσε και πέθαινε για τρία χρόνια.
Οι ηγέτες που μας κράτησαν έξω από δυο παγκοσμίους πολέμους όσον καιρό το έκαναν –δεν υπηρέτησαν καλά το έθνος, όταν οι συνολικές απώλειες της Αμερικής ήταν μόλις άνω των 500,000 νεκροί, σε σύγκριση με τα εκατομμύρια που απώλεσαν άλλες χώρες;
Στην τελετή για την επέτειο της Αμνηστίας, ο Μακρόν δήλωσε: «Με το να λέμε πως βάζουμε πρώτους τους εαυτούς μας και οι άλλοι δεν λογαριάζονται, διαγράφουμε ότι έχει προσφιλέστερο ένα έθνος… τις ηθικές αξίες του.»
Αλλά ο Τραμπ δεν είπε ότι οι άλλες χώρες δεν λογαριάζονται. Το μόνο που είπε είναι πως πρέπει να νοιαζόμαστε πρώτα την χώρα μας.
Ποια χώρα βάζει πρώτη, ο Εμμανουέλ Μακρόν;
Η μήπως ο Πρόεδρος της Γαλλίας βλέπει τον εαυτό του ως πολίτη του κόσμου, με ευθύνες για όλη της Ευρώπη και ολόκληρη την ανθρωπότητα;
Ο Σαρλ Ντε Γκωλ ήταν ίσως ο μεγαλύτερος Γάλλος πατριώτης του 20ού αιώνα. Ωστόσο μιλούσε για Μιαν Ευρώπη των Εθνών, δημιούργησε ένα εθνικό πυρηνικό οπλοστάσιο, έδιωξε το ΝΑΤΟ από την Γαλλία το 1966 και το 1967 στο Μόντρεαλ διακήρυξε «Ζήτω το Ελεύθερο Κεμπέκ» -παρακινώντας του Γάλλους του Καναδά να εξεγερθούν κατά των Άγγλο-Σαξόνων και να δημιουργήσουν το δικό τους κράτος.
Είχε ο Ντε Γκωλ έλλειψη πατριωτισμού;
Με το να χαρακτηρίζει τους Αμερικανούς εθνικιστές αντί-πατριώτες, ο Μακρόν έθεσε υποψηφιότητα για τον προσεχώς κενό θρόνο της ΄Αγκελα Μέρκελ. Αλλά λογαριάζει ο Μακρόν τις πραγματικότητες της νέας Ευρώπης και του κόσμου στον οποίο σήμερα ζούμε, η απλώς υποδύεται ένα ηρωικό φιλελεύθερο ρόλο για να κερδίσει χειροκροτήματα από τις Δυτικές «ελίτ» των Πολυεθνικών και των ΜΜΕ;
Οι πραγματικότητες:
Στην Βρετανία, οι Σκωτσέζοι ζητάνε απόσχιση και οι ΄Αγγλοι ψήφισαν για να εγκαταλείψουν τη Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. Πολλοί Βάσκοι και Καταλανοί θέλουν να αποσχισθούν από την Ισπανία. Τσέχοι και Σλοβάκοι διαμοιράστηκαν τας ιμάτιά τους και τράβηξαν χωριστούς δρόμους.
Το αίσθημα εναντίον της Ε.Ε. δεσπόζει στην «λαϊκιστική» Ιταλία.
΄Ενας εθνικισμός, που οι λαοί τους θεωρούν βαθύτατα πατριωτικό, έχει θριαμβεύσει στην Πολωνία και στην Ουγγαρία και κερδίζει έδαφος ακόμη και στην Γερμανία.
Οι ηγέτες των τριών μεγαλυτέρων στρατιωτικών δυνάμεων –Τραμπ στις ΗΠΑ, Ξι Ζινπίνγκ στην Κίνα και Πούτιν στην Ρωσία- είναι όλοι εθνικιστές.
Στην Γαλλία, μια δημοσκόπηση την περασμένη εβδομάδα έδειξε ότι το κόμμα της Μαρίν Λε Πεν, Εθνικός Συναγερμός (όπως μετονομάστηκε) έχει ξεπεράσει το κόμμα του Μακρόν σε προτίμηση για τις Ευρωεκλογές.
Εάν μπορεί να διατυπωθεί δίκαιη επίκριση για την εξωτερική πολιτική του Τραμπδεν είναι ότι απέτυχε να αναγνωρίσει τις νέες πραγματικότητες του 21ουΑιώνα, αλλά γιατί δεν κινήθηκε επειγόντως να διαλύσει παλιές συμμαχίες που εκθέτουν την Αμερική στον κίνδυνο πολέμου σε απόμακρες χώρες όπου δεν υπάρχουν ζωτικά αμερικανικά συμφέροντα.
Γιατί δεσμευόμαστε ακόμη να πολεμήσουμε για την Νότιο Κορέα, που είναι πολύ πλουσιότερη και πολυαριθμότερη από την με πυρηνικά οπλισμένη Βόρεια;
Γιατί αμερικανικά αεροπλάνα και πλοία εξακολουθούν να σκοντάφτουν πάνω σε ρωσικά αεροπλάνα και πλοία στην Μαύρη Θάλασσα και στην Βαλτική;
Γιατί εξακολουθούμε να είμαστε μπλεγμένοι σε μισή ντουζίνα πολέμους, στους οποίους ο Μπους ο Β΄ και ο Μπάρακ Ομπάμα μας οδήγησαν στην Μέση Ανατολή;
Γιατί δεν έχουμε την εξωτερική πολιτική «Πρώτα η Αμερική», για την οποία ψηφίσαμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου