Πέμπτη 18 Ιουλίου 2019

ΦΩΚΙΔΟΣ ΘΕΟΚΤΙΣΤΟΣ: ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ - ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ ΜΑΣ

Έγινα κοινωνός από τα ΜΜΕ διαφόρων επισκέψεων, συνεντεύξεων, δηλώσεων αδελφών αρχιερέων από τοπικές Εκκλησίες όπου επιχειρείται ένας έμμεσος-αν όχι άμεσος- «εκβιασμός» υπό τύπον "υπενθύμισης" ή ανάμειξης του ζητήματος των αδελφών του Παλαιού Ημερολογίου και περί διάσπασης της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος επί ζητημάτων εκκλησιαστικής επικαιρότητας και περί δήθεν αστόχων ενεργειών του Οικουμενικού Πατριάρχου μας. 
Επί όλων αυτών των επικίνδυνων για την Αλήθεια πληροφοριών και επικαλούμενος την αρχιερατική μου συνείδηση και την επικοινωνία με άλλους αδελφούς Ιεράρχες δηλώνω προς πάσαν κατεύθυνσιν ότι σύσσωμη η Εκκλησία της Ελλάδος, υπό την Προεδρεία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, βρισκόμαστε συνηνωμένοι με την Μητέρα Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως, την Μητέρα Εκκλησία όλων, καθώς από εκεί λάβαμε την αξία του Αυτοκεφάλου και δεν είμαστε αγνώμονες, διότι εκεί χτυπά η καρδιά του Γένους μας, και διότι αυτό διδάσκει η υγιής εκκλησιολογία που διδαχθήκαμε κοντά σε όντως αγίους ανθρώπους. 
Καμία έξωθεν παρέμβαση δεν πρόκειται να επιτύχει να αλλάξει το ακλόνητο αυτό φρόνημά μας. Είμαστε ενωμένοι με την πηγή της ευσεβείας μας και στηρίζουμε ανυποχώρητα τις θέσεις, τις ευθύνες και όσα οι Θείοι και Ιεροί Κανόνες και η διαχρονική Παράδοση της Εκκλησίας έχουν παραδώσει με πολλή σοφία στον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικό Πατριάρχη! 
Το αίμα νερό δεν γίνεται! Όπως επίσης δεν θα έπρεπε να γίνονται απλό "νερό" και τα βαπτιστικά νάματα με τα οποία η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία οδήγησε στην αληθινή πίστη και στον πολιτισμό τους αδελφούς μας των μη Πρεσβυγενών Αυτοκεφάλων Εκκλησιών. 
Ταύτα τα ολίγα προς αποκατάσταση της συνείδησης των πιστών μας και προς αποφυγήν έξωθεν επιρροών. Στώμεν καλώς! 
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΙΚΟΛΟΓΙΑ. ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΚΥΡΙΟΥ, ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ. 
Ο ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΣ ΕΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΩ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΣΤΗΝ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. 
ΤΟ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΟΠΩΣ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΠΡΟ ΕΚΠΛΗΞΕΩΝ, ΠΟΡΕΥΟΜΕΝΟΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΕΒΑΙΟ ΘΑΝΑΤΟ ΠΟΥ ΕΠΕΛΕΞΑΝ ΑΦΙΕΡΩΝΟΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ. ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΑ ΚΑΛΛΙΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΘΡΟΝΙΚΩΝ ΕΟΡΤΩΝ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΠΙΝΟΗΣΕΙ ΣΕ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ.
ΤΟ ΑΙΜΑ ΝΕΡΟ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. ΟΥΤΕ ΠΝΕΥΜΑ ΟΜΩΣ. ΣΕ ΓΕΛΑΣΑΝ.
Αμέθυστος

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η Φωκίδα είναι η ιδιαίτερη πατρίδα του πατέρα μου Ας διαβάσει ο Θεόκτιστος τα Φωκικά του Παυσανία με τι γενναιότητα αντιμετώπισαν τους Γαλάτες ας διαβάσει τα κλέφτικα τραγούδια αλλά και τα ληστρικά ας διαβάσει τα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη από την Φωκίδα και μετά να συγκρίνει τον έρωτα στην ατομική ελευθερία των Ρουμελιωτών που μόνο με των Κρητικών συγκρίνεται και μετά να αναρωτηθεί τι σχέση έχει αυτός ο έρωτας που έκανε τον λόρδο Βύρωνα να υποκλιθεί με το πνεύμα υποταγής του Φαναρίου .ΑΜ

888 888 είπε...

Πρὸς ὅλους τοὺς προσκυνημένους καὶ μὴ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, καὶ τῶν ὑπολοίπων 13 τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν

Τὸ Ἱερὸν Εὐαγγέλιον εἶναι θεόπνευστον. Δὲν τὸ ἔγραψαν ἄνθρωποι, ἀλλ᾿ ὁ Θεός, διὰ νὰ θεοθοῦμε μὲ τὴν ὑπακοὴ στὰ λόγια τοῦτα τοῦ Κυρίου. Ὑπακοὴ σημαίνει, ὄχι ἁπλῶς ἀποδοχή, πίστι στὰ λόγια, ἀλλὰ καὶ ἑφαρμογή.
Ἐπειδὴ τὸν τελευταῖο καιρὸ ἀκοῦμε πολλά -κοινωνικά, πολιτικά, οἰκονομικά, σχόλια καὶ ἑρμηνεῖες- καλὸν εἶναι, νομίζω, νὰ ἀναγνώσωμε μὲ κάποια περισσοτέρα ἐπιμέλλεια, τὸν σχετικὸν λόγον τοῦ Θεοῦ. Τὸν παραθέτω ὡσὰν ἕναν καθρέπτην, διὰ τὸν κάθε ἐπίσκοπο (κυρίως), ἀλλὰ καὶ διὰ κάθε ποιμένα τοῦ λογικοῦ ποιμνίου:
"Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός. Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων· ὁ μισθωτὸς δὲ καὶ οὐκ ὢν ποιμήν, οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα καὶ φεύγει· καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα. Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει, ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων. Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός, καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν, καθὼς γινώσκει με ὁ Πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν Πατέρα, καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων".

Ἡμεῖς τώρα, τὸ ποίμνιον, βλέπομε τὸν λύκον ἐρχόμενον (μασωνία, πάπας, οὐνία, σχῖσμα), ἀλλὰ τοὺς μεγάααλους ποιμένας νὰ ἀφήνουν τὰ πρόβατα καὶ φεύγωσι! καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα. Βλέπομεν ὅτι ὁ ... μισθωτός.... φεύγει, ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων. =Τὰ βλέπει ὅλα ὡραῖα! "Ἕνωσα", λέει, "ὅλους τοὺς Ὀρθοδόξους τῆς Οὐκρανίας"!
Ἄραγε, γινώσκει τὰ ἐμὰ (αὐτοῦ);
Πάντως, οἱ δύο εἰκονιζόμενοι, ἐξ ὧν ἀφορμὴν ἐλάβομεν, δὲν γινώσκονται ὑφ᾿ ἡμῶν, τῶν προβάτων! Φεῦ!
ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕΝ