Καμία και κανένας αλήθεια δεν αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν μία χρεοκοπημένη χώρα να φιλοξενεί εκατοντάδες χιλιάδες παράνομους μετανάστες; Ένα κράτος που δεν μπορεί να παρέχει ασφάλεια και θέσεις εργασίας στα δικά του παιδιά, διώχνοντας τα μαζικά στο εξωτερικό; Είμαστε τόσο ανόητος λαός που κατηγορούμε συνεχώς τον εαυτό μας για όλες τις καταστροφές και τα δεινά που μας προξενούν άλλοι; Ποτέ δεν μας γίνεται το πάθημα μάθημα και ποτέ δεν διδασκόμαστε από τις εμπειρίες των άλλων; Μόνο γαλάζια μάτια και Άρια καταγωγή δεν απαίτησαν οι Γερμανοί, ως προϋπόθεση για να φιλοξενήσουν λιγότερα από 73 παιδιά μαζί με πέντε άλλες χώρες. Εμείς όμως πρέπει να τα ανεχόμαστε όλα για να μην κατηγορηθούμε από τους ίδιους τους συμπολίτες μας! Εάν αυτό δεν είναι το άκρον άωτο της συλλογικής ηλιθιότητας, τότε τι είναι;
Επικαιρότητα
Όπως αναφέρεται σε σχετική έρευνα (πηγή), ενώ η Γερμανία είχε δηλώσει πως θα φιλοξενούσε 5.000 μικρά παιδιά που έχουν μεταναστεύσει παράνομα στην Ελλάδα και ζουν σε καταυλισμούς, τηρώντας την υποχρέωση της με βάση τη συνθήκη του Δουβλίνου, καθυστερεί συνεχώς. Εκτός αυτού θέτει απαράδεκτους όρους, ακόμη και επιλογής φύλλου, χρησιμοποιώντας διάφορα τεχνάσματα.
Έτσι, από 5.000 παιδιά πήρε τελικά λιγότερα από 73 μαζί με πέντε άλλα κράτη, σύμφωνα με στοιχεία του ελληνικού υπουργείου μετανάστευσης και παρά τις κατηγορίες ανθρωπιστικών οργανώσεων (πηγή). Επέλεξε δε παιδιά με κριτήριο αυτά που χρειάζονται θεραπεία λόγω σοβαρής ασθένειας, ασυνόδευτα, κορίτσια κυρίως (είναι λιγότερα από 30 στην Ελλάδα) και ηλικίας κάτω των 14 ετών!
Η ελληνική κυβέρνηση βέβαια, γερμανόφιλη και δουλοπρεπής, αφενός μεν αποφεύγει κάθε διαμαρτυρία, αφετέρου δεν ενημερώνει καθόλου την κοινή γνώμη. Ακόμη χειρότερα ευχαριστεί τη Γερμανία για τη δήθεν αλληλεγγύη της! Ακριβώς δηλαδή όπως ο Σημίτης τους Αμερικανούς, για το γκριζάρισμα των Ιμίων που σηματοδότησε τις διεκδικήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο.
Το γεγονός αυτό τεκμηριώνεται από τις δηλώσεις του Ελληνόφωνου αναπληρωτή υπουργού μετανάστευσης, σύμφωνα με τις οποίες τα εξής: «H ελληνογερμανική συνεργασία στο μεταναστευτικό ζήτημα αποδεικνύει πως όταν υπάρχει πολιτική βούληση και επαγγελματισμός, η αρχή της αλληλεγγύης μετουσιώνεται σε εφαρμοσμένη και αποτελεσματική πολιτική δράση»! Την ίδια στιγμή ο πρέσβης της Γερμανίας δήλωσε ότι, «Καταθέτουμε μια σαφή ένδειξη ευρωπαϊκής αλληλεγγύης»!
Διαπιστώνοντας τώρα κανείς αυτά που συμβαίνουν, είναι αδύνατον να μην εξοργιστεί. Όχι τόσο με τους Γερμανούς που ήταν ανέκαθεν ρατσιστές, ούτε με την κυβέρνηση που κρατάει συνεχώς σκυφτό το κεφάλι, υποκλινόμενη στην καγκελάριο όπου και όπως μπορεί. Εξοργίζεται με εκείνες τις συμπονετικές Ελληνίδες και με τους Έλληνες που δεν χάνουν ευκαιρία να κατηγορήσουν για ρατσισμό όσες και όσους αντιδρούν στο βίαιο εποικισμό της Ελλάδας από τους παράνομους. Στην εκμετάλλευση της από τους Ευρωπαίους που επίσης μας κατηγορούν για τις συνθήκες που επικρατούν στη Μόρια και αλλού, κρατώντας όμως ερμητικά κλειστά τα σύνορα τους.
Καμία και κανένας αλήθεια δεν αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν μία χρεοκοπημένη χώρα να φιλοξενεί εκατοντάδες χιλιάδες παράνομους μετανάστες; Ένα κράτος που δεν μπορεί να παρέχει ασφάλεια και θέσεις εργασίας στα δικά του παιδιά, διώχνοντας τα μαζικά στο εξωτερικό; Είμαστε τόσο ανόητος λαός που κατηγορούμε συνεχώς τον εαυτό μας για όλες τις καταστροφές και τα δεινά που μας προξενούν άλλοι; Ποτέ δεν μας γίνεται το πάθημα μάθημα και ποτέ δεν διδασκόμαστε από τις εμπειρίες των άλλων;
Από τις μεταναστευτικές συμμορίες που λυμαίνονται τη Σουηδία και από τα βρώμικα γκέτο της Ολλανδίας, της Γαλλίας ή του Βελγίου; Δεν θα κλέψουν, δεν θα ληστέψουν και δεν θα εγκληματήσουν όλοι αυτοί που μπαίνουν παράνομα στην Ελλάδα για να επιβιώσουν; Πρέπει να συμβούν προηγουμένως όλα αυτά για αντιδράσουμε; Είναι ρατσισμός όταν προβλέπει κανείς τι θα συμβεί και προσπαθεί να το αποφύγει;
Μόνο γαλάζια μάτια και Άρια καταγωγή δεν απαίτησαν οι Γερμανοί, ως προϋπόθεση για να φιλοξενήσουν λιγότερα από 70 παιδιά μαζί με πέντε άλλες χώρες. Εμείς όμως πρέπει να τα ανεχόμαστε όλα για να μην κατηγορηθούμε από τους ίδιους τους συμπολίτες μας! Εάν αυτό δεν είναι το άκρον άωτο της συλλογικής ηλιθιότητας, τότε τι είναι;
από Σερένα Νομικού5 Αυγούστου 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου