Ἡ σιωπὴ τῆς Ἐκκλησίας διὰ τὸ ἔγκλημα τῶν Τεμπῶν

Κλῆρος καὶ Λαὸς εἰς τὴν χώραν μας πάντα ἦσαν ἀσυγχύτως ἑνωμένοι ἀλλά καὶ ἀδιαίρετοι, διὰ αὐτὸ καὶ ἡ Ἐκκλησία ἦτο ἡ μάνα καὶ ἡ τροφὸς αὐτοῦ τοῦ τόπου. Σήμερα ὅμως ὅλος ὁ κλῆρος ἐκτὸς ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, σιωπᾶ καὶ μὲ τὴν σιωπὴν του συγκαλύπτει τὰς αὐθαιρεσίας τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας, δὲν συμμετέχει μὲ τὸν λόγον του εἰς τὰ μεγάλα κοινωνικά, οἰκονομικὰ καὶ πολιτικὰ προβλήματα τοῦ τόπου, εἰς τὰς δοκιμασίας τοῦ λαοῦ. Ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἀρνηθῆ τὸν ἐνεργόν της ρόλον, τὸν ὁποῖον πρέπει νὰ διαδραματίζη μέσα εἰς τὴν κοινωνίαν. Ἡ Ἐκκλησία ἔχει ὄχι μόνον δικαίωμα, ἀλλὰ καὶ ὑποχρέωσιν νὰ ὀρθοτομῆ τὸν λόγον τῆς ἀληθείας, νὰ στηλιτεύη τὴν ἀνωμαλίαν· αὐτὸ ἀπορρέει ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιον καὶ ἀπὸ λόγους ἐθνικοὺς καὶ πρακτικούς. Σήμερα ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία ἔχει συμπράξει μὲ τὴν πολιτικὴν ἐξουσίαν «καὶ εἶναι πολὺ «βολικὴ» διὰ τὴν πολιτικὴν ἐξουσίαν».

Συμφώνως πρός δημοσίευμα τῆς ἐφημερίδος «Δημοκρατία» τῆς 25ης Φεβρουαρίου:

«ΟΛΗ Ἡ Ἑλλάδα ἔχει συγκλονιστεῖ ἀπὸ τὶς ἐξελίξεις ποὺ σχετίζονται μὲ τὸ ἔγκλημα τῶν Τεμπῶν. Ὁ λαὸς μας ἑτοιμάζεται νὰ λάβει μέρος στὶς ἐκδηλώσεις διαμαρτυρίας τῆς 28ης Φεβρουάριου. Ὅμως, ὑπάρχουν ἄνθρωποι μὲ μεγάλη ἰσχὺ καὶ κῦρος ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ μιλοῦν γιὰ τὰ Τέμπη, ἀλλὰ σιωποῦν. Ἐνῶ θὰ ὄφειλαν νὰ βρεθοῦν δίπλα στὸ πλευρὸ τῆς κοινωνίας, ἡ ὁποία δοκιμάζεται, προσ­ποιοῦνται ὅτι δὲν ἄκουσαν καὶ δὲν εἶδαν ὅσα συμβαίνουν. Ὁ λόγος γίνεται γιὰ τὴν πλειονότητα τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας. Λάμπει διὰ τῆς ἀπουσίας της. ΟΙ ΙΕΡΩΜΕΝΟΙ, εἴτε ὑψηλόβαθμοι εἶναι εἴτε χαμηλόβαθμοι, ἔχουν ἱερὴ ὑποχρέωση νὰ ἀκολουθοῦν τὰ βήματα τοῦ Χριστοῦ· νὰ μιλοῦν τὴ γλώσσα τῆς ἀλήθειας καὶ νὰ μὴ τηροῦν ἴσες ἀποστάσεις ἀνάμεσα στὸ ψέμα καὶ στὴν ἀλήθεια, στὸν θύτη καὶ στὸ θῦμα, στὴν αὐθαίρετη ἐξουσία καὶ στὸν λαό. ΕΚΤΟΣ ἐλάχιστων ἐξαιρέσεων, γενναίων μητροπολιτῶν, ποὺ τιμοῦν τὰ ράσα τους, μιλοῦν μὲ παρρησία καὶ στέκονται δίπλα σὲ ὅσους ἔχουν ἀνάγκη, οἱ ὑπόλοιποι ἀποφεύγουν νὰ «ἐκτίθενται» παίρνοντας θέση γι’ αὐτὸ τὸ ἔγκλημα. ΕΠΙ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ τὸ κράτος κάνει ὅ,τι θέλει. Διαμοιράζει τὰ ἱμάτια τῶν Ἑλλήνων στοὺς τοκογλύφους πιστωτές, ἐκποιεῖ τὰ «ἀσημικὰ» τοῦ ἔθνους, ξεπουλάει τὴ Μακεδονία μὲ κατάπτυστες συμφωνίες μὲ τοὺς Σκοπιανούς, κλείνει ἱεροὺς ναοὺς καὶ ἀπαγορεύει τέλεση ἱεροπραξιῶν καὶ μυστηρίων μὲ πρόσχημα τὸν κορωνοϊό, ἐνῶ ὀργανώνει ἐπιχειρήσεις συγκάλυψης μαζικῶν ἐγκλημάτων, ὅπως αὐτὸ τῶν Τεμπῶν. ΕΙΝΑΙ πλέον πολὺ «βολικὴ» γιὰ τοὺς ἐξουσιαστὲς ἡ Ἐκκλησία μας. Αὐτὸ καὶ ἐξοργίζει καὶ ἀποκαρδιώνει τὸν λαό μας.».

Ἡ σιωπὴ τῆς Ἐκκλησίας διὰ τὸ ἔγκλημα τῶν Τεμπῶν - Ορθόδοξος Τύπος

ΩΡΑΙΟ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΕΠΙΤΥΜΒΙΟ, ΑΛΛΑ ΨΕΥΤΙΚΟ, ΣΑΝ ΤΗΝ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ, ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΤΑΦΙΚΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ. 

ΑΝΕΛΑΒΕ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΠΡΟΣ ΧΑΡΙΝ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ ΤΗΣ ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΠΟΥ ΕΣΚΑΨΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ. ΚΑΘΟΤΙ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΗΤΑΝ Ο ΤΑΦΟΣ. 

ΣΗΜΕΡΑ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΦΑΙΡΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΟΠΟΥ ΛΑΤΡΕΥΕΤΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ.

 ΣΤΙΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΕΣ ΔΙΑΒΑΖΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΒΓΑΛΕ ΝΟΗΜΑ. ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟ.

ΑΣΥΓΧΥΤΩΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΙΡΕΤΩΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΚΛΗΡΟΣ ΚΑΙ ΛΑΟΣ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΙΟΤΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΟΥ ΣΩΖΕΙ, ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ, ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ, ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ.

 Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝΥΜΩΝ ΚΑΙ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΩΝ, ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΗ ΤΡΟΦΟΣ ΤΗΣ ΑΓΡΙΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ, ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΗΝ ΛΥΚΑΙΝΑ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ.

Ανώνυμος είπε...

Ησ Αʹ, 19 – 31 Βʹ, 1 – 3
Τάδε λέγει Κύριος· Ἐὰν θέλητε καὶ εἰσακούσητέ μου, τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς φάγεσθε, ἐὰν δὲ μὴ θέλητε, μηδὲ εἰσακούσητέ μου, μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται· τὸ γὰρ στόμα Κυρίου ἐλάλησε ταῦτα. Πῶς ἐγένετο πόρνη πόλις πιστὴ Σιών, πλήρης κρίσεως; ἐν ᾗ δικαιοσύνη ἐκοιμήθη ἐν αὐτῇ, νῦν δὲ φονευταί. Τὸ ἀργύριον ὑμῶν ἀδόκιμον· οἱ κάπηλοί σου σμίγουσι τὸν οἶνον ὕδατι· οἱ ἄρχοντές σου ἀπειθοῦσι, κοινωνοὶ κλεπτῶν, ἀγαπῶντες δῶρα, διώκοντες ἀνταπόδομα, ὀρφανοὺς οὐ κρίνοντες, καὶ κρίσει χηρῶν οὐ προσέχοντες. Διὰ τοῦτο, τάδε λέγει Κύριος, ὁ Δεσπότης Σαβαώθ, ὁ Δυνάστης τοῦ Ἰσραήλ· οὐαὶ τοῖς ἰσχύουσιν ἐν Ἱερουσαλήμ! οὐ παύσεται γάρ μου ὁ θυμός ἐν τοῖς ὑπεναντίοις, καὶ κρίσιν ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου ποιήσω, καὶ ἐπάξω τὴν χεῖρά μου ἐπὶ σέ, καὶ πυρώσω σε εἰς καθαρόν, τοὺς δὲ ἀπειθοῦντας ἀπολέσω, καὶ ἀφελῶ πάντας ἀνόμους ἀπὸ σοῦ, καὶ πάντας ὑπερηφάνους ταπεινώσω. Καὶ ἐπιστήσω τοὺς κριτάς σου, ὡς τὸ πρότερον, καὶ συμβούλους σου, ὡς τὸ ἀπʼ ἀρχῆς, καὶ μετὰ ταῦτα κληθήσῃ πόλις δικαιοσύνης, μητρόπολις πιστὴ Σιών· μετὰ γὰρ κρίματος σωθήσεται ἡ αἰχμαλωσία αὐτῆς, καὶ μετὰ ἐλεημοσύνης. Καὶ συντριβήσονται οἱ ἄνομοι καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ ἅμα, καὶ οἱ ἐγκαταλιπόντες τὸν Κύριον συντελεσθήσονται. Διότι νῦν αἰσχυνθήσονται ἐν τοῖς εἰδώλοις αὐτῶν, ἃ αὐτοὶ ἠβούλοντο, καὶ αἰσχυνθήσονται ἐν τοῖς γλυπτοῖς αὐτῶν, ἐφʼ οἷς αὐτοὶ ἐπεποίθησαν, καὶ αἰσχυνθήσονται ἐν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν αὐτῶν, ἐφ οἷς αὐτοὶ ἐβουλεύσαντο. Ἔσται γάρ, ὡς τερέβινθος, ἀποβεβληκυῖα τὰ φύλλα αὐτῆς· καὶ ὡς παράδεισος, ὕδωρ μὴ ἔχων. Καὶ ἔσται ἡ ἰσχὺς αὐτῶν, ὡς καλάμη στυππείου, καὶ ἡ ἐργασία αὐτῶν, σπινθῆρες πυρός, καὶ κατακαυθήσονται οἱ ἄνομοι καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ ἅμα, καὶ οὐκ ἔσται ὁ σβέσων. Ὁ λόγος ὁ γενόμενος πρὸς Ἠσαΐαν υἱὸν Ἀμώς, περὶ Ἰουδαίας, καὶ περὶ Ἱερουσαλήμ. Ὅτι ἔσται ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις ἐμφανὲς τὸ ὄρος Κυρίου, καὶ ὁ οἶκος τοῦ Θεοῦ ἐπʼ ἄκρων τῶν ὀρέων, καὶ ὑψωθήσεται ὑπεράνω τῶν βουνῶν, καὶ ἥξουσιν ἐπʼ αὐτῷ πάντα τὰ ἔθνη. Καὶ πορεύσονται λαοὶ πολλοί, καὶ ἐροῦσι· Δεῦτε, ἀναβῶμεν εἰς τὸ ὄρος Κυρίου, καὶ εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ Ἰακώβ, καὶ ἀναγγελεῖ ἡμῖν τὴν ὁδὸν αὐτοῦ, καὶ πορευσώμεθα ἐν αὐτῇ.