ME THN EYKΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΥ ΘΙΑΣΟΥ ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΣΤΟΝ ΒΟΛΟ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΣΑΙΞΠΗΡΙΚΟ ΤΙΤΛΟ, ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ Σ' ΕΝΑΝ ΜΕΤΑΒΑΛΛΟΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ.

Ο Μέγας Δάσκαλος, ο Πυθαγόρας της Ομάδος, ο Ζηζιούλας, έθεσε το στρατηγικό σχέδιο. Οι κανόνες αφορούν και υπηρετούν την Σωτηρία του Ανθρώπου, προσδένοντας το καράβι τού Οικουμενισμού στην Ελευθερία και στην κακοδοξία του Πελάγιου. Η οποία γεννήθηκε από την ναΐφ θεολογία του Αυγουστίνου. Επομένως λέει, οφείλουν οι κανόνες να σώσουν και τον σημερινό άνθρωπο, αφού ο Χρόνος είναι Ιδιότης του Θεού, καί θα υφίσταται και μετά την δευτέρα παρουσία, χωρίς την φθορά και το πεπερασμένο, όπως υπήρξε και στην πρώτη παρουσία αφού ο Χριστός μπήκε στην Ιστορία. Σωτηρία είναι η διατήρηση τής Ελευθερίας. Σήμερα είναι πλέον η ελευθερία από τον πρώτο Χριστό, με την προσκόλληση μας στο Άγιο Πνεύμα. Μετα-αποκαλυπτική λοιπόν η θεολογία που επιβάλλεται σιγά-σιγά σαν Ορθόδοξη δια Χειρός Ζηζιούλα! Στριμώχνοντας κυρίως "καλλιτέχνες" γύρω από την μεγάλη κεφαλή της αιρέσεως, οι οποίοι με την έννοια της εσχατολογικής Συνάξεως προσπαθούν να ανανεώσουν την αγιογραφία. Αντιγραφή ή Ελεύθερη Δημιουργικότης; Να υπάρχει κανείς ή να μην υπάρχει; Ο Αβραάμ αυτής της Οικουμενιστικής Εκκλησίας, ο Σλαϊερμάχερ. Η Φιλοσοφία έχει ήδη ελευθερωθεί από την κατά γράμμα ερμηνεία που είχε επιβάλλει ο Εστέτ Ρομαντικός Σλαϊερμάχερ, αλλά η θεολογία αδυνατεί καθότι απαιτείται πρός αυτό η Χάρις του Θεού, η οποία όμως  θα τους καταργήσει. Η Ανάσταση λοιπόν είναι η κατάργηση της φθοράς και της περατότητος του Χρόνου. Μη μου άπτου είχε προειδοποιήσει ο Αναστημένος Χριστός, αν δεν δημιουργήσετε πρώτα την ευχαριστιακή Εκκλησιολογία, όπου με την ακτίνα των εσχάτων θα κατανοήσετε πάσαν την αλήθειαν. Ότι τα πάντα για την Ευχαριστιακή Εκκλησιολογία έγιναν, για την αγαπολογία. Η Δημιουργία, η Οικονομία. Η Ευχαριστιακή αυτή Εκκλησιολογία γέννησε τους Κανόνες της Εκκλησίας, μας διδάσκει ο Γιαγκάζογλου, και τώρα αυτή η Εκκλησιολογία πρέπει να διδαχθεί σε όλα τα έθνη. Και ο Βαρθολομαίος και ο Πάπας, με  αφετηρία τους τον ναό της Αναστάσεως, θα μαθητεύσουν πάντα τα έθνη, προσφέροντας σ'αυτά το κοινό ποτήριο τής αγαπολογίας, και της σωτηρίας. Ολοκληρώνοντας το έργο του Χριστού, καθώς η αγαπολογία της Εσχάτης αυτής ανανεωμένης νέας Εκκλησίας θα σώζει υποχρεωτικώς και τον ληστή που κορόϊδεψε τον Κύριο στον Σταυρό, και τους Φαρισαίους, και τους Ρωμαίους, ελεύθερα! Χωρίς να τους Ρωτήσει. Αυτό σημαίνει σήμερα αγάπη. Σε σώζω θές δεν θές, Ελεύθερα. Εγώ είμαι η ελευθερία, ο Επίσκοπος! Που θα σε οδηγήσω στην νέα Γή της Επαγγελίας, στην Ευχαριστιακή Εκκλησιολογία, όπου δεν θα υπάρχει πλέον αμαρτωλός και μετανοών, άγγελος και διάβολος, φόβος θεού και φόβος του κόσμου. Σε ένα αποκαλυπτικό καταφύγιο, μέχρις όπου μετακομίσουμε στον Άρη! Όσοι δεχθούν τον νέο Επίσκοπο που είναι αντί του Χριστού, θα αρχίσουν να τρέφονται μέ αγνά προϊόντα, από τα θερμοκήπια του Άρη. Μάννα εξ' Ουρανού, διότι οι Ζηλωτές και οι Μουτζαχεντίν ετούτης τής Γής, την δηλητηρίασαν και την Ερήμωσαν. Mιμητές μου να γίνετε μέχρι τον Ερχόμενο.

Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς χειρότερα. Διότι οι αντίπαλοι αυτής της φαρσοκωμωδίας που σαρώνει τα ταμία, είναι οργανωσιακοί της Ζωής και του Σωτήρα, οι οποίοι χάφτουν το χάπι του μεταβαλλόμενου σημερινού κόσμου. Λές και το Βυζάντιο είχε βγεί από την Ιστορία, σε κάποιο Βουδιστικό Νιρβάνα. Λές και η παραδοσιακή Βυζαντινή Εκκλησία δεν αντιμετώπιζε τις προκλήσεις τής τότε νεωτερικότητος. Λές και αυτό είναι αποκλειστικό προνόμιο της Αυτοκρατορίας του Κάρλου Μάγνου και της Εκκλησίας που προσάρμοσε πάνω του. Αλλά δυστυχώς ο μεταβαλλόμενος κόσμος που εννοούν είναι ακριβώς ο κόσμος του Γερμανικού Ιδεαλισμού, του Εγώ, που πήρε την θέση του ανθρώπου καί εξαρτάται από τό περιβάλλον του, προσαρμοζόμενο, γιά νά επιβιώσει. 

Οι Γερμανοί φιλέλληνες, μέσα στην βαρβαρότητά τους και στην βιασύνη τους για κυριαρχία, ταύτισαν την  Δημοκρατία με την παιδεία. Τον πολιτισμό με την κουλτούρα. Τον Θεό με τον αντιπρόσωπο. Τον Άγιο με τον ΑντίΧριστο και όλους αυτούς με τον Πρώτο άνευ Ίσων. Το πρώτο Χαρακτηριστικό του ΑντιΧρίστου. Η Εκκλησία μεταλλάχθηκε σιγά-σιγά σε Εκκλησία του δήμου και έπεσε εύκολα στα Χέρια της Τυραννίας. Σήμερα κηρύσσεται, με μεγάλη δεινότητα πολλές φορές, ο Επιτάφιος της Εκκλησίας. Της Εκκλησίας που ήταν κάποτε σώμα Χριστού και έγινε σώμα αντιχρίστου! Και οι Πρόδρομοί του επιβάλλουν ήδη τον Χρυσό αιώνα της υπάρξεως των, ζώντας από θρίαμβο σε θρίαμβο, από εορτή σε εορτή, όπως οι Ρωμαίοι ζούσαν από Συμπόσιο σε Συμπόσιο. Σήμερα το συμπόσιο ονομάζεται Σύναξη, συλλείτουργο, Αριχιεπισκοπικό συλλείτουργο, ασύλληπτο παπολείτουργο. Βρισκόμαστε ξανά στην Εποχή τού Χριστού και της πρώτης Εκκλησίας. Η δράση πρέπει να ξεκινήσει μέσα στην συναγωγή ξανά, την οποία ονομάζουν σήμερα σύναξη, εάν υπάρχει ακόμη πίστη Χριστού. Δεν ανήκουν στην πίστη αυτή ούτε οι Ζηλωτές που πολεμούν τους Φαρισαίους, ούτε οι καθαροί Χριστιανοί που συσπειρώνονται σαν τους Εσσαίους. Ο Κύριος κήρυξε την Βασιλεία των Ουρανών, η οποία δεν είναι εκ του κόσμου τούτου. Κύριε Ελέησον.

Και ποιός είναι ο σύγχρονος Φαρισαίος, τον οποίο γέννησε ο Κάρλο Μάγνος από την Κενοδοξία του; Την οποία επέβαλλε σαν σκοπό της μοντέρνας ζωής; Οι Αρχαίοι Ελληνές, γνώριζαν την διαφορά του Φύσει και του Θέσει. Ο σύγχρονος Φαρισαίος όπως και οι αντίπαλοι του, στην πολιτική π.χ. έχουμε τους Δεξιούς και τους Αριστερούς, απορροφά στο θέσει το Φύσει. Δημιουργώντας την εικονική πραγματικότητα, την σύγχρονη εικονολατρεία τού επισκόπου, την ειδωλολατρεία του κατ' εικόνα και του καθ' ομοίωσιν που ονομάζεται ανθρωπολογία, τον εικονικό Χριστό που είναι ο Πάπας και ο Ορθόδοξος Επίσκοπος, το τρίτο φύλο. Και επιβάλλει κανόνες ζωής, τρόπο ζωής, οργάνωση και την εφαρμογή του Νόμου καί τήν οργάνωση. Τα κακέκτυπα του Φαρισαίου αυτού είναι πιο επικίνδυνα άς έχουμε τό νού μας, διότι ντύνονται παραδοσιακό ένδυμα. 

Συνεχίζεται.

Αμέθυστος.