«Δυο μήνες κάθισα κοντά στον γερο-Ιωσήφ, τον Ησυχαστή, και βρήκα τη χάρη»

Δυο μήνες κάθισα κοντά στον γερο-Ιωσήφ (τον Ησυχαστή) και βρήκα τη χάρη. Ένα βράδυ προσευχόμουν όρθιος στο κελλί μου. Για μια στιγμή σαν να άνοιξε ο απέναντι τοίχος, και είδα να με πλησιάζουν τρεις μορφές. Η ψυχή μου άνοιξε τα χέρια της και αγκάλιασε τη μεσαία. Τί αισθάνθηκα δεν λέγεται. Η πνευματική μου αίσθηση με πληροφορούσε ότι ήταν ο Χριστός συνοδευόμενος από δύο αγγέλους. Μόλις συνήλθα, πήρα το φαναράκι μου και μεσάνυκτα ξεκίνησα για τον Άγιο Βασίλειο. Καθ΄ οδόν περικύκλωσαν την ψυχή μου οι δαίμονες. Φόβος και τρόμος με κατέλαβε. Έφθασα επιτέλους, αγωνιών και ασθμαίνων, στον Άγιο Βασίλειο. Είπα στον πάτερ Αθανάσιο: «Ειδοποίησε τον γέροντα ότι θέλω επειγόντως να τον συναντήσω». Με δέχθηκε αμέσως. Κάθισε. «Τί έχεις;» μου λέει. «Περίμενε, γέροντα, λίγο να συνέλθω και θα σου πω». Του διηγήθηκα τί μου συνέβη. Ο γέροντας σηκώθηκε, με αγκάλιασε και καταχαρούμενος μου είπε: «Αυτό, παιδί μου, είναι το πρώτο σκαλί. Αυτή είναι η χάρις. Από ΄δω και πέρα άλλη πνευματική αμφίεση, άλλοι ορίζοντες, άλλη τροφή πνευματική, άλλη προσευχή σε περιμένουν. Αυτό πολλοί μοναχοί το περιμένουν χρόνια και λίγοι το γεύονται. Κι εσένα τόσο γρήγορα σου τό ΄δωσε ο Θεός».

ΠΗΓΗ : ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ,

εκδ. Ι. ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΥ «ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ»,

ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΑ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, 2000, σ. 40-42.
 
ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ

ΣΧΟΛΙΟ: ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ. ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΙΔΕΙ ΣΤΟΝ ΚΛΗΡΟ, ΣΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑ, ΣΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΟΥΣ. 

Κανένας επίσκοπος δέν πρόκειται νά αντιδράσει διότι η εξουσία πού τού προσφέρεται είναι λαχταριστή καί μεγάλη. Γίνεται ένας πανίσχυρος νομάρχης. Ήταν θανάσιμο λάθος, ανάμεσα στά άλλα θανάσιμα λάθη, νά συγκεντρωθεί η πρώτη αντίδραση κάποιων πιστών στό αξίωμα τού επισκόπου, ελπίζοντας στήν αντίδραση καί στήν μεταμέλεια τών επισκόπων. Οι περισσότεροι χριστιανοί, λόγω τών οργανώσεων, έχασαν τό δεσμό τους μέ τούς Αγίους καί τήν Θεοτόκο καί στή θέση τους έβαλαν τόν κλήρο.
Τό σημερινό χυδαίο πραξικόπημα είναι μιά φυσιολογική ολοκλήρωση τής αλλοιώσεως τής πίστεως από τήν ηθικολογία τών οργανώσεων.
Σήμερα οι ορθόδοξοι δέν είναι πλέον ικανοί νά διαβάσουν καί νά κατανοήσουν, ούτε τό Ευαγγέλιο ούτε τούς Πατέρες. Αγνοούν μάλιστα ακόμη καί ποιοί είναι οι Πατέρες.
Αμέθυστος