Λοιπόν,
μέσα στὴν θρησκεία λέει ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ ἱδρυτὴς τῆς ὀρθοδόξου πίστεως καὶ
ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες δὲν εἶναι ὅσο εἶναι αὐτὴ ἡ θρησκεία. Μία θρησκεία μόνον
εἶναι: ἡ ὀρθόδοξος χριστιανικὴ θρησκεία. Καὶ τὸ πνεῦμα αὐτὸ τὸ ὀρθόδοξον εἶναι
τὸ ἀληθές.
Τὰ ἄλλα πνεύματα εἶναι πνεύματα πλάνης καὶ οἱ διδασκαλίες εἶναι
μπερδεμένες. Ἐδῶ ὁ Θεὸς τῆς ὀρθοδόξου πίστεως εἶναι Θεός, ποὺ ἂν τὸν ποῦμε καὶ
ἀγάπη, ὅπως τὸ λέει ἡ Γραφή, πάλι τὸ ἴδιο εἶναι. Ὁ Θεὸς λέγεται ἀγάπη. Καὶ
ὅποιος ἔχει ἀγάπη εἶναι τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Θεός, λοιπόν, πολλοὶ λένε «εἶναι ἀγάπη ὁ
Θεός, καημένε, ἔτσι εἶναι ὁ Θεός». Μὰ εἶναι ἀγάπη ὁ Θεός.
Ἀλλὰ ὁ Θεὸς δὲν εἶναι
μόνον ἀγάπη, εἶναι καὶ δικαιοσύνη. Εἶναι καὶ δίκαιος, δὲν μπορεῖ ἕνανε κλέπτη,
λωποδύτη, ποὺ ζεῖ εἰς βάρος τῶν ἄλλων, νὰ τόνε θέσει σὲ μιὰ κατάσταση. Θὰ μοῦ
πεῖς: μά, ἐφόσον εἶναι ἀγάπη; Ὅμως ἔτσι εἶναι ἡ θρησκεία μας. Καὶ ἔτσι πρέπει
νὰ εἶναι, γιὰ νὰ ὁμολογήσουμε τὶς ἰδιότητες τοῦ θείου, πῶς εἶναι. Αὐτὲς εἶναι
οἱ ἰδιότητες τοῦ θείου.
Ἀλλὰ ὅμως δὲν τὸ ξεύρουμε: Ὁ Θεὸς μπορεῖ νὰ τοὺς βάλει
ὅλους στὸν παράδεισο. Καὶ ὅλων τῶν θρησκειῶν νὰ τοὺς βάλει ὅλους. Αὐτὸ ὅμως τὰ
χαρτιά μας δὲν τὸ γράφουνε. Ἀλλὰ οὔτε καὶ πρέπει ἐμεῖς νὰ τὸ πιστεύουμε. Ἔστω
ἄν ὁ Θεὸς ὅλους μπορεῖ νὰ τοὺς πάρει ὡς παιδιά του.
-Μὲ ἀκούεις;
-Συν.:
Μάλιστα, Γέροντα, μάλιστα.
– Γέρ.: Ἔτσι πιστεύουμε. Μὰ θὰ πεῖς: «γιατί νὰ μὴν
τὸ ποῦμε ὅτι ὅλοι εἴμαστε παιδιά Του;». Ὄχι! Δὲν μποροῦμε ἐμεῖς νὰ τὸ ποῦμε
αὐτό. Ἔτσι πρέπει νὰ τὸ ἔχουμε μέσα μας. Ἄλλο τί θὰ κάνει ὁ Θεὸς εἰς τὴν
δευτέρα Παρουσία. Ἐμεῖς δὲν θὰ τὸ βάλουμε ἀπὸ τώρα, γιὰ νὰ τὰ ἔχουμε ὅλα ἴσωμα.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ πᾶν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου