Του Κώστα Στούπα
Η κυβέρνηση επαίρεται για το θηριώδες πρωτογενές πλεόνασμα των 6,46 δισ. ευρώ στο 10μηνο το οποίο είναι υψηλότερο κατά 2,8 δισ. από τον στόχο του προϋπολογισμού στο εν λόγω διάστημα.
Ονομάζει το υπερπλεόνασμα "δημοσιονομικό χώρο" και προσπαθεί να λάβει την έγκριση από τους δανειστές να το διανείμει κατά βούληση με ψηφοθηρικά κριτήρια.
Στην πραγματικότητα όμως το υπερπλεόνασμα είναι εικονικό καθώς το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων υπολείπεται κατά 1,3 δισ. ευρώ του στόχου, οι επιστροφές φόρου είναι κατά 770 εκατ. λιγότερες και οι δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού υπολείπονται του στόχου κατά 618 εκατ. ευρώ, ενώ καθυστερούν να εκδοθούν περί τις 180 χιλ. συντάξεις για τις οποίες έχουν θεμελιωθεί τα σχετικά δικαιώματα.
Επί της ουσίας αυτό που συμβαίνει είναι πως η κυβέρνηση έχει κάνει στάση πληρωμών προς κάθε δαπάνη πλην των μισθών και συντάξεων όπου αυξάνει τις δαπάνες γιατί προσδοκά έτσι πως θα λάβει ψήφους...
Αυτό όμως είναι ένα μοντέλο οικονομικής διαχείρισης που οδηγεί σε κατάρρευση της οικονομίας και στο τέλος αδυναμία καταβολής μισθών και συντάξεων, που αποτελούν και το "ιερό δισκοπότηρο" του οικονομικού μοντέλου της "καταναλωσολατρείας"...
Αν ήταν επιχείρηση...
Αν η κυβέρνηση ήταν τεχνική εταιρεία που είχε αναλάβει να κατασκευάσει ένα έργο όπως π.χ. η Ιωνία οδός, θα είχε προσλάβει περισσότερο προσωπικό απ’ όσο χρειαζόταν αλλά δεν θα είχε όσες μπουλντόζες, γερανούς και μπετονιέρες χρειάζονται. Δεν θα είχε ούτε τα καύσιμα που χρειάζονται για να λειτουργήσουν τα υπόλοιπα μηχανήματα ομαλά.
Θα μπορούσε μεν να βγάλει φωτογραφίες που να δείχνουν πως το έργο ξεκίνησε να εκτελείται αλλά μάταια θα περιμένατε να ταξιδέψετε στα Γιάννενα. Το έργο είτε θα αργούσε υπερβολικά να ολοκληρωθεί είτε δεν θα ολοκληρωνόταν ποτέ.
Αν η κυβέρνηση ήταν η εταιρεία που διαχειρίζεται π.χ. την "Αττική Οδό" ή τη "Γέφυρα Ρίου Αντιρρίου" θα είχε προσλάβει περισσότερο προσωπικό απ’ όσο χρειαζόταν αλλά δεν θα δαπανούσε όσα χρήματα χρειάζονται για να επισκευάσει τις φθορές στο οδόστρωμα, τις κολώνες, τα δίκτυα αποστράγγισης ή τα συρματόσχοινα της γέφυρας...
Σιγά-σιγά ο δρόμος ή η γέφυρα θα φθείρονταν και τα αυτοκίνητα θα μετακινούνταν με δυσκολία έχοντας πληρώσει υψηλά διόδια. Έτσι όλο και περισσότερα δεν θα επέλεγαν να χρησιμοποιήσουν τις εν λόγω υπηρεσίες. Τα έσοδα θα μειώνονταν και θα είχαν σαν συνέπεια τη μείωση των δαπανών... Έτσι θα ξεκινούσε ένας φαύλος κύκλος που θα κατέληγε στη χρεοκοπία.
Για να καταλάβετε, το ανάλογο της μείωσης της κυκλοφορίας των οχημάτων που δημιουργούν έσοδα στις παραπάνω επιχειρήσεις στην ελληνική οικονομία, σκεφτείτε τη συνεχιζόμενη φυγή επιχειρήσεων αλλά κυρίως του πλέον δυναμικού τμήματος του εργατικού δυναμικού των 500 χιλ. ειδικευμένων Ελλήνων που έφυγαν από την Ελλάδα και έριξαν "μαύρη πέτρα" πίσω τους...
Όλοι αυτοί επέλεξαν άλλους "Δρόμους" και άλλες "Γέφυρες" να πληρώνουν, γιατί εδώ τα διόδια ήταν πολύ ακριβά και οι υπηρεσίες (τα ανταλλάγματα) που προσφέρει η ελληνική οικονομία πολύ χαμηλά...
Μοιραία στις επιχειρήσεις αυτές κάποια στιγμή τα έσοδα θα υπολείπονται των δαπανών (οι οποίες κατά 80% θα αφορούσαν μισθολογικές δαπάνες) και τότε θα αρχίσουν τα δύσκολα όπως έγινε και το 2010...
Ενώ είναι φανερό δια της κοινής λογικής το τι συμβαίνει, έρχονται μερικοί "επιστήμονες" και υποστηρίζουν πως η αύξηση των προσλήψεων, δηλ. των δαπανών μισθοδοσίας θα αυξήσει τα έσοδα στην "Οδό" και τη "Γέφυρα" γιατί οι εργαζόμενοι θα έχουν εισόδημα και θα αυξήσουν τις διελεύσεις.
Σαν να λένε δηλ. πως ένα σούπερ-μάρκετ αν προσλάβει δεκαπλάσιο προσωπικό απ’ όσο χρειάζεται και το πληρώνει με διπλάσιους μισθούς σε σχέση με αυτούς της αγοράς, θα αυξήσει τις πωλήσεις του γιατί θα αυξηθεί η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων.
Στη Βενεζουέλα που δοκίμασαν το μοντέλο αυτό λιμοκτονούν και οι πολίτες την εγκαταλείπουν μαζικά για να βρουν άλλου ένα καλύτερο μεροκάματο και κυρίως σούπερ-μάρκετ χωρίς άδεια ράφια.
Προς τα εκεί βαδίζουμε...
Αρκεί να παρατηρήσετε πως οι επενδύσεις που γίνονται στη χώρα είναι λιγότερες από την αξία των παλαιότερων επενδύσεων που αποσβένονται. Δηλαδή, με όρους διαχείρισης "Οδού" οι λακκούβες που μπαλώνουμε είναι λιγότερες από αυτές που ανοίγουν η χρήση και ο χρόνος.
Αρκεί να παρατηρήσετε πως οι τράπεζες πνέουν τα λοίσθια, αντί αναβάθμισης προχθές τις έβγαλαν από το δείκτη MSCI Greece... Οι καταθέσεις δεν αυξάνονται και τα capital controls παρά τα διάφορα τρικ παραμένουν σε ισχύ. Κανένας δεν μπορεί να μεταφέρει 10 ή 20 χιλ. στο εξωτερικό ελεύθερα. Επιτρέπεται τυπικά η ανάληψη μετρητών αλλά στο σπίτι με την αύξηση της εγκληματικότητας κινδυνεύουν περισσότερο από την τράπεζα.
Η οικονομική πολιτική που ακολουθούμε είναι λάθος και είναι θέμα χρόνου να προκύψει μια νέα χρεοκοπία, χειρότερη από εκείνη του 2010. Τα θηριώδη πλεονάσματα όταν δεν συνοδεύονται από επιθετικούς ρυθμούς ανάπτυξης είναι αποδείξεις λάθος χρήσης των υπό εξάντληση πόρων της οικονομίας. Είναι προπομποί επερχόμενης χρεοκοπίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου