Η πρωτόδικος καταδίκη του πρώην Αμερικανού προέδρου, είναι μεγάλη επιτυχία για τους αντιπάλους του – αφού τώρα μπορούν να τον αποκαλούν «καταδικασθέντα» και να τον δυσφημίζουν εν όψει των εκλογών του Νοεμβρίου, όπως ακριβώς σχεδίαζαν. Η υπόθεση θυμίζει πάντως τα διεφθαρμένα τριτοκοσμικά κράτη, όσον αφορά τους αντιπάλους των διεφθαρμένων καθεστώτων τους – σε καμία περίπτωση τις ΗΠΑ. Θυμίζει επίσης τη ρήση του δικτάτορα πρώην ηγέτη του Περού, σύμφωνα με τον οποίο «Για τους φίλους μου κάνω τα πάντα – για τους εχθρούς μου, τα κάνει ο νόμος». Σε κάθε περίπτωση, είναι λυπηρά αυτά που διαπιστώνονται για την αμερικανική δημοκρατία – αφού η Δικαιοσύνη, με τη στήριξη της πολιτικής ηγεσίας, φαίνεται πως έχει διαβεί το Ρουβίκωνα. Ακόμη χειρότερα, όλα αυτά συμβαίνουν πλέον όλο και πιο συχνά στις δυτικές κοινωνίες – στις οποίες οι ηγέτες που κινδυνεύουν να μην επανεκλεγούν, δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν αθέμιτα το νόμο και όχι μόνο, για την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων.
.
Άρθρο
Μπορεί κανείς να συμπαθεί ή να αντιπαθεί τον D. Trump, χαρακτηρίζοντας τον όπως θέλει. Κανένας όμως δεν μπορεί να ισχυρισθεί πως δεν είναι αγωνιστής – αφού ο οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του, θα είχε ήδη «γονατίσει». Πόσο μάλλον όταν μέχρι σήμερα κρίθηκε ένοχος για κακούργημα, στη δίκη του στη Νέα Υόρκη, για όλες τις κατηγορίες εναντίον του – ενώ η ποινή του θα ανακοινωθεί στις 11 Ιουλίου, τέσσερις ημέρες πριν την έναρξη του συνεδρίου των Ρεπουμπλικάνων στο Milwaukee (15 Ιουλίου). Τυχαίο ή μήπως ο λόγος ήταν να αμαυρωθεί ακόμη περισσότερο η εικόνα του; Πώς δρομολογήθηκε το debanking για το συνεργάτη του; (ανάλυση).Η εκστρατεία πάντως κατά του Trump ξεκίνησε το 2016, όταν έγινε προσπάθεια να κατηγορηθεί για εμπλοκή της Ρωσίας στις εκλογές – ενώ το δόγμα του (ανάλυση) είχε θορυβήσει το βαθύ αμερικανικό κράτος που στη συνέχεια σχεδίαζε την ανατροπή του (ανάλυση). Εναντίον του σήμερα υπάρχουν δύο ομοσπονδιακές υποθέσεις, δύο πολιτειακές και συνολικά 91 κατηγορίες για κακούργημα – ενώ οι δικαιοδοσίες έχουν επιλεχθεί πολύ προσεκτικά από τους Δημοκρατικούς εισαγγελείς, με στόχο την καταδίκη του. Εκτός αυτού, έχουν επιλεχθεί επίσης προσεκτικά οι χώροι διεξαγωγής των δικών – έτσι ώστε οι ένορκοι να είναι εναντίον του.
Εν προκειμένω, ο συνταξιούχος καθηγητής του Harvard A. Dershowitz δήλωσε ότι, πρόκειται για την πιο «αδύναμη» υπόθεση που έχει δει ποτέ στα 60 χρόνια της νομικής του καριέρας – ενώ άλλοι αναφέρουν πως είναι ένα συνονθύλευμα καινοτόμων νομικών θεωριών που έχουν στόχο την επιδίωξη ενός προκαθορισμένου αποτελέσματος. Ποτέ πάντως δεν έχει διεξαχθεί μία τέτοια δίκη στη Νέα Υόρκη – δηλαδή, δεν υπάρχει στην κυριολεξία κανένα προηγούμενο.
Ο πρώην εισαγγελέας του Μανχάταν τώρα, ο Cyrus Vans Jr., αρνήθηκε να συνεχίσει τη δίκη – όπως επίσης οι ομοσπονδιακοί εισαγγελείς του υπουργείου Δικαιοσύνης. Ο τρίτος δε κατά σειρά στο υπουργείο Δικαιοσύνης που προφανώς ελέγχεται από τον πρόεδρο Biden, ο Μ. Colangelo, άφησε τη θέση του το 2022 για να ενταχθεί στο γραφείο του εισαγγελέα του Μανχάταν – κάτι που ασφαλώς δεν ήταν φυσιολογικό, αφού στην ουσία αποφάσισε μόνος του να υποβαθμισθεί.
Εάν αθροίσει λοιπόν κανείς όλα τα παραπάνω, ο Trump αντιμετωπίζει την πλήρη ισχύ του νόμου, σε έναν εχθρικό χώρο – οπότε λογικά καταδικάστηκε πρωτόδικα. Εν τούτοις, θεωρείται βέβαιο από νομικούς στις ΗΠΑ ότι, η καταδίκη της Νέας Υόρκης θα ανατραπεί στο Εφετείο – για τους εξής λόγους:
(α) Παραβιάσθηκε η 1η Τροπολογία (First Amendment), με την εντολή του δικαστή να «φιμωθεί» ο Trump – με την έννοια πως δεν του επετράπη να ασκήσει κριτική στους διώκτες του.
(β) Παραβιάσθηκε η 5η Τροπολογία – επειδή το έγκλημα δεν προσδιοριζόταν στο κατηγορητήριο, οπότε οι δικηγόροι του Trump δεν είχαν ανάλογα προετοιμασθεί.
(γ) Παραβιάσθηκε η 6η Τροπολογία – επειδή το δικαστήριο αρνήθηκε το δικαίωμα στον Trump «να ενημερωθεί για τη φύση και την αιτία της κατηγορίας», καθώς επίσης να δρομολογήσει «τη διαδικασία απόκτησης μαρτύρων υπέρ του».
(δ) Τέλος, παραβιάσθηκε η 14η Τροπολογία – η οποία εφαρμόζει την 1η, την 5η και την 6η Τροπολογία σε κρατικές ενέργειες, στη βάση της ρήτρας της δέουσας διαδικασίας.
Επομένως υπήρξαν τέσσερις αντισυνταγματικές παραβιάσεις, καθώς επίσης πολλά άλλα αναστρέψιμα λάθη που διέπραξε ο δικαστής – οπότε όλα αυτά θεωρούνται υπεραρκετά, για να ανατραπεί η απόφαση στο Εφετείο. Πόσο μάλλον όταν ο δικαστής έκανε δωρεά στην εκστρατεία του Biden το 2020 – ενώ η κόρη του, είναι μία από τους λομπίστες των Δημοκρατικών που έχει συγκεντρώσει εκατομμύρια δολάρια, για να ηττηθεί ο Trump. Όταν δηλαδή πρόκειται για έναν δικαστή που δεν μπορεί να είναι αμερόληπτος – οπότε υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων και δεν θα έπρεπε να του είχε ανατεθεί ποτέ η υπόθεση.
Επί πλέον, είναι ο ίδιος δικαστής που προέδρευσε στην υπόθεση κατά του «Οργανισμού Trump» – επίσης στη δίκη εναντίον του πρώην διευθυντή της εκστρατείας του Trump, του S. Bannon. Παρά το ότι είχαμε λοιπόν την άποψη ότι, όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να συμβούν ούτε στην Ελλάδα, τα γεγονότα είναι ξεκάθαρα – ότι είτε είναι ένοχος ο Trump, είτε όχι, η διαδικασία που ακολουθήθηκε είναι σκανδαλώδης.
Η επόμενη ημέρα
Συνεχίζοντας, αρκετοί υποθέτουν πως το Εφετείο της Νέας Υόρκης θα είναι το ίδιο προκατειλημμένο εναντίον του Trump, όπως το πρωτοβάθμιο δικαστήριο – κάτι που όμως δεν ισχύει, σύμφωνα με τους νομικούς εκεί. Ειδικότερα, δεν υπάρχουν μάρτυρες, τα γεγονότα δεν αμφισβητούνται, τα θέματα που εξετάζονται είναι νομικής φύσεως, οι δικηγόροι υποβάλλουν συνοπτικά έγγραφα και διατυπώνουν προφορικά επιχειρήματα.
Η S. Daniels και ο κύριος μάρτυρας, με τη μαρτυρία του οποίου κρίθηκε σε μεγάλο βαθμό η υπόθεση, δεν θα είναι στην αίθουσα του δικαστηρίου – ενώ ο βασικός στόχος του Εφετείου θα είναι να τηρηθεί σωστά ο νόμος και να μην ακυρωθεί η απόφαση του, από ανώτατο δικαστήριο της Νέας Υόρκης. Επομένως είναι δύσκολο, εάν όχι απίθανο, να καταδικασθεί ο Trump – κάτι που όμως δεν θα τον ωφελήσει, αφού η διαδικασία είναι αδύνατον να ολοκληρωθεί πριν τις εκλογές.
Ως εκ τούτου, η πρωτόδικος καταδίκη είναι μεγάλη επιτυχία για τους αντιπάλους του – αφού τώρα μπορούν να αποκαλούν τον Trump «καταδικασθέντα» και να τον δυσφημίζουν εν όψει των εκλογών του Νοεμβρίου, όπως ακριβώς σχεδίαζαν. Η υπόθεση θυμίζει πάντως τα διεφθαρμένα τριτοκοσμικά κράτη, όσον αφορά τους αντιπάλους των διεφθαρμένων καθεστώτων τους – σε καμία περίπτωση τις ΗΠΑ.
Θυμίζει επίσης τη ρήση του δικτάτορα πρώην ηγέτη του Περού, σύμφωνα με τον οποίο «Για τους φίλους μου κάνω τα πάντα – για τους εχθρούς μου, τα κάνει ο νόμος». Δεν είναι ντροπή αυτή η σύγκριση για τις ΗΠΑ;
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, είναι λυπηρά αυτά που διαπιστώνονται για την αμερικανική δημοκρατία – αφού η Δικαιοσύνη, με τη στήριξη της πολιτικής ηγεσίας, φαίνεται πως έχει διαβεί το Ρουβίκωνα. Ακόμη χειρότερα, όλα αυτά συμβαίνουν πλέον όλο και πιο συχνά στις δυτικές κοινωνίες – στις οποίες οι ηγέτες που κινδυνεύουν να μην επανεκλεγούν, δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν αθέμιτα το νόμο για την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων.
Εκτός αυτού, κατηγορούν αυθαίρετα τους αντιπάλους τους ως ακροδεξιούς, ρατσιστές ή/και αναχρονιστικούς, σπαταλούν τα χρήματα των φορολογουμένων Πολιτών για την προπαγάνδα τους, χρηματίζοντας στην ουσία τα ΜΜΕ, παρακολουθούν κρυφά τους πάντες, υποστηρίζουν πως όσοι δεν εφαρμόζουν τη «woke agenda» είναι φασίστες, ότι όσοι αγαπούν την πατρίδα τους εθνικιστές κοκ. – πράξεις που συνοδεύουν συνήθως την πορεία παρακμής ενός κράτους ή μίας περιοχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου