του Γ.Ν.Μπασκόζου
Όσοι ήξεραν το μικρό βιβλιοπωλείο της Χαρ.Τρικούπη “Ναυτίλος” και είχαν μπει για λίγο μέσα θα λυπηθούν. Ένας από τα στελέχη του, η βιβλική μορφή του Γιώργου Τσάκαλου, δεν θα είναι πια εκεί για να τους εξυπηρετήσει και να πιάσει ψιλοκουβέντα μαζί τους.
Ο Γιώργος Τσάκαλος ταλαιπωρήθηκε με την υγεία του τα τελευταία χρόνια, είχε για λίγο χαθεί και τελευταία είχε επανέλθει. Λίγες ημέρες πριν πέρασα από εκεί και του ευχήθηκα σιδερένιος.”Το παλεύω”, απάντησε.
Ο Γ.Τσάκαλος με τον Βασίλη Χατζηιακώβου και τον Ηλία Λάγιο είχαν πρωτοανοίξει το βιβλιοπωλείο “Παρουσία” το 1987. Μετά ο Γ.Τσάκαλος βρέθηκε το 1999 στην Χαριλάου Τρικούπη μαζί με τον Δημήτρη Πιπίνη κα τον Κώστα Χριστόπουλο στήνοντας το πιο ζεστό βιβλιοπωλείο της περιοχής του κέντρου.
Ο κόσμος της ανάγνωσης και του βιβλίου αναγνώριζε στο πρόσωπό του τον ήρεμο άνθρωπο της σκέψης. Η Εύα Καραϊτίδη θα γράψει για τα παιδιά του Ναυτίλου : “πετύχαιναν κάτι σπουδαίο και τόσο ωραίο: να είναι ζωντανοί χώροι συζήτησης και συναναστροφής, στέκια μιας παρέας, συγκεντρώνοντας τους πιο διαφορετικούς ανθρώπους, από σεβάσμιους πανεπιστημιακούς και δεινούς λόγιους μέχρι νεαρούς αναγνώστες, αποσυνάγωγους, “κοινωνικά υποκείμενα” και εξεγερμένα νιάτα”.
Ο Ναυτίλος ήταν το υποβρύχιο της σκέψης και του διαλογισμού, αναλογικά όπως ο Ναυτίλος του Βερν. Ίσως να είχε μείνει σε άλλες εποχές γι αυτό και τον επισκεπτόμασταν να αισθανθούμε κάτι από τα παλιά στέκια, την αύρα της αγάπης για τα βιβλία που λένε κάτι.
Καλό ταξίδι Γιώργο. Παίρνεις μαζί σου στιγμές μέθεξης και ευφορίας του βιβλίου.
Όσοι ήξεραν το μικρό βιβλιοπωλείο της Χαρ.Τρικούπη “Ναυτίλος” και είχαν μπει για λίγο μέσα θα λυπηθούν. Ένας από τα στελέχη του, η βιβλική μορφή του Γιώργου Τσάκαλου, δεν θα είναι πια εκεί για να τους εξυπηρετήσει και να πιάσει ψιλοκουβέντα μαζί τους.
Ο Γιώργος Τσάκαλος ταλαιπωρήθηκε με την υγεία του τα τελευταία χρόνια, είχε για λίγο χαθεί και τελευταία είχε επανέλθει. Λίγες ημέρες πριν πέρασα από εκεί και του ευχήθηκα σιδερένιος.”Το παλεύω”, απάντησε.
Ο Γ.Τσάκαλος με τον Βασίλη Χατζηιακώβου και τον Ηλία Λάγιο είχαν πρωτοανοίξει το βιβλιοπωλείο “Παρουσία” το 1987. Μετά ο Γ.Τσάκαλος βρέθηκε το 1999 στην Χαριλάου Τρικούπη μαζί με τον Δημήτρη Πιπίνη κα τον Κώστα Χριστόπουλο στήνοντας το πιο ζεστό βιβλιοπωλείο της περιοχής του κέντρου.
Ο κόσμος της ανάγνωσης και του βιβλίου αναγνώριζε στο πρόσωπό του τον ήρεμο άνθρωπο της σκέψης. Η Εύα Καραϊτίδη θα γράψει για τα παιδιά του Ναυτίλου : “πετύχαιναν κάτι σπουδαίο και τόσο ωραίο: να είναι ζωντανοί χώροι συζήτησης και συναναστροφής, στέκια μιας παρέας, συγκεντρώνοντας τους πιο διαφορετικούς ανθρώπους, από σεβάσμιους πανεπιστημιακούς και δεινούς λόγιους μέχρι νεαρούς αναγνώστες, αποσυνάγωγους, “κοινωνικά υποκείμενα” και εξεγερμένα νιάτα”.
Ο Ναυτίλος ήταν το υποβρύχιο της σκέψης και του διαλογισμού, αναλογικά όπως ο Ναυτίλος του Βερν. Ίσως να είχε μείνει σε άλλες εποχές γι αυτό και τον επισκεπτόμασταν να αισθανθούμε κάτι από τα παλιά στέκια, την αύρα της αγάπης για τα βιβλία που λένε κάτι.
Καλό ταξίδι Γιώργο. Παίρνεις μαζί σου στιγμές μέθεξης και ευφορίας του βιβλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου