του Marcello Veneziani
Δεν θα το έλεγα ποτέ πριν, αλλά το G7 έχει καταφέρει ένα θαύμα: δεν ξέρω για εσάς, αλλά έχω πειστεί ότι για να καθοδηγήσουμετη μοίρα της ανθρωπότητας είναι καλύτερο να βασιστούμε στην Τεχνητή Νοημοσύνη. Καλύτερα αυτή από αυτούς εδώ. Οι λίγοι που με διαβάζουν θα θυμούνται ίσως ότι ήμουν ένθερμος υπερασπιστής της ανθρωπότητας και της φυσικής νοημοσύνης έναντι της τεχνολογικής αντικατάστασης και της κυριαρχίας του τεχνητού. Ο άνθρωπος είναι ατελής, είναι λάθος, είναι οξύθυμος, έλεγα, αλλά ο άνθρωπος είναι καλύτερος από τη μηχανή, τον υπολογισμό, τον καθαρό συνδυασμό δεδομένων και τεχνολογικού προγραμματισμού. Αλλά τώρα, με βάσιμους λόγους, λέω στον εαυτό μου ότι σε αυτό το σημείο είναι καλύτερο να ποντάρουμε στην Τεχνητή Νοημοσύνη, καταλαβαίνει περισσότερα και είναι σε θέση να υπολογίσει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα, τους κινδύνους και τις ευκαιρίες με περισσότερο ρεαλισμό. Ξέρει να μετράει, δηλαδή να προσθέτει και να αφαιρεί πόντους και να καθορίζει προτεραιότητες. Για μια φορά επιτέλους πού μπορούσα να συμφωνήσω με τον Πάπα και να πω ότι ο άνθρωπος πρέπει να αποφασίζει και όχι η τεχνητή νοημοσύνη, αντ' αυτού βρίσκομαι αναγκασμένος να αρνηθώ τον Φραγκίσκο και να πάω στην πλευρά της Τεχνητής Νοημοσύνης. Δεδομένου ότι δεν μπορούμε να "βγάλουμε μια αράχνη από την τρύπα" (δλδ. δεν μπορούμε να πετύχουμε κάτι, παρά τις προσπάθειες) από τη σύνοδο κορυφής και μια σοβαρή αναλαμπή διαπραγμάτευσης για την Ουκρανία, την Παλαιστίνη, τα όπλα, τους μετανάστες και ούτω καθεξής, καλύτερα αυτή, αυτό, δεν ξέρω μέ ποιά αντωνυμία να την ονομάσω.
Ήταν το τελευταίο πράγμα που σκέφτηκα ποτέ να πω, αλλά αφού είδα τη σύνοδο κορυφής των πιο ισχυρών ανδρών στον κόσμο, εκτός από μερικούς απόντες Ρώσους ή Κινέζους· αφού άκουσα τι (δεν) πιστεύουν ότι κάνουν και πώς (δεν) πιστεύουν ότι προχωρούν, είμαι πεπεισμένος ότι το τελευταίο χαρτί που πρέπει να παίξουμε είναι να αναθέσουμε τα πάντα στην Τεχνητή Νοημοσύνη. Κάνε το Παναγία μου, αυτοί δεν είναι ικανοί. Δεν θα είναι ανθρώπινο, δεν θα είναι δημιουργικό ή πρωτότυπο αλλά ίσως θα μπορέσει να προτείνει πιο αξιοπρεπείς λύσεις από αυτές που (δεν) προέκυψαν από τη σύνοδο κορυφής των Επτά Μεγάλων.
Τα προβλήματα με τη Ρωσία, η απαλλοτρίωση ιδιωτικών ρωσικών κεφαλαίων, όπως δεν κάνουν πλέον ούτε τα κομμουνιστικά καθεστώτα, η άχρηστη παντομίμα για την Παλαιστίνη, οι γελοιότητες για τις αμβλώσεις και τους LGBT... Και αυτά θα ήταν, σύμφωνα με τους Big Seven, τα μεγάλα προβλήματα, οι προτεραιότητες και πώς να τις αντιμετωπίσουμε; Καλύτερα να στραφούμε στο chatGPT παρά σε κεντημένες στο χέρι δηλώσεις από τους επτά νανογίγαντες συν τη Χιονάτη von Der Leyen.
Έχετε δει το The Magnificent Seven συν την Ursula όλους μαζί; Είναι σπάνιο να συγκεντρωθούν τόσοι πολλοί άσχετοι άνθρωποι στην κορυφή των δυτικών υπερδυνάμεων. Μια πρωτοφανής παγκόσμια συγκέντρωση. Νομίζω ότι οι ΗΠΑ δεν είχαν ποτέ πιο φτωχό και λιγότερο διαυγή πρόεδρο από τον Μπάιντεν, η Γαλλία χειρότερο από τον Μακρόν, η Γερμανία έναν καγκελάριο που θα εξαλειφθεί όπως ο Σολτς και θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε. Αλλά το πρωτοφανές γεγονός είναι ότι δεν έχει συμβεί ποτέ όλες οι δυτικές δυνάμεις, ταυτόχρονα, να οδηγούνται από το χειρότερο διοικητικό προσωπικό που είχε ποτέ από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το πιο αντιδημοφιλές, το λιγότερο αξιόπιστο. Και μάλιστα σε μια κατάσταση πλανητικού κινδύνου, παγκόσμιου πολέμου. Αυτός ο συνδυασμός τόσο κακών πολιτικών συμπίπτει στην πραγματικότητα και όχι τυχαία με την πιο χαμηλή στιγμή της λαϊκής συναίνεσης, της συμμετοχής των πολιτών στις τύχες των χωρών τους και του παγκόσμιου κύρους των δυτικών δυνάμεων. Οι καλύτεροι, καλώς ή κακώς, ήταν οι φιλοξενούμενοι αρχηγοί κρατών: Μόντι, Ερντογάν...
Δεν ξέρω αν σας κάνω ένα κομπλιμέντο σε αυτή την κατάσταση λέγοντας ότι η Μελώνη μας φαινόταν γιγάντια στον δηλωμένο και εμφανή νανισμό της. Αυτή, η πρωτοεμφανιζόμενη, η νεοφερμένη, η συντρόφισσα από την Γκαρμπατέλα, έχει μια συμπεριφορά, μια συμπαθητική μαεστρία, ακόμα και μια νότα στρατηγικής και κοινής λογικής που οι άλλοι δεν έχουν. Μια γυναίκα τόσο τυχερή όσο καμία άλλη: δεν έχει συμβεί ποτέ σε έναν Ιταλό πρόεδρο να έχει τόσο αντιδημοφιλείς και ατημέλητους διεθνείς εταίρους όπως αυτοί που βρέθηκαν στο Borgo Egnazia, αφού είχε εγχώριους πολιτικούς αντιπάλους αλλά και τόσο μετριοπαθείς συμμάχους και ανταγωνιστές. Είναι νούμερο ένα στον αγωνιστικό χώρο, λόγω του αποκλεισμού όλων των υπολοίπων αθλητών. Η κυβέρνησή της μπορεί επίσης να είναι σεμνή, το κόμμα της μπορεί να είναι σεμνό, αλλά κοιτάξτε γύρω σας πριν κρίνετε. Η πολιτική είναι πάντα σύγκριση, ισχύει η συγκριτική διαφήμιση. Αυτή θριάμβευσε, η τουριστική εταιρεία τα έκανε θάλασσα. Τα καλύτερα πράγματα που είδαν και ακούστηκαν στη σύνοδο κορυφής της Απουλίας ήταν τα αλιεύματα της ημέρας, το ψωμί και η ντομάτα και τα φρούτα και τα λαχανικά της Απουλίας. Η αίσθηση της πραγματικότητας και του πολιτισμού εκφράστηκε περισσότερο από τις αιωνόβιες ελιές, τίς ξερολιθιές, τα Trulli, τον ουρανό και τον ήλιο της Απουλίας, αυτό το μακρύ μπαλκόνι με θέα στη θάλασσα, το πιο ανατολικό μέρος στη δύση και η πιο δυτική θέση στην Ανατολή.
Σε αυτό το σημείο ο Αλγόριθμος είναι καλύτερος, το Ρομπότ είναι καλύτερο, η πιθανότητα μεταμφιεσμένη σε τεχνολογία είναι καλύτερη, ας πούμε ότι η λοταρία είναι καλύτερη από αυτούς τους ανθρώπους που λαμβάνουν αποφάσεις. Θα είναι τεχνητό, αλλά τουλάχιστον θα είναι λίγο πιο έξυπνο, με την έννοια ότι θα μπορεί να παρατάξει τα προβλήματα και να τα αντιμετωπίσει έχοντας κατά νου τα προηγούμενα και τα πιο πρακτικά πράγματα. Εάν η σύνοδος των Μεγάλων που κάνουν ερωτήσεις για την τεχνητή νοημοσύνη ακολουθηθεί από την απάντηση της Τεχνητής Νοημοσύνης που κάνει ερωτήσεις για τους Μεγάλους, θα υπάρξουν συγκλονιστικές αποτυχίες. Πράγματι, για να είμαι πιο ακριβής, από τη σύνοδο κορυφής της Απουλίας πήρα την ιδέα ότι δεν θα είναι ο ανθρώπινος παράγοντας που θα μας σώσει αλλά η τομή μεταξύ Τεχνητής Νοημοσύνης και Φυσικής Ομορφιάς, μεταξύ του μικροτσίπ και της ελιάς. Ο άνθρωπος έχει μόνο καθήκον να διατηρήσει και τα δύο.
Ο λόγος, που γεννήθηκε ως αστείο, στα όρια του παραδόξου, έχει έναν σπόρο αλήθειας. Η παρακμή της πολιτικής και κρατικής ηγεσίας είναι στην πραγματικότητα ο καθρέφτης της παρακμής του ανθρώπου, μιας ισχυρής παρακμής της ανθρώπινης σκέψης και ικανοτήτων. Μπορεί να είμαι αποκαλυπτικός αλλά έχω την ξεκάθαρη εντύπωση ότι πέφτουμε χωρίς να το καταλάβουμε, με μια πρωτοφανή επιτάχυνση, προς την ολοκληρωτική απανθρωποποίηση, σε κάθε σημαντικό τομέα, σε κάθε επίπεδο. Σε αυτό το σημείο δεν είναι θέμα ελπίδας στην Τεχνητή Νοημοσύνη, αλλά απελπισίας στη φυσική νοημοσύνη των ανθρώπων, το μόνο που μένει είναι να βασιστούμε στα ζάρια της μοίρας: και αν πούμε αθλητικά, ας κερδίσει ο καλύτερος, φοβόμαστε ότι το καλύτερο δεν είναι ο άνθρωπος, αλλά η τεχνητή νοημοσύνη.
Με λίγα λόγια, κατάλαβες το νόημα της πρότασης, μην το πάρεις κυριολεκτικά, είναι καρικατούρα για να πούμε την αλήθεια. Eia Eia trullalà.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου