Διαβάζω: «Ο άντρας φαίνεται να απομακρύνεται από το κάθισμα με το μαχαίρι στο χέρι του, αφήνοντας ίχνη αίματος σε κάθε βήμα. Μερικοί μάρτυρες, παρατηρώντας το όπλο και τις κόκκινες σταγόνες που πέφτουν στο πάτωμα, αρχίζουν να απομακρύνονται». Φαίνεται απίστευτο, αλλά οι επιβάτες που συνωστίζονται στο βαγόνι, βλέποντας τον δολοφόνο να απομακρύνεται με το ματωμένο μαχαίρι, απομακρύνονται επίσης από το ετοιμοθάνατο κορίτσι που, τραυματισμένο, γλιστράει από το κάθισμα, χάνοντας τις αισθήσεις του πριν πεθάνει. Αυτές υποτίθεται ότι είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες του αμερικανικού ονείρου, που μοιάζει όλο και περισσότερο με εφιάλτη, όχι λόγω του δολοφόνου αλλά πάνω απ' όλα λόγω των λεγόμενων αξιοπρεπών ανθρώπων. Μοιάζει με ταινία τρόμου εξαιτίας εκείνων που αφήνουν ένα ετοιμοθάνατο κορίτσι να υποφέρει. Έπειτα, στο πανεπιστήμιο έχουμε τη δολοφονία ενός πολιτικού ακτιβιστή που συμμετέχει σε μια ελεύθερη συζήτηση, για να ολοκληρωθεί η περιβαλλοντική εικόνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου