H θαυμαστὴ ἐμφάνιση τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος στὸν Ἅγιο Παΐσιο

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: 

«Ο ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΟΥΔΑΣ», 

τοῦ πατρός Διονυσίου Τάτση

Τὸ 1979 ὁ Γέροντας Παΐσιος μετακόμισε ἀπὸ τὸν Τίμιο Σταυρὸ στὸ κουτλουμουσιανὸ κελὶ τῆς Παναγούδας. Ἦταν 3 Ἰουνίου καὶ ὁ Γέροντας λόγω τῆς μετακόμισης δὲν εἶχε βγάλει ἀπὸ τὰ κιβώτια τὰ ἐκκλησιαστικὰ βιβλία καὶ δὲν ἤξερε ἀκριβῶς τὴν ἡμερομηνία οὔτε φυσικὰ καὶ τὸν ἑορταζόμενο ἅγιο. Ἔκανε τὶς ἀκολουθίες μὲ κομποσχοίνι καὶ ὅταν ἄρχισε νὰ εὔχεται καὶ γιὰ τὸν ἅγιο τῆς ἡμέρας, τὸν ἀπασχόλησε ὁ λογισμὸς ποιὸς ἦταν αὐτὸς ὁ ἅγιος. Τότε ἐμφανίστηκαν μέσα στὸ ἐκκλησάκι δύο ἅγιοι, ὁ ἕνας μπροστὰ καὶ ὁ ἄλλος ἀπὸ πίσω. Ὁ δεύτερος ἤταν ὁ ἅγιος Παντελεήμων, τὸν ὁποῖο ἀναγνώρισε ὁ Γέροντας. Ὁ πρῶτος ὅμως τοῦ ἦταν ἄγνωστος.

Ἀπὸ τὴν ἀπορία τὸν ἔβγαλε ὁ ἴδιος ὁ ἅγιος ποὺ τοῦ εἶπε: «Γέροντα, εἶμαι ὁ Λουκιλιανός.» Ὁ Γέροντας δὲν πρόσεξε καλὰ τὸ ὄνομα καὶ ρώτησε: «Πῶς; Λουκιανός;». «Ὄχι, Γέροντα. Εἶμαι ὁ Λουκιλιανός.» Καὶ ἀμέσως οἱ δύο ἅγιοι ἐξαφανίστηκαν. Ὁ Γέροντας ἐντυπωσιάστηκε καὶ βρῆκε τὸ μηναῖο τοῦ Ἰουνίου γιὰ νὰ βεβαιωθεῖ ἂν γιόρταζε ο ἅγιος Λουκιλιανός..

Πράγματι ἦταν ἡ μνήμη του.

orthodoxia-ellhnismos