H απελευθέρωση των δύο ελληνόπουλων από τα νύχια του ισλαμοφασίστα, εκλεγμένου δικτάτορα Ταγίπ Ερντογάν, χαροποίησε τους πάντες. Όλη η Ελλάδα χάρηκε και συγκινήθηκε που είδε τους γονείς να αγκαλιάζουν ξανά τα παιδιά τους. Που τους είδε να πατάνε το ελληνικό έδαφος και να πηγαίνουν να συνεχίσουν τη ζωή τους.
Πέρα από τα καραγκιοζιλίκια της κυβέρνησης που θέλει να εκμεταλλευτεί την απελευθέρωσή τους, όμως, υπάρχουν κι άλλα ερωτήματα που κανείς δεν τολμά να βάλει στο τραπέζι.
Είτε γιατί θα χαλάσουμε τη φιέστα του Τσίπρα και του Καμμένου, οι οποίοι βρήκαν την ευκαιρία να ξεφύγουν από τους νεκρούς στο Μάτι, είτε γιατί υπάρχει μια «αόρατη» ομερτά.
Να μη μιλάμε για τα λάθη μας, όταν πρόκειται για τον στρατό. Να μην κάνουμε κριτική για τους στρατιωτικούς μη τυχόν και πέσει το πατριωτικό φρόνημα των Ελλήνων.
Όμως, για σταθείτε ρε παιδιά. Γιατί τους αντιμετωπίζουμε σαν ήρωες; Γιατί δηλαδή τους υποδεχθήκαμε ως κάποιους που έκαναν μια πράξη ανδρείας; Γιατί ο Τσίπρας θα τους δεχθεί στο Μαξίμου;
Μήπως να τους δώσουμε και τον Μεγαλόσταυρο;
Για να εξηγούμαστε και να θυμόμαστε τα γεγονότα. Αν ισχύουν όλα όσα έχουν ειπωθεί οι δύο Έλληνες πέρασαν τα ελληνικά σύνορα και μπερδεύτηκαν από την ομίχλη με αποτέλεσμα να βρεθούν 200 και πλέον μέτρα στο τουρκικό έδαφος.
Είναι πράξη ανδρείας δηλαδή το γεγονός ότι έχασαν τον προσανατολισμό τους; Εν καιρώ ειρήνης;
Δηλαδή άμα είχαμε πόλεμο και έχασαν έλληνες στρατιώτες τον μπούσουλα θα τους αντιμετωπίζαμε ως ήρωες;
Ας δεχθούμε ότι έκαναν ένα λάθος, παιδιά είναι. Για να μην πούμε τι κυκλοφορεί στην πιάτσα σχετικά με το πώς βρέθηκαν στο τουρκικό έδαφος.
Θέτουμε το εξής ερώτημα: Αυτοί επέστρεψαν στην Ελλάδα. Τα όπλα τους, οι ασύρματοί τους, τα κινητά τους και οι στολές τους με το εθνόσημο επέστρεψαν ή τα κράτησαν ως λάφυρο οι γείτονες;
Επίσης, λέγεται ότι οι δύο μπορεί να είχαν μαζί τους και τζιπ. Υπάρχει αυτό; Το έχουν οι Τούρκοι; Το επέστρεψαν;
Και καλά, έκαναν το λάθος και χάθηκαν. Τους σημαδεύουν οι Τούρκοι κι αυτοί ρίχνουν τα όπλα κάτω και παραδίδονται; Είναι ηρωϊκή πράξη αυτό;
Ή μήπως κρύβονται πράγματα που εμείς αγνοούμε; Μήπως όλο το σκηνικό που μας περιγράφουν είναι fake και η αλήθεια είναι διαφορετική;
Ακούμε από προχθές, κυρίως από τον Καμμένο, ότι δεν παρέδωσαν τη σημαία. Μα τι ανοησίες είναι αυτές; Να σκυλεύσουν οι αριστεροί απάτριδες και οι γιαλαντζί πατριώτες ακόμη και αυτό το θέμα; Στο κάτω – κάτω παράδοση σημαίας είναι όταν παραδίνεσαι στον εχθρό αμαχητί. Ή μήπως κάνουμε λάθος;
Τους έφεραν στην Ελλάδα με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος, τους έντυσαν με τη στολή παραλλαγής, τους είπαν να χαιρετήσουν το άγημα και να παρουσιαστούν στον Καμμένο, στήθηκε όλο αυτό το σκηνικό και για την ταμπακιέρα κουβέντα.
Εντάξει, νέα παιδιά είναι, έκαναν μια ανοησία, ίσως πολλές, άντεξαν στις τουρκικές φυλακές και δεν τρελάθηκαν, ήταν χρέος τους να κρατήσουν το φρόνημά τους υψηλό, αλλά γιατί αυτό τους καθιστά ήρωες;
Ας μας πει κάποιος γιατί είναι λιγότερο ήρωες όσοι δολοφονήθηκαν στην Κύπρο το 1974. Γιατί είναι εξίσου ήρωας ο σμηναγός Μπαλταδώρος ή ο Γιαλοψός ή κάθε πιλότος που έχασε τη ζωή του στο Αιγαίο.
Γιατί δηλαδή να εξισώνουμε πραγματικούς ήρωες με τον Κούκλατζη και τον Μητρετώδη; Μόνο και μόνο για να δώσουμε πατριωτική σφραγίδα σε μια κυβέρνηση που ξεπουλά κάθε μέρα την πατρίδα;
Μην τρελαθούμε τελείως…
ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΗΡΩΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΧΩΡΑΕΙ ΕΔΩ.
ΝΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΥΠΟΧΡΕΩΝΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΝ.
ΜΕ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου