Η ΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ
Συχνά τυχαίνει να ακούμε από τους ποιμένες της Εκκλησίας μας, όταν κηρύττουν τον θείο λόγο, να διαμαρτύρονται πως οι πιστοί, τρόπον τινά, τους κουράζουν, διότι τους ζητούν όπως λένε υπερβολές, δηλαδή, να τους διαβάσουν κάποια ευχή ή να πάρουν μια σίγουρη απάντηση στο πρόβλημά τους και άλλα πολλά.
Άκουγα κάποια μέρα έναν από αυτούς τους ποιμένες να λέει: «έρχονται μερικοί εδώ και μου λένε: «διάβασέ μου μία ευχή», μου ζητάει διά μαγείας να τον κάνω καλά». Θέλω να πω στον εν λόγω ποιμένα να ανοίξει τα βιβλία και να μελετήσει τους βίους των Αγίων της Εκκλησίας μας για να πάρει μαθήματα ποιμαντικής. Εκεί θα δει θαυμάσια ποιμαντική πρακτική, απ’ αυτούς τους Αγίους ποιμένες.
Θα τους δει να διαβάζουν ευχές μέρα-νύχτα ακούραστοι και όχι μόνο στους Χριστιανούς πιστούς, αλλά και σε αλλοθρήσκους, όπως έκανε ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης, που διάβαζε ευχές και σε μουσουλμάνους αρρώστους και γίνονταν καλά. Λέγανε οι Φαρασιώτες της Καππαδοκίας που τον ζήσανε, πως το κελί που έμενε ήταν φαρμακείο! Εκεί πήγαιναν όλοι οι άρρωστοι, διότι στα Φάρασα τότε δεν υπήρχε γιατρός. Ο Άγιος Αρσένιος διάβαζε σε κάθε άρρωστο την ανάλογη ευχή και θεραπευότανε ο ασθενής. Μάλιστα λένε, πως πολλές φορές αντί για ευχολόγια, διάβαζε το Ιερό Ευαγγέλιο και το Ψαλτήριον. Από αυτά διάβαζε στους αρρώστους και θεραπεύονταν. Αυτή είναι η Ορθόδοξος Εκκλησία μας αγαπητοί μου. Είναι ιαματική, παρηγορητική και άλλα πολλά καλά. Μήπως πρέπει να προβληματιστούν όλοι οι ποιμένες, αλλά και γενικά όσοι φοράμε τα ράσα της Εκκλησίας, πως έχουμε χάσει εκουσίως αυτήν την δύναμη που είχαν οι Άγιοι, όπως ο Άγιος Αρσένιος που συνεχώς διάβαζε ευχές και γίνονταν καλά οι άνθρωποι; Μήπως τελικά αυτό φταίει και όχι οι πιστοί που ζητάνε από τους ιερείς να τους διαβάζουν ευχές; Το σκέφτηκε καλά ο εν λόγω ποιμένας, που αρνήθηκε να διαβάσει ευχή στον πιστό της ενορίας του, πως τον σκανδάλισε σφόδρα;
Ας προσέξουν λοιπόν καλά οι ποιμένες μας, διότι την Ιερωσύνη δεν μπορούν και δεν έχουν το δικαίωμα να την εννοήσουν, ωσάν να είναι μία θέση στο δημόσιο. Οι Άγιοι μας λένε, πως η Ιερωσύνη είναι θυσία προς το θέλημα του Θεού και τον άνθρωπο. Επίσης, Ιερωσύνη σημαίνει η απόλυτος μίμησις του Μεγάλου Αρχιερέως Ιησού Χριστού. Βλέπουμε πως η ζωή του Χριστού εδώ στη γη ήταν μία απόλυτος θυσία για το πλάσμα του τον άνθρωπο. Ποτέ δεν είδαμε να αρνήθηκε ο Χριστός σε κάποιον άνθρωπο, που Του ζήτησε να τον θεραπεύσει. Πώς λοιπόν ένας ιερέας, που είναι εις τύπον Χριστού, θα αρνηθεί να διαβάσει μία ευχή που του ζητάει ένας ενορίτης του; Και αν αυτός ο ιερέας, ας υποθέσουμε, δεν έχει μέσα του την προαίρεση και την διάθεση να θυσιαστεί, όπως ο Αρχηγός του Ιησούς Χριστός, τότε γιατί επέλεξε την Ιερωσύνη;
Γι' αυτό αγαπητοί μου, η Ιερωσύνη δεν είναι για όλους, αλλά μόνον γι’ αυτούς που έχουν απέραντη θυσιαστική αγάπη μέσα τους. Και δόξα τῷ Θεῷ, υπάρχουν αρκετοί ακόμη τέτοιοι ιερείς στην Εκκλησία μας, που χαρίζουν παραδεισένιες χαρές με το θυσιαστικό και αγαπητικό τους παράδειγμα. Εμείς λοιπόν, ολοψύχως ευχόμαστε να δώσει ο Θεός μακροημέρευση σε αυτούς τους αληθινούς ιερείς μας, που ξέρουν και θέλουν να θυσιάζονται για το ποίμνιό τους. Ἀμήν.
Ἅγιον Ὄρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου