Γνωστός για τις προοδευτικές του θέσεις, ο Καρδινάλιος Ζαν-Κλοντ Χόλεριχ, γενικός εισηγητής στη Σύνοδο για τη Συνοδικότητα, έδωσε συνέντευξη στον Τύπο για να υπογραμμίσει, κατά την άποψή του, τη σημασία της διαδικασίας που ξεκίνησε ο αείμνηστος Πάπας Φραγκίσκος, ενώ το μέλλον αυτού του ζητήματος παραμένει ασαφές.
Η συνέντευξη με τον ύπατο ιεράρχη, ο οποίος ήταν ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Πάπα Φραγκίσκου, δημοσιεύθηκε στην αυστριακή εβδομαδιαία εφημερίδα Die Furche στις αρχές Σεπτεμβρίου 2015.
Για τον Λουξεμβουργιανό καρδινάλιο, ο οποίος διετέλεσε Πρόεδρος της Επιτροπής των Επισκοπικών Συνδιασκέψεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2018-2023), ήταν μια ευκαιρία να μοιραστεί τις σκέψεις του για τη Σύνοδο, το πρόσφατο Κονκλάβιο και γενικότερα για τις προοπτικές της Εκκλησίας στην Ευρώπη.
Πιστός στα προοδευτικά του μάντρα, ο Καρδινάλιος Χόλεριχ καλεί την Εκκλησία να ξεπεράσει αυτό που περιγράφει ως οπισθοδρομική προοπτική: «Κάποιοι κοιτάζουν το παρελθόν με νοσταλγία, άλλοι με φόβο. Και οι δύο στάσεις είναι λανθασμένες. Είμαστε μέρος μιας ιστορίας, πρέπει να την αποδεχτούμε και να αντλήσουμε μαθήματα από αυτήν. Αλλά πρέπει επίσης να προχωρήσουμε μπροστά».
Ταυτόχρονα, ο καρδινάλιος επανέλαβε μια θέση που είχε ήδη εκφράσει στο παρελθόν: «Από την πλευρά μου, δεν θα όριζα τη σεξουαλική ηθική τόσο περιοριστικά όσο η Εκκλησία σήμερα».
Ο Ιησουίτης καρδινάλιος στη συνέχεια υπενθύμισε λεπτομερώς το έργο που πραγματοποίησε στο πλαίσιο της Συνόδου για τη Συνοδικότητα, συγκρίνοντας τη διαδικασία που ξεκίνησε ο προκάτοχος του Πάπα Λέοντα ΙΔ΄ με «την εικόνα μιας σκηνής που πρέπει να διευρυνθεί ώστε όλοι να μπορούν να βρουν τη θέση τους μέσα σε αυτήν».
Ο υψηλός ιεράρχης παραδέχτηκε ότι αν και αυτή η εικόνα «έγινε ευπρόσδεκτη από πολλούς συμμετέχοντες στη Σύνοδο», «δεν ήταν καθόλου στην Αφρική». Σε αυτήν την ήπειρο, «οι άνθρωποι έχουν πει: "μια σκηνή μας θυμίζει στρατόπεδα προσφύγων". Στην Αφρική, η προτιμώμενη εικόνα είναι αυτή μιας οικογένειας» .
Μια οικογένεια στην οποία τα ομόφυλα ζευγάρια δεν είναι ευπρόσδεκτα, προς μεγάλη απογοήτευση του υψηλού ιεράρχη.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χόλεριχ τόνισε επίσης ότι ο Πάπας Φραγκίσκος είχε «επιμείνει» στη συμμετοχή των λαϊκών σε αυτό που ο Πάπας Παύλος ΣΤ΄ είχε συλλάβει ως Σύνοδο που προοριζόταν μόνο για επισκόπους.
«Ήταν μια αμφιλεγόμενη απόφαση—πολλοί επίσκοποι δεν την εκτίμησαν, και μάλιστα αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης κατά τη διάρκεια του προ-συνεδρίου. Αλλά συνέβαλε σημαντικά στη βελτίωση της γενικής ατμόσφαιρας», διαβεβαίωσε ο αρχιερέας.
Αυτό δεν αντιστοιχεί στην επικρατούσα άποψη εντός του Ιερού Κολλεγίου.
Ο υψηλόβαθμος Λουξεμβουργιανός ιεράρχης προσφέρει επίσης κάποιες σκέψεις για τον Πάπα Λέοντα ΙΔ΄, στον οποίο αντιλαμβάνεται «μια συνέχεια στην ουσία, αλλά μια ασυνέχεια στη μορφή» σε σύγκριση με τον Πάπα Φραγκίσκο, και προσθέτει: «Κάθε πάπας έχει τη δική του προσωπικότητα».
Αυτός είναι ένας τρόπος να υπονοηθεί ότι ο νέος Ρωμαίος Ποντίφικας θα μπορούσε να αποστασιοποιηθεί από τη μεταρρυθμιστική μέθοδο του προηγούμενου ποντιφικάτου, συνεχίζοντάς την ουσιαστικά - ή όχι.
Λίγο πριν από τον θάνατό του, ο Πάπας Φραγκίσκος είχε εγκρίνει -ενώ βρισκόταν στο νοσοκομείο- ένα έγγραφο που παρέτεινε τη διαδικασία της συνοδικότητας κατά σχεδόν τρεισήμισι χρόνια, ανακοινώνοντας τη διεξαγωγή μιας «εκκλησιαστικής συνέλευσης» για το 2028.
Αν και ο Πάπας Λέων ΙΔ΄ επιβεβαίωσε αυτό το σχέδιο, οι λεπτομέρειες του παραμένουν αβέβαιες.
Σαν να προβλέπει όλα τα πιθανά σενάρια, ο Καρδινάλιος Χόλεριχ εξηγεί ότι μια τέτοια συνέλευση είναι «πιο ευέλικτη από μια σύνοδο. Το κανονικό δίκαιο καθορίζει ποιος μπορεί να συμμετάσχει σε μια σύνοδο». Και συνεχίζει: «Παρευρέθηκα σε μια εκκλησιαστική συνέλευση στη Λατινική Αμερική όπου η συμμετοχή ήταν μοιρασμένη ως εξής: 20% επίσκοποι, 20% ιερείς και διάκονοι, 20% θρησκευόμενοι και 40% λαϊκοί. Είναι μια καλή ισορροπία».
Ένας διακριτικός τρόπος για να πιέσει τον νέο Πάπα να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά αυτή δεν είναι απαραίτητα η σκέψη του Πάπα Λέοντα ΙΔ΄, ο οποίος, εκτός από τη συνέχιση της Συνόδου, έχει αφήσει ελάχιστα γνωστά.
«Κάποιοι κοιτάζουν το παρελθόν με νοσταλγία, άλλοι με φόβο. Και οι δύο στάσεις είναι λανθασμένες. Είμαστε μέρος μιας ιστορίας, πρέπει να την αποδεχτούμε και να αντλήσουμε μαθήματα από αυτήν. Αλλά πρέπει επίσης να προχωρήσουμε μπροστά».
ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΜΕ ΣΥΧΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ. ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΚΟΙΝΗ ΚΕΦΑΛΗ ΚΙΝΕΙ ΤΑ ΝΗΜΑΤΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου