Μην κλείνετε τα μάτια στη Γάζα. Αν είστε πραγματικά Χριστιανοί, αν αγαπάτε την αλήθεια και τη δικαιοσύνη πάνω απ' όλα, αν νιώθετε παιδιά ενός πολιτισμού, αν εξακολουθείτε να είστε άνθρωποι, δεν μπορείτε να κλείνετε τα μάτια, ή, χειρότερα, να απαντάτε ότι "το ζητούσαν", ή να αντιδράτε σε ένα έγκλημα θυμίζοντας ένα άλλο, την 7η Οκτωβρίου, την οποία αυτά τα δύο χρόνια εκδικήθηκαν αλλά εκατονταπλασιάσαν. Και δεν μπορείτε να σταθείτε εκεί και να συζητάτε αν η σφαγή μπορεί να οριστεί ως γενοκτονία ή όχι.
Υπάρχουν χιλιάδες θάνατοι και δεν υπάρχει λόγος να καλέσουμε την Ακαδημία ντελά Κρούσκα για τον ορισμό.
Αν έχετε ακόμα έστω και μια σταγόνα αγάπης για την αλήθεια και την ανθρωπότητα, δεν μπορείτε να αποτινάξετε το τρομερό θέαμα ενός λαού που αποδεκατίζεται, εκδιώχνεται από τα σπίτια του, ανάμεσα σε κατεστραμμένα κτίρια και πυραύλους, βόμβες, βόμβες, βόμβες, πάνω σε αμάχους, συμπεριλαμβανομένων ηλικιωμένων, γυναικών και παιδιών. Και από τόν νεκρό, δεν θα έρθει ο Αναστημένος, αλλά από τον θάνατο καί τό φέρετρο, θα αναδυθεί ένα θέρετρο. Από τον αναγκαστικό και αιματηρό ξεριζωμό θα αναδυθεί μια τεράστια επιχείρηση, και θα αποκομίσουν κέρδος και λάφυρα πολέμου. Έτσι διακηρύσσουν τα τσακάλια. Μην τολμήσετε να πείτε ότι αυτό είναι αντισιωνισμός, αντισημιτισμός ή μίσος για τους Εβραίους. Δεν υπάρχει ούτε ένα ίχνος από αυτό. Πράγματι, οι Εβραίοι σε όλο τον κόσμο που παρενοχλούνται, εκδιώχνονται και δέχονται επιθέσεις στο όνομα του Νετανιάχου, της κυβέρνησής του και του στρατού του, είναι αθώα θύματα πραγματικού ρατσισμού: εκείνοι σκοτώνουν, σφαγιάζουν, καταστρέφουν και η ευθύνη πέφτει σε μεμονωμένους Ισραηλινούς απλώς και μόνο επειδή είναι Ισραηλινοί: έτσι, η ντροπή προστίθεται στη φρίκη.
Υπάρχουν χιλιάδες θάνατοι και δεν υπάρχει λόγος να καλέσουμε την Ακαδημία ντελά Κρούσκα για τον ορισμό.
Αν έχετε ακόμα έστω και μια σταγόνα αγάπης για την αλήθεια και την ανθρωπότητα, δεν μπορείτε να αποτινάξετε το τρομερό θέαμα ενός λαού που αποδεκατίζεται, εκδιώχνεται από τα σπίτια του, ανάμεσα σε κατεστραμμένα κτίρια και πυραύλους, βόμβες, βόμβες, βόμβες, πάνω σε αμάχους, συμπεριλαμβανομένων ηλικιωμένων, γυναικών και παιδιών. Και από τόν νεκρό, δεν θα έρθει ο Αναστημένος, αλλά από τον θάνατο καί τό φέρετρο, θα αναδυθεί ένα θέρετρο. Από τον αναγκαστικό και αιματηρό ξεριζωμό θα αναδυθεί μια τεράστια επιχείρηση, και θα αποκομίσουν κέρδος και λάφυρα πολέμου. Έτσι διακηρύσσουν τα τσακάλια. Μην τολμήσετε να πείτε ότι αυτό είναι αντισιωνισμός, αντισημιτισμός ή μίσος για τους Εβραίους. Δεν υπάρχει ούτε ένα ίχνος από αυτό. Πράγματι, οι Εβραίοι σε όλο τον κόσμο που παρενοχλούνται, εκδιώχνονται και δέχονται επιθέσεις στο όνομα του Νετανιάχου, της κυβέρνησής του και του στρατού του, είναι αθώα θύματα πραγματικού ρατσισμού: εκείνοι σκοτώνουν, σφαγιάζουν, καταστρέφουν και η ευθύνη πέφτει σε μεμονωμένους Ισραηλινούς απλώς και μόνο επειδή είναι Ισραηλινοί: έτσι, η ντροπή προστίθεται στη φρίκη.
Δεν μπορείς να δικαιολογήσεις μια σφαγή με μια άλλη σφαγή και να την επαναλαμβάνεις για επτακόσιες ημέρες, σφάζοντας αθώους ανθρώπους, ως επί το πλείστον. Επιπλέον, δεν μπορείς να δικαιολογήσεις μια γενοκτονία σήμερα με τη μεγαλύτερη γενοκτονία πριν από ογδόντα χρόνια. Και είναι επιβαρυντική περίσταση να χρησιμοποιείς τη γενοκτονία για να παραμείνεις στην εξουσία και να αποφύγεις την απομάκρυνσή σου και την παραπομπή σε δίκη. Εδώ, η τραγωδία είναι πραγματικά βιβλικών διαστάσεων.
Θεωρώ ντροπιαστική την φλυαρία, τις μικροπρεπείς δηλώσεις της ιταλικής κυβέρνησης, ξεκινώντας από τον υπουργό Εξωτερικών Αντόνιο Ταγιάνι, για το τι συμβαίνει: μετά από τόση σιωπή, τώρα βγαίνει μια ευγενική φλυαρία, όπως «δεν συμφωνούμε με αυτό που κάνει το Ισραήλ», «δεν συμφωνούμε». Τι λέτε; Δεν πρόκειται για συζήτηση ή δημοσκόπηση σχετικά με τις απόψεις σας. Αυτό που βλέπουμε εδώ είναι μια ατελείωτη σφαγή, η πιο κραυγαλέα ανθρωπιστική καταστροφή. Και αν θεωρήσετε το Ισραήλ το προπύργιο της Δύσης, τότε αυτή είναι η χειρότερη σφαγή που έχει διαπραχθεί στη Δύση από την αρχή αυτής της χιλιετίας.
Φυσικά, είναι παράλογο και ενοχλητικό μπροστά σε μια γενοκτονία αυτού του μεγέθους να προσπαθεί κανείς πάση θυσία να σύρει την Τζόρτζια Μελόνι και την κυβέρνησή της στους ενόχους, να λέει ότι κι αυτή είναι αιματοβαμμένη, ως σύμμαχος του Ισραήλ και του Τραμπ· και να αφιερώνει ολόκληρες εκπομπές (όπως αυτή που θα έπρεπε να ονομάζεται μόνο Mezzo, επειδή είναι τόσο αηδιαστικά προκατειλημμένη) στο να δικάσει την Μελόνι. Διαφωνούμε κάθετα με την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Μελόνι και δεν μπορούμε να δεχτούμε τη σιωπή της για τη Γάζα ή την καθυστερημένη, δειλή και χλιαρή οργή της. Αλλά από εδώ και στο εξής, η μετατροπή της προφύλαξή της, που αγγίζει τα όρια της δειλίας και της σιωπής, σε ενεργή συνενοχή, και η τοποθέτησή της στο εδώλιο για τις καθημερινές σφαγές στη Γάζα, αποτελεί πολιτική εκμετάλλευση μιας ανθρωπιστικής τραγωδίας από έναν απατεώνα. Επιπλέον, αν η κυβέρνησή μας είχε χρησιμοποιήσει σκληρά λόγια και συνεπείς ενέργειες, τίποτα δεν θα είχε αλλάξει.
Εδώ αγγίζουμε την άλλη πλευρά του προβλήματος, απείρως μικρότερη από τη σφαγή στη Γάζα, αλλά που μας επηρεάζει άμεσα. Αναφέρομαι στην αναταραχή, στον θόρυβο των κινητοποιήσεων υπέρ της Παλαιστίνης (του ProPal) που έχουμε προκαλέσει εμείς και άλλες δυτικές χώρες: στα χέρια μισαλλόδοξων, φανατικών αγωνιστών της ριζοσπαστικής αριστεράς και των ομοίων της, ακόμη και μια δίκαιη υπόθεση, μια βάσιμη καταγγελία όπως αυτή της Γάζας, μετατρέπεται σε καβγά, σε πράξη εκφοβισμού για να φιμώσουν κάποιον, να εμποδίσουν κάποιον να εκτελέσει το έργο του, να δυσκολέψουν τη ζωή των κυβερνήσεων που βρίσκονται στην εξουσία. Τους βλέπεις, και στα χέρια τους η παλαιστινιακή σημαία γίνεται μια άτακτη τρίχρωμη σημαία με μαύρα περιγράμματα, το λευκό, το κόκκινο και το πράσινο ασφυκτικά πνιγμένα από το μαύρο του μίσους και του κακού. Τους ακούς να φωνάζουν, να επιτίθενται, να προσβάλλουν, να επιτίθενται, να μποϊκοτάρουν, και αμέσως αναρωτιέσαι: αυτοί είναι οι ειρηνιστές, αυτοί που καταγγέλλουν τον πόλεμο και τη βία, οι υπερασπιστές της ανθρωπότητας και της ελευθερίας; Οι ProPal, όπως υποδηλώνει το όνομά τους, διαδίδουν μίσος. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που χειροκροτούν τη δολοφονία ενός μέλους ή μαχητή της αντίπαλης πλευράς, οι ίδιοι άνθρωποι που μισούν την αστυνομία, οι ίδιοι άνθρωποι που θέλουν να κρεμάσουν τήν Μελόνι και όλους εκείνους που, κατά την αδιαμφισβήτητη κρίση τους, προέρχονται από το φασιστικό κόμμα. Αυτοί, τελικά, είναι ο πραγματικός λόγος που συγκρατεί την παρόρμηση της άλλης πλευράς να επιδείξει τη βαθιά, πολιτική και ανυπεράσπιστη διαμαρτυρία ενάντια σε εκείνους που διαπράττουν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας σε απόσταση αναπνοής από εμάς. Και βλέποντάς τους, τουςνProPal, πολλοί στα μέρη μας, πείθονται ότι η υπόθεση της Γάζας είναι λάθος, ότι σημαίνει να δουλεύεις για τη Χαμάς, να συμπαρατάσσονται με τους ισλαμιστές τρομοκράτες που έχουν βρει στη Γάζα την πιο τρομερή μηχανή αναπαραγωγής και υποκίνησης: οι νεαροί επιζώντες (τα μικρά παιδιά που επέζησαν), που έχουν δει τις οικογένειές τους να πεθαίνουν, θα γίνουν τρομοκράτες ή θα τους επευφημούν. Αν ψάξετε για το εργοστάσιο όπου εκπαιδεύονται οι τρομοκράτες, η πρώτη απάντηση είναι: Γάζα. Αλλά αντιμέτωποι με μια τραγωδία μπροστά στα μάτια μας, ευτυχώς από ασφαλή απόσταση, δεν μπορούμε να παραμείνουμε σκλάβοι σε εξαρτημένα αντανακλαστικά και να πούμε: αν οι σύντροφοι ProPal είναι σε εκείνη την πλευρά, δεν μπορούμε παρά να είμαστε στην αντίθετη πλευρά. Όχι, σε αυτή την περίπτωση, όχι. Δεν υπάρχει καλό που να αντιτίθεται στο κακό, ούτε καν ένα μικρότερο και απαραίτητο κακό που να αντιτίθεται σε ένα μεγαλύτερο υπέρτατο κακό. Υπάρχει όμως η λαβή του κακού που συνθλίβει το πρωταρχικό καλό, τη ζωή, το δικαίωμα στη ζωή, στη γη, σε ένα σπίτι. Από τη μία πλευρά υπάρχουν εκείνοι που σκοτώνουν και από την άλλη υπάρχουν εκείνοι που χρησιμοποιούν αυτές τις δολοφονίες ως ανθρώπινες ασπίδες και τις χρησιμοποιούν ως λόγο για να πολεμήσουν το Ισραήλ, με αποτέλεσμα τη σφαγή χιλιάδων ακόμη άοπλων αθώων.
Σας παρακαλώ, λοιπόν, μην δικαιολογείτε 700 ημέρες σφαγών με μία μόνο μέρα, την 7η Οκτωβρίου, αλλά να τρομοκρατείστε και από τις 701 ημέρες φρίκης (και υπάρχουν κι άλλες): η πρώτη αξίζει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη επόμενη μέρα, επειδή ήταν η πρώτη και τρομερή. Αλλά αξίζει απείρως λιγότερο από όλες τις 700 ημέρες και το θέαμα θανάτου και καταστροφής που παρακολουθούμε, που επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο από τις διεφθαρμένες ατζέντες που το δικαιολογούν. Μην χάνετε από τα μάτια σας το αληθινό, το δίκαιο, το ανθρώπινο, όποιος κι αν είστε και όποιες πολιτικές πεποιθήσεις κι αν έχετε. Την αλήθεια, σας παρακαλώ, για τη φρίκη. Τουλάχιστον την αλήθεια, αν δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου