
Η πνευματική Αθήνα έχει σχεδόν ολοσχερώς καταστραφεί. Μερικές φορές ρεμβάζω η ονειρεύομαι στον ύπνο μου.Θυμαμαι το ιστορικό βιβλιοπωλείο " Η Εστία" στην Σόλωνος που έκλεισε γύρω στο 2012, τον πολυόροφο " Ελευθερουδάκη " στην Πανεπιστημίου που έκλεισε γύρω στο 2010, τον Κάουφμαν στην Σταδίου, το " Χνάρι", τον '" Ελεύθερο Τύπο" στα Εξάρχεια, τα παλαιοβιβλιοπωλεια στην Ηφαίστου στο Μοναστηράκι που τόσο τα λατρέψαμε και που έκλεισαν προ πολλου, τους κινηματογράφους, χειμερινούς η θερινούς που έκλεισαν, δεκάδες στο κέντρο της Αθήνας και τις γύρω περιοχές, τις δημοτικές βιβλιοθήκες που δεν υπάρχουν, την Εθνική Βιβλιοθήκη που την πήρε το "ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος" και την έστειλε μακράν του ιστορικού κέντρου (στον διάβολο, θα έλεγα,αν δεν ήμουν ευγενής ), πράγμα τελείως παράλογο..
Όσο χάλια κι αν είναι οι βασικές χώρες της ΕΕ, καμμία δεν έχει καταστρέψει τον πολιτισμό της τόσο συστηματικά .Για αυτό και είναι πολύ πιθανό η Ελλάδα στο άμεσο μέλλον να εξαφανιστεί από προσώπου γης.Οι χώρες χωρίς πολιτιστική ζωή δεν έχουν μέλλον.
Μόνο στην περιοχή που ζω, στην Νεάπολη Εξαρχείων, από τότε που ήμουν παιδί, έχουν κλείσει από κινηματογράφους , το Γρανάδα στην Αλεξάνδρας εδώ και τριάντα χρόνια και βάλε (που τουλάχιστον έγινε θέατρο), το Ζίνα στην Αλεξάνδρας ( που τουλάχιστον έγινε θέατρο), το Αρζεντινα στην Αλεξάνδρας (γύρω στο 1995), το Αλφαβιλ στην Μαυρομιχάλη, το Ααβορα στην Ιπποκράτους πρόσφατα κα. Εχουν επιβιώσει ως θερινοί, το Εκραν, τα Νέα Παναθήναια , ως χειμερινός το Νιρβάνα, αλλά και αυτα ως πότε;
Κανείς δεν νοιάζεται.Το κράτος νοιάζεται μόνο για τα rbnb και τις ιδιωτικοποιήσεις,τα σινεμα σώζονται μόνο αν τα πάρει μια αλυσίδα συνδρομητικων προβολών, που είναι τελικά η μόνη υπαρκτή "θετική" εναλλακτική, οι περισσότεροι δεν διαβάζουν η δεν βλέπουν ταινίες παρα μόνο με συνδρομή, και ο πολιτισμός της χώρας πηγαίνει στον όλεθρο.Τα θέατρα επίσης στενάζουν.
Έχετε δει την Αριστερά να λέει η να κάνει κάτι για αυτά; Εγώ όχι.Γιατι η "Αριστερά" που έχει απομείνει νοιάζεται μόνο υποτίθεται για οικονομικά ζητήματα, και ούτε καν για αυτά, τουτέστιν είναι ένα πνευματικό σκελεθρο.Ομως, Αριστερά που δεν νοιάζεται για την πνευματική πορεία της χώρας και τον πνευματικό μας βιο, ακόμη και στα πλαίσια αυτού που λέμε μαζική κουλτούρα, στην πραγματικότητα δεν υφίσταται. Η όχι;
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου