Με αφορμή την σημερινή επίσκεψη του Πάπα στην Κύπρο και έχοντας υπ όψη την μεγάλη επίθεση που έχουν εξαπολύσει συντονισμένα οι απανταχού οικουμενιστές εναντίον όλων εκείνων που επιμένουν να φυλάνε τα Ιερά και τα Όσια τα οποία μας άφησαν ως παρακαταθήκη οι Άγιοι Απόστολοι και Πατέρες της Εκκλησίας μας, αναδημοσιεύουμε μια παλαιότερη συνέντευξη του Κυπρίου Επισκόπου Μόρφου κ. Νεοφύτου στην Κυπριακή εφημερίδα "Αλήθεια" και άλλη μία στην Ελλαδική εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" της οποίας κάνει μνεία η ανακοίνωση της "Αντιεθνικιστικής κίνησης".
Δεν θα σχολιάσουμε επι του παρόντος αυτά που λέει ο Μόρφου Νεόφυτος στίς δύο συνεντεύξεις, απλώς σας τα παρουσιάζουμε ως ένα σημαντικό δείγμα της εξάπλωσης του οικουμενιστικού-πανθρησκειακού νεο-εποχήτικου λοιμού:
Μόρφου Νεόφυτος – Πριν και μετά τη μεγάλη έκρηξη…
Στο βιβλίο «Πριν από την Μεγάλη Έκρηξη», οι διάσημοι αδελφοί Ιγκόρ και Γκρίσκα Μπογκντάνοφ, μέσα από μια συναρπαστική μυθιστορηματική αφήγηση που μπορεί να την παρακολουθήσει και ο πιο αδαής, δίνουν τη δική τους εκπληκτική απάντηση στο μεγάλο αυτό αίνιγμα, πλησιάζοντας σε απόσταση αναπνοής το Ακίνητο Κινούν του Αριστοτέλη, την Πρωταρχική Μονάδα, το Εόν του Παρμενίδη… τον ίδιο τον Θεό (;)…Με αυτό το βιβλίο, ανοιχτό μπροστά του, βρήκα τον Μόρφου Νεόφυτο να κάθεται στο γραφείο του στην Μητρόπολή του, που έχει προσωρινή έδρα την Ευρύχου.
- «Τι υπήρχε πριν από την Μεγάλη Έκρηξη;»
- «Η πρωταρχική μονάδα»....
- «Φως;»
- «Το φως είναι αποτέλεσμα του Big Bang, της δημιουργίας δηλαδή. Πριν από την Μεγάλη Έκρηξη υπήρχε μόνον ο Δημιουργός. Αυτό λέει η σύγχρονη Κβαντική Φυσική, με την οποία συμφωνεί και η Βίβλος. Αλλά η κάθε μια παραμένει στο χώρο της».
- «Καταφεύγετε στην κβαντομηχανική για να βρείτε τον Παράδεισο των πρωτόπλαστων;»
- «Μου αρέσει να παρακολουθώ τα πολιτικά δρώμενα, την εξέλιξη της επιστήμης και τόσα άλλα. Δεν διαβάζω Κβαντική Φυσική για να ενισχύσω την πίστη μου».
- «Τον Παράδεισο, λοιπόν, μπορούμε να τον βρούμε και στις μαθηματικές πράξεις, όχι μόνον στα φτερά των αγγέλων…»
- «Η σύγχρονη Φυσική ανατρέπει την συλλογιστική του Αϊνστάιν, ο οποίος πίστευε ότι το Σύμπαν είναι αιώνιο. Ότι δεν έχει Δημιουργό. Οι σύγχρονοι Φυσικοί μετά τον Αϊνστάιν -με τη βοήθεια του σπουδαίου Φυσικού Χάιζενμπεργκ, που διατύπωσε τον φυσικό νόμο της Απροσδιοριστίας- έφθασαν στο σημείο ν’ αποδείξουν με μαθηματικά, πως υπήρξε στιγμή που ο κόσμος δεν υπήρχε».
Ύλη και Πνεύμα
Μιλήσαμε πολλή ώρα με τον Μητροπολίτη Νεόφυτο για κβαντομηχανική, για γαλαξίες, για αστρική σκόνη, για νετρόνια και φωτόνια και νετρίνα. Μου είπε ότι η σύγχρονη Φυσική, η Μεταφυσική, έχει κατακτήσει πλέον τη γνώση για την αρχή του Σύμπαντος.
- «Γνωρίζουμε πλέον ότι έχουμε ένα Σύμπαν το οποίο έχει αρχή, άρα κάποιος το έφτιαξε. Οι ίδιοι οι Φυσικοί αποκλείουν το ενδεχόμενο της τυχαιότητας στην Δημιουργία και εδώ αρχίζει να εισέρχεται η Φυσική στα όρια της Θρησκείας…»
- «Τα πούπουλα από τα φτερά των αγγέλων στις μαθηματικές πράξεις, που λέγαμε…»
- (χαμόγελο) «Διαβλέπουν ότι υπάρχει κάποιο ον, αυτοί το ονομάζουν Πνεύμα, με κεφαλαίο το «π», ο οποίος είναι ο Δημιουργός αυτού του Σύμπαντος Κόσμου. Οι ίδιοι δε, με μαθηματικούς όρους ανιχνεύουν ότι η ύλη, που είναι η πρωταρχική δομή του Σύμπαντος, έχει τις δυνατότητες να ενώνεται με το πνεύμα. Ότι είναι φτιαγμένη με τέτοιο τρόπο, ώστε να ενώνεται με το πνεύμα. Αυτό παραπέμπει στον Θεάνθρωπο…»
- «Βλέπω λάμψη στο βλέμμα σας».
- «Εκπλήσσομαι με την έκπληξη της επιστήμης».
- «Γνωρίζουμε πλέον ότι έχουμε ένα Σύμπαν το οποίο έχει αρχή, άρα κάποιος το έφτιαξε. Οι ίδιοι οι Φυσικοί αποκλείουν το ενδεχόμενο της τυχαιότητας στην Δημιουργία και εδώ αρχίζει να εισέρχεται η Φυσική στα όρια της Θρησκείας…»
- «Τα πούπουλα από τα φτερά των αγγέλων στις μαθηματικές πράξεις, που λέγαμε…»
- (χαμόγελο) «Διαβλέπουν ότι υπάρχει κάποιο ον, αυτοί το ονομάζουν Πνεύμα, με κεφαλαίο το «π», ο οποίος είναι ο Δημιουργός αυτού του Σύμπαντος Κόσμου. Οι ίδιοι δε, με μαθηματικούς όρους ανιχνεύουν ότι η ύλη, που είναι η πρωταρχική δομή του Σύμπαντος, έχει τις δυνατότητες να ενώνεται με το πνεύμα. Ότι είναι φτιαγμένη με τέτοιο τρόπο, ώστε να ενώνεται με το πνεύμα. Αυτό παραπέμπει στον Θεάνθρωπο…»
- «Βλέπω λάμψη στο βλέμμα σας».
- «Εκπλήσσομαι με την έκπληξη της επιστήμης».
Στη νέα εποχή
Είχαμε συμφωνήσει ότι αυτή η συνέντευξη θα κινείτο πέριξ των αντιδράσεων για την εισαγωγή της διδασκαλίας του Κορανίου στα σχολεία των κατεχομένων. Ανέφερα στον Μητροπολίτη Μόρφου Νεόφυτο, ότι η Πλατφόρμα Ε/κ και Τ/κ εκπαιδευτικών «Ενωμένη Κύπρος» διαμαρτύρεται έντονα γι’ αυτήν την εξέλιξη, διότι θεωρεί ότι προτάσσεται το θρησκευτικό ζήτημα και τονίζονται αυτά που χωρίζουν τις δύο κοινότητες της Κύπρου, παρά αυτά που τις ενώνουν.
- «Διαφωνώ με αυτήν την προσέγγιση. Είναι μία προσέγγιση ισοπεδωτική, η οποία αντιλαμβάνεται τη διαπολιτισμικότητα ως μίξερ, ως κοκτέιλ. Ότι, δηλαδή, διαπολιτισμικότητα σημαίνει περίπου να καταργηθούν οι ταυτότητες και να υιοθετήσουμε μια καινούργια ταυτότητα, όπου τονίζονται μόνον οι συγκλίσεις μεταξύ των Ε/κ και Τ/κ, και καταργείται η διαφορετικότητα. Όλοι αυτοί, νομίζω, ότι κατά βάθος είναι εγκλωβισμένοι σε μία αριστερίστικη αντίληψη περί του τι είναι πολιτισμός. Αντιλαμβάνονται τον πολιτισμό ως πηγή διαχωρισμού και πολέμου. Η θρησκευτικότητα, για παράδειγμα, δεν ήταν ποτέ η αφετηρία των πολέμων. Χρησιμοποιείτο η θρησκευτικότητα από διάφορους πολιτικούς, για να οδηγήσουν τα πράγματα σε εμπόλεμες καταστάσεις».
-«Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν τονίζει τη διαφορετικότητά του, αλλά τα κοινά του στοιχεία με τον άλλο».
- «Ο σύγχρονος άνθρωπος του μεταρεαλισμού, του μεταμοντέρνου, του 21ου αιώνα, αξιοποιεί στο έπακρο τη θρησκευτικότητά του είτε ζει στη Νέα Υόρκη, είτε στην Κωνσταντινούπολη, είτε στην Κύπρο. Ζούμε σε μια νέα εποχή, στο new age, όπου τα νεοεποχίτικα ερωτήματα γύρω από τη θρησκεία, τη μαγεία, την παραψυχολογία, το μεταφυσικό, απασχολούν όχι μόνον γραΐδια και ανθρώπους αμόρφωτους και γυναικούλες, όπως στο παρελθόν, αλλά πλείστους όσους διανοούμενους της γης».
- «Διαφωνώ με αυτήν την προσέγγιση. Είναι μία προσέγγιση ισοπεδωτική, η οποία αντιλαμβάνεται τη διαπολιτισμικότητα ως μίξερ, ως κοκτέιλ. Ότι, δηλαδή, διαπολιτισμικότητα σημαίνει περίπου να καταργηθούν οι ταυτότητες και να υιοθετήσουμε μια καινούργια ταυτότητα, όπου τονίζονται μόνον οι συγκλίσεις μεταξύ των Ε/κ και Τ/κ, και καταργείται η διαφορετικότητα. Όλοι αυτοί, νομίζω, ότι κατά βάθος είναι εγκλωβισμένοι σε μία αριστερίστικη αντίληψη περί του τι είναι πολιτισμός. Αντιλαμβάνονται τον πολιτισμό ως πηγή διαχωρισμού και πολέμου. Η θρησκευτικότητα, για παράδειγμα, δεν ήταν ποτέ η αφετηρία των πολέμων. Χρησιμοποιείτο η θρησκευτικότητα από διάφορους πολιτικούς, για να οδηγήσουν τα πράγματα σε εμπόλεμες καταστάσεις».
-«Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν τονίζει τη διαφορετικότητά του, αλλά τα κοινά του στοιχεία με τον άλλο».
- «Ο σύγχρονος άνθρωπος του μεταρεαλισμού, του μεταμοντέρνου, του 21ου αιώνα, αξιοποιεί στο έπακρο τη θρησκευτικότητά του είτε ζει στη Νέα Υόρκη, είτε στην Κωνσταντινούπολη, είτε στην Κύπρο. Ζούμε σε μια νέα εποχή, στο new age, όπου τα νεοεποχίτικα ερωτήματα γύρω από τη θρησκεία, τη μαγεία, την παραψυχολογία, το μεταφυσικό, απασχολούν όχι μόνον γραΐδια και ανθρώπους αμόρφωτους και γυναικούλες, όπως στο παρελθόν, αλλά πλείστους όσους διανοούμενους της γης».
Το φοκλόρ δεν είναι πολιτισμός
- «Όμως, η υπογράμμιση του διαφορετικού, όπως θρησκεία και έθνος, δεν παρεμποδίζει τον εποικοδομητικό διαπολιτισμικό διάλογο;»
- «Αυτοί οι τύποι που προανέφερες αγνοούν την πραγματικότητα ή θέλουν να μείνουν προσκολλημένοι σε όρους μεταμαρξιστικούς και υλιστικούς. Υποβιβάζουν τον πολιτισμό στα όρια του φοκλόρ. Θεωρούν ότι πολιτισμός είναι η βράκα ή τα τσιαττιστά, και ότι αυτά μας ενώνουν, άρα αυτά θα κρατήσουμε. Λες και είναι δυνατόν ποτέ ο πολιτισμός να υποκαταστήσει τη θρησκεία. Αυτήν την πλάνη είχε η Σοβιετική Ένωση και διελύθη. Δεν υπάρχει πολιτισμός που η βάση του να μην είναι θρησκευτική. Οποιοσδήποτε πολιτισμός, είτε Χριστιανικός, είτε Μωαμεθανικός, είτε Βουδισιτικός, είτε ακόμα και Ανιμιστικός. Η βάση των πολιτισμών είναι θρησκευτική. Αυτοί οι κύριοι δάσκαλοι, λοιπόν, ζουν σε μία μαρξιστική αντίληψη, η οποία έχει ψοφήσει και προσπαθούν να την επιβάλουν στην Κύπρο. Η θρησκεία είναι μια πηγή γνώσης. Το ξεχνούν αυτό. Είναι μια πηγή γνώ-σης! Δηλαδή ένας τρόπος να γνωρίσεις τον κόσμο, τον Θεό και τον εαυτό σου».
- «Είναι και μια πηγή πολέμων… και θανάτου».
- «Βεβαίως. Βεβαίως και είναι. Το κράτος δηλαδή δεν είναι πηγή πολέμου; Θα το καταργήσουμε; Η όποια παιδεία δεν είναι πολλές φορές πηγή καταπίεσης; Θα την καταργήσουμε; Οι ιδεολογίες δεν είναι πηγή φανατισμού; Πόση ζημιά έκανε η μαρξιστική ιδεολογία… Πόση; Η καπιταλιστική; Θα τις καταργήσουμε; Άρα δεν σημαίνει πως οτιδήποτε έχει και αρνητική πτυχή το καταργούμε. Αυτό είναι ολοκληρωτισμός».
Από το υπάρχειν στο συνυπάρχειν
Ο Μόρφου Νεόφυτος πιστεύει ότι στην Τουρκία έχει γίνει μια μετακεμαλική επανάσταση στη σκέψη και πως ο Ερντογάν είναι το αποτέλεσμα αυτής της επανάστασης. Υποστηρίζει, ακόμα, ότι έγινε αντιληπτό πλέον στην Τουρκία ότι χρειάζεται ένας καινούργιος κόσμος, ο οποίος πρέπει να δώσει νέα πνοή στη χώρα. Επίσης, ότι έγινε κατανοητό πως όσο κανείς καταπιέζει τη θρησκευτική ταυτότητα κάποιου, τόσο πιο φανατικός γίνεται ο καταπιεσμένος.
- «Γίνεται μια έκρηξη αυτήν τη στιγμή. Είμαστε σε μία εποχή, όπου οι νέοι –επειδή ακριβώς κανείς δεν τους έδωσε ταυτότητα, ούτε ο καπιταλισμός με τις απολαύσεις του, ούτε ο μαρξισμός με τις ισοπεδώσεις του και τις καταπιέσεις του- αναζητούν αλλού το νόημα, την ταυτότητά τους. Οι Τ/κ δάσκαλοι πρέπει να καταλάβουν ότι είναι δικαίωμα των νέων Τ/κ να διαβάσουν το Κοράνι».
- «Ναι, αλλά αυτό θα βοηθήσει τον τόπο;»
- «Αυτό που λέτε είναι φασιστική αντίληψη. Τι σημαίνει θα βοηθήσει τον τόπο… Γιατί να μην βοηθήσει; Εγώ κάποτε διάβαζα το Κεφάλαιο του Μαρξ και με βοήθησε να πάω μετά να διαβάσω το Ευαγγέλιο. Ποιος ξέρει τι βοηθά, πώς κτίζεται, πώς δομείται μια σκέψη; Ποιος είναι αυτός, ο οποίος θα καταρτίσει έναν κατάλογο με βιβλία που θα βοηθήσουν την επανένωση του τόπου; Αυτό δεν είναι ελευθερία… Και να μην νομίζουν κάποιοι ότι μετά από τον εθνικισμό θα πρέπει να πάμε στο άλλο άκρο, που είναι η κατάργηση των ταυτοτήτων. Η συνύπαρξη προϋποθέτει ύπαρξη. Και η ύπαρξη θέλει ταυτότητα. Πρέπει να μάθουμε το υπάρχειν και το συνυπάρχειν. Κάνουν μεγάλο λάθος εάν νομίζουν αυτοί ότι καταργώντας τη θρησκευτικότητα των Ε/κ και των Τ/κ, θα οδηγηθούμε σε μια συνύπαρξη. Οι θρησκείες όταν συνυπάρχουν εμπλουτίζουν τη ζωή των ανθρώπων σε επίπεδο πολιτισμού. Εγώ βλέπω σαν πρόκληση την συνύπαρξη των δύο πολιτισμών στην Κύπρο».
- «Γίνεται μια έκρηξη αυτήν τη στιγμή. Είμαστε σε μία εποχή, όπου οι νέοι –επειδή ακριβώς κανείς δεν τους έδωσε ταυτότητα, ούτε ο καπιταλισμός με τις απολαύσεις του, ούτε ο μαρξισμός με τις ισοπεδώσεις του και τις καταπιέσεις του- αναζητούν αλλού το νόημα, την ταυτότητά τους. Οι Τ/κ δάσκαλοι πρέπει να καταλάβουν ότι είναι δικαίωμα των νέων Τ/κ να διαβάσουν το Κοράνι».
- «Ναι, αλλά αυτό θα βοηθήσει τον τόπο;»
- «Αυτό που λέτε είναι φασιστική αντίληψη. Τι σημαίνει θα βοηθήσει τον τόπο… Γιατί να μην βοηθήσει; Εγώ κάποτε διάβαζα το Κεφάλαιο του Μαρξ και με βοήθησε να πάω μετά να διαβάσω το Ευαγγέλιο. Ποιος ξέρει τι βοηθά, πώς κτίζεται, πώς δομείται μια σκέψη; Ποιος είναι αυτός, ο οποίος θα καταρτίσει έναν κατάλογο με βιβλία που θα βοηθήσουν την επανένωση του τόπου; Αυτό δεν είναι ελευθερία… Και να μην νομίζουν κάποιοι ότι μετά από τον εθνικισμό θα πρέπει να πάμε στο άλλο άκρο, που είναι η κατάργηση των ταυτοτήτων. Η συνύπαρξη προϋποθέτει ύπαρξη. Και η ύπαρξη θέλει ταυτότητα. Πρέπει να μάθουμε το υπάρχειν και το συνυπάρχειν. Κάνουν μεγάλο λάθος εάν νομίζουν αυτοί ότι καταργώντας τη θρησκευτικότητα των Ε/κ και των Τ/κ, θα οδηγηθούμε σε μια συνύπαρξη. Οι θρησκείες όταν συνυπάρχουν εμπλουτίζουν τη ζωή των ανθρώπων σε επίπεδο πολιτισμού. Εγώ βλέπω σαν πρόκληση την συνύπαρξη των δύο πολιτισμών στην Κύπρο».
Τ/κ και Κοράνι
- «Μας λέτε ότι οι Τ/κ πρέπει να γίνουν ισλαμιστές;»
- «Δεν ξέρω τι θα γίνουν… εξάλλου, υπάρχει και η βασιλική οδός. Πρέπει να μελετήσουν το Κοράνι. Δεν μπορούν να δηλώνουν Μουσουλμάνοι και να έχουν άγνοια του Κορανίου, διότι έρχεται η ώρα που εκδικούνται οι θρησκείες».
- «Η παιδεία είναι για τα σχολεία ότι είναι η θρησκεία για τα κατηχητικά».
- «Το μάθημα των Θρησκευτικών είναι επιλεγόμενο στην Κύπρο βάσει ευρωπαϊκού νόμου. Απ’ εκεί και πέρα είναι υποχρέωση του σχολείου να δώσει ταυτότητα στον μαθητή».
- «Γιατί μάθημα Θρησκευτικών και όχι Θρησκειολογίας στα σχολεία;»
- «Ε, πιέστε να μπει. Εγώ είμαι εξ’ αυτών που λέω ‘‘ναι’’ στο μάθημα της Θρησκειολογίας. Εμένα δυνάμωσε η πίστη μου μελετώντας το Ισλάμ, τον Καθολικισμό, τον Ραββινισμό των Ιουδαίων, μελετώντας τον Βουδισμό της Άπω Ανατολής. Ή συγκρίνοντας την αρχαία ελληνική θρησκεία με τη χριστιανική, όπως εκφράζεται στην Ορθοδοξία. Αλλά καιρός παντί πράγματι. Δεν μπορεί να διδαχθεί ένα μικρό παιδάκι Θρησκειολογία. Η Θρησκειολογία χρειάζεται κριτική σκέψη. Άρα προηγουμένως το παιδί θα αποκτήσει την ταυτότητα που θέλει η οικογένειά του και όταν μεγαλώσει, θα πρέπει απαραίτητα να του δώσουμε και θρησκειολογικές γνώσεις. Οπωσδήποτε! Τι ωραία θα ήταν οι Ε/κ να ήξεραν και το Κοράνι. Τι λέει ο Μωάμεθ για τον Ιησού Χριστό, για την Παναγία. Πολύ σπουδαία πράγματα αυτά, αλλά δεν τα ξέρουν…»
Επιτέλους είπαμε τι θέλουμε στο κυπριακό
Μιας γενιάς πρόβλημα το κυπριακό
Εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα έρθει μια μέρα που θα υποχρεωθούμε να πούμε ότι έχουμε ένα λαό Τούρκων με δύο κοινότητες, την τ/κ και των εποίκων.
Ο Μητροπολίτης Νεόφυτος συνεχίζει να πηγαίνει στην αγαπημένη του Μόρφου και να λειτουργεί τον πολιούχο άγιο της κωμόπολης, τον Άη Μάμα. Τον ρώτησα εάν πιστεύει ακόμα ότι στην Κύπρο υπάρχει ένας λαός και αντί απάντησης, εισέπραξα ερώτηση.
- «Είναι μία κοινότητα οι Τ/κ; Τα παιδιά των εποίκων είναι πλέον περισσότερα από τα παιδιά των Τ/κ. Πόσο θα αντέξει ακόμα η τ/κ κοινότητα; Το τι συμβαίνει στην τ/κ κοινότητα είναι κάτι που εγώ το μελετώ συνεχώς».
- «Τι συμβαίνει;»
- «Είναι μία κοινότητα, η οποία είναι μειοψηφία μέσα σ’ ένα πλήθος εποίκων. Βλέπω ν’ αναπτύσσονται πια δύο κοινότητες μέσα στην ίδια την τ/κ κοινότητα. Εσείς ακόμα ρωτάτε για Ε/κ και Τ/κ. Και εγώ αντερωτώ: γιατί μιλούμε για Τ/κ μόνον, αφού έχουμε περισσότερους εποίκους απ’ εκεί; Εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα έρθει μια μέρα που θα υποχρεωθούμε να πούμε ότι έχουμε ένα λαό Τούρκων με δύο κοινότητες, την τ/κ και των εποίκων. Αυτή είναι η σχιζοφρένεια της μη λύσης, η σχιζοφρένεια της διχοτόμησης. Προς το παρόν είμαστε ακόμα ένας λαός, δύο κοινότητες».
- «Να ευχηθούμε, λοιπόν, να καταλήξει σε συμφωνία η διαδικασία επίλυσης του κυπριακού που βρίσκεται σε εξέλιξη».
- «Επιτέλους, ε-πι-τέ-λους συζητείται το κυπριακό. Νομίζω είναι η δεύτερη φορά που συζητείται εκτενώς».
- «Η πρώτη πότε ήταν;»
- «Ήταν επί Κληρίδη. Όταν ο Κληρίδης είχε το κυπριακό στα χέρια του. Κανείς άλλος δεν τόλμησε να το κουβεντιάσει με τους Τούρκους. Ξέρεις τι σημαίνει συζητώ και διαπραγματεύομαι; Σημαίνει επιτέλους λέγω τι θέλουμε. Μέχρι τώρα φοβούμασταν να πούμε τι πραγματικά θέλουμε και ιδιαίτερα στον αντίπαλο. Επειδή είμαστε νησιώτικη κοινωνία -οι κοινωνίες των νησιών έχουν μια έντονη εσωστρέφεια- ξεχνούμε ότι η πραγματικότητά μας επηρεάζεται από τις θάλασσες που περιβάλλουν το νησί μας και από τις δονήσεις που προκαλούν οι σεισμοί στις γειτονικές χώρες. Δεν σημαίνει, βέβαια, ότι οι επιρροές είναι πάντοτε καταστροφικές. Ενίοτε είναι θετικές. Πιστεύω, λοιπόν, ότι ως προς την ενδοοικογενειακή μας προβληματική, επιτέλους υπάρχει αυτή η θετική εξέλιξη ενός διαλόγου και μιας αποκάλυψης θελήσεων. Τι θέλουμε επιτέλους εμείς για τον τόπο μας».
- «Γνωρίζω ότι πάτε στην Μόρφου και με νέους. Πώς αντιμετωπίζει ο νεαρόκοσμος αυτήν τη νέα τάξη πραγμάτων. Επισκέπτες στην κατεχόμενη γη τους…»
- «Με αμηχανία. Είναι μεγάλη η αμηχανία των νεαρών που πηγαίνουν μαζί μου απ’ εκεί. Είναι παιδιά τα οποία έχουν γεννηθεί μετά το ’74, νέοι άνθρωποι που αντιλαμβάνονται ότι η συνύπαρξη δεν είναι ένα μελλοντικό όραμα, αλλά ήδη υπάρχει. Πού είναι η Λεύκα και πού είναι η Ευρύχου; Ένα βουνό χωρίζει αυτά τα δύο σημεία. Συνυπάρχουμε στην ουσία, απλώς είμαστε δίπλα – δίπλα»,
- «Χωρισμένοι…»
- «Χωρισμένοι, αλλά κάποια οδοφράγματα άνοιξαν. Πηγαινοέρχεται κόσμος και αντιλαμβάνονται ότι αυτό έχει από μόνο του μια δυναμική πια. Και έχουν μια αμηχανία οι νέοι, διότι αντιλαμβάνονται ότι είναι πολλοί απ’ εκεί. Ότι είναι νέοι πολλοί απ’ εκεί. Θα σας αναφέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Προχθές πήγαν μαζί μου ένας φοιτητής Θεολογίας, μια φοιτήτρια Βιοχημείας και ένας της Νοσηλευτικής. Μας είδε ένας νέος Τ/κ, με χαιρέτησε, και ζήτησε να κάτσει μαζί μας. Τους παρακολουθούσα να πιάνουν κουβέντα μεταξύ τους. Είναι εκπληκτικό ότι δεν μιλούν πολιτικά πια. Ούτε για σχέδια Ανάν ούτε για συνομιλίες. Μιλούν για μουσική, για σπουδές, για θρησκεία, για ανθρώπινες καθημερινές σχέσεις. Το κυπριακό, σας λέω, ότι είναι μόνον μιας γενιάς πρόβλημα. Το λέω με θλίψη τούτο, αλλά πρέπει να το αντιληφθούν οι πολιτικοί».
- «Είναι μία κοινότητα οι Τ/κ; Τα παιδιά των εποίκων είναι πλέον περισσότερα από τα παιδιά των Τ/κ. Πόσο θα αντέξει ακόμα η τ/κ κοινότητα; Το τι συμβαίνει στην τ/κ κοινότητα είναι κάτι που εγώ το μελετώ συνεχώς».
- «Τι συμβαίνει;»
- «Είναι μία κοινότητα, η οποία είναι μειοψηφία μέσα σ’ ένα πλήθος εποίκων. Βλέπω ν’ αναπτύσσονται πια δύο κοινότητες μέσα στην ίδια την τ/κ κοινότητα. Εσείς ακόμα ρωτάτε για Ε/κ και Τ/κ. Και εγώ αντερωτώ: γιατί μιλούμε για Τ/κ μόνον, αφού έχουμε περισσότερους εποίκους απ’ εκεί; Εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα έρθει μια μέρα που θα υποχρεωθούμε να πούμε ότι έχουμε ένα λαό Τούρκων με δύο κοινότητες, την τ/κ και των εποίκων. Αυτή είναι η σχιζοφρένεια της μη λύσης, η σχιζοφρένεια της διχοτόμησης. Προς το παρόν είμαστε ακόμα ένας λαός, δύο κοινότητες».
- «Να ευχηθούμε, λοιπόν, να καταλήξει σε συμφωνία η διαδικασία επίλυσης του κυπριακού που βρίσκεται σε εξέλιξη».
- «Επιτέλους, ε-πι-τέ-λους συζητείται το κυπριακό. Νομίζω είναι η δεύτερη φορά που συζητείται εκτενώς».
- «Η πρώτη πότε ήταν;»
- «Ήταν επί Κληρίδη. Όταν ο Κληρίδης είχε το κυπριακό στα χέρια του. Κανείς άλλος δεν τόλμησε να το κουβεντιάσει με τους Τούρκους. Ξέρεις τι σημαίνει συζητώ και διαπραγματεύομαι; Σημαίνει επιτέλους λέγω τι θέλουμε. Μέχρι τώρα φοβούμασταν να πούμε τι πραγματικά θέλουμε και ιδιαίτερα στον αντίπαλο. Επειδή είμαστε νησιώτικη κοινωνία -οι κοινωνίες των νησιών έχουν μια έντονη εσωστρέφεια- ξεχνούμε ότι η πραγματικότητά μας επηρεάζεται από τις θάλασσες που περιβάλλουν το νησί μας και από τις δονήσεις που προκαλούν οι σεισμοί στις γειτονικές χώρες. Δεν σημαίνει, βέβαια, ότι οι επιρροές είναι πάντοτε καταστροφικές. Ενίοτε είναι θετικές. Πιστεύω, λοιπόν, ότι ως προς την ενδοοικογενειακή μας προβληματική, επιτέλους υπάρχει αυτή η θετική εξέλιξη ενός διαλόγου και μιας αποκάλυψης θελήσεων. Τι θέλουμε επιτέλους εμείς για τον τόπο μας».
- «Γνωρίζω ότι πάτε στην Μόρφου και με νέους. Πώς αντιμετωπίζει ο νεαρόκοσμος αυτήν τη νέα τάξη πραγμάτων. Επισκέπτες στην κατεχόμενη γη τους…»
- «Με αμηχανία. Είναι μεγάλη η αμηχανία των νεαρών που πηγαίνουν μαζί μου απ’ εκεί. Είναι παιδιά τα οποία έχουν γεννηθεί μετά το ’74, νέοι άνθρωποι που αντιλαμβάνονται ότι η συνύπαρξη δεν είναι ένα μελλοντικό όραμα, αλλά ήδη υπάρχει. Πού είναι η Λεύκα και πού είναι η Ευρύχου; Ένα βουνό χωρίζει αυτά τα δύο σημεία. Συνυπάρχουμε στην ουσία, απλώς είμαστε δίπλα – δίπλα»,
- «Χωρισμένοι…»
- «Χωρισμένοι, αλλά κάποια οδοφράγματα άνοιξαν. Πηγαινοέρχεται κόσμος και αντιλαμβάνονται ότι αυτό έχει από μόνο του μια δυναμική πια. Και έχουν μια αμηχανία οι νέοι, διότι αντιλαμβάνονται ότι είναι πολλοί απ’ εκεί. Ότι είναι νέοι πολλοί απ’ εκεί. Θα σας αναφέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Προχθές πήγαν μαζί μου ένας φοιτητής Θεολογίας, μια φοιτήτρια Βιοχημείας και ένας της Νοσηλευτικής. Μας είδε ένας νέος Τ/κ, με χαιρέτησε, και ζήτησε να κάτσει μαζί μας. Τους παρακολουθούσα να πιάνουν κουβέντα μεταξύ τους. Είναι εκπληκτικό ότι δεν μιλούν πολιτικά πια. Ούτε για σχέδια Ανάν ούτε για συνομιλίες. Μιλούν για μουσική, για σπουδές, για θρησκεία, για ανθρώπινες καθημερινές σχέσεις. Το κυπριακό, σας λέω, ότι είναι μόνον μιας γενιάς πρόβλημα. Το λέω με θλίψη τούτο, αλλά πρέπει να το αντιληφθούν οι πολιτικοί».
Χάνεται η Μόρφου…
- «Η Μόρφου του 2009 είναι η ίδια με αυτήν του 2003;»
- «Οι σημερινοί κάτοικοι της Μόρφου, το νιώθεις, θέλουν να ριζώσουν στον τόπο, όπως έγινε και στην Κερύνεια. Κατασκευάζουν τώρα έναν τεράστιο δρόμο που ενώνει την κατεχόμενη Λευκωσία με την κατεχόμενη Μόρφου. Έχουν φτιάξει ένα τεράστιο πολυτεχνείο 10,000 φοιτητών σε πλήρη λειτουργία. Άρχισαν να κτίζουν καταστήματα έξω από την Μόρφου. Αντιλαμβάνεσαι ότι είναι μία κοινωνία, η οποία αισθάνεται πλέον ότι η ίδια δικαιώθηκε πολιτικά, διότι μας έδωσαν την Μόρφου, τότε με το σχέδιο Ανάν, και εμείς δεν την δεχθήκαμε. Το νιώθεις ότι αισθάνονται ότι τώρα πια δικαιούνται να ριζώσουν εκεί. Μου λένε, ‘‘μα σας τα δώσαμε Δεσπότη και δεν τα πήραν οι δικοί σας. Δυστυχώς, δεν είναι πολλοί σαν εσένα’’».
Η Αντιεθνικιστική Κίνηση αναδημοσιεύει άρθρο του κυρίου Δρουσιώτη καθώς και συνέντευξη του με τον επίσκοπο Μόρφου Νεόφυτο, όπως αυτά δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία των Αθηνών, στις 8 Σεπτεμβρίου 2004.
Οι θέσεις του σχετικά νεαρού επισκόπου μας είναι γνωστές από το πρόσφατο παρελθόν. Η συνέντευξη όμως ετούτη μας δίνει την ευκαιρία να λησμονήσουμε για λίγο την αντιδραστική και μισάνθρωπη θέση των Αρχιεπισκόπων Ελλάδας και Κύπρου. Οι ταλαίπωροι αυτοί γέροντες διδάσκουν, σχεδόν ως αντίχριστοι, από τους άμβωνες των εκκλησιών την μη ανοχή και το μίσος εναντίον των συνανθρώπων μας Τούρκων και Τουρκοκυπρίων, ταυτόχρονα δε, παίζοντας στο χρηματιστήριο, κερδίζουν εκατομμύρια, όπως ανακοίνωσε δημόσια η ίδια η εκκλησία.
Περαιτέρω ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος αποκάλεσε δημοσίως στην Βέροια και επί παρουσία του προέδρου της ελληνικής Δημοκρατίας τους Τούρκους, βάρβαρους εξ ανατολών.
Η συνέντευξη του επισκόπου Μόρφου Νεόφυτου δίνει, σε όσους αισθάνονται χριστιανοί, την ευκαιρία να αναγνωρίσουν στα λόγια του την διδασκαλία του Χριστού.
Ο Χριστός δεν δίδαξε μίσος προς τους άλλους, τους διαφορετικούς, ο Χριστός δίδαξε αγάπη και ανοχή όχι μόνο προς τους Ιουδαίους, αλλά προς όλους τους ανθρώπους της γης, πράγμα για το οποίο οι Ιουδαίοι Χριστόδουλοι εκείνης της εποχής, τον έστειλαν στον σταυρό, παρά τις αντιρρήσεις του Πόντιου Πιλάτου.
Άρθρο και Συνέντευξη του Μακάριου Δρουσιώτη
με τον μητροπολίτη Μόρφου Νεόφυτο.
Εφημερίδα Ελευθεροτυπία 08.09.04
« Κατάλαβα και τον πόνο του Τουρκοκύπριου »
Ο μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος έκανε τα τελευταία χρόνια την προσωπική του επανάσταση. Ύστερα από το άνοιγμα των οδοφραγμάτων, τον Απρίλιο του 2003, άρχισε μια ιεραποστολική εκστρατεία στο κατεχόμενο τμήμα της μητροπολιτικής του περιφέρειας, όχι για να μυήσει τους Τουρκοκυπρίους στο χριστιανισμό, αλλά για να ακούσει τους προβληματισμούς τους. Τότε, όπως λέει ο ίδιος, ανακάλυψε πως δεν είχε τίποτα να χωρίσει μαζί τους. Άκουσε και κατανόησε τον πόνο τους, που είναι απαράλλαχτος με τον πόνο το δικό του που είναι πρόσφυγας του 1974.
Η πορεία του νεόφυτου στη Μόρφου είχε τόσο μεγάλη απήχηση στην τουρκοκυπριακή κοινότητα, που άλλαξε την εικόνα του ράσου μεταξύ των Τουρκοκυπρίων, με αποκορύφωμα τη ζωντανή μετάδοση από τον τηλεοπτικό σταθμό «Γκενς ΤV», την περασμένη Τετάρτη, του εσπερινού από τον εορτάζοντα μητροπολιτικό ναό του Αγίου Μάμα στην κατεχόμενη πόλη.
Η επαναλειτουργία του ναού, ύστερα από 30 χρόνια, έγινε με πρωτοβουλία ομάδας Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων από τη Μόρφου, σε συνεννόηση με τον «πρωθυπουργό» Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Το γεγονός αυτό προκάλεσε τη σφοδρή αντίδραση ακραίων στοιχείων στα κατεχόμενα, καθώς και την έντονη δυσφορία της κυπριακής κυβέρνησης. Όμως, τα μεγάλα κόμματα ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ τη χαιρέτησαν και συμμετείχαν, μαζί με πρέσβεις ευρωπαϊκών κρατών, στον εσπερινό και στη λειτουργία.
Το ζήτημα πήρε πολιτικές διαστάσεις, με τον Μόρφου Νεόφυτο να ταράζει τα λιμνάζοντα νερά, από τη στασιμότητα που υπάρχει στις εξελίξεις του Κυπριακού, μετά την καταψήφιση του σχεδίου Αναν.
Ερώτηση:Πώς αισθάνεστε τώρα που έχει εκπληρωθεί η επιθυμία σας να λειτουργήσετε τον Άγιο Μάμα την ημέρα της γιορτής του;
Νεόφυτος: Αισθάνομαι αυτό που τραγουδάει η καλή μου φίλη Ελευθερία Αρβανιτάκη: «Δυνατά δυνατά, γίναν όλα δυνατά τα αδύνατα». ‘Όταν μέσα του ο άνθρωπος έχει πίστη και κάνει και λίγη προσευχή, κάνει θαύματα. Αυτό που είδαμε σήμερα στον Άγιο Μάμα μόνο με όρους θαύματος μπορεί να εξηγηθεί. Και το θαύμα δεν είναι ότι έγινε η λειτουργία και ο εσπερινός, αλλά ότι το επεδίωξαν από κοινού Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι της Μόρφου.
Ερώτηση: Πάντως, έγινε προσπάθεια από πολλούς ακραίους να εκφοβίσουν τους Ελληνοκύπριους από το να παραστούν.
Νεόφυτος: Είναι αλήθεια ότι υπήρξε από μερικούς μια τρομοκρατία, άλλοτε συντονισμένη και άλλοτε σπασμωδική, για να αποτρέψουν τον κόσμο να παρευρεθεί και να καταλήξει η όλη προσπάθεια σε φιάσκο. Φαίνεται ότι ο Άγιος Μάμας λογάριαζε διφορετικά…».
Ερώτηση: Ο μητροπολίτης Κυρήνειας Παύλος, σας έχει επικρίνει με σφοδρότητα για το ότι επιτρέψατε σε αλλόθρησκους να μπούν στο ναό, κατά παράβαση των ιερών Κανόνων.
Νεόφυτος: Οι Τουρκοκύπριοι σεβάστηκαν πολύ το χώρο. Συγκεντρώθηκαν απ’ έξω σαν αλυσίδα προστασίας από εξτρεμιστικά στοιχεία, αλλά δεν μπήκαν μέσα στο ναό. Ύστερα, στις μέρες όπου ζούμε, στον αιώνα της επικοινωνίας, δε πρέπει να ανατρέχουμε σε κανόνες που λειτουργούσαν σε άλλες εποχές υπό άλλες περιστάσεις και διαφορετικές συνθήκες.
Ερώτηση: Ποιος είναι ο σκοπός των πρωτοβουλιών σας. Μήπως επιδιώκετε να αντικαταστήσετε τους πολιτικούς;
Νεόφυτος: Εμείς, όπως έχω πει πολλές φορές δεν κάνουμε πολιτική. Η πολιτική είναι δουλειά των πολιτικών. Όμως οι εκδηλώσεις αυτές, όπως ο εσπερινός και η λειτουργία στον Άγιο Μάμα, εκτός από την πολιτική έχει και κοινωνική διάσταση.
Εμάς μας ενδιαφέρει το πνευματικό έργο. Μέσα από τις τελετές αυτές έρχονται οι Ελληνοκύπριοι πιο κοντά στους Τουρκοκύπριους και έτσι οικοδομούνται σχέσεις και προϋποθέσεις ειρήνης και συγχώρεσης μεταξύ των ανθρώπων. Είμαι ευτυχής που συμβάλλει σε αυτό η Εκκλησία. Είναι κάτι που το χρωστάει και στους Εληνοκύπριους και στους Τουρκοκύπριους.
Ερώτηση: Ο πρόεδρος Παπαδόπουλος εξέφρασε εμμέσως τη δυσφορία του για τις δραστηριότητες σας.
Νεόφυτος: σε μια πολυφωνική κοινωνία χρειάζεται ένας ηγέτης να ακούει όλες τις φωνές. Εν πάση περιπτώσει, δε όλους αυτούς που σκέφτονται διχαστικά, εγώ θα απαντήσω και πάλι με στίχους: «Άστους να λένε άστους να πουν, αυτοί δεν ξέρουν ν΄αγαπούν, τρέχουν να φτάσουν μα δεν μπορούν…».
Ερώτηση: Τι σας λέγει το γεγονός ότι ο εσπερινός μεταδιδόταν ζωντανά από ένα τουρκοκυπριακό κανάλι;
Ερώτηση: Τι σας λέγει το γεγονός ότι ο εσπερινός μεταδιδόταν ζωντανά από ένα τουρκοκυπριακό κανάλι;
Νεόφυτος: Το ότι μπήκε η λειτουργία και το ράσο μέσα στα σπίτια των Τουρκοκυπρίων δεν είναι λίγο πράγμα. Μπορεί να υποτιμήσει κανείς το γεγονός ότι μπαίνει στις καρδιές των Τουρκοκυπρίων ο λόγος ενός ιεράρχη και παύει να υπάρχει η καχυποψία απέναντι στο ράσο; Εμείς έχουμε υποχρέωση όχι μόνο να απευθυνθούμε στους Τουρκοκύπριους, αλλά και να τους ακούσουμε.
Ερώτηση: Μάλλον είναι μια αμφίδρομη σχέση. Σας ακούνε επειδή τους ακούτε κι εσείς.
Νεόφυτος: Συμφωνώ. Η εμπειρία από το συναπάντημά μου με τους Τουρκοκύπριους είναι συγκλονιστική. Όπως είπα και στην ομιλία μου στον εσπερινό του Αγίου Μάμα, όταν καταλάβουμε πως το πρόσωπο του άλλου, τελικά, δεν είναι ξένο, όπως μας έλεγαν, αλλά μοιάζει ακριβώς με το δικό μας , κατανοούμε πως ο λαός της Κύπρου, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, υπήρξαμε θύματα της ίδιας μοίρας και ότι, τελικά, δεν έχουμε ουσιαστικά τίποτε που να μας χωρίζει.
Ερώτηση: Αυτό, όμως, δεν έγινε ποτέ συνείδηση στην κοινωνία μας.
Νεόφυτος: Δεν έγινε διότι μας χωρίζουν τα τείχη της καχυποψίας και της προκατάληψης. Πρέπει να εργαστούμε σκληρά για να γκρεμίσουμε τα τείχη. Όχι μόνο τα φυσικά, αλλά και αυτά που υπάρχουν μέσα μας. Η δουλειά της εκκλησίας είναι να γκρεμίζει τα τείχη του φόβου. Μέχρι σήμερα αντιμετωπίζαμε τα Κυπριακό σαν ένα καθαρά πολιτικό πρόβλημα. Δεν είναι μόνο πολιτικό το πρόβλημα, είναι και ψυχολογικό και πνευματικό. Βλέπετε οι Ελληνοκύπριοι μιλάνε συνεχώς για ανασφάλεια και οι Τουρκοκύπριοι για καχυποψία, ιδιαίτερα απέναντι στο πάσο.
Ερώτηση: θεωρείτε εύκολο να ξεπεραστούν αυτά τα προβλήματα;
Νεόφυτος: Δεν υπάρχουν δύσκολα πράγματα όταν πιστεύει κανείς στο σκοπό . Πιστεύω ότι εάν δοθούν μεγαλύτερες δυνατότητες επικοινωνίας μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων και φυγαδευτούν ο φόβος και η καχυποψία και η υποτίμηση του ενός προς τον άλλον, εάν αποβάλουμε οι άνθρωποι των θρησκειών την εθνικιστική γλώσσα και εκφράσουμε ένα διαφορετικό λόγο που να μη χωρίζει αλλά να ενώνει και να συγχωρεί, τότε θα δημιουργηθούν πολύ καλές προϋπόθεσης στην κοινωνία για λύση και του πολιτικού προβλήματος. Όταν αισθανθούν οι πολιτικοί ότι ο λαός έχει ωριμάσει, θα υποχρεωθούν να ωριμάσουν και εκείνοι.
Ερώτηση: Πάντως εσείς είστε ο πρώτος ιεράρχης που μίλησε δημόσια και συγκεκριμένα όχι μόνο για τον πόνο του Ελληνοκύπριου πρόσφυγα του 1974 αλλά και του Τουρκοκύπριου πρόσφυγα του 1964. Μερικοί σας παρεξηγούν ότι απλουστεύετε τα πράγματα.
Νεόφυτος: Πάλι θα απαντήσω σε αυτούς με ένα στίχο του ποιητή: « Ο καθένας χωριστά ονειρεύεται και δεν ακούει το βραχνά του άλλου ». Αυτό συνέβη και στην Κύπρο τα τελευταία 40 χρόνια. Εμείς βλέπουμε το κυπριακό από το 1974 και μετά. Όμως οι Τουρκοκύπριοι έχουν πρόσφυγες και αγνοούμενους από το 1964. Έπρεπε να έρθω εδώ, να ανοίξω τα αυτιά μου στον πόνο του Τουρκοκύπριου πρόσφυγα για να καταλάβω και τον δικό του πόνο, που είναι ο ίδιος με τον δικό μου, που είμαι κι εγώ πρόσφυγας.
Ερώτηση: Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει παντελής άγνοια μεταξύ των Ελληνοκυπρίων για τον ανθρώπινο πόνο της άλλης πλευράς.
Νεόφυτος: Είναι σωστό αυτό που λέτε, αλλά δεν φταίει ο κόσμος. Εγώ έπρεπε να έρθω εδώ, να συνομιλήσω με τους ανθρώπους για να κατανοήσω τον πόνο τους. Γνώρισα ανθρώπους που έφυγαν πρόσφυγες από τα χωριά της Πάφου το 1964 και έζησαν σε συνθήκες εξαθλίωσης για δέκα χρόνια στους θύλακες. Το 1974 μεταφέρθηκαν στη Μόρφου και τώρα είναι έτοιμοι να φύγουν και πάλι από τη Μόρφου για να επιστραφεί η πόλη στους κατοίκους της. Οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να γίνουν πρόσφυγες για Τρίτη φορά για χάρη της ειρήνης. Ποιος μπορεί να υποτιμήσει αυτή την πραγματικότητα; Λοιπόν έχουν και αυτοί τον πόνο τους. Ένας επίσκοπος που δεν μπορεί να ακούσει τον πόνο του διαφορετικού ανθρώπου, νομίζω ότι η πατρότητα του είναι ελλιπής.
Ερώτηση:Ο γενικός γραμματέας των Η.Ε. στο μήνυμα του προς τους Κυπρίους, τις παραμονές του δημοψηφίσματος, τους παρότρυνε να βάλουν τον εαυτό τους στη θέση του άλλου.
Νεόφυτος: Εάν το λένε αυτό οι πολιτικοί, φανταστείτε τι τεράστια ευθύνη έχουμε εμείς που είμαστε άνθρωποι της πίστεως. Τι υποχρέωση έχουμε να πραγματώσουμε αυτό το άνοιγμα.
Ερώτηση: Πάντως, είναι ήδη γεγονός ότι η παρουσία σας στο βορρά άλλαξε την εικόνα του Ελληνοκύπριου ιερωμένου στα μάτια του Τουρκοκυπρίου.
Νεόφυτος: Κι εγώ θέλω να πω στους Τουρκοκυπρίους ότι δεν είμαι μόνο εγώ που έχω αυτές τις ιδέες. Όμως επειδή τόλμησα και άκουσα τον πόνο των Τουρκοκυπρίων και όχι μόνο το δικό μου, υποχρεώθηκα να ωριμάσω γρηγορότερα. Αυτό με ώθησε να παίρνω πρωτοβουλίες χωρίς να λαμβάνω υπόψη μου το προσωπικό κόστος. Αρκεί οι πρωτοβουλίες αυτές να κτίζουν προϋποθέσεις ειρήνης.
Ερώτηση: Η υπόλοιπη ηγεσία της Εκκλησίας είναι ενοχλημένη με τα ανοίγματά σας προς τους Τουρκοκυπρίους. Αισθάνεστε πίεση από την Ιερά Σύνοδο;
Νεόφυτος: Αισθάνομαι θλίψη επειδή ορισμένοι, χωρίς να έχουν προσωπικό πόνο και βιώματα, μιλούν με μια παλιά γλώσσα για πράγματα σύγχρονα. Και με αυτή τη συμπεριφορά ακυρώνουν τον εαυτό τους ως πατέρων της Εκκλησίας. Αισθάνομαι θλίψη επειδή δεν είναι σε θέση να παρακολουθήσουν τα πράγματα όπως διαμορφώνονται αυτή τη στιγμή στον τόπο μας. Εμείς ως επίσκοποι έπρεπε να διαμορφώνουμε τα πράγματα. Όχι να τα παρακολουθούμε εξ αποστάσεως και να μιλούμε με τη γλώσσα της δεκαετίας του 1950.
ΣΧΟΛΙΟ: ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΘΕΟ ΜΑΣΩΝΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ Ο ΠΑΠΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΗ ΤΟΝ ΠΑΊΣΙΟ. ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΤΟΝ ΜΙΣΟΥΝ ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΤΟΝ ΠΑΊΣΙΟ.
Αμέθυστος
Αμέθυστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου