■ Διάκριση: Ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα πιάνει πάτο και παγκοσμίως! Αυτό τι μας λέει για όσους κυβέρνησαν και κυβερνούν;
Από τον
Παναγιώτη Λιάκο
Παναγιώτη Λιάκο
Οχι πως δεν το είχαμε καταλάβει, αλλά όταν το βλέπουμε και με την επιστημονική «βούλα» μιας δημοσιευμένης μελέτης και την «τήβεννο» ξένου ινστιτούτου το αισθανόμεθα πιο επίσημο, πιο βαρύγδουπο, πιο… μπάσο. Ιδού ο λογαριασμός της Μεταπολίτευσης: «Από τους πιο χαμηλούς κατώτατους μισθούς στον κόσμο έχει η Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία του γερμανικού ινστιτούτου Wirtschafts-und Sozialwissenschaftliches Institut (WSI), που επικαλείται το World Economic Forum (Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ) σε άρθρο του. […] Η Ελλάδα, στην οποία ο κατώτατος μισθός ανέρχεται στα 4 ευρώ την ώρα, η Βραζιλία (με λιγότερα από 2 ευρώ) και η Αργεντινή (4,1 ευρώ) βρίσκονται στις τέσσερις τελευταίες θέσεις της κατάταξης, μαζί με την ουραγό Ρωσία, στην οποία ο κατώτατος είναι 1,64 ευρώ».
Τι να κρατήσουμε από τα παραπάνω; Φυσικά τα μετρητά. Εκεί είναι η αλήθεια για το πόσο μετρούν τον κόπο των ανθρώπων εκείνοι που τους αναθέτουν την όποια εργασία. Ο σερβιτόρος, ο υπάλληλος, ο ταμίας, ο μεταφορέας, ο αχθοφόρος, ο τηλεφωνητής και ο οποιασδήποτε άλλης ειδικότητας αγγαρειομάχος αμείβονται με 4 ευρώ την ώρα. Μπορεί να ακούει χίλιες ευχές και γλυκόλογα από το αφεντικό του (που δεν ακούει), αλλά λαμβάνει μόνο τέσσερα ευρώ την ώρα.
Ο βουλευτής, που παίρνει... χεράτα και σχεδόν αφορολόγητα 8.000 ευρώ (ολογράφως, οκτώ χιλιαρικάκια) τον μήνα, χρεώνει τον αγγαρειομάχο υπάλληλο με 50 ευρώ κάθε ώρα της «απασχόλησής» του. Το πενηντάρικο του βουλευτή, ως ωρομίσθιο, βέβαια, είναι βασισμένο στην υπόθεση ότι ο εθνοπατήρ εργάζεται τουλάχιστον οκτώ ώρες ημερησίως για τη… σωτηρία της πατρίδας. Αυτό δεν ισχύει και απόδειξη της ολίγιστης προσπάθειας των εκλεγμένων για τη χώρα είναι η εικόνα των άδειων εδράνων της Βουλής σε αναρίθμητες συνεδριάσεις της Ολομέλειας κι από τα «ναι σε όλα» που λένε ελαφρά τη καρδία σε νομοσχέδια και τροπολογίες εκατοντάδων σελίδων χωρίς να μπουν στον κόπο να τα διαβάσουν.
Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης είναι ότι ο κακοπληρωμένος υπάλληλος αναθέτει στους βουλευτές τη βελτίωση του επιπέδου της ζωής του και τους χρυσοπληρώνει, ενώ οι «σωτήρες» τον καταστρέφουν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου