Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2019

Η πείρα δεν αγοράζεται

Λέγεις δι τν Γέροντα τι θέλει ν λθη ν προσκυνήση ες τ γιον ρος. Καλν κα γιον ργον θ κάμη. Πλν μένα μόνον ς μν λάβη π’ ψιν του τι γνωρίζει  τι πάρχω ες ατν τν ζωήν. Καθότι ζ ες πόλυτον συχίαν· μ τάξιν τέραν τς συνηθισμένης, που δύσκολον ν μ συναντήση. Καθότι  θύρα εναι κλειστ κα ρισμένες μόνον ρες νοίγει.
,τι μν θέλει, συνεργεί τν δελφν, δύναμαι ν τν βοηθήσω. Τ δ πέραν τς τάξεως που χω, ν νοίξω τν θύραν, ν μιλήσω, ν χάσω τν προσευχήν μου κα συχίαν, ατ οδαμς. κτς ξ νάγκης τν ραν πο ρίζω γώ. Διότι α ρες μου εναι μ μέτρον. Κα πρέπει ν παραδράμω λίγον, ν χάσω, δι ν μιλήσω τν νύκτα μίαν ραν  δύο.
Κα τατα γράφω δι ν ξηγηθ, προτο παρεξηγηθγ ες λες μου τς νέργειες τσι συνηθίζω ν λέγω κα ν πράττω λα καθαρ «σν καθρέπτης» λόγ κα
ργ, ετε κατ διάνοιαν, ν μ δίδω πόνοιαν σ κανένα.
Διότι λθον πολλο π διάφορα μέρη, χωρς ν ζητήσουν ν μάθουν τν τάξιν πο χομεν. Καί, πειδ δν τος δέχθην, σκανδαλίσθησαν. λλ κα δ λοι ο γείτονες ναντίον μου χουν, διότι δν τος νοίγω. Πλν γδν κλείνω δι ν σκανδαλιστον ο Πατέρες. λλά, γυμνασθες τόσα τη κα δν τι δν φελομαι π ατς τς «γάπες» –μόνον τν ψυχήν μου χαλ χωρς ν φελομαι- δι' ατ κλεισα λους διαπαντς κα σύχασα. Τώρα δν νοίγω κανένα. Μήτε χω δωμάτιον περισσν δι ναν π’ ξω. Καί, ν λθη κανες μακρυνός, πρέπει ν λθη τν ραν πο ργάζονται ο Πατέρες, πρωΐ. Καί, ν εναι νάγκη, στέκει ες τ δωμάτιον το Παπ μου. Διότι ες λα τ Σάββατα, Κυριακάς, κα ορτς χομεν Λειτουργίαν. ρχεται δικός μας Παπς κα μς λειτουργε καμεταλαμβάνομεν.
δο λοιπν επον, να μ γένηται σκάνδαλον. Δι Θεν τρέχω· ο μέλλει μοι δι τος νθρώπους. Κν βρίσουν, κν νειδίσουν, κν συκοφαντήσουν, κν τ νομά μου τιμάσουν, κν λη  κτίσις σχοληθ ν λέγη ναντίον μου.
Εδον γρ κα πολυειδς δοκίμασα τι, ν  χάρις το Θεο δν φωτίση τν νθρωπον, τ λόγια σα κα ν μιλήσης δν 'βγάνεις φέλειαν. Πρς στιγμν τ κούει κα τν λλην στρέφει πάλιν αχμάλωτος ες τ δια. Ἐὰν μως εθς μ τν λόγον νεργήση  χάρις, τότε γίνεται κατ’ κείνην τν ρα λλοίωσις μ τν γαθν τονθρώπου προαίρεσιν. Κα λλάσσει θαυμαστς  ζω του κ τς ρας κείνης. μως ατ συμβαίνει ες σους δν σκλήρυναν π μέσα τους κον κα συνείδησιν. Ες δ τος κούοντας κα ν παρακο παραμένοντας ες τ κακά των θελήματα· ες ατος κν μερονύκτια μιλς, κν τν σοφίαν τν Πατέρων ες τς κοάς των κενώσης, κν θαύματα πρ φθαλμν των ποιήσης, κν τ ρεμα το Νείλου πάνω των γυρίσης, ατο δν λαμβάνουν μήτε ρανίδα φέλειαν. Μόνον θέλουν ν ρχωνται, ν μιλον, ν περάσει  ρα των, χάριν τς κηδίας. Δι' ατ λοιπν κλείω κα γ τν θύραν κα φελομαι τουλάχιστον γ δι τς εχς κα τς συχίας. Καθότι τν εχν πρ πάντων  Θες πάντοτε τν κούει, ν τν ργολογίαν πάντοτε ποστρέφεται, ς φαίνεται κα πνευματικ τι εναι. πειδ κατ τος Πατέρας, ργολογία εναι κυρίως ν περνς τν καιρόν σου μ λόγια, χωρς ν κάμης τος λόγους σου πράξεις.
Λοιπν μν κοτε τί λέγουν, ταν νθρωποι γευστοι μιλον τ τοιατα.
ποιος δν δοκίμασε, νάγκη εναι ν δοκιμάση· κα μ τν πείραν θ μάθη κα θ βρ ,τι το λείπει. Ἡ πείρα δν γοράζεται. Εναι κάστου πόκτημα, κατ τν κόπον του κα τ αμα του πο θ δώση μόνος του ν τν ποκτήση.
Πιστεύσατε, δελφές μου, τι κόπος πολς εναι ες τν Μοναχικν πολιτείαν. Δν παυσα κα δν παύω μέρα κα νύκτα φωνάζων, ζητν τ λεος το Κυρίου· κα ες πόγνωσιν προσεγγίζω, ς μηδν ργαζόμενος, ς μηδέποτε «ποιήσας ρχήν». λλά, τ καθ’ μέραν ποιν τν ρχήν, ερίσκομαι ψεύστης κα μαρτάνων. μως σες μιμεσθε τς φρονίμους παρθένους κα γρυπνοσαι φωνάζετε γοερς, τ θεον πικαλούμεναι λεος. τι λθε δι' μς ττέλος. σως τελείωσεν  ερήνη. Λοιπν μ τος ποθαμένους εμεθα κα μες. θεν βιασθτε.
Γέρων ωσήφ  συχαστής
https://www.agiazoni.gr
agioritikesmnimes

Δεν υπάρχουν σχόλια: