Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

ο Ιερέας

Πηγή: Φλεγόμενοι ποδηλάτες

του Μητροπολίτου Προικοννήσου Ιωσήφ


Ο Ιερέας δεν είναι ένα συνηθισμένο πρόσωπο. Παρά τις αμαρτίες, οι οποίες αναπόφευκτα ως άνθρωπο τον βαρύνουν, παρά τις ατέλειες και τις βρότειες(ανθρώπινες) αδυναμίες του, εξαιτίας της αγίας ιεροσύνης που φέρει, βρίσκεται ανάμεσα στο Θεό και στους ανθρώπους. Μεταξύ ουρανού και γης! Γιατί η ιεροσύνη «τελείται μεν επί της γης, τάξιν δε επουρανίων έχει ταγμάτων…».

Τελείται μεν πάνω στη γη, αλλά ανήκει στα έργα των ουρανίων δυνάμεων. Και τούτο είναι πολύ φυσικό, εφόσον δεν την ίδρυσε ούτε άνθρωπος, ούτε άγγελος, ούτε αρχάγγελος, ούτε καμιά άλλη κτιστή δύναμη, αλλά την ίδρυσε το ίδιο το Πανάγιο Πνεύμα, το οποίο και έκαμε ανθρώπους που ακόμα ζουν με το σώμα τους, ικανούς να διεξάγουν υπηρεσία Αγγέλων, όπως μας πληροφορεί ο απλανής διδάσκαλος της Εκκλησίας, ο Χρυσορρήμων Ιωάννης.

Ο ιερέας επιτελεί έργο Αγγέλων. Ή μάλλον και υψηλότερο των Αγγέλων, διότι οι Άγγελοι δεν έχουν εξουσία να τελούν τη Θεία Λειτουργία, ενώ εκείνος μετέχει στην ιεροσύνη του Χριστού και θυσιάζει τον Αμνό του Θεού! Οι Άγγελοι δεν έχουν εξουσία να συγχωρούν αμαρτίες, ενώ εκείνος έχει εξουσία όχι μόνο να συγχωρεί, αλλά και να μη συγχωρεί («δεσμείν και λύειν»), και η απόφασή του δεσμεύει την κρίση του Θεού! Είναι οικονόμος των Μυστηρίων του Θεού! Προσφέρει στον Κύριο την προσευχή της Εκκλησίας- την ευχαριστία, τη δοξολογία και τα αιτήματά μας, και φέρνει στο λαό τη χάρη, την ειρήνη, τη συγχώρηση, την καταλλαγή, την ίαση, τη δωρεά, «πάσαν δόσιν αγαθήν και παν δώρημα τέλειον, άνωθεν καταβαίνον εκ του Πατρός των φώτων». Προσφέρει τον κόσμο στο Θεό και κατεβάζει το Θεό στον κόσμο! Ουρανώνει τη γη και θεώνει τον άνθρωπο!

Βασιλείς και άρχοντες και οι σπουδαίοι της γης, όλοι από τη μια μεριά, δεν μπορούν να ισοσταθμίσουν ένα ιερέα από την άλλη! Γιατί εκείνος, μόνος του, απλός και άσημος συχνά κατά κόσμον, μπορεί όχι μόνο τον κόσμο και τους επί γης να οικονομήσει κατά Θεόν, αλλά και τους προ πολλού απελθόντες! Όταν λειτουργεί ο πάπας, ο τελευταίος και αμαρτωλός -αν θέλετε- φωτίζεται και η ίδια η κόλαση, και βρίσκουν κάποια αναψυχή και παρηγοριά κι αυτοί οι απολεσθέντες! Γι’ αυτό και ο Πατέρας του Γένους μας Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός λέει: «Αν συναντήσω στο δρόμο ένα παπά και τον Βασιλέα, τον παπά θα τιμήσω περισσότερο κι αυτόν θα χαιρετήσω πρώτα. Αν συναντήσω έναν Άγγελο και έναν Ιερέα, πρώτα τον ιερέα θα χαιρετήσω και θα προσκυνήσω και μετά τον Άγγελο »!

Εμείς οι Έλληνες, πέρα από τους θρησκευτικούς λόγους, έχουμε κι άλλους λόγους να σεμνυνόμαστε για τους ιερείς μας. Ο ιερός κλήρος της Ρωμηοσύνης, ο ταπεινός Έλληνας πάπας, δεν βαστάζει μόνο του Ιησού Χριστού τα στίγματα, μα και του μαρτυρικού μας Γένους! Η καρδιά του έπαλλε και πάλλει πάντα στον ρυθμό της καρδιάς του ποιμνίου του! Πάντοτε μοιράστηκε με τα πρόβατά του τις τύχες τους! Πατέρας κι αδελφός και δάσκαλος μαζί! Συναγωνιστής και μάρτυρας και θύμα! Ο Ελληνικός Κλήρος δεν υπήρξε ποτέ τάξη ευγενών, ούτε ταυτίσθηκε με τους ισχυρούς της γης. Ρακενδύτης(με παλιά ρούχα) συχνά και αποχειροβίωτος(που ζει από χειρονακτική εργασία), πολύτεκνος και ταπεινός, αμέτρητες φορές έβαψε το ράσο του με το ιερό του αίμα στους εθνικούς αγώνες! Φιλότιμα κράτησε αναμμένο το καντήλι της πίστης, καλλιέργησε τις ελληνορθόδοξες αξίες, διατήρησε τη γλώσσα την ελληνική, δίδαξε έργω και λόγω την τεθλιμμένη οδό του Κυρίου…

Όλα τα παραπάνω είναι αρκετά για να υπογραμμίσουν ποιά πρέπει να είναι η στάση του καθενός όταν διαβαίνει ένα ράσο. Όταν φαίνεται στο δρόμο ένας που έχει το βαρύ προνόμιο να είναι επωμισμένος την ευθύνη της σωτηρίας μας και της μεταμορφώσεως του κόσμου μας σε «καινή κτίση». Ένας που έχει το προνόμιο να φέρει το πένθος των αμαρτιών μας μαζί με το πένθος του Γένους μας και τους στεναγμούς της Ρωμηοσύνης! Όμως το ράσο συχνά γίνεται αντικείμενο χλεύης εκ μέρους της πονηρής και αγνώμονος γενεάς μας. Με άλλοθι (εκ των υστέρων!) κάποιες τραγικές περιπτώσεις πεπτωκότων ιερωμένων, χυδαία λόγια, ανόητες προλήψεις, ακόμη και αισχρές χειρονομίες όχι σπάνια, σημειώνονται στη θέα και μόνο του κληρικού! Οδυνηρό σύμπτωμα, που ασφαλώς προδίδει υποβόσκουσα βαρύτατη πνευματική νόσο του νεώτερου Ελληνισμού! Κι όταν η μνήμη λειτουργεί, θυμούνται οι παλιότεροι, όχι χωρίς πικρία, ότι κ’ οι αλλόθρησκοι κατακτητές του τόπου μας τιμούσαν τους ιερείς μας και τους Αρχιερείς και δεν αποτελούσε παράξενο φαινόμενο νάβλεπες Τούρκο να φιλάει το χέρι ενός παπά και να ζητάει την ευχή του!…

Ο λόγος του Θεού είναι κατηγορηματικός: «Μ’ όλη σου την ψυχή να ευλαβείσαι τον Κύριο και να τιμάς τους Ιερείς Του. Μ’ όλη σου τη δύναμη ν’ αγαπήσεις Αυτόν ! που σ’ έπλασε και να μην εγκαταλείψεις τους λειτουργούς Του. Να φοβάσαι τον Κύριο και να δοξάζεις τον ιερέα Του…». Και αλλού: «Στους προφήτες μου μην κάνετε κακό!» (Α’ Παραλειπ. 16: 22)

Τους λειτουργούς μου, τους κήρυκες του λόγου μου, τους απεσταλμένους μου, μην τους κακομεταχειρίζεσθε!

Ένα οδυνηρό συμβάν αναφέρεται στη Παλαιά Διαθήκη, στο βιβλίο Δ’ Βασιλειών, κεφ. Β’. Ο Προφήτης Ελισαίος, ένας κατ’ εξοχήν πονετικός και φιλάνθρωπος άνθρωπος του Θεού, ανέβαινε προς τη Βαιθήλ. Καθώς ανέβαινε, ένα σμάρι αλητόπαιδα άρχισαν να τον γιουχαΐζουν και να τον ειρωνεύονται: «ανάβαινε, φαλακρέ, ανάβαινε!» (ήταν φαλακρός). Βρέθηκε σε στιγμή ανθρώπινης αδυναμίας ο δούλος του Θεού. Πικράθηκε, γύρισε πίσω και τα κοίταξε και «τα καταράστηκε στο όνομα του Κυρίου». Την πικρία του Προφήτη εκδικήθηκαν την ίδια στιγμή δύο αρκούδες που βγήκαν από το διπλανό δάσος και «όρμησαν πάνω τους και κατασπάραξαν σαράντα δύο παιδιά»! Κατασπάραξαν σαράντα δύο παιδιά! Ασύλληπτα φοβερό πράγμα η πικρία και η δίκαιη αγανάκτηση των λειτουργών του Θεού! Ρίχνει τον αίτιο της στη δικαιοσύνη του Θεού και εφαρμόζεται το «είναι φοβερό να πέσει κανείς στα χέρια του αληθινού Θεού»! (Εβρ. 10: 31).

Ας μην σκεφθεί κανείς: Ο Ελισαίος ήταν Προφήτης· ο παπάς δεν είναι κάτι ανάλογο! Μεγαλύτερος του Προφήτη είναι ο ιερέας! Ο Προφήτης δεν είχε εξουσία ούτε θεία Λειτουργία να τελεί, ούτε αμαρτίες να συγχωρεί, ούτε νεκρούς να λύει από τα δεσμά άθεσμων πράξεων! Την εξουσία, όμως, αυτή την έχει ο ιερέας!… Τα συμπεράσματα είναι άπλα και εύκολα…

Το χειρότερο στις περιπτώσεις ασεβούς συμπεριφοράς έναντι των Κληρικών είναι ότι οι εκδηλώσεις της ασέβειας δεν απευθύνονται προς το πρόσωπο του ιερωμένου (συχνά ούτε καν τον γνωρίζουν οι τολμητίες), αλλά προς το ράσο! Προς την Ιεροσύνη! Επομένως δεν είναι καθόλου υπερβολικό να πει κανείς ότι αυτό είναι μια απ’ τις χειρότερες περιπτώσεις βλασφημίας. Ένα είδος βλασφημίας κατά του Αγίου Πνεύματος, το οποίο χορηγεί το χάρισμα της Ιεροσύνης! Και είναι σαφής και απερίφραστος ο λόγος τού Θεανθρώπου: «Όποιος μιλήσει προσβλητικά κατά του Αγίου Πνεύματος, αυτόν ο Θεός δεν θα τον συγχωρήσει ούτε στον τωρινό ούτε στον μελλοντικό κόσμο»! (Ματθ. 12: 32).

πηγή: «Οσμή ζωής», εκδ. Άθως

Σχόλιο: Δέν είναι σαν να μας περιγράφει ψυχική ασθένεια; Μεταξύ ουρανού και Γής, υπάρχουν όντα αλλά δέν είναι αξιοσέβαστα.  Όταν φαίνεται στο δρόμο ένας που έχει το βαρύ προνόμιο να είναι επωμισμένος την ευθύνη της σωτηρίας μας και της μεταμορφώσεως του κόσμου μας σε «καινή κτίση» Δηλαδή ο Ιερεύς κάνει πλέον τη δουλειά του Χριστού. Ο Χριστός που πήγε; Υπάρχει καλύτερη περιγραφή του παπισμού;

Aμέθυστος

19 σχόλια:

amethystos είπε...

Φυσικά είναι ιερό πρόσωπο. Αλλά ο Κύριος δέν βγήκε σε σύνταξη.

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα Αμέθυστε

Θελω να σε καταλαβω, αλλα πάλι δεν μπορώ.

Σε τι ειναι ο Ιερέας εμπόδιο στον Αγώνα μου;

Ο Κύριος υπάρχει και ζεί - ομως...ο Κύριος δεν ειναι "ορατος" τοις οφθαλμοις!

Δεν θα επρεπε να υπαρχει ενα σημειο 'αναφορας' που ειναι ο Ιερεας;

Το ειχαμε συζητησει και παλιοτερα το ζητημα αυτο, αλλα ακομα δεν καταλαβαινω Αμέθυστε που θελεις να καταληξεις!

Πες μας ελευθερα...τι σκεφτεσαι;

Να 'καταργησουμε' τους ιερεις;
Οι Ιερεις να εκλεγονται μονο απο τον λαο;
Και να ασκουνε το δικο τους επάγγελμα;
Να εναλασσονται στην 'θητεια' τους με αλλους πολιτες; Οπως κανανε 'στην Εκκλησια του Δήμου" στην Αρχαια Αθηνα;
ή και στην Παλαια Διαθηκη;
Ενα εξάμηνο θα υπηρετω εγω 'τα Άγια των Αγιων", το επομενο εξάμηνο εσυ, κοκ !

Και εν τελει: ο Ιερέας να εχει την 'εξουσια' της εξομολογησης;
ή να καταργηθει και αυτη;
και τοτε; Θα εξομολογουμαστε μπροστα στις εικονες; στο σπιτι του ο καθενας;

Πες μας βρε Αμέθυστε τις σκεψεις σου!
Πες μας ξεκαθαρα τι σκεφτεσαι!

Εγω δεν εχω δεν που δεν εχω πολλες θεολογικες γνωσεις - αν μιλας και 'κεκαλλυμενα' - τοτε ειναι που δεν προκειται να καταλαβω τιποτα!

Μυρμιδόνας

amethystos είπε...

Φίλε δέν σώζει τόν άνθρωπο ο ιερεύς. Δέν αντικαθιστά τόν Κύριο. Δέν είναι αντί Αυτού. Αντί Αυτού είναι ο αντίχριστος, ο πάπας. Ο συγκεκριμένος Μητροπολίτης χρησιμοποιεί γιά τόν ιερέα μερικά από αυτά πού απηύθηνε ο Άγιος Γρηγόριος ο θεολόγος στήν Θεοτόκο.
Είναι απολύτως ταυτισμένος μέ την εκκλησία. ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
Καί η ταύτιση αυτή είναι ψυχασθένεια. Δέν μπορεί νά συγχωρήσει αμαρτίες καί ο αφελέστατος δέν μπορεί να δεσμεύσει τόν Θεό.
Ο κληρικαλισμός είναι ψυχασθένεια.

Ανώνυμος είπε...

Αμέθυστε σου εστειλα πριν μια απαντηση, αλλα μαλλον προβλημα στην συνδεση
Σου ξαναγραφω λοιπον:
Εδώ που ‘φτασαμε τωρα δεν υπαρχει πισογύρισμα’! Πες μας λοιπον, τι σκεφτεσαι;
Πως θα ηθελες εσυ να λειτουργει η Εκκλησια;
Όταν στο ξαναρωτησα αυτό, μου απαντησες απλα, ότι θα επιθυμουσες τον διαχωρισμο κρατους και εκκλησιας!
Οκ λοιπον, πες ότι εγινε αυτό. Μετα όμως τι;
Μετα, πως θα ηθελες εσυ να λειτουργει η Εκκλησια;
Να υποθεσω..οτι για σενα Αμέθυστε η Εκκλησια ‘λειτουργουσε’ σωστα μονο οσο ζουσανε οι Αποστολοι;
Και δεν προλαβε να περασει ο πρώτος Αιωνας…και διαστρεβλωθηκαν τα παντα;
Αν ναι…τοτε τι προτεινεις εσυ σημερα, 2.000 χρονια μετα, ότι πρεπει να κανουμε, για να επανέλθουμε στην ‘αρχαια ταξη’;
Αντιλαμβάνομαι όλα αυτά για ‘εγωκεντρικα μοντελα διοικησης της Εκκλησιας’ – όμως: εσυ δηλ τι προτεινεις;
Και γιατι βρε Αμέθυστε κανενας μεγαλος Εκκλησιαστικος Πατερας δεν τα εβαλε ποτε με τον «κληρικαλισμο»; Δεν θελω να ονομασω διαφορους Αγιους και Γεροντες – ισα ισα ολοι μιλλουσανε για ‘ΥΠΑΚΟΗ’!
Και φανταζεσαι, σημερα, ο συγχρονος ανθρωπος, που δεν υπολογιζει πια τιποτα και δεν σεβεται τιποτα…το μονο που εμεινε ενας σεβασμος απεναντι στο ρασο – αν το παρουμε και αυτό…μετα τι Αμέθυστε;
Μπορεις μετα να εγγυηθεις ότι ο ανθρωπος δεν θα καταντησει ένα αγριμι; Ένα σκετο ζωο;
****************************************
Αμέθυστε…εγω μαζι σου ειμαι….μονο βοηθα με λιγο να σε καταλαβω!
Πες τα χυμα…Πως κανεις με τους Αιρετικους και εκει τα λες ‘εξω από τα δοντια’; Κανε το ιδιο και στο θεμα του «κληρικαλισμου»….
Μυρμιδόνας

Ανώνυμος είπε...

Α, και κατι ακομα τωρα το θυμηθηκα Αμεθυστε.

Ειχες πει να διαχωριστει η Εκκλησια απο το κρατος.

οκ, πες οτι εγινε.
και;
τι θα αλλαξει μετα δηλαδη;

Πες μου.. σε ακουω Αμέθυστε με ενδιαφερον...

Ανώνυμος είπε...

Kαταλαβαίνω περίπου τι θέλεις να πεις, αλλά τι εννοείς ακριβώς;
Ότι δεν χρειαζεται η εξομολόγηση;
Τις αμαρτίες δεν τις συγχωρεί ο ιερέας αλλά ο Χριστός δι αυτού...εντάξει...όταν νομίζουν ότι αυτοί είναι η Εκκλησία και φέρονται σαν θεοί και ασκούν δαιμονική εξουσία επί των ψυχών, βέβαια και είναι αντίχριστοι, επί της ουσίας, αλλά αν μιλήσεις με τον παπα Χρυσόστομο στις Σπέτσες και δεις την αγία του ταπείνωση, θα καταλάβεις...
Ιερέας από ιερέα έχει διαφορά και Ομολογία από Ομολογία έχει διαφορά...

amethystos είπε...

Η εκκλησία λέει εξομολογείσθε αλλήλοις. Εάν μάς συγχωρεί ο πνευματικός τί σημασία έχει αυτό γιά τόν άλλον; Γιατί η αμαρτία είναι ή απέναντι στόν Κύριο ή απέναντι σέ κάποιον άνθρωπο.
Η εκκλησία λέει ότι συγχώρεση αμαρτιών σημαίνει ότι δέν μπορούν να επαναληφθούν.
Γιά τελευταία φορά άς επεναλάβουμε ότι είμαστε εναντίον τού κληρικαλισμού όχι εναντίον τών ιερέων.

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Αμέθυστε

γραφεις εχτες στην τελευταια σου προταση λιγο 'νευριασμενα':

"Γιά τελευταία φορά άς επεναλάβουμε ότι είμαστε εναντίον τού κληρικαλισμού όχι εναντίον τών ιερέων".

Βρε Αμέθυστε...μην θυμώνεις αν δεν μπορουμε να σε καταλάβουμε με την πρώτη!
Μεγαλώσαμε με το μαθημα των θρησκευτικων στο σχολειο - ΗΤΑΝΕ ΤΟ ΠΙΟ ΒΑΡΕΤΟ ΚΑΙ ΑΝΟΥΣΙΟ ΜΑΘΗΜΑ ετσι οπως μας το διδασκαν...
...και μετα μας παρέλαβαν οι Οργανωσεις και τα Κατηχητικα!

Δειξε κατανοηση με την αμαθεια μας!

*********************************
Επι του θεματος:
ο Κύριος δεν ειπε: στο τελος του Ευαγγελιου (μου φαινεται στον Μάρκο ειναι): "σας δινω εξουσια να συγχωρειται αμαρτιες, οσους συγχωρειται θα ειναι συγχωρημενες οι αμαρτιες..." κλπ;

Δεν εννοουσε το Μυστηριο της Εξομολογησεως ο Ιησους;

Με αυτην την λογικη ομως Αμέθυστε, αρα εμμέσως πλην σαφως προτεινεις την ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ του ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ;

Και αν ναι, να υποψιαστω οτι και αλλα απο τα μυστηρια μας πρεπει να καταργηθουνε;

Και να απομεινουνε ποια;

Να υποθεσω μονο το Βάπτισμα και η Θεια Κοινωνια;

Μιλα μας Αμέθυστε...πες μας τι σκεφτεσαι!
Μυρμιδόνας

Υ.Γ. (σου εστειλα και μια ερωτηση στο θεμα του Σμέμαν...όποτε εχεις χρονο, θα χαρω αν λάβω μια απαντηση σου)

Ανώνυμος είπε...

Α, και τωρα που το θυμήθηκα Αμέθυστε

Αφου δεν εισαι κατα των Ιερέων ...για σενα δηλ τι "θεση' επρεπε να εχει ο Ιερεας μεσα στην Εκκλησια;

Πως θα ήθελες να 'λειτουργει' και να συμπεριφερεται και να μιλαει και να κηρυττει;

Υποψιαζομαι οτι τον Ιερεα τον θελεις με 'λιγοτερες εξουσιες' απο οτι κατεχει σημερα;

Μυρμιδόνας

amethystos είπε...

Φίλε Μυρμιδόνα πίστις είναι αοράτων υπόστασις. Ο Κληρικαλισμός σημαίνει την κατάργηση του αοράτου άρα και την κατάργηση της πίστεως. Δέν μπορούμε να δούμε το έργο του Κυρίου με τα ματάκια μας τα δυο. Όλη η νεοορθοδοξία είναι η μεταφορά της Εκκλησίας απο το αόρατο στο ορατό, απο το άρρητο στο ρητό. Ο Κύριος έδωσε δύναμη στους αποστόλους Δεσμείν και Λύειν. Δέν κληρονομείται. Διάδοχοι των αποστόλων σημαίνει ότι διατηρώ την ίδια πίστη όπως εκφράστηκε στις πράξεις των αποστόλων. Δέν κληρονομείται ούτε η δύναμις του Κυρίου ούτε το Άγιο Πνεύμα. Εμείς μαζί όπως και οι Ιερείς μαζί με εμάς τελειώνουμε την πνευματική μας πορεία απο εκεί που οι Απόστολοι την ξεκίνησαν. Οι Απόστολοι είναι μοναδικοί. Αν μας αρέσει.

Ανώνυμος είπε...

Αμέθυστε

αν δεν υπαρχει ομως Ιερεας...θα ειμαστε μονοι μας; Θα κλεινετε ο καθενας στο σπιτι του και θα προσευχετε μονος του στον Θεο;
Και αν εγω κανω λαθος, ποιος θα με διορθωσει; Αν παρω λαθος δρομο ή λανθασμενες αποφασεις;
Σκεψου να ειμαι και λιγο εγωιστης - δεν θα ακουω κουβεντα!

Η συναθροιση των πιστων να συνεχιζει να υπαρχει;
Τα κτιρια των Εκκλησιων;

Αυτα τουλαχιστον τα χρειαζομαστε ή και αυτα θα ειναι περιττά;

Να καταργηθουνε δηλ τα Μυστηρια, και απο 7 να μεινουνε μονο καναδυο;

Αρα ο σωστος και αληθινος Χριστιανισμος ητανε μονο τα πρωτα 50 χρονια...οσο ζουσανε οι Απόστολοι;
Μετα διαστρεβλώθηκε;
Και δηλ, για να εξισωσουμε αυτην την διαστρεβλωση πρεπει να 'καταργησουμε' οτι εχει απομεινει;

Η εξουσια του Ιησου στους Αποστόλους δεν μεταβιβαζεται στους επομενους εξ ορισμου, ή δεν μεταβιβάζεται διοτι οι διαδοχοι δεν ειναι αξιοι;

Οι ίδιοι οι Απόστολοι δεν χειροτόνησαν διακονους (μου φαινεται και Πρεσβυτερους, ετσι δεν ειναι;)

Αχ Αμεθυστε..βοηθησε μας να ξεχωρισουμε ολες τις παραπανω 'μπερδεμενες' εννοιες μεσα στο μυαλουδακι μας!

Μυρμιδόνας

Ανώνυμος είπε...

α, και κατι ακομα Αμέθυστε, μολις τωρα μου ηρθε στο νου:

Να υποθεσω, οτι θα ηθελες να γραψεις, αλλα δεν το γραφεις, γιατι φοβασαι μηπως παρεξηγηθεις και σε κατηγορησουνε για "προτεσταντίζων' - οτι ο Martin Luther ...ο Λουθηρος καλα την ξεκινησε την 'επανασταση' του και την "Διαμαρτυρια του" κατα του Πάπα...αλλα μετα καπου στην πορεια 'ξεπεσε' και αυτος;!

Οπως και οι Παλαιοημερολογιτες τοτε με το Σχισχμα καλα το ξεκινησαν αλλα και αυτοι 'ξεπεσαν';

Και εν τελει Αμέθυστε:

Αν ολοι ξέπεσαν...τοτε ποιος απέμεινε;

"ουτε ενας";

Μυρμιδόνας

amethystos είπε...

Ax,Mυρμιδονα,καλε μου φιλε δεν γεννηθηκα χτες.

Ανώνυμος είπε...

Αμέθυστε...

διαβασω το σχολιο σου...αλλα δεν μπορω να το ερμηνεψω!

Το "αχ" να το εκλάβω ως 'παραπονο σου';
ως αντιδραση στα λεγομενα μου, επειδή δεν μπορω να σε κατανοησω;

Δεν γεννήθηκες εχτες; Τι εννοεις;

Βρε Αμέθυστε, αφου σου εχω πει, ειμαι μπουμπούνας - χρειαζομαι τον χρονο μου μεχρι να παρω μπρος...
...βοηθα με λιγο!

Αμέθυστε...τοσα ερωτήματα σου εκανα, και εσυ δεν απαντας - αραγε θα υπαρχει καποιος λογος, ποιος ομως ειναι αυτος;

Δεν μπορω να τον βρω!

Θελεις να επιλεξεις εσυ την στιγμη που θα 'αποκαλυφθεις' και μιλησεις ξεκαθαρα;

Δικαιωμα σου Αμέθυστε!

Εμενα δεν μου μενει τιποτα αλλο, παρα να περιμενω 'ετουτη την στιγμη'!

Μεχρι τοτε θα ειμαι πιστος αναγνωστης σου και για οσο διαστημα με 'ανεχεσαι' 'επιστολογραφος' στις σελιδες σου!

:)

Μυρμιδόνας

amethystos είπε...

Μάλλον πέσαμε θύματα παρεξηγήσεως.

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμη....

το οτι μεσω του μπλοκ του Αμέθυστου θα γνωριζα την γυναικα της ζωή μου...ε, αυτο δεν το περιμενα!

Μονο υπο μια προυποθεση θα μου γνωρισεις την κοπελα!

Αν εσυ και ο Αμέθυστος με παντρέψετε - γινεται οι κουμπαροι μου!

*********************************

Αμέθυστε...εχω 'γαιδουρισια υπομονη' μαζι σου - διοτι διαισθανομαι οτι εισαι 'εκ της Αληθειας'!

Δεν λεω περισσότερα για να μην φανει οτι σε παινευω.

Ομως το παραπονο το εχω βρε Αμέθυστε, αφου βλεπεις οτι η ψυχουλα μου διψαει για την Ορθοδοξη Πιστη...
..γιατι μου 'σερβιρεις' την Αληθεια με ...το σταγονόμετρο;

Γιατι το κανεις αυτο βρε αδερφε;

Μυρμιδόνας

amethystos είπε...

Αγαπητέ Παπαλάκη βλέπουμε και κατανοούμε μόνον αυτά που έχουμε μέσα στο κεφάλι μας. Η ευθύνη είναι όλη δική μας διότι κάποτε επιτρέψαμε και μας τα έχωσαν στο κεφάλι προς μεγάλη σας δόξα διαθέτετε Πάπαλα.

amethystos είπε...

Έχεις δίκαιο. Κάτι λείπει. Για δοκίμασε τώρα:
"διότι κάποτε επιτρέψαμε και μας τα έχωσαν στο κεφάλι. Προς μεγάλη σας δόξα εσείς διαθέτετε Πάπαλα".

ΑΡΧΑΙΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ είπε...

Η σιμωνία,Αμέθυστε,ακόμη και εάν δεν έχη ακόμα επεκταθή πανδημικά,εμποδίζει,εντούτοις,καταφανώς την ομαλή εκκλησιαστική ζωή καθώς διαβρώνει την υγιή αγιοπατερική εκκλησιαστική συνείδηση,αυτή των Νηπτικών,των Ασκητών,των Ερημιτών,των Κολλυβάδων,και φθάνει 'στο σημείο να μονοπωλεί και να κυριαρχεί ως άλλος ή ως ένας νέος Παπισμός,να μονοπωλείται με παντελώς αντιχριστιανική ή και εωσφορική συμπεριφορά και να επιβάλλεται 'στο χώρο της Εκκλησίας μ α ς.Ο κληρικαλισμός κατά του οποίου τάσσεσαι και που προς τούτο αγωνίζεσαι εναγωνίως,είναι πράγματι μεγάλη και φοβερή πλάνη του χειρίστου είδους,εφόσον αυτό που βιώνεται 'στο ναό είναι μια παπαδοκρατία απολύτου μεγέθους παρεκτός εξαιρέσεων ιερωμένων που τις Κυριακές οργανώνουν κατηχητικές βραδιές με ερμηνεία των Ευαγγελίων του Χριστού,των Αγίων Πατέρων αλλά και ανοικτές συζητήσεις γύρω από φλέγοντα,επίκαιρα,σύγχρονα θέματα που δύνανται να εγείρουν εύλογα ερωτήματα,γνήσιους προβληματισμούς και να ακονίζουν το νου όλων προκειμένου να μένουμε γρηγορούντες και νήφοντες και να ερευνούμε τα θεολογικά πράγματα με μοναδικό σκοπό μας να οδεύουμε προς τον γλυκύτατο Ιησού,προς την Αλήθεια.