Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Ασκήσεις εξόδου από την φιλαυτία

Ο άγιος Γέροντας Παΐσιος


ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΣΚΗΣΗΣ 1 (πιο εύκολο)

Προσπαθώ, κάθε ασθενή μου που θα μπει στο ιατρείο, να τον αισθανθώ σαν τον πιο αγαπητό μου άνθρωπο.

Προσπαθώ να τον περιμένω με λαχτάρα και να τον αγκαλιάσω σαν το παιδί μου που έχω χρόνια να το δω.

Προσπαθώ να σκεφτώ, πως και ο πιο αντιπαθητικός σε εμένα, κατά βάθος είναι ένα τραυματισμένο πουλάκι, που οικοδόμησε για τον εαυτό του, ως προστατευτικό τείχος, μια εικόνα δυνατού σε κάποιον τομέα, και πώς αυτό το κλείσιμο θα ξεκλειδώσει όχι με κατά μέτωπον επίθεση για την εκπόρθησή του, αλλά μόνο άμα νοιώσει την αγάπη μου.

Προσπαθώ να ακούω αυτά που μου λέει, όχι με την συγκατάβαση του επαΐοντος, αυτού που εξ ορισμού ξέρει περισσότερα, αλλά ως αυτός που πάντα ξέρει λιγότερα, και περιμένει να μάθει.

Το επίπεδο αυτό είναι εύκολο, γιατί στην σχέση έχω εγώ το πάνω χέρι, επιδιώκω για τον εαυτό μου μια εικόνα αγαθού, καταδεκτικού και μεγάθυμου, ο ναρκισσισμός μου είναι παρών, απλώς είναι «αγαπητικού» τύπου ναρκισσισμός. Αν μείνω εδώ είμαι «καλός» πρός τα έξω, ενώ παραμένω τό ίδιος μέσα μου. Αυτή, νομίζω, είναι η «γερμανικού» τύπου καλοσύνη.

ΕΠΙΠΕΔΟ 2 (δύσκολο)

Προσπαθώ να σκεφτώ, πώς εγώ που θέλω να σκέφτομαι τόσο μεγάθυμα για τον άλλον, είμαι ενας φούσκας, ένα ταπεινολόγος υπερήφανος. Πώς ο άλλος μπορεί να είναι πολύ καλύτερος από μένα, για πράγματα που έκανε ή θα κάνει και που εγώ δεν γνωρίζω καί για αισθήματα και έξοδο απο την φιλαυτία που κατάφερε χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες όπως εγώ.

Εδώ, αν αρχίσω να τα καταφέρνω, μου φαίνεται πώς αρχίζω να διαρρηγνύω τον ναρκισσισμό μου και να διαμορφώνω συνθήκες αληθινού ανοίγματος στον άλλον.

Προσπαθώ να σκεφτώ, πώς θα πρέπει να συνεχίσω να τον βλέπω ετσι, αν είναι γύφτος, πακιστανός, βρώμικος και τοξινομανής και άφησε έγκυο την κόρη μου. Πώς και σε αυτήν την περίπτωση, δεν πρέπει απλώς να τον ανέχομαι, αλλά να χαίρομαι γιατί ένας άνθρωπος «κατ εικόνα» θεού μου έκανε αυτήν την τιμή.

Προσπαθώ να φαντασθώ, πώς αυτός ο άλλος, που συναντώ και που θέλω να αγκαλιάσω, μου τσαλαπατάει αυτήν την διάθεση, την αγνοεί, μου επιτίθεται, μου φέρεται αχάριστα, και πώς εγώ, παρ όλα αυτά, πρέπει να συνεχίσω να τον αγαπώ, με τον νου και την καρδιά μου, όπως θα συνέχιζα να προσπαθώ να τον αγαπώ και να νοιάζομαι γι αυτόν αν ήταν το δύσκολο παιδί μου.

Προσπαθώ να φαντασθώ, πώς αυτός ο άλλος, μου επιτίθεται για να με σκοτώσει, με τραυματίζει και με βασανίζει, σκοτώνει και βιάζει την γυναίκα μου και την κόρη μου, αφού πρώτα τις βασανίσει. Όμως, προσπαθώ να σκεφτώ, πώς και τότε, θα πρέπει να τον βλέπω σαν παιδί μου που έφτασε σε αυτό το σημείο, και πώς το μόνο που μου μένει είναι να προσπαθήσω να το αγκαλιάσω με αγάπη, να προσεύχομαι γ ι αυτόν, να αρρωστήσω γι αυτόν, να πεθάνω γι αυτόν, για να μην υποφέρει κι αυτός.

Αυτό είναι πολύ προχωρημένο. Αλλά, σκέφτομαι, πώς όσο ασκούμαι γι αυτό το ενδεχόμενο καθημερινά, κάτι μπορώ να καταφέρω.

Παππούλη μου Παΐσιε, εσύ που μεταμορφώθηκες σε σκέτη αγάπη για τούς άλλους, βοήθα με να σου μοιάσω έστω και στό ένα εκατομμυριοστό.
Αμήν.

Προσευχή Γέροντος ΠΑΙΣΙΟΥ, υπέρ όλου του κόσμου.


Κύριε ημών Ιησού Χριστέ μου, μην εγκαταλείπεις τους δούλους Σου που ζουν μακριά από την Εκκλησία, η Αγάπη Σου να ενεργήσει και να τους φέρει όλους κοντά Σου.
-Μνήσθητι Κύριε πάντων των δούλων Σου
των πονεμένων,
των θλιβομένων,
των Ασθενούντων,
των Φτωχών,
των πενθούντων,
των Αδικημένων,
των Μοναχικών,
των Συκοφαντουμένων,
των Αιχμαλώτων,
των Πεινασμένων,
των Προσφύγων,
των Παραστρατημένων,
των Πλανεμένων,
των Ανυπερασπίστων,
των Φυλακισμένων,
-Μνήσθητι Κύριε των δούλων Σου που υποφέρουν από τον καρκίνο.
-Των δούλων Σου που υποφέρουν από μικρά ή μεγάλα νοσήματα.
-Των δούλων Σου που υποφέρουν από σωματικές αναπηρίες.
-Των δούλων Σου που υποφέρουν από ψυχικές αναπηρίες.
-Μνήσθητι των αρχόντων (προέδρων, υπουργών...) και βοήθησον αυτούς να κυβερνούν χριστιανικά.
-Μνήσθητι Κύριε των παιδιών που προέρχονται από προβληματικές οικογένειες.
-Των προβληματικών οικογενειών και των διαζευγμένων.
-Μνήσθητι Κύριε των ορφανών όλου του κόσμου, όλων των πονεμένων και των αδικημένων στην ζωή, όσων έχουν χάσει τους συζύγους τους.
-Μνήσθητι Κύριε όλων των φυλακισμένων, των αναρχικών, των ναρκομανών, των φονέων, των κακοποιών, των κλεφτών,φώτισον και βοήθησον αυτόυς να διορθωθούν.
-Μνήσθητι όλων των ξενιτεμένων.
-Όλων όσων ταξιδεύουν στην θάλασσα, στην ξηρά, στον αέρα και φύλαξον αυτούς.
-Μνήσθητι της Εκκλησίας μας, των πατέρων(κληρικών), της Εκκλησίας των πιστών.
-Μνήσθητι Κύριε όλων των μοναστικών αδελφοτήτων, ανδρικών και γυναικείων, των γερόντων και των γεροντισσών και όλων των αδελφοτήτων και των αγιορειτών πατέρων.
-Μνήσθητι Κύριε των δούλων Σου που είναι σε καιρό πολέμου.
-Όσων καταδιώκονται στα βουνά και στους κάμπους.
-Μνήσθητι των δούλων Σου που άφησαν τα σπίτια τους και τις δουλειές τους και ταλαιπωρούνται.
-Μνήσθητι Κύριε όλων των φτωχών, αστέγων και προσφύγων.
-Μνήσθητι Κύριε όλων των εθνών, να τα έχεις στην αγκαλιά Σου, να τα σκεπάζεις με την αγία Σου Σκέπη, να τα φυλάγεις από κάθε κακό και από τον πόλεμο. Και την αγαπημένη μας Ελλάδα μέρα και νύκτα να την έχεις σστην αγκαλιά Σου, να την σκεπάζεις με την αγία Σου Σκέπη, να την φυλάγεις από κάθε κακό και από τον πόλεμο.
-Μνήσθητι Κύριε των ταλαιπωρημένων εγκαταλελειμμένων, αδικημένων, δοκιμασμένων οικογενειών και δώσε πλούσια τα ελέη Σου σ' αυτές.
-Μνήσθητι των δούλων Σου που υποφέρουν από ψυχικά και σωματικά προβλήματα πάσης φύσεως.
-Μνήσθητι όσων βρίσκονται σε απόγνωσι, βοήθησε και γαλήνευσέ τους.
-Μνήσθητι Κύριε των δούλων Σου που ζήτησαν τις προσευχές μας.
-Μνήσθητι και πάντων των απ' αιώνος κεκοιμημένων και ανάπαυσον αυτούς.
ΑΜΗΝ

ΠΗΓΗ

Σχόλιο : Οπωσδήποτε πρέπει νά αγαπούμε τούς εχθρούς μας, αλλά επίσης τόν πλησίον μας ως εαυτόν. Όταν ρωτήθηκε ο Κύριος ποιός είναι ο πλησίον, απάντησε ότι είναι αυτός ο οποίος αγωνίζεται νά μάς εισάγει στήν εκκλησία.
Καί δέν πρέπει ποτέ νά ξεχνούμε ότι χωρίς τόν Κύριο δέν μπορούμε νά κάνουμε τίποτε.
Κάθε είδους διαλογισμός προϋποθέτει τή δική μας δύναμη καί νίκη. Πρέπει αντιθέτως νά τηρούμε τίς εντολές τού Ευαγγελίου, τούς Λόγους Κυρίου καί μάλιστα όπως μάς καθοδηγεί ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, επειδή δέν είναι δυνατόν νά φυλάξουμε τίς εντολές, πρέπει νά τίς αφήσουμε νά μας φυλάξουν.
Μάλιστα αυτή είναι η άβυσσος πού χωρίζει εντολές καί κανόνες.
Τούς κανόνες τούς τηρούμε μέ τήν θέλησή μας. Αντίθετα από τήν Κυριακή προσευχή. Προϋποθέτουν έναν ακίνητο, υπερβατικό θεό σέ πλήρη αδυναμία επαφής μέ τό δημιούργημά του, όπως ο Αλλάχ καί ο θεός τών Λατίνων.
Καί είναι ψεύδος διότι οι Πατέρες διδάσκουν ότι υπάρχει κίνησις ακόμη καί μέσα στήν Αγία Τριάδα. Γιά νά μήν υπολογίσουμε τήν ενσάρκωση τού Κυρίου.
Οι κανόνες, συνορεύουν επικίνδυνα με τούς διαλογισμούς καί πιστεύουν σέ άλλο θεό, από τόν Σωτήρα Χριστό.
ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ. Η οποία υποδύεται ότι μπορεί νά μάς βοηθήσει μέ διαλογισμούς καί εικόνες.

Αμέθυστος

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν με έπεισαν οι ασκήσεις διαλογισμού του ιατρού που προσπαθεί να μη σιχαίνεται πελάτες του ιατρείου του, προσερχομένους βεβαίως, με κολλαριστά ευρώπουλα.
Πώς είναι σίγουρος ότι το κίνητρό του, γι αυτά τα μεγαλόστομα δεν είναι η φιλοχρηματία;
Θα ήθελα να τον ρωτούσα:
Κάνει τις ίδιες , ακριβώς ασκήσεις, για τη γυναίκα του , για το παιδί του, ή με αυτούς(επειδή δεν τον πληρώνουν ως πελάτες) χάνει την υπομονή, διαολίζεται και άμα αφηνιάσει τους στέλνει να κάνουν κάτι...πολύ ευχάριστο;

Αναρωτιέμαι.

Εχει, φοβούμαι, καταντήσει εξαιρετικά εμετική η γενικότερη χριστιανική μας υποκρισία.

Δεν το βλέπω να καταφέρουμε και να δούμε Θεού πρόσωπο έτσι που είμαστε στη... μετάφραση, χαμένοι.

Καλή μου φάνηκε η διάκριση του Αμέθυστου σε εντολές και κανόνες.
Ναι, δεν υπάρχει στατικότητα και ακινησία - ανθρωπίνως- πουθενά.

amethystos είπε...

Καί ο Άγιος Λουκάς ήταν γιατρός. Αναφέρει ότι παρασυρόταν εύκολα από τό πάθος τής επιστήμης.

Ο πιστός άνθρωπος πιστεύει καί τούς άλλους ανθρώπους.
Η αμφιβολία ανήκει στήν απιστία.

Η Ιατρική είναι λειτούργημα δέν είναι επάγγελμα έστω κι άν δέν υπάρχουν πολλοί νά το εξασκούν ακόμη. Καί επειδή είναι λειτούργημα, συνορεύει επικίνδυνα μέ τήν φιλαυτία, όπως καί η ιερωσύνη, όπως καί η πατρότης καί η μητρότης.
Τά "κολλαριστά ευρώπουλα" μάλλον έιναι έκφραση πού χρησιμοποιείς εναντίον τών ανθρώπων γιά κατάκριση. Έχεις πείσει τόν εαυτό σου ότι σ'αυτό τό σημείο υπερέχεις.
Τό σχόλιο τού Αμέθυστου αναφερόταν στό Θεό κι όχι στά ανθρώπινα.
Χρειάζεται προσεκτικώτερη ανάγνωση.
Τά ανθρώπινα είναι απολύτως στατικά διότι είναι εμπαθή. Καί τό πάθος είναι μιά νεκρική στασιμότης.
Κάποτε ένας γέροντας προσηύχετο, Κύριε μή μέ ελεείς, καί περπατούσε στά κύματα. Η προαίρεση σώζει.
Καί η προαίρεση τού σχολίου είναι σκοτεινή. Έρχεται από περίσσεια φιλαυτίας. Είναι καί πονηρή, καθώς εμπλέκεται πονηρώς μέ τον Γέροντα Παΐσιο, ορκισμένο εχθρό τών παλαιοημερολογητών.