Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Η "Μεταπατερική αίρεση", οι "υγιείς χριστιανοί" και οι σιωπηλοί Ιεράρχες!

του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου, θεολόγου, από το προσωπικό ιστολόγιό του ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΟΔΟΣ         

Από την πραγματοποίηση της πρόσφατης ημερίδας που διοργάνωσε η Μητρόπολις Πειραιώς για την "μεταπατερική αίρεση" βγαίνουν, αβίαστα νομίζω, μερικά χρήσιμα συμπεράσματα για την εκκλησιαστική μας πραγματικότητα εν Ελλάδι σήμερον:

1. Για πρώτη φορά μια Μητρόπολις, η Μητρόπολις Πειραιώς, διοργανώνει μια ημερίδα η οποία αποβαίνει - γιατί δεν θέλω να πιστέψω πως εξ αρχής ήταν αυτός ο σκοπός - εναντίον μιας άλλης Μητροπόλεως, δηλ. της Μητροπόλεως Δημητριάδος (η οποία ίδρυσε την περίφημη και "επάρατη" εν ταυτώ Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών, εξ ης προήλθε η "μεταπατερική αίρεσις"!).

2. Για πρώτη φορά το τέκνο του Πειραιά, ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος, με πιστούς φίλους και πνευματικά τέκνα στον Πειραιά, υφίσταται μια εντονότατη κριτική - παρουσιάζεται οιονεί αιρετικός! - στην πόλη όπου έδρασε και δημιούργησε επί σειρά ετών. Το εκπληκτικό είναι ότι κανείς από τους παρισταμένους αρχιερείς δεν προέβαλε την παραμικρή ένσταση, κι έτσι δημιουργήθηκε ένα "βαρύ κλίμα" για τον Μητροπολίτη Δημητριάδος που το υποστήριξε η "άκρα του τάφου σιωπή". Βέβαια γι' αυτή τους τη στάση οι αρχιερείς εισέπραξαν τον "έπαινο" του π. Θεοδώρου Ζήση, γιατί δεν προέταξαν "το φιλάδελφον"!

3. Για πρώτη φορά ακούγονται δημόσια - και όχι σε κοινό παλαιοημερολογιτών - βαριές κουβέντες εναντίον του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου και εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου γενικότερα, για την "οικουμενιστική" του πολιτική, και ουδείς ψελλίζει τον παραμικρό αντίλογο. Σημειωτέον ότι στο ακροατήριο είναι εκπρόσωπος του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου και Αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος, οι οποίοι έχουν θεσμικό ρόλο, δεν είναι απλοί κληρικοί. Ακόμα και ο φίλος του Οικουμενικού Θρόνου Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος (ο οποίος στήριξε ολόψυχα το Φανάρι κατά την κρίση με τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο) δεν αντέδρασε.

4. Είναι η πρώτη φορά, νομίζω, που δημόσια ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου κατακεραυνώνει την θεολογία του Μητροπολίτου Περγάμου Ιωάννη - ως το κύριο "συστατικό" της μεταπατερικής "αίρεσης" - χωρίς να αναφέρει το όνομα του Περγάμου, αλλά για τους γνωρίζοντας στοιχειωδώς τα θεολογικά πράγματα ούτως συμβαίνει (ας μη γελιόμαστε, ο χαρακτηρισμός ως "αίρεσης" της ευχαριστιακής εκκλησιολογίας και πνευματικότητας, της οντολογίας του προσώπου ή ακόμη της Αγίας Τριάδος ως κοινωνίας προσώπων, στον Περγάμου αναφέρονται κι όχι στην Ακαδημία του Βόλου). Με δεδομένο το γεγονός ότι "εκκρεμεί" η εξέταση "καταγγελίας" εναντίον του Μητροπολίτου Περγάμου "επί αιρέσει", από την Ι. Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, το θέμα προσλαμβάνει τεράστιες διαστάσεις. Με δεδομένη την παρατήρηση του π. Θεοδώρου Ζήση ότι ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου "προσχώρησε" στο "αντι-οικουμενιστικό" στρατόπεδο - κάτι που επευφήμησε το πλήθος των "πιστών" - αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι η κατάσταση μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτη...

5. Είναι ίσως η πρώτη φορά που σε μια ημερίδα που διοργανώνεται στην Αθήνα και μάλιστα για "αίρεση" (!), στο πάνελ των ομιλητών κυριαρχούν καθηγητές της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., με μόνο εκπρόσωπο του Εθνικού και Καποδιστριακού τον ομότιμο π. Γεώργιο Μεταλληνό. Αν λάβουμε υπ' όψιν μας ότι η Θεολογική του Α.Π.Θ. έχει κατηγορηθεί δαψιλώς για "οικουμενιστικά ανοίγματα" - σε αντίθεση με την του Αθηνών -, τότε καταλήγουμε στο ...οξύμωρον του πράγματος, το οποίο, φυσικά, χρήζει ιδιαιτέρας αναλύσεως.

6. Οι παρενέργειες της προσπάθειας να στιγματιστεί ως "αιρετική" η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών της Μητροπόλεως Δημητριάδος είναι καθημερινά ορατές! Η "Φιλορθόδοξος Ένωσις Κοσμάς Φλαμιάτος" μέμφεται με πρόσφατο κείμενό της τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο γιατί παραχώρησε στην Ακαδημία αίθουσα της Αρχιεπισκοπής προκειμένου να πραγματοποιηθεί προσεχώς εκδήλωση πατρολογικού περιεχομένου της Ακαδημίας στην Αθήνα.

Όλα τα παραπάνω, άκρως υπαινικτικά, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αν η Διοικούσα Εκκλησία δεν σκύψει με σοβαρότητα πάνω στο "κυνήγι μαγισσών", ήτοι επισκόπων, κληρικών και θεολόγων, που έχει ενσκήψει στις μέρες μας, τότε θα οδηγηθούμε σε οδυνηρές καταστάσεις που δύσκολα, πλέον, θα ελέγχονται...

ΠΗΓΗ : ΑMEN.gr

ΣXOΛIO : Ίσως έχει αρχίσει νά χαράζει μιά καινούρια μέρα γιά τά εκκλησιαστικά πράγματα, διότι μόνον ένας δημοσιογράφος βρέθηκε νά υπερασπισθεί τήν αίρεση καί τούς αιρετικούς οι οποίοι κατ'αρχάς συγκεντρωμένοι γύρω από τήν αλλοιωμένη, παπόδουλη, "θεολογία" τού Ζηζιούλα, πήραν τό δρόμο τους, κηρύσσοντας θεολογική επανάσταση. Εναντίον τών Πατέρων τής εκκλησίας. Διότι στο Πατερικό πνεύμα δέν μπορεί νά βρεί θέση η θεολογία τού φεμινισμού.
Ο δημοσιογράφος υπερασπιστής ταυτίζει τήν πληροφορία μέ τό περιεχόμενο καί δέν αισθάνεται κάν τήν υποχρέωση νά μάς εκθέσει γιατί αυτός ο ίδιος πιστεύει ότι η θεολογία τού Ζηζιούλα καί η τρέλλα πού πουλάει ο Καλαϊτζίδης δέν είναι αίρεση! ΓΙΑΤΙ; Δέν βρισκόμαστε μπροστά σέ άρρητο μυστήριο. ΓΙΑΤΙ; Δοκίμασε νά σταθείς στό ύψος τών περιστάσεων!
Τί λέει ο Χατζιδάκης εν προκειμένω;


Αμέθυστος

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο "πού είναι ο Βάγκνερ, πού είναι ο Πουτσίνι" φαντασμένος ουνίτης θεολογίσκος της Πάτρας είχε προαναγγείλει "κυνήγι μαγισσών" για την ημερίδα. Τώρα, προσπαθεί να βγάλει θύμα τον Ιγνάτιο, αφού βέβαια ο Ιγνάτιος έχει εδώ και τόσα χρόνια τον Παντελή Καλαϊτζίδη να αλωνίζει στον Βόλο, με τις ευχές του. Άραγε, ξέρει ο Ιγνάτιος ότι ο Καλαϊτζίδης αναφέρεται, σε ιδιωτικές του συνομιλίες, για τους κληρικούς ως ¨το παπαδαριό"; Πάντως, τις "συνασπισμένες" πολιτικές του πεποιθήσεις και την υπογραφή του στο Σχέδιο Ανάν ασφαλώς και τα γνωρίζει...

amethystos είπε...

Αγαπητέ φίλε καί εμείς δέν αισθανόμαστε πολύ άνετα μέ τήν μείωση τού Ιερέως τής πνευματικής μας παραδόσεως σέ παπά-χωροφύλακα πού μοιράζει κλίσεις στούς πιστούς γιά νά τούς σώσει τήν ψυχή.
Όμως παλεύουμε γιά τήν επιστροφή τής εκκλησίας στήν πνευματική της παράδοση.
Ο Καλαϊτζίδης όμως είναι ένας εκκοσμικευμένος "χριστιανός" δηλ. δέν πιστεύει στό Θεό, αλλά σέ ότι κατεβάζει η γκλάβα του καί επηρεασμένος από τίς φεμινίστριες θά ήθελε νά δεί τούς παπάδες μέ τζήν καί ηλεκτρικές κιθάρες.
Από κοσμικής απόψεως είναι ένας λιγδιάρης, πού δέν μπόρεσε νά μάθει μέ τι τον προίκησε η φύση καί ζητά τό στήριγμα τού πατριαρχείου γιά νά πετύχει αυτό πού οι υπόλοιποι επιτυγχάνουν λόγω υπάρξεως.