Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2024

Το…γοργόν και χάρην για τον Μητσοτάκη! Ταυτόχρονα υπουργικό και Ιερά Σύνοδος για τον γάμο ομοφύλων

ΔΙΠΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ Ο ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΜΑΣ.


Στο Μέγαρο Μαξίμου είναι προετοιμασμένοι και για πιο ακραίες αντιδράσεις κύκλων της εκκλησίας
Εβδομάδα εξελίξεων θα είναι η επόμενη με το βλέμμα στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, καθώς το νομοσχέδιο θα εγκριθεί από το υπουργικό συμβούλιο, αλλά παράλληλα θα συζητηθεί και στην έκτακτη Ιερά Σύνοδο που ανακοίνωσε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Κυβέρνηση και Αρχιεπισκοπή διατηρούν ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας, παρά τα παρασκηνιακά καρφιά που αντηλλάγησαν με φόντο το ραντεβού των δύο ανδρών που έγινε στις 8 Ιανουαρίου και διέρρευσε. Προς επίρρωσιν αυτού, φαίνεται ότι υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία του πρωθυπουργού με τον Αρχιεπίσκοπο και την Τετάρτη, πριν ανακοινωθεί η έκτακτη σύγκληση της Ιεραρχίας.

Είναι, πάντως, ενδιαφέρον ότι η συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου και αυτή της Ιεράς Συνόδου αναμένεται να γίνουν την ίδια μέρα, την ερχόμενη Τρίτη. Η κυβέρνηση, πάντως, προσπαθεί να διατηρήσει τη «βελούδινη» προσέγγιση έναντι της εκκλησίας, παρά τις κορώνες αρκετών μητροπολιτών. Καταλυτικό ρόλο φαίνεται ότι παίζει και η αυτοπεποίθηση της Αρχιεπισκοπής ότι, παρά τις οξείες τοποθετήσεις μητροπολιτών από άμβωνος, το κλίμα που θα επικρατήσει στη Σύνοδο θα είναι πιο ήπιο.

Αυτή την προσέγγιση ισορροπιών ενσάρκωσε χθες και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης, ο οποίος υπογράμμισε ότι το θέμα του γάμου των ομοφύλων μπορεί να ήταν και μέρος της ατζέντας της συνάντησης του κ. Μητσοτάκη με τον Αρχιεπίσκοπο, χωρίς, όμως, να μπει σε περαιτέρω λεπτομέρειες. «Υπάρχει η Εκτελεστική Εξουσία η οποία εισηγείται και η Νομοθετική Εξουσία στο Κοινοβούλιο η οποία ψηφίζει τους νόμους του Κράτους. Και αυτό θα συνεχίσει να συμβαίνει», υπογράμμισε σε άλλο σημείο ο κ. Μαρινάκης, για να πει ουσιαστικά ότι δεν νομοθετεί η εκκλησία.

Στο Μέγαρο Μαξίμου, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι προετοιμασμένοι και για πιο ακραίες αντιδράσεις κύκλων της εκκλησίας που μένει να φανεί ποια μορφή θα πάρουν. Αυτό είναι ασαφές αν αυτό θα συμβεί την επόμενη εβδομάδα ή τις μέρες ψήφισης του σχετικού νομοθετήματος τον Φεβρουάριο στη Βουλή. Δεν είναι, επίσης, μυστικό ότι αρκετοί εκ των μητροπολιτών που αντιδρούν με μεγαλύτερη οξύτητα επιχειρούν να ασκήσουν πιέσεις και στους τοπικούς βουλευτές της ΝΔ. Πάντως, η αίσθηση που υπάρχει στο Μέγαρο Μαξίμου είναι ότι οι εν λόγω περιπτώσεις αποτελούν «παραφωνία» στην κεντρική προσέγγιση που θα επισφραγιστεί και στην Ιερά Σύνοδο. Βεβαίως, η κυβέρνηση δεν περιμένει κάποια θεαματική μεταστροφή της εκκλησίας, αλλά μια ήπια προσέγγιση της Συνόδου εκτιμάται ότι δεν θα φορτίσει περαιτέρω το κλίμα.

Σε κάθε περίπτωση, από τη στιγμή που η συζήτηση άνοιξε και πλέον δεν κλείνει, η λογική της κυβέρνησης είναι ότι το…γοργόν και χάρην έχει, συνεπώς τα κυβερνητικά στελέχη αναμένουν ίσως και σήμερα το νεύμα του πρωθυπουργού από το Νταβός, για να προγραμματιστεί το υπουργικό συμβούλιο που θα συμπεριλαμβάνει στην ατζέντα του το νομοσχέδιο, ώστε μετά να «τρέξουν» και οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες.


Τα δύο πρόσωπα της εξουσίας


Στο δοκίμιό του το 1932 για τη Νομιμότητα και τη Συμμόρφωση, ο Carl Schmitt διακρίνει τέσσερις τύπους κράτους. Αφήνοντας κατά μέρος τα δύο ενδιάμεσα στοιχεία του κράτους δικαιοδοσίας, στο οποίο ο τελευταίος λόγος ανήκει στον δικαστή που αποφασίζει μια συγκεκριμένη δικαστική διαφορά και το κυβερνητικό κράτος, το οποίο ο Schmitt ταυτίζει με τη δικτατορία, μας ενδιαφέρουν εδώ οι δύο ακραίοι τύποι, τό νομοθετικό κράτος και το διοικητικό κράτος. Στο πρώτο, το νομοθετικό ή νομικό δηλώνει, «η υψηλότερη και πιο αποφασιστική έκφραση της κοινής βούλησης» αποτελείται από ρυθμίσεις που έχουν χαρακτήρα νόμου. «Η αιτιολόγηση για ένα κρατικό σύστημα αυτού του τύπου βασίζεται στη γενική νομιμότητα κάθε άσκησης εξουσίας από το κράτος». Όποιος ασκεί εδώ την εξουσία ενεργεί βάσει νόμου ή «στο όνομα του νόμου» και η νομοθετική και εκτελεστική εξουσία, ο νόμος και η εφαρμογή του κατά συνέπεια διαχωρίζονται. Οι σύγχρονες κοινοβουλευτικές δημοκρατίες έχουν ταυτιστεί με αυτόν τον τύπο κράτους, γιά όλο και λιγότερους λόγους.
Ο τύπος που ίσως δεν αποτελεί έκπληξη στην τελευταία θέση στη λίστα, σχεδόν σαν να έτειναν τελικά οι άλλες κρατικές μορφές να συγκλίνουν προς αυτήν, είναι το διοικητικό κράτος. Εδώ «η εντολή και η απόφαση δεν εμφανίζονται με αυταρχικό και προσωπικό τρόπο, αλλά ούτε μπορούν να αναχθούν σε απλές εφαρμογές ανώτερων κανόνων»Μάλλον, λαμβάνουν τη μορφή συγκεκριμένων διατάξεων, που λαμβάνονται κατά καιρούς με βάση την κατάσταση των πραγμάτων σε σχέση με πρακτικούς σκοπούς ή ανάγκες. Κάτι που μπορεί επίσης να εκφραστεί λέγοντας ότι στο διοικητικό κράτος «ούτε οι άνθρωποι κυβερνούν, ούτε οι νόρμες μετρούν ως κάτι ανώτερο, αλλά, σύμφωνα με την περίφημη έκφραση, «τα πράγματα κυβερνούν μόνα τους»


ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΕΙΡΩΝΕΥΕΤΑΙ Ο ΚΑΘΕ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

http://theodotus.blogspot.com/2017/06/blog-post_16.html