Πηγή: Il Sussidiario
Η Ουκρανία δεν μπορεί πλέον να το αντέξει και οι υποδομές της καταστρέφονται από τους Ρώσους. Αλλά άνδρες όπως ο Ρούτε, ο Κρίστερσον και ο Ράσμουσεν συνεχίζουν να θέλουν πόλεμο.
Υπάρχει ένα ευρωπαϊκό βαθύ κράτος που θέλει αέναο πόλεμο εναντίον των Ρώσων, πρόθυμο να τον συνεχίσει με δολιοφθορές και επιθέσεις, ανεξάρτητα από την καταστροφή που προκαλείται στην Ουκρανία. Αυτό το όραμα της σύγκρουσης προκύπτει από τα λόγια του νυν Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε και του προκατόχου του Ράσμουσεν, αλλά και από αυτά του Σουηδού πρωθυπουργού Ούλφ Κρίστερσον. Αυτή η άποψη αγνοεί την στρατιωτική ανισότητα μεταξύ Ρώσων και Ουκρανών και ζητά προετοιμασία για την παρατεταμένη απομόνωση της Ρωσίας. Ως εκ τούτου, παρατηρεί ο Μαουρίτσιο Μπόνι, Αντιστράτηγος και αρθρογράφος στην Analisi Difesa, για να τερματιστεί ο πόλεμος, όσοι υποστήριξαν αυτό το όραμα της σύγκρουσης, οι Ευρωπαίοι νεοσυντηρητικοί, θα έπρεπε να φύγουν. Διαφορετικά, θα συνεχίσουμε να βλέπουμε στρατιώτες να θυσιάζονται άσκοπα στο Ποκρόφσκ και τις ενεργειακές δυνατότητες μιας χώρας να εξαλείφονται. Εν τω μεταξύ, κάτι θα μπορούσε να αλλάξει στο ουκρανικό εσωτερικό μέτωπο, όπου ο Ζελένσκι, εν μέρει λόγω στρατιωτικών ηττών, παραβλέπεται όλο και περισσότερο.
Στην Ουκρανία, οι αρχές κατά της διαφθοράς ερευνούν έναν πρώην επιχειρηματικό εταίρο του Ζελένσκι: ο πρόεδρος λέει ότι υποστηρίζει την έρευνα, αλλά τι μήνυμα δίνει αυτό;
Σημαίνει ότι το δίχτυ σφίγγει γύρω του. Στο πεδίο της μάχης, η καταστροφή είναι τόσο προφανής που το εσωτερικό μέτωπο αναπόφευκτα θα υποφέρει. Δύο παράγοντες πρέπει να ληφθούν υπόψη: τι θα σκεφτεί ο Τραμπ και η κυβέρνησή του, και οι εκτιμήσεις της Ευρώπης σχετικά με την υποστήριξη προς την Ουκρανία, μια Ευρώπη που συνεχίζει απτόητη από την αφήγηση του αέναου πολέμου.
Ποιοι είναι οι υποστηρικτές του αέναου πολέμου;
Ο Σουηδός πρωθυπουργός, πριν από λίγες ημέρες, δήλωσε ότι η Σουηδία, η Εσθονία και ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προετοιμαστούν για τη μακροχρόνια απομόνωση της Ρωσίας, ενώ ακόμη και ο Μαρκ Ρούτε, γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, συνεχίζει να μιλάει για αέναο πόλεμο, όπως και ο προκάτοχός του Ράσμουσεν, ο οποίος το επανέλαβε στον Guardian. Το ερώτημα είναι πώς μπορεί να συνεχιστεί αυτή η άνευ όρων υποστήριξη προς την Ουκρανία.
Επιπλέον, σύμφωνα με την Ukrainska Pravda, ο Μίντιτς, πρώην συνεργάτης του Ζελένσκι, έφυγε λίγες ώρες πριν από την έρευνα στο σπίτι του. Γιατί είναι σημαντική αυτή η έρευνα;
Είναι κάπως η κορυφή του παγόβουνου. Αντιμέτωποι με μια ολοκληρωτική στρατιωτική ήττα, όλοι αρχίζουν να φεύγουν επειδή αυτή η κυβέρνηση γίνεται ολοένα και λιγότερο αξιόπιστη. Επιπλέον, έχει δώσει την εντολή να αντισταθεί στο Ποκρόφσκ, παρόλο που είναι γνωστό ότι πρόκειται για μια απεγνωσμένη άμυνα, χωρίς διέξοδο: είναι πολύ δύσκολο να υποστηρίξεις μια κυβέρνηση που επιτρέπει τη σφαγή των δικών της στρατιωτών ενόψει μιας προφανούς καταστροφής.
Τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης δίνουν σημαντικό βάρος στις επιθέσεις σε διυλιστήρια πετρελαίου σε ρωσικό έδαφος, ισχυριζόμενα ότι η ικανότητα διύλισης του εχθρού έχει μειωθεί κατά σχεδόν 40%. Πόσο βάρος έχουν αυτές οι επιχειρήσεις για τη Ρωσία; Και πιστεύει πραγματικά το Κίεβο ότι μπορεί να κερδίσει με αυτόν τον τρόπο;
Η νίκη δεν είναι δυνατή. Η επικείμενη ήττα της Ουκρανίας είναι πλέον κοινή γνώση, ακόμη και ο διεθνής τύπος το λέει. Η Bild το αναφέρει, και το καναδικό CBC αφιέρωσε ένα ολόκληρο πρόγραμμα σε μια συνέντευξη με έναν Ουκρανό διοικητή που ισχυρίζεται ότι έχασε το 75% των ανδρών του μόνο τον τελευταίο μήνα και περιγράφει τις μάχες στο Ποκρόφσκ, όπου το ίδιο το Euromaidan Press παραδέχεται την καταστροφή. Δεν μπορεί να υπάρξει ουκρανική νίκη επί του εδάφους, και έτσι το Κίεβο υπογραμμίζει τις επιτυχίες που πέτυχαν εναντίον των Ρώσων χτυπώντας τα διυλιστήρια τους. Οι Ρώσοι έχουν παραδεχτεί τις ζημιές, αλλά είναι πολύ μακριά από εκεί για να απενεργοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους.
Από την άλλη πλευρά, με την ίδια την ομολογία των Ουκρανών, οι Ρώσοι πραγματοποιούν μια άνευ προηγουμένου επίθεση σε ενεργειακές υποδομές. Πόσο επηρεάζεται η Ουκρανία;
Οι τελευταίοι πύραυλοι εκτοξεύτηκαν από τουλάχιστον οκτώ διαφορετικές τοποθεσίες. Η διαφορά μεταξύ των δύο καταστάσεων είναι τόσο έντονη που δεν είναι πλέον βιώσιμη. Θα έρθει η στιγμή που θα είναι σαφές ότι οι Ρώσοι έχουν επιτύχει τους επιχειρησιακούς τους στόχους. Ορισμένοι αναλυτές, ωστόσο, εξακολουθούν να εξετάζουν την πιθανότητα αυτός ο αέναος πόλεμος με τη Ρωσία να διεξαχθεί με αντισυμβατικούς τρόπους, μέσω πράξεων δολιοφθοράς ή άλλων μέσων.
Εν τω μεταξύ, ο Λαβρόφ ανανέωσε την προθυμία του να συναντήσει τον Ρούμπιο. Μήπως αυτό σημαίνει ότι η προοπτική των διαπραγματεύσεων δεν είναι τελικά τόσο κλειστή;
Το κανάλι επικοινωνίας παραμένει ανοιχτό, σε επίπεδο ηγεσίας - δηλαδή, Τραμπ-Πούτιν - αλλά και στο υψηλότερο εκτελεστικό επίπεδο. Όλα αυτά παρά το γεγονός ότι οι Ρώσοι περιγράφουν τον διάλογο ως κάπως επίπονο. Η δήλωση προθυμίας του Λαβρόφ είναι δεδομένη. Ακόμη και ο διορισμός ενός απεσταλμένου των ΗΠΑ, του Τζον Κόουλ, για τη Λευκορωσία, πρέπει να εξεταστεί σε αυτό το πλαίσιο, ως ένας τρόπος επιβεβαίωσης της προθυμίας για διάλογο μέσω επαφών με έναν Ρώσο σύμμαχο.
Σε αυτό το σενάριο, ωστόσο, η διπλωματία φαίνεται λιγότερο σημαντική. Μήπως ολόκληρο το πεδίο της μάχης αποφασίζει για το αποτέλεσμα;
Είναι αναπόφευκτο: στη συνέντευξη στον Guardian, ο Rasmussen ζήτησε την άμεση ανάπτυξη στρατευμάτων του ΝΑΤΟ ακριβώς δίπλα στο μέτωπο. Η κατάσταση δεν είναι πλέον στρατιωτικά βιώσιμη και, αντιμέτωπη με τη βεβαιότητα αυτής της στρατιωτικής καταστροφής, η Ευρώπη προετοιμάζεται. Υπάρχει ένα Ευρωπαϊκό Βαθύ Κράτος, που αποτελείται από εκείνους που έχουν ασπαστεί πλήρως τη γραμμή των Αμερικανών νεοσυντηρητικών, οι οποίοι θέλουν να ασκήσουν πίεση στη Μόσχα με κάθε κόστος. Αυτοί οι Ευρωπαίοι νεοσυντηρητικοί συνεχίζουν να χρηματοδοτούν την Ουκρανία και να την επανεξοπλίζουν, σε ένα έργο που παραμένει παράλογο.
Γιατί είναι αυτό ένα απελπιστικό σχέδιο;
Η Ρωσία έχει καταστρέψει όλα τα εργοστάσια πυραύλων της Ουκρανίας και η ενεργειακή υποδομή της χώρας είναι μια καταστροφή. Τώρα πλήττει και τους υποσταθμούς που διανέμουν ενέργεια από πυρηνικούς σταθμούς, ένας έμμεσος τρόπος πρόκλησης του κλεισίματος αυτών των εγκαταστάσεων: χωρίς τους υποσταθμούς, η υπερφόρτωση σημαίνει ότι το εργοστάσιο πρέπει να κλείσει ή να μειωθεί η δραστηριότητά του. Χωρίς να έχει ρίξει ούτε μία βολή απευθείας σε αυτές τις εγκαταστάσεις. Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι σαφές ότι αυτό συνεχίζεται μόνο επειδή υπάρχει ένα Βαθύ Κράτος που θέλει αέναο πόλεμο.
Εάν οι επιθέσεις στις ουκρανικές ενεργειακές υποδομές συνεχιστούν έτσι, στο τέλος του πολέμου, η Ουκρανία θα είναι μια χώρα που θα πρέπει να ξεκινήσει από το μηδέν. Μια πτυχή που δεν λαμβάνεται υπόψη;
Εάν δεν αντιμετωπιστούν οι βαθύτερες αιτίες του πολέμου και δεν διασφαλιστούν αξιόπιστες, συμφωνημένες συνθήκες ασφαλείας, υπάρχει ο κίνδυνος κάθε νέα στρατιωτική ή πολιτική υποδομή να γίνει νέος ρωσικός στόχος. Γι' αυτό το «βαθύ κράτος» πρέπει να εξουδετερωθεί. Όσοι υποστηρίζουν το όραμα του αέναου πολέμου πρέπει να φύγουν.
(Paolo Rossetti)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου