Του Α Χ. ΒΙΚΕΤΟΥ
Την ερχόμενη Παρασκευή, 28 Νοεμβρίου 2025, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο Πάπας Λέων ΙΔ’, ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος και οι Πατριάρχες ή εκπρόσωποι των δύο άλλων, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων, πρεσβυγενών Πατριαρχείων θα βρεθούν στην Νίκαια της Τουρκίας (σημερινό) Ιζνίκ σε μια ιστορική συνάντηση για να τιμήσουν την 1700η επέτειο της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου της ενωμένης, πριν από το σχίσμα το 1054 της αδιαίρετης Εκκλησίας.Ο Πάπας Λέων ΙΔ΄πραγματοποιεί το πρώτο του αξίδι στην Τουρκία και στην συνέχεια θα μεταβεί στον Λίβανο. Ο Ποντίφικας θα φθάσει την προηγουμένη στην Άγκυρα, όπου θα έχει συνάντηση με τον Τούρκο πρόεδρο, Ταγίπ Έρντογάν. Στις 29 του μηνός θα μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη, όπου στις 30 Νοεμβρίου θα μεταβεί στο Φανάρι και θα παραστεί στην Θεία Λειτουργία στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου για την μνήμη του Πρωτοκλήτου Αποστόλου Ανδρέα, η οποία είναι η Θρονική Εορτή της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης. Επίσης, θα έχει συνομιλίες με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
Με την ευκαιρία αυτής της σημαντικής επίσκεψης, ο Πάπας συνέταξε την Αποστολική Επιστολή «In unitate fidei» για την επέτειο της Νίκαιας. Η επιστολή χωρίζεται σε 12 ενότητες και δόθηκε στην δημοσιότητα σε διάφορες γλώσσες. Με την επιστολή ο Πάπας Λέων επιχειρεί να «ενθαρρύνει ολόκληρη την Εκκλησία να ανανεώσει τον ενθουσιασμό της για την ομολογία της πίστης». Το 2025, η Καθολική Εκκλησία τιμά, όπως σημειώνεται, την 1.700ή επέτειο της Πρώτης Συνόδου, που συγκλήθηκε το 325 μ.Χ. από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Α’ στην πόλη της Νίκαιας.
Στην επιστολή τονίζεται ότι η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος είχε στόχο «να αντιμετωπίσει θεολογικές διαφωνίες και να καθιερώσει ένα ενιαίο χριστιανικό δόγμα και τα αποτελέσματά της περιελάμβαναν την επιβεβαίωση της θεότητας του Χριστού και τη διατύπωση του Συμβόλου της Πίστεως της Νίκαιας».
Έτσι, η Επιστολή του Πάπα Λέοντα, πρώτα και κύρια, είναι ένα κάλεσμα για ενότητα.
«Στην ενότητα της πίστης, που διακηρύχθηκε από την αρχή της Εκκλησίας», ξεκινά ο Πάπας το κείμενό του, «οι Χριστιανοί έχουν κληθεί να περπατήσουν αρμονικά, φυλάσσοντας και μεταδίδοντας το δώρο που έλαβαν με αγάπη και χαρά», υπενθυμίζοντας ότι αυτό εκφράζεται με τα λόγια του Συμβόλου της Πίστεως, «Πιστεύω σε έναν Κύριο Ιησού Χριστό, τον Μονογενή Υιό του Θεού, που για τη σωτηρία μας κατέβηκε από τον ουρανό».
Ο Πάπας υπενθυμίζει πώς αυτή η αλήθεια διατυπώθηκε τόσο αποτελεσματικά, πριν από 1700 χρόνια από τη Σύνοδο της Νίκαιας, στην πρώτη οικουμενική συγκέντρωση στην ιστορία του Χριστιανισμού.
Ο Πάπας τονίζει ότι, πριν από το Αποστολικό του Ταξίδι, θέλει να επιστήσει την προσοχή της Εκκλησίας στην ομολογία πίστης.
«Για αιώνες», αναφέρερει, «αυτή η διαρκής ομολογία πίστης ήταν η κοινή κληρονομιά των Χριστιανών και αξίζει να ομολογηθεί και να κατανοηθεί με νέους και σχετικούς τρόπους. Για αιώνες, η διαρκής ομολογία πίστης ήταν η κοινή κληρονομιά των Χριστιανών και αξίζει να ομολογηθεί και να κατανοηθεί με νέους και σχετικούς τρόπους».
Ο Πάπας αναφέρει ότι η διακήρυξη της Συνόδου το 325 μ.Χ. για πίστη στον Ιησού Χριστό, τον Υιό του Θεού, «είναι η καρδιά της χριστιανικής πίστης». «Ακόμη και σήμερα, σε κάθε Κυριακάτικη Ευχαριστιακή γιορτή», αναγνώρισε, «απαγγέλλουμε το Σύμβολο της Πίστεως Νίκαιας-Κωνσταντινουπόλεως, την ομολογία πίστης που ενώνει όλους τους Χριστιανούς».
Επιπλέον, επισημαίνει, «Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, ανάμεσα σε τόσες πολλές ανησυχίες και φόβους, απειλές πολέμου και βίας, φυσικές καταστροφές, σοβαρές αδικίες και ανισορροπίες, με την πείνα και τη δυστυχία που υποφέρουν εκατομμύρια αδελφοί και αδελφές μας αυτό το Σύμβολο της Πίστεως μας δίνει ελπίδα».
Αυτό που μας ενώνει, υπογραμμίζει, «είναι μεγαλύτερο από αυτό που μας χωρίζει».
Η Σύνοδος της Νίκαιας, τονίζει, είναι επίκαιρη σήμερα λόγω της μεγάλης οικουμενικής της αξίας. Πράγματι, η επίτευξη της ενότητας μεταξύ όλων των χριστιανών ήταν ένας από τους κύριους στόχους της τελευταίας Συνόδου, της Β’ Βατικανής Συνόδου. Ακριβώς πριν από τριάντα χρόνια, ο Άγιος Ιωάννης Παύλος Β’ προώθησε περαιτέρω αυτό το συνοδικό μήνυμα στην Εγκύκλιό του Ut Unum Sint (25 Μαΐου 1995). Χάρη στον Θεό, το οικουμενικό κίνημα έχει επιτύχει πολλά τα τελευταία εξήντα χρόνια».
Ο Πάπας διαπιστώνει στην συνέχεια: «Είναι αλήθεια ότι δεν έχει ακόμη επιτευχθεί πλήρης ορατή ενότητα με την Ορθόδοξη και την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία και με τις εκκλησιαστικές κοινότητες που γεννήθηκαν από τη Μεταρρύθμιση». Επίσης, επισημαίνει: «Ωστόσο, ο οικουμενικός διάλογος, που βασίζεται σε ένα βάπτισμα και στο Σύμβολο της Πίστεως Νικαίας-Κωνσταντινούπολης μας οδήγησε να αναγνωρίσουμε τα μέλη άλλων Εκκλησιών και εκκλησιαστικών κοινοτήτων ως αδελφούς και αδελφές μας εν Χριστώ Ιησού και να ανακαλύψουμε ξανά τη μία παγκόσμια κοινότητα των μαθητών του Χριστού σε όλο τον κόσμο».
Ο Ποντίφηκας υπενθυμίζει ότι οι Χριστιανοί «μοιράζονται την ίδια πίστη στον ένα και μοναδικό Θεό, τον Πατέρα όλων των ανθρώπων. Ομολογούμε μαζί τον ένα Κύριο και αληθινό Υιό του Θεού, τον Ιησού Χριστό, και το ένα Άγιο Πνεύμα, που μας εμπνέει και μας ωθεί προς την πλήρη ενότητα και την κοινή μαρτυρία του Ευαγγελίου». Τονίζει δε με έμφαση: «Πραγματικά, αυτό που μας ενώνει είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που μας χωρίζει!».
Σε άλλο σημείο της επιστολής προσθέτει: «Σε έναν κόσμο που είναι διαιρεμένος και διχασμένος από πολλές συγκρούσεις η μία παγκόσμια χριστιανική κοινότητα μπορεί να είναι σημάδι ειρήνης και όργανο συμφιλίωσης, διαδραματίζοντας αποφασιστικό ρόλο στην παγκόσμια δέσμευση για ειρήνη».
Ο Πάπας Λέων υπενθύμισε ότι ο προκάτοχός του Πάπας, ο Άγιος Ιωάννης Παύλος Β’ «μας υπενθύμισε, ειδικότερα, τη μαρτυρία των πολλών χριστιανών μαρτύρων από όλες τις Εκκλησίες και τις εκκλησιαστικές κοινότητες», επαναλαμβάνοντας πώς «η μνήμη τους μας ενώνει και μας ωθεί να γίνουμε μάρτυρες και ειρηνοποιοί στον κόσμο».
Σύμφωνα με τον Πάπα Το Σύμβολο της Πίστεως της Νίκαιας «μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς στο Ταξίδι μας και προσφέρει ένα μοντέλο αληθινής ενότητας στη νόμιμη ποικιλομορφία».
«Πρέπει λοιπόν», υποδεικνύει «να αφήσουμε πίσω τις θεολογικές αντιπαραθέσεις, που έχουν χάσει τον λόγο ύπαρξής τους, προκειμένου να αναπτύξουμε μια κοινή κατανόηση και ακόμη περισσότερο, μια κοινή προσευχή στο Άγιο Πνεύμα, ώστε να μας συγκεντρώσει όλους μαζί σε μια πίστη και μια αγάπη».
Ωστόσο, κάνει διαυγές ότι «Αυτό δεν συνεπάγεται έναν οικουμενισμό, που επιχειρεί να επιστρέψει στο κράτος πριν από τις διαιρέσεις, ούτε είναι μια αμοιβαία αναγνώριση του σημερινού status quo της ποικιλομορφίας των Εκκλησιών και των εκκλησιαστικών κοινοτήτων, αλλά μάλλον είναι ένας οικουμενισμός, που κοιτάζει προς το μέλλον, που επιδιώκει τη συμφιλίωση μέσω του διαλόγου καθώς μοιραζόμαστε τα δώρα και την πνευματική μας κληρονομιά».
Η αποκατάσταση της ενότητας μεταξύ των Χριστιανών δεν μας κάνει φτωχότερους. Αντίθετα, μας εμπλουτίζει», κατακλείει την επιστολή του ο Πάπας.
Στην επιστολή τονίζεται ότι η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος είχε στόχο «να αντιμετωπίσει θεολογικές διαφωνίες και να καθιερώσει ένα ενιαίο χριστιανικό δόγμα και τα αποτελέσματά της περιελάμβαναν την επιβεβαίωση της θεότητας του Χριστού και τη διατύπωση του Συμβόλου της Πίστεως της Νίκαιας».
ΕΙΧΕ ΣΤΟΧΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΕΤΥΧΕ. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ Ο ΚΑΙΝ ΣΚΟΤΩΣΕ ΞΑΝΑ ΤΟΝ ΑΒΕΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου