ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ;

Η «ενοχλημένη» Κουμουνδούρου και ο ορισμός της μειοδοσίας

Από τον
Μανώλη Κοττάκη

Παρατηρώ την πανικόβλητη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ για το Μακεδονικό από χθες και δεν παύω να εντυπωσιάζομαι. Τα επιχειρήματά τους προορίζονται για συνδικαλιστές ή ανιστόρητους, όχι για νοήμονες Ελληνες. Τους ενοχλεί που ο Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτήρισε τον υπουργό Εξωτερικών «υπερασπιστή συμφερόντων των Σκοπίων».

Τους ενοχλεί που η Ν.Δ. θέτει θέμα μακεδονικού έθνους και μακεδονικής γλώσσας. Τους ενοχλεί που ζητά ενιαία και αδιαίρετη ονομασία. Προφανώς, εν όψει του γεγονότος να παραδώσουν το όνομα της Μακεδονίας, αναζητούν άλλοθι στην παράταξη που δεν το παρέδωσε ποτέ με υπογραφή σε κείμενο διεθνούς συμφωνίας. Για κάποιους οι οποίοι παρακολουθούν διαχρονικά τις θέσεις της Ν.Δ. ασφαλώς δεν υπάρχει κάτι νέο. Ο,τι έλεγε, λέει. Στη γραμμή του Βουκουρεστίου βρίσκεται.

Στους λωτοφάγους θυμίζουμε τα εξής: Πρώτον, η προϋπόθεση για το μακεδονικό έθνος έχει τεθεί από το 2008. Λίγο πριν από το βέτο ο πρωθυπουργός των Σκοπίων Νίκολα Γκρούεφσκι έστειλε επιστολή στον ομόλογό του Κώστα Καραμανλή, με την οποία απαιτούσε να αναγνωρίσει η Ελλάς «μακεδονικό έθνος» και «μακεδονική μειονότητα» στο έδαφός της για να μπει σε συζήτηση. Η απάντηση του Μακεδόνα Ελληνα πρωθυπουργού ήταν η αναμενόμενη: Οχι. Τη θέση του αυτή υπενθύμισε ο πρώην πρωθυπουργός με δήλωσή του προ τριμήνου στην εφημερίδα «Real News». Η θέση αυτή, που είναι και επίσημη θέση της Ν.Δ., απέχει παρασάγγης από αυτήν που εξέφρασε ο υπουργός Εξωτερικών στην ΕΡΤ περί ελεύθερου αυτοπροσδιορισμού των Μακεδόνων. Τι δεν καταλαβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ;

Δεύτερον, για τη μακεδονική γλώσσα. Τα επιχειρήματα του ΥΠΕΞ κατερρίφθησαν από τον καθηγητή Μπαμπινιώτη. Αλλά ας πούμε ότι ίσχυαν και πως η Ελλάς αναγνώρισε μακεδονική γλώσσα στην ενιαία Γιουγκοσλαβία το 1977. Οσο είμαστε σε θέση να παρακολουθούμε, ποτέ δεν επικαλέστηκε Σκοπιανός αξιωματούχος το επιχείρημα για τη διάσκεψη του ΟΗΕ το 1977. Το προβάλλει, όμως, μονίμως το ημέτερο υπουργείο Εξωτερικών. Από πότε σε μια διεθνή διαπραγμάτευση Ελληνες διπλωμάτες διευκολύνουν τον αντίπαλο συνομιλητή; Ξεχνούν ποια φανέλα φορούν;

Τρίτον, προφανώς και η λύση πρέπει να είναι ενιαία και αδιαίρετη. Βουκουρέστι σημαίνει πλήρης συμβιβασμός πριν από το εισιτήριο για το ΝΑΤΟ.
Τώρα, επί των κατηγοριών κατά Κοτζιά περί μειοδοσίας. Προφανώς και δεν συμφωνώ με αυτήν τη ρητορεία. Ο υπουργός Εξωτερικών διαπραγματεύεται μια κακή συμφωνία με όρους εικοσαετίας, ωστόσο είναι από τους λίγους στον ΣΥΡΙΖΑ που τολμά να λέει τις απαγορευμένες λέξεις για την Αριστερά «πατρίδα» και «έθνος». Γι’ αυτό και δεν είναι αρεστός σε συνιστώσες.

Από την άλλη, όμως, πρέπει να προσέχει και εκείνος τι λέει. Στην ΕΡΤ ομολόγησε ότι η Ελλάς ζήτησε από τα Σκόπια «να βρεθούν από τους ίδιους ονόματα και να μας τα πούνε, τα οποία θα συνδέονται με τα ιδιαίτερα εθνοτικά τους χαρακτηριστικά». Δηλαδή, εκτός πλαισίου ΟΗΕ, έγινε αυθαιρέτως συζήτηση για όνομα χωρίς γεωγραφικό ή χρονικό προσδιορισμό.

Είπε, επίσης, «στην επιλογή του ονόματος τον πρώτο λόγο να τον έχουν οι πολίτες πώς να ονομάζουν τη χώρα τους, αρκεί να υπάρχει διάκριση από την Αρχαία Μακεδονία και τη σημερινή». Θα μπορούσαν να θέλουν και Ιλιντεν, δηλαδή! Αυτά μειοδοσία δεν τα λες, αλλά παρεξηγήσιμα και επικίνδυνα τα λες. Και ας μην εξανίστανται πάντως οι συριζαίοι με τον όρο «μειοδοσία». Αυτά που αποκάλυψε προ καιρού ο κ. Κοτζιάς, πως Ελλην πρωθυπουργός είχε δώσει εντολή να μην τίθεται ζήτημα απόσυρσης του Αττίλα στις διαπραγματεύσεις για το Σχέδιο Ανάν, και αυτό που αποκάλυψε προχθές, ότι Ελλην πρωθυπουργός (ο ίδιος) αποπειράθηκε να παραδώσει το όνομα της Μακεδονίας στα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, είναι ο ορισμός της μειοδοσίας. Μη φοβόμαστε τις λέξεις.

dimokratianews