Μετὰ τὴν προσπάθεια ἐπιβολῆς τῆς λεγόμενης θεματικῆς ἑβδομάδας, τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας καλεῖ τοὺς ἐκπαιδευτικοὺς Πρωτοβάθμιας καὶ Δευτεροβάθμιας Ἐκπαίδευσης νὰ παρακολουθήσουν συνέδριο μὲ θέμα «Καλὲς Πρακτικὲς γιὰ τὴν διαμόρφωση συμπεριληπτικοῦ σχολικοῦ πλαισίου πάνω σὲ θέματα σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ, ταυτότητας φύλου, ἔκφρασης φύλου καὶ χαρακτηριστικῶν φύλου».
Τὸ συνέδριο αὐτό, ὅπως γίνεται ἀμέσως ἀντιληπτὸ ἀπὸ τὸ πρόγραμμά του, μὲ τὸ μανδύα τῆς ἀποδοχῆς τῆς διαφορετικότητας καὶ τῆς ἐξάλειψης τῶν διακρίσεων στὸ χῶρο τοῦ σχολείου, οὐσιαστικὰ προωθεῖ τὴν ὁμοφυλοφιλία. Νὰ τονιστεῖ ὅτι ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, πρῶτοι ἐμεῖς, εἴμαστε, λόγω τῆς Χριστιανικῆς μας ἰδιότητας, κατὰ τῶν διακρίσεων καὶ ὑπὲρ τῆς...
ἀποδοχῆς ὅλων τῶν ἀνθρώπων, καὶ τῶν πιὸ διαφορετικῶν· ὄχι ὅμως καὶ ὑπὲρ τῆς διαστροφῆς τους. Ἐμεῖς εἴμαστε κατὰ ὁποιασδήποτε διαστροφῆς καὶ κατὰ τῆς διαστροφῆς τῶν δώρων τοῦ Θεοῦ. Ἡ σεξουαλικότητα ἀποτελεῖ δῶρο τοῦ Θεοῦ, τὸ ὁποῖο ἔχει δοθεῖ γιὰ εὐλογημένη χρήση καὶ ὄχι γιὰ παράχρηση καὶ διαστροφή.
Γι΄ αὐτὸ δὲν συμφωνοῦμε μὲ τὴν ἐνέργεια τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας νὰ καλεῖ ἐκπαιδευτικοὺς σὲ συνέδριο στὸ ὁποῖο παρέχονται ἰδέες, τρόποι καὶ ὑλικὸ νομιμοποίησης τοῦ πάθους τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ἐξάπλωσής του σὲ περισσότερους ἀνθρώπους καὶ ἀλλοίωσης τοῦ τρόπου σκέψεως τῶν ἐκπαιδευτικῶν καὶ στὴ συνέχεια τῶν παιδιῶν μας.
Ἂν πραγματικὰ νοιαζόμαστε γιὰ τὰ παιδιά μας, δὲν θὰ προωθούσαμε φορεῖς ποὺ θὰ πρότειναν π.χ. δραστηριότητες προσομοίωσης ὁμοφυλόφιλων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν γιὰ τὴ θεματικὴ ἑβδομάδα, ὅπως αὐτὲς ποὺ προτείνονται ἀπὸ τοὺς φορεῖς διοργάνωσης τοῦ ἐν λόγω συνεδρίου. Ἂν ἀγαπούσαμε ἀληθινὰ τὰ παιδιά μας, δὲν θὰ τοὺς κηρύτταμε ὅτι δῆθεν «ὁ σεξουαλικὸς προσανατολισμὸς δὲν θεραπεύεται», καὶ ὅτι τὸ μόνο ποὺ χρειάζεται εἶναι «ἡ αὐτοαποδοχὴ καὶ ἡ ἐνδυνάμωση τοῦ ἀτόμου», οὔτε πῶς νὰ κάνουν «coming out». Ἂν ἀγαπούσαμε ἀληθινὰ τὰ παιδιά μας, θὰ τὰ ὁδηγούσαμε στὴν ἀλήθεια, ἢ τουλάχιστον δὲν θὰ τοὺς κλείναμε τὸ δρόμο πρὸς τὴν ἀλήθεια. «Γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς». Τὰ παιδιὰ μας ἔχουν δικαίωμα νὰ μάθουν πῶς νὰ γίνουν εὐτυχισμένα· ἔχουν δικαίωμα νὰ μάθουν ὅτι ἡ ἀληθινὴ εὐτυχία ἔρχεται ὅταν ἀπελευθερωνόμαστε ἀπὸ τὰ πάθη. Καὶ τότε δὲν θὰ χρειάζονταν ἡμερίδες καὶ συνέδρια κατὰ τῶν διακρίσεων καὶ τοῦ σχολικοῦ ἐκφοβισμοῦ, διότι θὰ ὑπῆρχε ἀγάπη, ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη ποὺ συνοδεύει τὴν κάθαρση ἀπὸ τὰ πάθη. Καὶ ὁ καθένας θὰ εἶχε τὴν τόλμη νὰ δεῖ τὰ λάθη του καὶ θὰ προσπαθοῦσε νὰ τὰ διορθώσει, ἀντὶ νὰ προσπαθεῖ νὰ τὰ ἐπιβάλει καὶ στοὺς ἄλλους.
Μὲ σεβασμὸ καὶ ἀγάπη στὰ πρόσωπα, χωρὶς νὰ κατηγοροῦμε κανέναν, προσευχόμεθα νὰ ματαιωθεῖ αὐτὸ τὸ συνέδριο, ὅπως καὶ κάθε ἄλλη προσπάθεια ἀλλοίωσης τῆς ἀλήθειας καὶ τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου