ὑπό Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη
Ὡς ἐπίλογο τῶν δύο τελευταίων μας ἀναρτήσεων (anastasios, 24.5. & 31.5.21), περί τῆς συμμετοχῆς μας στό φρικτό Μυστήριο, καθώς καί τῶν σχετικῶν σχολίων, καταθέτουμε πρός προβληματισμό τό ἀκόλουθο σχετικό περιστατικό. Τό διηγεῖται ὁ ἐκλεκτός συλλειτουργός π. Χ. Ἀ.
Στίς γιορτές τῶν Χριστουγένων (2002) εἶχε μεταβεῖ γιά ἱεραποστολή στή Βόρειο Ἤπειρο. Ἐπισκέφθηκε ἕνα ἀπόμακρο χωριουδάκι. Τόν συνάντησε μιά μητέρα, πού εἶχε ἄρρωστη, παράλυτη τήν κόρη της, καί τόν παρακάλεσε: «Ἡ κόρη μου, ἐδῶ καί δύο χρόνια (!) νηστεύει ἀπό κρέας, καί ἀπό λάδι (!) Τετάρτη καί Παρασκευή, μέ τήν ἐλπίδα, ὅταν βρεθεῖ παπᾶς (!) νά κοινωνήσει! Σᾶς παρακαλῶ, τώρα πού βρεθήκατε ἐδῶ, μπορεῖτε νά τήν κοινωνήσετε;».
Ὁ π. Χ. πῆγε ἀμέσως στό πιό κοντινό χωριό, καί πῆρε τή «μεταλαβιά». Ὅπως πλησίαζε γιά νά τήν κοινωνήσει, τό πρόσωπο της ἄστραψε! Ἄστραψε τόσο πολύ, πού δέν μποροῦσε νά τήν κοινωνήσει! Δέν ἔβλεπε τό στόμα της! Ἔβλεπε μόνο φῶς!
Τό ἀξιοπρόσεκτο εἶναι ἐδῶ, ὅτι ἄστραψε πρίν νά κοινωνήσει...! Καί δέν ἄστραψε ἀπό μόνη της. Ὁ ἴδιος ὁ Θεός ἐπενέβη καί τήν περιέλουσε μέ τό ἄκτιστο φῶς Του.
Κάτι εἶδε! Εἶδε φόβο, σεβασμό πρός τό πανάγιο Σῶμα Του καί Αἷμα Του.
Στήν ἐποχή μας, μέ τή βοήθεια μερικῶν, αὐτός ὁ φόβος πρός τό φρικτό Μυστήριο, ἔχει πιά ἐκλείψει. Ἔχει «ἀντικατασταθεῖ» μέ τήν ἐφάμαρτη (δαιμονική...!) καταφρόνηση. Γι'αὐτό καί αὐτή ἡ ἄνετη (!) καί μαζική προσέλευση.
Ἀλήθεια. Ἄν βλέπαμε νά βγαίνει φωτιά ἀπό τό Ἅγιο Ποτήριο, πῶς καί πότε θά κοινωνούσαμε;
Αναστάσιος: ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ - π. Βασιλείου Μπακογιάννη (anastasiosk.blogspot.com)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου