Ο πόλεμος κατά των παιδιών

 του Marcello Veneziani

Ομοφοβία, ξενοφοβία, ισλαμοφοβία… Τι θα γινόταν αν η νεοφoβία ήταν η τρέχουσα έκτακτη ανάγκη; Δεν αντέχουμε άλλο τα παιδιά, τα κακομεταχειριζόμαστε, τα χρησιμοποιούμε και τα κακοποιούμε, πατάμε τις πρωταρχικές τους ανάγκες, τη νηπιακή φύση και διάθεσή τους. Καλύτερα σκυλιά ή γάτες από το να έχεις παιδιά. Είμαστε σέ εμφύλιο πόλεμο ενάντια στην παιδική ηλικία.

Η θλιβερή ιστορία του Bibbiano για παιδιά που αφαιρέθηκαν από τις οικογένειές τους με τη βία και τα ψέματα είναι η κορυφή ενός ανησυχητικού παγόβουνου αλλά και το έμβλημα ενός πολέμου ενάντια στα παιδιά και τη φυσική οικογένεια. Σε άλλα επίπεδα, υπάρχουν καθημερινά κρούσματα βίας και κακοποίησης, ακόμη και θανατηφόρων, που γίνονται σε παιδιά σε μικρή ηλικία. Συνήθως τοξικοί γονείς επιτίθενται στα παιδιά τους με απάνθρωπη σκληρότητα, μη ανεκτικοί στην παραμικρή αναταραχή τους.

Την ίδια στιγμή εμφανίζονται τακτικά ιστοσελίδες παιδεραστίας, εμπορία παιδιών και απόπειρες προσέλκυσης τους στο δρόμο.

Εν τω μεταξύ, η βιομηχανία των αμβλώσεων και η καταστολή των ανεπιθύμητων παιδιών συνεχίζονται ακαταμάχητα. Και η ρακέτα της υιοθεσίας, οι μάχες ενάντια στη γονιμότητα, τη μητρότητα και τις φυσικές οικογένειες. Διαφορετικές ιστορίες, διαφορετικά σχέδια, αλλά όλα πάνε προς μια κατεύθυνση: μοριακός πόλεμος κατά των παιδιών. Το Εθνικό Έργο κατά της Μητρότητας και της Παιδικής Ηλικίας είναι πλέον πλήρως λειτουργικό.

Το παιδί θεωρείται ο εισβολέας, το εμπόδιο στη ζωή και την ελευθερία μας ή απλώς ένα ταχυδρομικό δέμα που πρέπει να επιστραφεί, ένα υλικό που πρέπει να απορριφθεί, όπως τοξικά απόβλητα, ή αντικείμενο κατανάλωσης, σεξουαλικής διεξόδου, διαστροφής ή ένα θύμα θυσίας στο οποίο θα αποφορτίσουμε τη ζωή, τη δουλειά και τον κόσμο που δεν μας αρέσει. Αλλά όταν συνδυάζεται την εκκωφαντική εκστρατεία ενάντια στη φυσική και την παραδοσιακή οικογένεια, την προκατάληψη ότι κάποιος μεγαλώνει καλύτερα καταρρίπτοντας γονικές φιγούρες και αποκηρύσσοντας φυσικούς πατέρες και μητέρες συν τον επεμβατικό έλεγχο της δημόσιας δομής στις οικογένειες, αυτό είναι το αποτέλεσμα.

Αυτό που μένει από την κακή ιστορία του Bibbiano, πέρα ​​από τις ποινικές και αστικές ευθύνες των πρωταγωνιστών, είναι η απόρριψη της οικογένειας. Δεν θεωρείται πλέον η εστία αλλά η έξαρση όλων των κοινωνικών μολύνσεων, από τον σεξισμό στον ρατσισμό, από την οικογενειοκρατία μέχρι την ομοφοβία. Το να απομακρύνεις λοιπόν τα παιδιά από τη φυσική οικογένεια είναι πρόοδος, είναι χειραφέτηση. Καλύτεροι οι θετοί γονείς, ίσως ομοφυλόφιλοι ή lgbt, καλύτερες οι δημόσιες εγκαταστάσεις, τα πανάκριβα ανάδοχα σπίτια, παρά το φυσικό κρεβάτι στο οποίο γεννήθηκαν.

Σε όλα αυτά προστίθεται η βασική χροιά, η μείωση του ποσοστού γεννήσεων, η απουσία ενός μέλλοντος των κοινωνιών μας εμποτισμένης με το παρόν, ο εγωισμός των γονιών, τα αιώνια παιδιά που δεν θέλουν να αφήσουν μερίδια ζωής και ευχαρίστησης στόν  κυρίαρχο εγωκεντρισμό τών παιδιών που ανταγωνίζονται τις ιδιοτροπίες των μεγάλων και απαιτούν απαρνήσεις. Η μόνη συμβατή μορφή ποσοστού γεννήσεων είναι αυτή της νοικιασμένης μήτρας. κάθε άλλο παρά η τεκνοποίηση σύμφωνα με τη φύση. Τα μόνα παιδιά στα οποία εξακολουθεί να ασκείται ανθρωπιστική τρυφερότητα είναι οι μετανάστες. τα παιδιά που παραμένουν στην Αφρική στην πιο μαύρη δυστυχία έχουν πολύ λιγότερο ενδιαφέρον. Μακριά από τά βίντεο, μακριά από την καρδιά.

Παιδιά που υποβλήθηκαν σε πλύση εγκεφάλου και πωλήθηκαν στο όνομα της παιδικής ηλικίας με καθοδήγηση κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων, παιδιά που βιάστηκαν στο όνομα της σεξουαλικής ευχαρίστησης, ακόμη και άρρωστα παιδιά που εξαφανίστηκαν στο όνομα της ευγονικής ή της dolce vita των γονιών τους.

Και τα παιδιά απαγορεύονται σε χώρους διακοπών και διασκέδασης. Ένα μοντέρνο μέρος είναι εξ ορισμού απαγορευμένο σε παιδιά, καροτσάκια, παραδοσιακές οικογένειες με ζωηρά παιδιά. Γίνονται δεκτοί μόλις ηλικιωμένοι, αρκεί να είναι ισχυροί, πλούσιοι ή μεταμφιεσμένοι σε νέους. Αλλά τά παιδιά καθόλου , γιατί είναι εξ ορισμού προλετάριοι, δεν είναι ψηφοφόροι, πόσο μάλλον εκλεγμένοι, και δεν είναι ενεργοί καταναλωτές ναρκωτικών, σεξ, ταξιδιών, κατανάλωσης, αλλά μόνο παθητικά θύματα. Οι λίγοι επιζώντες του βρεφικού βασιλείου αντιμετωπίζονται με παιδικά γάντια, υπερσιτισμένοι, καλοντυμένοι και τεχνολογικά εξοπλισμένοι, έστω και ελάχιστα μορφωμένοι στην πραγματική ζωή και τούς καλούς τρόπους. είναι προστατευόμενο είδος, τεχνολογικά προηγμένα, εξοπλισμένα μέ μηχανήματα, εξοπλισμένα με κάθε άνεση, εκτός από  γονείς και τη γύρω κοινότητα.

Φυσικά, είναι καλύτερο να ζεις σε μια κοινωνία χωρίς παιδιά γεμάτη φοβίες, όπως η δική μας, παρά σε μια κοινωνία όπου τα παιδιά πεθαίνουν από την πείνα ή στέλνονται να πεθάνουν στον πόλεμο. Καλύτερα να ζεις σε μια κοινωνία σαν τη δική μας, όπου βλέπεις παιδιά περιορισμένα στις μάνδρες της βλακείας, άθλιες ή πολυτελείς, παρά σε χώρες όπου χρησιμοποιούνται ως αρνιά θυσίας, σφάζονται ή στέλνονται να πεθάνουν στο όνομα του Αλλάχ. Στις ισλαμικές χώρες έχω δει το αίμα και τον πόνο των παιδιών να μεταφέρονται στο μικρό τελετουργικό σφαγείο, για περιτομή των γυναικών ή πιο συχνά για περιτομή. Τους έχω δει τυλιγμένους σε πανιά από αίμα, με δάκρυα. και σκέφτηκα το γαλήνιο τελετουργικό των χριστιανικών μας βαπτίσεων, των πρώτων κοινωνιών και των επιβεβαιώσεων, όπου το καλύτερο ήταν λίγο νερό στο πρόσωπο του φασκιωμένου πλάσματος ή το τελετουργικό χτύπημα για να γίνουν στρατιώτες του Χριστού. Αλλά για την κυρίαρχη κατήχηση, το κύριο κακό που πρέπει να αφαιρεθεί είναι η θρησκεία μας με τα σύμβολα και τις ιεροτελεστίες της. Για αυτόν τον λόγο, στα παιδιά μας προτιμούν να αρνούνται ακόμη και την κούνια και τα κάλαντα των Χριστουγέννων, που θεωρούνται σημάδια ξενοφοβίας…

Εν ολίγοις, σε διαφορετικά επίπεδα βρισκόμαστε σε πόλεμο με την παιδική ηλικία. Τα παιδιά θεωρούνται εχθροί της ανθρωπότητας επειδή σπρώχνουν πίσω στο παρελθόν, επιβαρύνουν το παρόν και σφετερίζονται το μέλλον. Και αντ' αυτού θα πρέπει να ανοίξουμε ξανά τα οικογενειακά σύνορα και να καλωσορίσουμε τα παιδιά, να τους δώσουμε άσυλο. Ποτέ δεν ήταν πιο κατάλληλη λέξη για έναν πληθυσμό μικρών λαθραίων προσφύγων, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και να ζήσουν μεταμφιεσμένοι επειδή ήταν ανεπιθύμητοι. Δική τους θα είναι η βασιλεία των ουρανών. αλλά στη γη μας λείπουν εκείνοι που είναι πρόθυμοι να τους υποδεχθούν σύμφωνα με τη φύση και την ανθρωπότητα.

La guerra contro i bambini - Marcello Veneziani (www-marcelloveneziani-com.translate.goog)