να πέφτεις, να ταπεινώνεσαι,
να βλέπεις τα δικά σου σφάλματα.
Δέξου τον πειρασμό και μη αιτιάσαι τον ένα και τον άλλο….…
Κάμε υπομονή, δια να δει ο Θεός την προαίρεση, να ελαφρώσει τον κόπο σου.
Όσον ολίγη είναι η υπομονή, τόσο μεγάλοι φαίνονται οι πειρασμοί,
και όσον συνηθίζει ο άνθρωπος να τους υπομένει,
τόσο μικραίνουν και τους περνά χωρίς κόπο, και γίνεται στερεός σαν βράχος.
Τόση χάριν δικαιούται εις εαυτόν να έχει ο άνθρωπος, όσο πειρασμό ευχαρίστως υπομένει , όσο βάρος του αγογγύστως βαστάζει.
Θέλει υπομονή να έχει εκείνος που ζητεί να σωθεί.
Ει δε και ζητούμεν ημείς να τα κάμνει ο Θεός, όπως αρέσουν εις την δική μας διάκριση,
τότε αλλοίμονο εις τα χάλια μας.
Μόνο η χάρις του Θεού όταν έλθει, τότε στέκει στα πόδια ο άνθρωπος.
Αλλιώς, χωρίς χάριν,
πάντοτε περιτρέπεται και πάντοτε πίπτει….…
Είδες άνθρωπο με δίχως υπομονή;
Είναι λύχνος με χωρίς έλαιο, όπου συντόμως θα σβήσει το φως του….…
Η νίκη είναι η υπομονή, η νίκη είναι η ταπείνωση, η νίκη είναι υπακοή.
Ταπείνωση είναι να σφάλλει ο άλλος και, πριν να προλάβει αυτός να ζητήσει συγχώρεση,
εμείς να του βάλουμε μετάνοια λέγοντας :
Συγχώρησον, αδελφέ μου, ευλόγησον !
|Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής
|”κλεμμένο” από τον Αναστάσιο Βαλάση
Σχ.Οδοιπ : Ας πρεσβευει ο Άγιος … γιατι πολυ έχουμε ξεφύγει στις κατακρισεις και μαλιστα βαζοντας “δικαιολογια” ότι δεν ειναι με εμπαθεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου