Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2019

ΡΕΚΒΙΕΜ

Προσδοκω Ανασταση νεκρων









Απ’ αρχής το ποθούμενο για να ζωγραφίσω ήταν η ζωή.
Αυτό το ποθούμενο το ονόμαζα «λόγο». Δεν ήξερα τίποτε, όμως είχα μέσα μου μια αμετάβλητη αίσθηση περί της υπάρξεώς του.
Όμως στα χρόνια που ήρθαν κατέβαινα στον Άδη της δικής μου ανυπαρξίας και στα υπόγεια αυτά είχα πυξίδα άνθρωπο, αλλά και τον «λόγο» που δυνάμωνε συνεχώς.
Έτσι μέσα στα φαντάσματα είχα κάποιο ίχνος από φως αμετακίνητο. Και ήρθε η ώρα που είδα τις τοιχογραφίες του Πανσέληνου στο Άγιον Όρος και είδα φόρμες
καμωμένες από φως, ζυμωμένες φως με φως, ήταν μια πρώτη εικόνα πατρίδας, πατρίδας του «λόγου» της ζωής μου.
Αμέσως ορίστηκε η ζωή μου, από το σκοπό της μεθέξεως σε αυτή την άλλη ζωή που μου αποκαλύφθηκε.
Αυτή ήταν η αρχή.
Όταν ο άνθρωπος ανέλθει το όρος της καρδιάς του εισέρχεται σε κελάκι ευωδιαστό για να συναντήσει τον Κύριο, ο οποίος είναι πέραν του θανάτου.


Γ.Κουρκούβελος.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΔΟΞΑ - ΡΙΑ ...

Θωμάς είπε...

Αν κάποιος βρεθεί στον Βόλο αυτό το διάστημα η έκθεση του Γ. Κουρκούβελου είναι must-see. Αντιγράφω ένα σχόλιο του ζωγράφου Ioakim Minaretzopoulou:
Η νοσταλγια του απολυτου.*
Ενα ποιημα για το φως και το σκοταδι,για το ορατο και το αορατο,για το απειρο εντος και το απειρο εκτος,για τον ηχο και τη σιωπη,ειναι η περιπτωση του καλλιτεχνη που υπερβαινει το υφος,το στυλ,τους κανονες η την οποια μεθοδο η μια καποια ερμηνεια της πραγματικοτητας και μας εισαγει με μια απλοτητα και μια ευγενεια στον αθεατο κοσμο της θεασης του ιδιου μας του εαυτου αλλα και του κοσμου εν γενει ως κατι ιερο.Η ομολογια του Γιωργου γνησια και αληθινη αποκαλυπτεται πληρως μπροστα στι ιδιο του το εργο.Νομιζω οτι αξιζει να το δει κανεις απο κοντα!!!
Αιθουσα Τεχνης δ Γιωργος Κουρκουβελος -requiem-
*O τιτλος δανεικος απο το ομωνυμο βιβλιο του G.Steiner*