Κυριακή 28 Ιουνίου 2020

Η αντίστροφη μέτρηση τελειώνει

Οι σοφοί οικονομολόγοι (δηλαδή οι έντιμοι, οι ανεξαγόραστοι από τα κόμματα) χτυπάνε καμπανάκι: «Στα επόμενα εφτά χρόνια αναμένεται να διατεθούν στην Ελλάδα 50+ δισ. ευρώ: 32 δισ. από το 2021 έως το 2024 και επιπλέον 20 δισ., από το νέο ΕΣΠΑ, από το 2021 έως το 2027. Αν η χώρα δεν θελήσει η ίδια να μεταμορφωθεί, τα 50 δισ. από μόνα τους δεν θα μεταμορφώσουν την Ελλάδα. Τα 50 δισ. δεν θα κάνουν τίποτα, πιθανότατα ούτε καν θα απορροφηθούν» («Κ», 14.6.2020).
Η ελλαδική κοινωνία έχει αποδείξει περίτρανα ότι δεν θέλει πολιτική αλλαγή, δεν θέλει να μεταμορφωθεί. Σαράντα έξι χρόνια τώρα συντηρεί στην εξουσία τους «τυράννους» της: πολιτικούς με εξόφθαλμο σύνδρομο εξουσιολαγνείας, όπως και κεφαλαιούχους με ακόρεστη υστερία πλουτισμού. Και οι μεν και οι δε αδιαφορούν για τη δόξα, την περηφάνια της επιτυχίας, τη χαρά της προσφοράς, την καταγραφή τους στην Ιστορία. Είναι απλώς παίκτες, τους διεγείρει και τους ηδονίζει η αλληλομαχία καθεαυτήν: να είναι στον στίβο και να νιώθουν το πλήθος συνεπαρμένο από τη δική τους λακτισματική επιτηδειότητα.
Επαγγελματίες της εξουσίας και ιδιώτες μαστόροι του ευκαιριακού πλουτισμού έχουν μπλοκάρει κάθε ενδεχόμενο και δυνατότητα να περάσει η Ελλάδα από την κομματοκρατία στη δημοκρατία, από τον έσχατο ευτελισμό στην κάποια αξιοπρέπεια. Εχουν στα χέρια τους εργαλείο, την Παιδεία, τα ΜΜΕ, την Αυτοδιοίκηση (και οι τρεις ονομασίες κατ’ ευφημισμόν):
Παιδεία στην Ελλάδα σημαίνει στυγνά χρηστική εκδοχή του σχολείου, η χυδαία αλλά αυτονόητη εμπορευματοποίηση της μάθησης στο «φροντιστήριο». Σημαίνει εγκατάλειψη των πανεπιστημίων στις αγέλες των κομματικών νεολαιών, ακαδημαϊκό πρωτογονισμό του διπόλου: παραδόσεις - εξετάσεις, με τον φοιτητή αμέτοχο στην παραγωγή της γνώσης και θεσμοποιημένη την αποστήθιση ή την αντιγραφή. Είναι τα «κλειδιά» για να ετοιμάζει η Παιδεία οπαδούς, όχι πολίτες.
Τα ΜΜΕ (δεκάδες κανάλια ή ραδιόφωνα και ελάχιστος, οικονομικά δύσπνοος, σε παρακμή Τύπος) έχουν καταδικάσει, σαράντα έξι χρόνια τώρα, την ελληνική κοινωνία να βουλιάζει προγραμματισμένα στην άνοια, στην αποβλάκωση – η καταδίκη έχει μεταποιηθεί σε θεσμικό κατεστημένο. Μόνη η «περιήγηση» στα τηλεοπτικά κανάλια γεννάει πανικό: Διαφημίσεις άκρας ευτέλειας και άξεστη έως μικρονοϊκή κομματική προπαγάνδα, σε ενιαία, πανομοιότυπη συσκευασία – πολιτική ανάλυση από θλιβερούς, αστοιχείωτους παντογνώστες, μαζί με θαυματουργές αλοιφές, κοφτερά μαχαίρια, μαλακές παντούφλες, ψαλίδια που τεμαχίζουν οτιδήποτε, «αγιασμένα» ελιξήρια. Θέαμα μεθοδευμένης εξηλιθίωσης.
Τρίτο αποφασιστικό «κλειδί» για την ίδια μεθοδική επιδίωξη: ο αποκλεισμός κάθε δυνατότητας κοινοτικής αυτοδιαχείρισης, η μανιασμένη κατάργηση και του παραμικρού ίχνους τοπικής αυτοδιοίκησης. Στη σημερινή Ελλάδα δεν υπάρχει πια χωριό με καφενείο-βουλευτήριο, παπά και δάσκαλο νυχθήμερης εκεί παρουσίας. Υστερα από χιλιάδες χρόνια «πολιτικού βίου» και πυρήνων οργανωμένης συλλογικότητας, ο Ελληνας σήμερα «μετέχει» στα κοινά, όπως πανομοιότυπα πραγματώνει και τον φιλαθλητισμό του: Ως οπαδός, πιόνι ψυχολογικά μόνο ντοπαρισμένο να χειροκροτεί ή να διαμαρτύρεται.
Η ελλαδική κοινωνία ούτε μπορεί, αλλά ούτε και θέλει πια να μεταμορφωθεί, όσες οικονομικές ευκαιρίες κι αν της δοθούν. Μετράμε ήδη αρκετές δεκαετίες αυτοκτονικής κομματικής ασυναρτησίας, κυρίαρχης διαφθοράς, ακόρεστης εξουσιαστικής αυθαιρεσίας, έχει μείνει άκριτο και ατιμώρητο τόσο έγκλημα, που ακόμα και χρυσάφι αν αρχίσει και γεννάει το χώμα, η ελλαδική κοινωνία δεν γίνεται να αναστηθεί. Αυτό το ξέρουν καλά Τούρκοι και Ευρωπαίοι, το αξιοποιούν εναλλακτικά.
Είναι πια μάλλον ευδιάκριτο ότι φέτος θα φτάσουμε οι Ελληνες στον χειμώνα επιπλέον ακρωτηριασμένοι: με χαμένα ένα - δυο νησιά στο Αιγαίο και την Αγια-Σοφιά τζαμί. Είναι ρεαλιστικά πιθανό, και μας είναι φανερά αδιάφορο. Γι’ αυτό και, αντί να επιστρατεύσουμε κλάσεις ετοιμοπόλεμων εφέδρων, εξαποστέλλουμε πρωτάρηδες στη διπλωματία υπουργούς να ζητιανεύουν συμπαράσταση από λαούς που δεν θα διανοηθούν ποτέ να «ενοχλήσουν» πολεμικά τον διεθνή τρομοκράτη Τούρκο.
Είναι κυριολεκτικά αδιανόητο: Να απειλείται ανοιχτά η ελάχιστη πια γη που παραμένει ελληνόφωνη, και η διπλωματία μας να στελεχώνεται με προβληματικούς γόνους κομματικών οικογενειών και «διακριτικές» προτιμήσεις ευάρεστων σε ξένες πρεσβείες προσώπων. Η ελλαδική κοινωνία βεβαιώνει έτσι εμφατικά ότι δεν την ενδιαφέρει η ιστορική επιβίωση, η ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού. Αν την ενδιέφερε, την ευθύνη του υπουργείου Εξωτερικών θα την είχε κάποιος Τσιόδρας της διπλωματίας.
Ο Ερντογάν γαυριά πανηγυρίζοντας την de facto κυριαρχία του στον υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Αλλά τα Δελτία Ειδήσεων στην Ελλάδα αφιερώνουν τον χρόνο τους πρωτίστως στη ζηλότυπη βιτριολίστρια, σε σεξουαλικά διάστροφους παρανοϊκούς ή στην αέναη ανακύκλωση της ψυχανωμαλίας στα Εξάρχεια. Τα 50+ δισ. να «μεταμορφώσουν» αυτή την πάνδημη αποτυχία – το αποκλείει ο πρωτογονισμός των καναλιών, η ξύλινη γλώσσα πολιτικών, ακαδημαϊκής διανόησης και δεσποτάδων, τα άναρθρα γρυλίσματα της υστερίας των γηπέδων, η εντυπωσιοθηρία της «καλλιτεχνικής» αγοράς, η χαρτογιακάδικη γλώσσα της φιλοπάτριδος μικρόνοιας.

23 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

''Τρίτο αποφασιστικό κλειδί για την ίδια μεθοδική επιδίωξη: ο αποκλεισμός κάθε δυνατότητας κοινοτικής αυτοδιαχείρισης, η μανιασμένη κατάργηση και του παραμικρού ίχνους τοπικής αυτοδιοίκησης'' .
Έχει και ο Γιανναράς τις ουτοπίες του...νομίζει ότι η ''τοπική αυτοδιοίκηση'' είναι καλύτερη από την κεντρική εξουσία; Που ζει; Οι τοπικές κοινωνίες διακατέχονται από τα ίδια βίτσια: συμφέρον, μάσα, συν τις προσωπικές αντιπάθειες...

Και κάτι άλλο: αν, λέω αν, βρισκόταν στην Ελλάδα ένας Πούτιν ή ένας Ορμπάν και αποφάσιζαν να βάλουν λίγη τάξη στο χάος, ο πρώτος που θα αντιδρούσε θα ήταν ο Γιανναράς . Ο Γιανναράς για να γράφει για την τάξη χρειάζεται την... αταξία. Αν του την στερήσουν θα βγει στους δρόμους μαζί με τα 'συντρόφια' που τώρα μέμφεται. ''Κοινοτισμοί'' και μαλακίες διάφορες...

Νίκος Κ. είπε...

Τον κρεμάσανε στα μανταλάκια...
http://aktines.blogspot.com/2020/06/blog-post_628.html http://trelogiannis.blogspot.com/2020/06/blog-post_813.html

amethystos είπε...

Λίγο αργά τό θυμήθηκαν. Φυσικά δέν πρέπει νά γράφουμε γιά πράγματα πού αγνοούμε, όπως καί ο μοναχός επίσης. Ο Γιανναράς είχε σάν στόχο τίς οργανώσεις. Φυσικά ο Γιανναράς δέν προσέφερε κάτι στήν θεολογία καί εισήγαγε τήν υπαρξη στήν θέση τού Είναι σύμφωνα μέ τήν φαινομενολογία τού Χάιντεγκερ. Καί μέ τόν Χάιντεγκερ θεολογία δέν γίνεται. Αποκάλυψε όμως τό κρυμένο αγκάθι τής εκκλησιαστικής ζωής. Τήν παράδοσή της στήν δεοντολογία τών οργανώσεων. Σκέψου ότι όλη η αποτείχιση πηγάζει από τίς οργανώσεις. Καί έδωσαν τό απόλυτο άλλοθι στόν οικουμενισμό. Οι Ακτίνες είναι η μαύρη τρύπα τής εκκλησιαστικής συνειδήσεως. Ο Γιανναράς είναι ο πιό συκοφαντημένος Ελληνας διανοούμενος. Τό κέντρο τού φθόνου. Μιά αντίστροφη κολυμβήθρα του Σιλωάμ η οποία αποκαλύπτει τίς ασθένειές μας. Τό κοπάδι τού Ζηζιούλα τόν κυνηγά ακόμη διότι είναι ο εισηγητής τού Προσώπου καί ο Ζηζιούλας τόν ακολουθεί κατά πόδας. Οποιος μπορεί νά τόν αναιρέσει θεολογικά καί φιλοσοφικά καλοδεχούμενος. Αλλά είμαστε αγράμματοι προτιμούμε τήν λάσπη.

Νίκος Κ. είπε...

Αγαπητέ Αμέθυστε, τον κ.Γιανναρά τον ξέρω όσο και τις οργανώσεις που ήταν μπλεγμένος, δηλαδή καθόλου.
Από κείμενα και σχόλιά σου εδώ, κι από τα άρθρα του, τα γεμάτα χολή για τον νεοέλληνα, στην Καθημερινή έχω διαμορφώσει μια αρνητική άποψη για την προσφορά του.
Μένω λοιπόν στο σχόλιο σου: "Φυσικά ο Γιανναράς δέν προσέφερε κάτι στήν θεολογία...".
Επίσης από σχόλια διαπιστώνω ότι αρκετοί, ξέρουν τους λόγους για τον τρόπο που εκφράζεται, επειδή μάλλον, ξέρουν από που πηγάζει αυτή η απέχθεια που του βγαίνει για τα πάντα γύρω του...εκτός βέβαια από τους άρχοντες του Φαναρίου...όπου συχνά τους εγκωμιάζει. Ίσως κι αυτό βέβαια το κάνει, για να την "σπάσει" σε κάποιους που αντιπαθούν Πατριαρχείο κτλ, επειδή μάλλον δεν τους έχει ξεπεράσει.
Δες σχόλιο για τον κ.Γιανναρά κάτω απ'το άρθρο του μοναχού εδώ:
http://trelogiannis.blogspot.com/2020/06/blog-post_813.html
"Γενικώς το ερωτικόν και το σεξουαλικόν ο άνθρωπος δεν έχει πού νά το βάλει . Είναι αρετή , είναι κακό , είναι στέρηση , είναι ευλογία , είναι κατάρα , είναι πτώση , είναι μυστήριο , είναι ηδονή , είναι συνύπαρξη , είναι ερωτικότητα , είναι παιδοποιία , είναι θυσία , είναι αγιότητα και αφθαρσία , ολίγον πρό του γάμου είναι θανάσιμο αμάρτημα , ολίγον μετά το γάμο λαμβάνουμε και μαθήματα από τους πνευματικούς , όμως και μέσα στο γάμο είναι και δεν είναι καλό , επαινείται και η εγκράτεια , επαινείται όμως και το αντίθετον της εγκράτειας . Τά έχει κανείς χαμένα ! Πουθενά δεν υπάρχει η ισορροπία ! Και απο πάνω έρχονται οι ενοχές του υποσυνειδήτου νά κάνουν τον πόλεμο πιό αμφίβολο. Ο Γιανναράς έχει δίκιο οτι ναί ! η εκκλησία δεν παύει την υπόμνηση οτι κάποιο λάκκο έχει η φάβα και αυτό όπως φαίνεται τον καημένο τον ενοχλεί αφάνταστα . Μάταια προσπαθούν οι καημένοι οι πνευματικοί νά πείσουν : μένε εκεί που είσαι και αφού επέλεξες την ερωτικότητα , τουλάχιστον απόλαυσέ την ! Κανείς δεν θα σε καταδικάσει γι αυτό ! Τίποτα δεν μπορεί νά καθησυχάσει την ταραγμένη συνείδηση . Η τραγικότητα επιτείνεται ! Ο Γιανναράς γέρασε νά λέει τα ίδια και τα ίδια . Τουλάχιστον εκείνος ο αρχαίος φιλόσοφος -- που αναφέρει ο Πλάτων στην ιδανική πολιτεία -- όταν γέρασε και τον ρώτησαν πώς αισθάνεται τώρα που γέρασε ως πρός το θέμα , είπε : σαν νά γλύτωσα απο λυσσασμένο σκύλο ! Παντρεμένοι και μοναχοί βράζουν στο ίδιο καζάνι της ανισορροπίας , θαρρείς και δεν υπάρχει πουθενά η ανάπαυση ! Τί τραγικότητα ! Μόνο η ταπείνωση σώζει και ισορροπεί τον άνθρωπο ! Τί νά κάνουμε ! Όλοι δεν μπορούμε νά είμαστε εγκρατευτές , νηστευτές , ξάγρυπνοι , ελεήμονες και ανυπόδυτοι , αναχωρητές ! Ο καημένος ο Γιανναράς ήταν πολύ προικισμένος , ήταν νέος , όμορφος , ευφυής , πολύξερος ! Όλα αυτά συνιστούν ευρεία λεωφόρο . Δεν έμαθε στην συντριβή του " εγώ " . Βρέθηκε και στον λάθος χώρο , που ίσως αδυνατούσε νά δώσει στο θέμα τά ΑγιοΠνευνατικά του ερείσματα που απαιτούσε ένας ιδιαίτερα προικισμένος νέος μέ ανήσυχο πνεύμα . Όχι ! Δεν θέλω νά χρεώσω την αποτυχία σε κανένα χώρο , παρά μόνο στην τραγικότητα του ανθρώπου .
Τώρα εδώ που τα λέμε βρέ κ. Γιανναρά μου , δεν είναι το ίδιο πράγμα νά αγκαλιάζεις την γυναίκα σου και τσίτσι - μίτσι μέ ένα νέο παιδί που ασκείται στην έρημο χωρίς καμμία παρηγοριά ! Χρειάζεται πολύ μυαλό νά το καταλάβεις ; Μέ κανένα τρόπο η εκκλησία και χάριν κανενός δεν πρέπει νά στερήσει τον άνθρωπο από την ευεργεσία της καθάρσεως . Η συνείδηση του ανθρώπου το βοά ! Τον Ρασκόλνικωφ κανείς δεν τον καταδίκασε παρά μόνο οι ενοχές του και τίποτα άλλο δεν τον λύτρωσε παρά μόνο η κάθαρση ! Ξέρω ...ξέρω ....ο Θεός τιμωρός ....η δικανική αντίληψη περί Θεού ....η ικανοποίηση της Θείας δικαιοσύνης ! Όχι ! Τίποτα απ' όλα αυτά ! Είναι δαιμονικό νά αμφισβητούμε αυτά που έθεσε η εκκλησία , όπως θα έθεσε και αναπαύθηκαν σε αυτά γενεές γενεών και αγίασαν . Δεν θα ήταν καλλίστη η παρθενία , άν δεν ήταν καλός ο γάμος ! Αυτό δεν μας αρκεί;"
Μάλλον, κάποιοι τον διαβάζουν όπως πρέπει στα γραφόμενά του...

amethystos είπε...

Καί ο άσωτος; Καί ο ανέραστος πρεσβύτερος; Τάχουμε χαμένα επειδή θέλουμε νά κάνουμε τόν έξυπνο. Οσους θεούσους γνώρισα μού είπαν ότι παντρεύτηκαν γιά νά λύσουν τό σεξουαλικό τους πρόβλημα. Οσοι τόν κατακρίνουν δέν είναι ούτε μάγκες ούτε ασκητές. Μπαίνει και ο θεόκλητος στή μέση μέ τήν αυθεντία τού ασκητού καί χάνουμε τό λίγο φώς πού μάς έχει μείνει. Από τήν διάρκεια μπορούμε νά δούμε τήν σεξουαλικότητα. Δέν μπορούμε νά κρίνουμε τήν σεξουαλική σχέση στόν γάμο παρατηρώντας τόν μήνα τού μέλιτος, ούτε τόν ασκητή μόλις πήρε κανόνα. Κάνουμε τόν έξυπνο καί παίζουμε μέ τίς λέξεις. Αυνανισμός είναι δέν αλλάζει. Γιά φαντάσου μιά Ελλάδα χωρίς τόν Γιανναρά, μόνο μέ τόν Τρεμπέλα, τόν Καντιώτη, τόν Αγουρίδη. Στήν φιλοσοφία του ποιός έχει κάτι νά πεί; Τί συνέβη στην συνάντηση τού Κυρίου μέ τήν Σαμαρείτισσα; Ο σημερινός κυρίαρχος τύπος τού νεοέλληνα είναι ο μαλάκας. Θυμάσαι τί έγινε μέ τόν Γέροντα Σωφρόνιο καί μέ τόν κολλητό τού τρελο-γιάννη. Γιά τό ίδιο θέμα. Είμαστε μαμόθρεφτα. Μάς φοβίζουν οι γυναίκες. Κανένας ευνούχος όμως πού μάς φλόμωσε στούς κανόνες πού καταστρατήγησε ο Γέροντας, δέν ακούμπησε τόν Μέγα Αθανάσιο. Πού ειχε κρυφτεί ο Αγιος γιά νά μήν τόν κρεμάσουν τά εκκλησιαστικά τέρατα; Δέν αξίζει τόν κόπο η λάσπη φίλε. Δέν κρύβεται τό κενό.

Νίκος Κ. είπε...

Όταν ήτανε κυρίαρχες κάποιες καταστάσεις, που μάλλον οι οργανώσεις και κάποιου προτεσταντικού τύπου κατηχήσεις είχαν επιβάλλει, κάποιοι "έκαψαν φλάντζα" όπως λέμε. Και από αυτούς που έμειναν στο χώρο και από αυτούς που αποχώρησαν. Το καλύτερο εκείνη την εποχή ήταν να ήσουν αλλού... Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε τώρα σε έναν εκκλησιαστικό χώρο από σχεδόν ανύπαρκτους. Πουθενάδες. Αντί να μας πηγαίνουν παραπέρα, οι πάλαι ποτέ "αδελφοί", βγάζουν απωθημένα επειδή χώρισαν οι δρόμοι τους. Όντως η λάσπη δεν αξίζει τον κόπο. Ούτε όμως και η χολή απέναντι σε μια πεθαμένη κοινωνία ανίκανη λόγω χοντρής μαστούρας να αντιδράσει. Και τα δύο, δεν κρύβουν το κενό αυτού που τα πετάει.

amethystos είπε...

Η λάσπη είναι δαιμονική. Η αγανάκτηση είναι ανθρώπινη φίλε.

Νίκος Κ. είπε...

Και η αγανάκτηση απέναντι στο σύστημα που για χρόνια σε θρέφει είναι υποκρισία.

amethystos είπε...

Eννοείς τόν μισθό τής δουλειάς του; Τί εννοείς;

Νίκος Κ. είπε...

Σε κάθε άρθρο του στην Καθημερινή, "λούζει" με έναν σωρό χαρακτηρισμούς τους πάντες. Πολιτικούς, στρατιωτικούς, πολίτες του Ελλαδιστάν όπως αποκαλεί αυτήν την έρμη χώρα και πολλά άλλα. Σε ποιούς απευθύνεται; Δεν έχει αφήσει κανέναν.
Διαβάζουμε μεταξύ άλλων στο βιογραφικό του στην Βικιπαίδεια για την δουλεία του:
"Είναι διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Επίσης, είναι επίτιμος διδάκτορας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Από το 1982 μέχρι το 2002 υπήρξε τακτικός καθηγητής της φιλοσοφίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών της Αθήνας, αρχικά στο τότε ενιαίο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σπουδών και μετά στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών. Επίσης έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στο πανεπιστήμιο Κρήτης. Παρεμβαίνει στην κοινωνική και πολιτική επικαιρότητα μέσω τακτικής αρθρογραφίας στις εφημερίδες, Το Βήμα, παλαιότερα, επί 13 χρόνια, και από το 1993 μέχρι σήμερα στην Καθημερινή, με παράλληλες τηλεοπτικές εμφανίσεις". Σε όλες τις σχολές μέσα! Τι κατάφερε; Γέρασε για να κράζει; Αυτό εννοώ...
Υπάρχουν και άλλοι αξιόλογοι καθηγητές που δεν κάνουν τέτοιο χαμό. Σε αυτούς respect! https://www.ethnos.gr/ellada/74423_kalyteros-panepistimiakos-daskalos-gia-2019-o-basilis-kalfas-toy-apth
Βέβαια αυτοί δεν πέρασαν από οργανώσεις που προφανώς αφήνουν ψυχικά τραύματα...

Ανώνυμος είπε...

29/6/20 10:49 π.μ
"Οποιος μπορεί νά τόν αναιρέσει θεολογικά καί φιλοσοφικά καλοδεχούμενος."
Το χει κάνει ο Ράμφος.

amethystos είπε...

Υπάρχουν λοιπόν άνθρωποι οι οποίοι θρέφουν τό σύστημα δέν τούς θρέφει. Καί μερικοί οι οποίοι προσπαθούν νά τό διορθώσουν. Οπως οι μεγάλοι οδηγοί τής F1. Είμαι βέβαιος όμως φίλε ότι δέν έχει ψυχικά τραύματα. Ας μείνουμε σ' αυτό. Γιατί νά γίνουμε συκοφάντες ενώ δέν γνωρίζουμε καλά τά πράγματα; Είναι κριτική η στάση του.

amethystos είπε...

Προσπάθησε βεβαίως. Αλλά μέ τήν νοησιαρχική νεοκαντιανή σχολή τής εποχής. Ο Γιανναράς όπως καί ο Ράμφος πάσχουν μεταφυσικά. Δηλ. δέν δέχονται τό υπεραισθητό, τήν αρχαία μεταφυσική δηλ. Κάτι πού τούς επηρεάζει καί στήν πίστη τους.

Νίκος Κ. είπε...

Με απογοητεύουν άνθρωποι με μόρφωση όπως του κ.Γιανναρά, που ασκούν τέτοιου είδους κριτική. Υπάρχουν πιο ντελικάτοι τρόποι να πεις πράγματα. Ο κ.Γιανναράς σίγουρα τους ξέρει αλλά προφανώς τον εκφράζει αυτός ο τρόπος που έχει επιλέξει. Δεν μου κάνει.
Όσο για το θέμα από το όποιο ξεκίνησε η συζήτηση δηλαδή το κείμενο του μοναχού για το δοξασμό του «Αειπαρθένου» της Θεοτόκου, αντιγράφω σχόλιο μου από παλαιότερη συζήτηση μας στο ίδιο θέμα:
"Επίσης θεολογικά ο κ.Γιανναράς μάλλον κάνει ζημιά. Ας δούμε τα πιο κάτω άρθρα με τα σχόλια τους. Πραγματικά σ'ευχαριστώ για τον τρόπο που τα παρουσιάζεις αλλά και για την
ποιότητα των σχολίων σου απέναντι του που αποδομούν πλήρως τις θέσεις του:

https://amethystosbooks.blogspot.com/2011/05/blog-post_6591.html

https://amethystosbooks.blogspot.com/2015/08/blog-post_528.html

https://amethystosbooks.blogspot.com/2008/05/blog-post_31.html

Στο πρώτο link γράφεις:
"Σχόλιο: Φυσικά κανένας μας δεν καταλαβαίνει ακόμη πως η θεολογία έχει αυτονομηθεί από την εκκλησία. Δεν ανήκει σε καμία ομολογία. Ένα λογικό αποτέλεσμα του Ιστορικισμού. Για αυτό και ο Γιανναράς, ενώ δεν πιστεύει σε τίποτε, δοξάζεται σαν θεολόγος όπως και πολλοί άλλοι ακόμη και υπεράνω πάσης υποψίας. Η μεγαλύτερη ύβρις του Γιανναρά είναι εναντίον της Θεοτόκου."
Στο δεύτερο link ο κ.Γιανναράς γράφει:
"Γι’ αυτό και τιμάται στους αιώνες το «πανάγιο» Kορίτσι της Nαζαρέτ. Tο δικό της «ναι» συνόψισε σε πράξη τη δική μας νοσταλγία, τον πόθο μας για υπαρκτική ελευθερία, πληρωματικό έρωτα. Oποιος συντάσσεται στο «ναι» της Mαρίας, εντάσσεται στο άθλημα του «τρόπου» της ελευθερίας, στοχεύει στη μετοχή σε «πανήγυριν πάσης της κτίσεως» Kάθε ποιότητα, κάθε ομορφιά, κάθε μέγεθος, από το αγριολούλουδο ώς τους γαλαξίες, «μακαρίζουν» το Kορίτσι της ελευθερίας και ελπίδας μας",
ενώ εσύ απαντάς σε σχολιαστή: "Δυστυχώς ο Γιανναράς σάν θεολόγος σακάτεψε γενηές καί γενηές Ελλήνων. Οι περισσότεροι σημερινοί επίσκοποι καί παπάδες άν δέν είναι οργανωσιακοί, έχουν επηρεαστεί από τόν Γιανναρά."
Στο τελευταίο link σε σχόλια σου γράφεις:
"Αν ο κ. Γιανναράς ήταν χριστιανός ή ορθόδοξος θα γνώριζε πως το αειπάρθενο ανήκει στον Κύριο.O κ. Γιανναράς είναι ένας διανοούμενος ο οποίος προσπαθεί να προσαρμόσει την εκκλησιαστική αλήθεια στα επιστημονικά - φιλοσοφικά δεδομένα της εποχής μας. Για να γίνει χριστιανός θα έπρεπε ίσως να εμβαθύνει περισσότερο την εντολή του Κυρίου
"ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον",
επίσης σε άλλο σου σχόλιο: " Όσον αφορά τις οργανώσεις, ποτέ του δεν μπόρεσε να μας εξηγήσει πώς και γιατί έμεινε σ' αυτές για δέκα ολόκληρα χρόνια;; Αντί να προβληματιστεί για τα δικά του κριτήρια, θέλει να μας διδάξει κι από πάνω; Κριτήρια; Ορθόδοξα; Κύριε Ελέησον... Υπάρχει μεγαλύτερος ανέραστος από τον Γιανναρά; Το σύνθημά του, έλα να αυτοπυρπολυθούμε!!, ο Χάρρυ Κλίν τόλεγε πιό λαϊκά : παρθήκαμε με τα μάτια μεγάλε...Ο άνθρωπος ο οποίος θυσίασε τα νιάτα του στη "Ζωή"!!!"
Φίλε Αμέθυστε, γνωρίζοντας αυτά, αντιδρώ ανάλογα σε ανάγνωση κειμένων του κ.Γιανναρά.
Τίποτε περισσότερο...

amethystos είπε...

Καλώς φίλε.Προσπάθησα νά συμπεριλάβω κάποιους λόγους στήν αποτρόπαιη ύβρι. Σήμερα είμαι πιό διαλλακτικός διότι γέρασε.Ετοιμάζεται γι' αλλού. Προσέχω.Σ'αυτή τήν ηλικία παίζονται όλα γιά μάς τούς ανθρώπους. Δέν διορθώνεται τίποτε πιά. Είχαμε συντάξει ένα βιβλιαράκι καί τού τό στείλαμε εκείνα τά χρόνια. Απάντησε ότι δέν είχε αυτή τήν πρόθεση. Θά τά βρεί μέ τόν Κύριο αργά ή γρήγορα.

Νίκος Κ. είπε...

Αφού το θέτουμε ηλικιακά, εντάξει. Ωστόσο, για δικαιοσύνη στην επιλογή αυτού του κριτηρίου, ας είμαστε διαλλακτικοί και προσεκτικοί στα λόγια μας, και με άλλους μεγάλους σε ηλικία. Με τον 82χρονο Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, με τον 88χρονο Ηλείας Γερμανό , με τον 80χρονο Πατριάρχη Βαρθολομαίο, με τον 81χρονο κ.Ράμφο και πολλούς άλλους και όχι μόνον με τον 85χρονο κ.Γιανναρά αφού και αυτοί θα τα βρουν με τον Κύριο αργά ή γρήγορα, όπως άλλωστε κι εμείς, αφού ποτέ δεν ξέρεις πότε. Έτσι βγάζει νόημα αυτή η επιλογή. Τώρα ίσως σκεφτεί κάποιος, ότι οι περισσότεροι από τους παραπάνω έχουν κάποιο θεσμικό ρόλο και ίσως ζημιώνουν με επιλογές τους το χριστεπώνυμο πλήρωμα.
Ε, ας το πουν στον Κύριο ή ας τους κράξουν αυτοί, εάν θεωρούν έναν παππού, εμπόδιο για την σωτηρία τους.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ δυνατά τα σχόλια του Αμέθυστου. Ο Γιανναράς όμως αυτά που λέει για τους νεοέλληνες τα περισσότερα ορθότατα είναι, και λίγοι είναι που τα βλέπουν. Άλλο τα θεολογικά του πρέπει να γίνει μια διάκριση. Ο κ. Κάλφας είναι άθεος, και το δηλώνει δεν έχει πρόβλημα. Είναι καλός καθηγητής και τίμιος άνθρωπος, φιλικός, σεβαστός κατά τα άλλα, δεν είναι όμως και πολύ καλός ως καθηγητής ούτε μεγάλο ανάστημα. Τον Γιανναρά βέβαια δεν μπορεί να τον πλησιάσει. Ειρωνεύεται την πίστη, τον Χριστό, την Εκκλησία, απλά είναι διακριτικός και προσέχει. Από θεολογία μηδέν. Δεν ενδιαφέρεται, άθεος είναι, δεν γνωρίζει. Σεβαστός κατά τα άλλα και αξιόλογος. Την αγάπη για τον αδελφό χαλάρωσε.

Νίκος Κ. είπε...

Προς Ανώνυμο 30/6/20 12:50 π.μ.
Γράφετε: "Ο κ. Κάλφας ειρωνεύεται την πίστη, τον Χριστό, την Εκκλησία".
Σοβαρή καταγγελία. Δεν το γνωρίζαμε.
Μπορείτε να μας παραπέμψετε σε link, να ακούσουμε τον ίδιο να επιβεβαιώνει αυτά που μας λέτε;

amethystos είπε...

11.37 Φίλε Νίκο δέν τό θέτουμε ακριβώς ηλικιακά. Ας πούμε ο Ιερώνυμος, ο Ηλείας, ο Βαρθολομαίος δέν γέρασαν. Γεννήθηκαν Γέροι.Οπως καί οι περισσότεροι τών Ελλήνων σήμερα. Αυτοί μάλιστα γεννήθηκαν χριστιανοί καί συνέχισαν μέ φυσικότητα τόν χριστιανικό τους βίο. Πολλοί είναι προορισμένοι, άλλοι απεσταλμένοι, άλλοι μεσσίες. Στούς αποτειχισμένους π.χ. προυπήρξαν όλοι τους στόν θεό καί κατέβηκαν γιά τήν προορισμένη τους αποστολή. Ο Καντιώτης, ο Ζήσης, ο Τρικαμηνάς. Ημίθεοι. Σ'αυτούς δέν ανιχνεύεται ανθρώπινο στοιχείο. Φυσικά ούτε θείο στοιχείο. Αυτοί οι Γέροι καταλήγουν γρήγορα στούς θεσμούς όπως τό διακρίνεις. Δέν είναι άξιοι σεβασμού.Δέν δημιούργησαν κάτι, ούτε καλό, ούτε κακό. Καλό μήνα.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε, δεν υπάρχουν όλα σε λινκ, άμα μπόρεις να το καταλάβεις. Και δεν είναι καταγγελία, είναι διαπίστωση. Γιατί να είναι καταγγελία. Ο άνθρωπος δεν το κρύβει και δεν τον κατηγορούμε. Απλά ζει σε άλλο κόσμο και δεν είναι εκκλησιομάχος δεν το είπαμε. Είναι καλός καθηγητής το αντεικείμενό του είναι αρχαία φιλοσοφία. Και δεν έχουμε τίποτε με τον κ. Κάλφα, απλά κάναμε μία διαπίστωση, ίσα ίσα είναι φιλικός. Δεν είναι εκκλησιομάχος. Άμα θέλεις το δέχεσαι άμα δεν θέλεις δεν δέχεσαι.

Νίκος Κ. είπε...

Κάποιος που ειρωνεύεται την πίστη, τον Χριστό, την Εκκλησία θεωρώ ότι είναι εκκλησιομάχος. Άλλο να μην ασχολείται και άλλο να ειρωνεύεται όπως λέτε. Είναι βαρύ!

amethystos είπε...

Φίλε Νίκο πάνω δεξιά υπάρχει, μέ τόν τίτλο Περί Ευτυχίας, η περυσινή συνάντηση στό Ληξούρι μέ ομιλητές τόν Κάλφα καί τόν Σταύρο Νικολαίδη τού Αμέθυστου, όπου μπορείς νά δείς τό ειδικό βάρος τού Κάλφα.

Νίκος Κ. είπε...

Το είδα. Ωραίες καλοκαιρινές συναντήσεις. Μου θύμισε summer school από τα παλιά.
45:00-50:00:δυνατό σημείο στην ομιλία του κ.Νικολαϊδη. Μου έφερνε στο νου Άγιο Γρηγόριο Παλαμά. Ο κ.Κάλφας είναι σε άλλη συχνότητα. Φαίνεται. Παρόλα αυτά τον άκουσα ευχάριστα. Έχει μια αμεσότητα και είναι χαλαρός. Τον προτιμώ από πολλούς ομιλητές του εκκλησιαστικού χώρου που θεολογούν...πετώντας βατράχια...