Ακολουθεί ολόκληρη η προσφώνηση του Αρχιεπισκόπου:
Ἐξοχώτατε Κύριε Πρωθυπουργέ,
Θά ἤθελα νά ἐκφράσω τήν ἱκανοποίηση τόσον τῶν ἀδελφῶν Ἀρχιερέων, τῶν μελῶν τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅσον καί ἐμοῦ προσωπικῶς γιά τήν ἄμεση ἀνταπόκρισή σας στήν πρόσκλησή μας.
Ἡ παρουσία σας ἐδῶ σήμερα δέν ἔχει τυπική σημασία ἀλλά εἶναι συμβολική, μέ τό θεολογικό νόημα τοῦ ὅρου σύμβολο. Ἀπό τήν ἐπίσκεψή σας σήμερα, αὐτό σημαίνεται καί συμπεραίνεται. Ἡ μεταξύ μας ἤδη ὑπάρχουσα ἐπικοινωνία ἐπιβεβαιώνει τήν ἀναγνώριση τῆς ἀνάγκης τῆς συνέχειας καί τῆς ἐξελίξεως τῶν μεταξύ μας σχέσεων, τῶν Σχέσεων Ἐκκλησίας-Πολιτείας.
Αὐτό εἶναι καί ἕνας τρόπος ἀναγνώρισης τῆς ἀνάγκης τῆς παρουσίας τοῦ ἄλλου. Σέ αὐτό τό πνεῦμα τέθηκαν στήν ἱστορία μας οἱ βάσεις γιά τίς σχέσεις συναλληλίας μεταξύ Ἐκκλησίας καί Πολιτείας.
Παρά τίς ἐπιμέρους, διαφορετικές ἐνίοτε, προσεγγίσεις τῶν ποικίλων θεμάτων πού ἀνακύπτουν, αὐτό τό πνεῦμα τῆς συναλληλίας εἶναι πού δέν κάνει μόνιμη καμία διάσταση στίς κατά καιρούς ἀμφισβητήσεις τῶν βάσεων τῆς συναλληλίας αὐτῆς. Ἔχει νόημα πάντοτε νά σκεπτόμαστε, ὅτι ὅλοι εἴμαστε μέλη ἑνός σπουδαίου ἔθνους καί ὑπηρετοῦμε ἕναν σπουδαῖο λαό, ὁ ὁποῖος ποτέ «δέν περνᾶ ἀπαρατήρητος».
Τό ἀποτύπωμα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στήν ἑλληνική κοινωνία ἦταν καί θά εἶναι πάντοτε πνευματικό. Ὅμως γιά τήν Ὀρθοδοξία ἡ ζωή εἶναι Μία καί δέν διαχωρίζεται σέ πνευματική καί βιολογική. Πρέπει πρῶτα νά ὑπάρχει ὁ ἄνθρωπος γιά νά ἀνθίσει καί νά καρπίσει ἡ πνευματική του ὕπαρξη.
Ἡ Ἐκκλησία φροντίζει τόν ὅλον ἄνθρωπο γιατί ἔτσι ὁλάκερον τόν ἔφτιαξε ὁ Δημιουργός του. Ἡ Ἐκκλησία περιθάλπει ὅλες τίς ἀνθρώπινες κοινότητες γιατί ὅλες τους δημιουργοῦνται ἀπό τήν ἔμφυτη ἀνάγκη τοῦ ἀνθρώπου γιά συνύπαρξη καί κοινωνία μέ τούς ἄλλους.
Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἀπό τῆς συστάσεως τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους ὑπῆρξε ἀκοίμητος ἀρωγός στό κοινωφελές ἔργο τῆς Πολιτείας. Εἶναι ἡ «σκέπουσα» τῶν «ἀσκεπῶν», ἡ «θάλπουσα» τῶν ἀσθενῶν, ἡ «συντηροῦσα» τήν ἐλπίδα ἑνός λαοῦ πού πολλές φορές βρέθηκε σέ ἀπόγνωση. Ὅλα αὐτά ἐπιτυγχάνονται μέ τά μέσα πού προσφέρει κάθε ἐποχή.
Σήμερα διανύουμε τίς ἀρχές τοῦ 21ου αἰώνα, μιά περίοδο μέ συγκεκριμένα δεδομένα στήν παιδεία, τόν νομικό πολιτισμό, τήν οἰκονομία καί τήν τεχνολογία. Οἱ τέσσερεις αὐτοί πυλῶνες εἶναι ἀλληλένδετοι μεταξύ τους σέ βαθμό πού δέν γνώρισε ἄλλη ἐποχή. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ὡς κύτταρο τῆς κοινωνίας τῶν Ἑλλήνων στή χώρα μας, θέλει νά ζεῖ, νά ἐργάζεται, νά ὁραματίζεται, νά δημιουργεῖ καί νά προσφέρει, ἀξιοποιῶντας στό ἔπακρο τά σύγχρονα ἑλληνικά καί εὐρωπαϊκά κεκτημένα τῆς παιδείας, τοῦ νομικοῦ πολιτισμοῦ, τῆς οἰκονομίας καί τῆς τεχνολογίας.
Πρός τήν κατεύθυνση αὐτή τά τελευταῖα ἔτη ἐργαστήκαμε ἐντατικά γιά τή σχηματοποίηση καινοτόμων ἀναπτυξιακῶν στόχων, οἱ ὁποῖοι δέν ἔχουν ἱστορικό προηγούμενο.
Ἀναθεωρήσαμε τούς Κανονισμούς πού ἀφοροῦν στή διαχείριση καί ἀξιοποιήση τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας ὥστε νά προβοῦμε σέ ἀξιοποίηση καί ἀπεμπλοκή ἀπό νομικές καί ἄλλες δυσκολίες ὅσων ἐκτάσεων μᾶς ἔχουν ἀπομείνει, μέ στόχο τήν συμβολή στήν ἐθνική προσπάθεια ἀνακάμψεως καί τήν ἀνάπτυξη τοῦ φιλανθρωπικοῦ καί κοινωνικοῦ ἔργου τῆς Ἐκκλησίας μέ γνώμονα τήν διαφάνεια καί τήν κοινωνική λογοδοσία.
Ἀναμένουμε ὅμως καί τήν πάντοτε ἀπαραίτητη συναντίληψη καί ἀρωγή τῆς Πολιτείας γιά τήν ὡρίμανση, ἔνταξη καί ὑλοποίηση τῶν προτάσεών μας στά δικά της σχέδια καί ἀπευθυνόμαστε στό Κράτος ὡς δημοκρατικό ἐκφραστή τῆς Κοινωνίας τῶν Πολιτῶν καί διαχρονικό συνοδοιπόρο τῆς Ἐκκλησίας μας μέ κοινή προτεραιότητα τόν ἄνθρωπο καί τήν ἠθική καί ὑλική βελτίωση τῶν συνθηκῶν ζωῆς του.
Ἡ προοπτική τῆς ἀξιοποιήσεως τῆς ἀναξιοποίητης ἀκίνητης περιουσίας μέ κοινωνική στόχευση καί περιβαλλοντικό πρόσημο ἔχει ἤδη προκαλέσει ἐνδιαφέρον δημόσιων καί ἰδιωτικῶν φορέων καί δεν παύουμε νά ἐλπίζουμε ὅτι τό ὄφελος γιά τό Κράτος καί τήν κοινωνία θά εἶναι οὐσιώδες καί διαρκές.
Συναφῶς ἔχουμε ὑποβάλει στούς ἁρμόδιους Ὑπουργούς προτάσεις γιά τίς παραπάνω πρωτοβουλίες, ὅσο καί ἰδέες γιά τον ἐξορθολογισμό τῆς νομοθεσίας σχετικά μέ τήν διαχείριση τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας καί τήν ἐκκαθάριση πολυετῶν ἐκκρεμοτήτων μεταξύ Ἐκκλησίας καί Πολιτείας. Εἶναι ἀτυχές ἀποτέλεσμα αὐτῶν τῶν χρονίων δυσκολιῶν ὅτι μέχρι σήμερα ἡ Ἐκκλησία κτηματολογικῶς μέν ἐμφανίζεται ὡς ἰδιοκτήτης σημαντικῆς περιουσίας, δημοσιονομικῶς ὅμως παραμένει ἀδύναμη.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Θά ἤθελα νά ὑπογραμμίσω, ὅτι ὅλα αὐτά τά χρόνια μέ τούς προκατόχους σας εἴχαμε μία καλή συνεργασία καί τύχαμε τοῦ σεβασμοῦ των. Αὐτή ἡ συνεργασία καί ὁ σεβασμός συνεχίζονται ἀπρόσκοπτα καί ἐπί τῶν ἡμερῶν σας καί ἐκφράζω τίς εὐχαριστίες μου πρός τήν ἐξοχότητά σας γιά τή συμβολή σας, ὥστε νά προωθηθῇ ἀκόμη περισσότερο ἡ μεταξύ μας συναντίληψη καί ἀλληλοκατανόηση.
Ἐπί τῆς πρωθυπουργίας σας διευθετήθηκε τό χρονίζον θέμα τῆς διοικήσεως καί διαχειρίσεως τῶν μή Ἐνοριακῶν Κοιμητηριακῶν Ναῶν (Διαστρέβλωση τοῦ ΙΑ΄ ψηφίσματος τῆς Δ΄ Ἐθνικῆς Συνέλευσης τοῦ Ἄργους στίς 11 Ἰουλίου 1829).
Ἀκόμη νά εὐχαριστήσω Ἐσᾶς, τήν Ὑπουργό μας κ. Νίκη Κεραμέως καί τούς ἐκλεκτούς συνεργάτες σας γιά «τό παράθυρο» πού ἀνοίξατε καί τήν ἐλπίδα πού μᾶς δώσατε, γιατί μέ νόμο ρυθμίσατε τά τῶν σπουδῶν τῶν ἱερέων-ἐφημερίων τῶν χωριῶν καί τῶν κωμοπόλεων τῆς πατρίδος μας.
Γιά πρώτη φορά ἡ Ἐκκλησία μας μετά πάροδο διακοσίων (200) χρόνων θά ἔχει τήν πλειοψηφία τῶν Συμβουλίων στά Ἐκκλησιαστικά Σχολεῖα. Δηλαδή, στήν ἐπιλογή τῶν ὑποψηφίων πρός σπουδήν γιά τήν Ἱερωσύνη, στήν ἐπιλογή τῶν καθηγητῶν τους καί στήν «ὕλη μάθησης» τῶν σπουδαστῶν.
Ἀκόμη νά σᾶς εὐχαριστήσω γιά τήν πρόσφατη οἰκονομική συμπαράσταση πρός μερική στήριξη τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων στίς δύσκολες ὧρες τῆς πανδημίας.
ΑΚΤΙΝΕΣ: Η προσφώνηση του Αρχιεπισκόπου στον Πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη (aktines.blogspot.com)
Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΜΑΥΡΟΦΟΡΟΥΣΕΣ. ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΜΥΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΚΑΘΙΣΤΑΝΤΑΙ ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ!!!
ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΔΕΙΑΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΓΑΙΔΟΥΡΙΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΤΕΤΡΕΨΑΝ ΣΕ ΣΤΑΒΛΟΥΣ. ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΙΣΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΛΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΗΣ ΠΡΟΠΤΩΤΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΤΩΣΗ. Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΑΠΟΡΡΕΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΣ. Η ΚΟΛΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΥΠΑΚΟΟΙ. Ο ΔΙΑΔΟΧΟΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου