Πηγή: Il Fatto Quotidiano
Όλοι γνωρίζουν πώς θα τελειώσει η ρωσική πολιορκία του Ποκρόφσκ: με παράδοση ή με την εξόντωση των περικυκλωμένων και αριθμητικά λιγότερων Ουκρανών (ένας εναντίον οκτώ). Όπως οι μάχες της Μαριούπολης, του Μπαχμούτ, της Αβντιίβκα και η επιδρομή στη ρωσική περιοχή του Κουρσκ. Όλοι γνωρίζουν επίσης το τέλος του πολέμου: Η Ρωσία θα κρατήσει τα εδάφη που εποφθαλμιούσε (τα φιλορωσικά εδάφη του Λουγκάνσκ, του Ντόνετσκ, της Ζαπορίζια και της Χερσώνας, καθώς και μια συνοριακή ζώνη μεταξύ Σούμι και Χάρκοβο) σε αντάλλαγμα για τα πλεονάζοντα κατεχόμενα εδάφη. Ότι το Κίεβο δεν θα ανακτούσε τα χαμένα εδάφη δήλωσε ο Αμερικανός στρατηγός Μίλεϊ τον Νοέμβριο του 2022, μετά την πρώτη και μοναδική αληθινή ουκρανική αντεπίθεση. Οι Ουκρανοί αξιωματικοί των μυστικών υπηρεσιών το παραδέχτηκαν πριν από δύο χρόνια, μετά την τραγική αποτυχία της δεύτερης. Ο Ζελένσκι το ομολόγησε πριν από 11 μήνες. Αλλά κανείς, στο Κίεβο ή στην ΕΕ ή το ΝΑΤΟ, δεν ήθελε να χάσει το κύρος του: έτσι συνέχισαν να εξοπλίζουν και να χρηματοδοτούν την Ουκρανία χωρίς να εξηγούν στους φτωχούς στρατιώτες που παρέμειναν ζωντανοί, που δεν είχαν φύγει από το μέτωπο και την επιστράτευση, γιατί έπρεπε ακόμα να πολεμήσουν και να πεθάνουν. Η ιστορία του Πούτιν για την επιθυμία για ολόκληρη την Ουκρανία είναι ασύμβατη με τους μόλις 180.000 στρατιώτες που στάλθηκαν το 2022 εναντίον ενός στρατού τρεις φορές μεγαλύτερου, με τα ανοίγματα που έγιναν ένα μήνα αργότερα στις διαπραγματεύσεις της Κωνσταντινούπολης, και με τη λογική (οι ρωσοφοβικές χώρες της Κεντρικής και Δυτικής Ευρώπης, ακόμα κι αν την είχαν καταλάβει, θα αγωνίζονταν να τη διατηρήσουν, ξεχειλίζοντας από όπλα, μισθοφόρους και νεοναζί τρομοκράτες). Αλλά είναι βολικό για όσους έχασαν τον πόλεμο να προσποιούνται ότι κέρδισαν και να δικαιολογούν τις εκατοντάδες χιλιάδες ζωές και τα δισεκατομμύρια που θυσιάστηκαν υπερασπιζόμενοι μια χαμένη υπόθεση, αντί να διαπραγματεύονται και να σώζουν ό,τι θα μπορούσε να σωθεί. Η δυτική προπαγάνδα, όπως και οι κυρώσεις, βλάπτει όσους τη διαδίδουν και πιστεύουν τα ψέματα που λέει. Άλλωστε, μόνο οι Ουκρανοί είναι αυτοί που πεθαίνουν. Ο μόνος που λέει την αλήθεια («ο Ζελένσκι δεν έχει άλλα χαρτιά») είναι ο Τραμπ, ο μεγαλύτερος ψεύτης στον κόσμο, αλλά ο μόνος στη Δύση που δεν ρισκάρει το πρόσωπό του: δεν ήθελε τον πόλεμο. Όλοι οι άλλοι σφυρίζουν, λέγοντας στους σαλπιγκτές τους ότι το Ποκρόφσκ αντέχει (όπως η Μαριούπολη, η Μπαχμούτ, η Αβντιίβκα). Αλλά ήδη ετοιμάζονται να υποβαθμίσουν την πτώση του όπως η αλεπού με τα σταφύλια: «Είναι απλώς ένας σωρός από ερείπια έτσι κι αλλιώς». Προσποιούνται ότι δεν γνωρίζουν ότι οι Ρώσοι δεν έχουν πολιορκήσει το Ποκρόφσκ για 14 μήνες επειδή τους έλκει η ομορφιά του τόπου: αλλά επειδή η πόλη είναι το τελευταίο φυλάκιο της πεταλοειδούς Γραμμής Μαζινό που δημιούργησε το ΝΑΤΟ στο Ντονμπάς το 2014 για να αποτρέψει τους αυτονομιστές, και στη συνέχεια τους Ρώσους, από το να εξαπλωθούν στις απέραντες, ανυπεράσπιστες στέπες της κεντρικής Ουκρανίας. Πέρα από αυτή τη γραμμή, δεν υπάρχουν άλλα εμπόδια για το Ντνίπρο και την πρωτεύουσα. Ο Ζελένσκι και οι ηγέτες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ το γνωρίζουν πολύ καλά. Αν αποφάσιζαν να το πουν και να ενεργήσουν ανάλογα, θα έσωζαν χιλιάδες ζωές. Αλλά η προτεραιότητά τους είναι διαφορετική, η ίδια όπως πάντα: να σώσουν το κύρος τους και τις δουλειές τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου