Οφείλουμε να υπενθυμίσουμε πως ο συγγραφέας του άρθρου με το ερωτηματικό της ντροπής εάν θα πρέπει να πεθάνουμε για το Καστελλόριζο, ως ο βασικός παρουσιαστής τότε του MEGA, τασσόταν υπέρ του ΔΝΤ, των μνημονίων και της Τρόικα – μέσω των οποίων χάσαμε ολόκληρη την εθνική μας κυριαρχία, υποθηκεύσαμε την Ελλάδα για τα επόμενα εκατό χρόνια και τελικά την καταδικάσαμε σε μία αποικία χρέους της Γερμανίας, καθώς επίσης σε μία δική της αποθήκη παράνομων μεταναστών. Επομένως δεν νομιμοποιείται να αναφέρεται σε τέτοια θέματα, όπως η προστασία του Καστελλόριζου, αφού αποτελούν απόρροια της εθνικής «προδοσίας» που προηγήθηκε – από εκείνα τα πολιτικά κόμματα που με τη συμμετοχή ή με την ανοχή ορισμένων ΜΜΕ και δημοσιογράφων τους υπερχρέωσαν την Ελλάδα, την οδήγησαν χωρίς λόγο το 2010 στο ΔΝΤ, τη χρεοκόπησαν με το PSI το 2012 και ολοκλήρωσαν το έγκλημα τους το 2015, με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου και από τα τρία μαζί.
Άποψη
Για να κρίνει κανείς ένα κείμενο, το νόημα και το συγγραφέα του, πρέπει πρώτα να το διαβάσει προσεκτικά – χωρίς να επαφίεται μόνο στον τίτλο του, ιδιαίτερα εάν εμπεριέχει ένα ερωτηματικό που περιμένει την απάντηση του. Εν προκειμένω, αναφερόμαστε στη δημοσίευση ενός από τα πολλά άρθρα που αφορούν τη στάση της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία – ειδικά στο θέμα του Καστελλόριζου που φαίνεται πως έχει τοποθετήσει στο στόχαστρο της.
Στο άρθρο αυτό (πηγή), ο συγγραφέας λέει ξεκάθαρα πως θα έπρεπε να απαντήσουμε όπως ο Περικλής και πολύ αργότερα ο Τσόρτσιλ, αν και για άλλες περιοχές: «Ότι αξίζει κανείς να πεθάνει για το Καστελλόριζο, διότι το ζήτημα δεν είναι η απόσταση από το Καστελλόριζο, ούτε η αυτοτελής σημασία του, αλλά ο εχθρός που έχεις απέναντι σου». Ο Περικλής αιτιολογεί την άποψη του στο μέρος του κειμένου που επισυνάπτουμε (εικόνα δεξιά) – ενώ φυσικά το Καστελλόριζο, ανεξάρτητα από την τεράστια σημασία του όσον αφορά την ΑΟΖ, αποτελεί ελληνικό έδαφος που πρέπει να το υπερασπιζόμαστε με κάθε θυσία, όπως και κάθε άλλο μέρος της εθνικής μας επικράτειας.
Ότι και να γράφει όμως για το ακριτικό μας νησί, για τον Περικλή και για την Τουρκία, αυτό που μετράει είναι οι πράξεις και όχι τα λόγια. Οφείλουμε λοιπόν να υπενθυμίσουμε πως ο συγγραφέας, ως ο βασικός παρουσιαστής τότε του MEGA, τασσόταν υπέρ του ΔΝΤ, των μνημονίων και της Τρόικα – μέσω των οποίων χάσαμε ολόκληρη την εθνική μας κυριαρχία, υποθηκεύσαμε την Ελλάδα για τα επόμενα εκατό χρόνια και τελικά την καταδικάσαμε σε μία αποικία χρέους της Γερμανίας, καθώς επίσης σε μία δική της αποθήκη παράνομων μεταναστών.
Επομένως δεν νομιμοποιείται να αναφέρεται σε τέτοια θέματα, όπως η προστασία του Καστελλόριζου, αφού αποτελούν απόρροια της εθνικής «προδοσίας» που προηγήθηκε – από εκείνα τα πολιτικά κόμματα που με τη συμμετοχή ή με την ανοχή ορισμένων ΜΜΕ και δημοσιογράφων τους υπερχρέωσαν την Ελλάδα, την οδήγησαν χωρίς λόγο το 2010 στο ΔΝΤ με διάγγελμα από το Καστελλόριζο, τη χρεοκόπησαν με το PSI το 2012 και ολοκλήρωσαν το έγκλημα τους το 2015, με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου και από τα τρία μαζί.
Τέτοιους ανθρώπους, τέτοιες εγκληματικές πράξεις και τέτοια κόμματα, δεν πρέπει να ξεχάσουν ποτέ οι Έλληνες, αντιμετωπίζοντας με μεγάλες επιφυλάξεις όσα δηλώνουν και ότι γράφουν – αφού είναι γνωστό πως εάν προδώσει κανείς μία φορά περνάει το Ρουβίκωνα, οπότε δεν έχει πλέον καμία τύψη να το ξανακάνει. Στα πλαίσια αυτά, ο κύριος του κειμένου των ΝΕΩΝ, παρά τη θετική του αναφορά στο θέμα του Καστελλόριζου, δεν είναι απίθανο να επιδιώκει απλά να ανοίξει η συζήτηση για τη στάση μας απέναντι στην Τουρκία – εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των εγχωρίων και διεθνών ελίτ που θέλουν τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.
Το ενδεχόμενο αυτό προκύπτει από το υπόλοιπο κείμενο του, όπου περιγράφει τις απόψεις γνωστών υποστηρικτών της πολιτικής του ενδοτισμού, του κατευνασμού και των συμβιβαστικών παραχωρήσεων απέναντι στην Τουρκία – όπως του προέδρου του ΕΛΙΑΜΕΠ, σύμφωνα με τον οποίο «το πολιτικό μας σύστημα δεν αντέχει να προχωρήσει σε έντιμους συμβιβασμούς με τους γείτονες γιατί φοβάται το πολιτικό κόστος»!
Απλά και μόνο η πρόταση αυτή είναι τόσο εξοργιστική, ενώ τεκμηριώνει με τέτοιο ξεκάθαρο τρόπο την ενδοτικότητα του γράφοντος της, ώστε να μην δικαιολογείται σε καμία περίπτωση η αναφορά της σε ένα άρθρο που υποστηρίζει πως θα πρέπει να πεθάνουμε για το Καστελλόριζο – γεγονός που σημαίνει ότι, δρομολογείται μία ύπουλη προσπάθεια να ανοίξει η συζήτηση που θα μετατρέψει την Ελλάδα σε τουρκικό δορυφόρο, όπως άλλωστε επιθυμεί πριν από όλους η Γερμανία.
Γιατί το επιθυμεί; Απλούστατα επειδή έχει πολύ μεγάλα συμφέροντα στην Τουρκία (επενδύσεις), έχει καταστήσει την Ελλάδα χώρα κατοχής της τοποθετώντας επί πλέον μία γερμανόφιλη κυβέρνηση, σχεδιάζει την απ’ ευθείας πρόσβαση της στο Αιγαίο μέσω του Δούναβη, έχοντας απαιτήσει ως αντάλλαγμα των 95 δις € των χρεών μας που επιμήκυνε για μετά το 2032 την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας (Ο Δούρειος Ίππος των Σκοπίων) και θέλει να πραγματοποιήσει το όνειρο της για τη κτήση ενεργειακών πηγών – γεγονός που σημαίνει τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Τουρκία, με στόχο βέβαια την εκμετάλλευση των ενεργειακών μας αποθεμάτων από την ίδια τη Γερμανία.
Εύλογα λοιπόν χρειάζεται «λαγούς» για να ξεκινήσει η διαπραγμάτευση με την Τουρκία – δήθεν καλοπροαίρετους, αφού ο ύπουλος τρόπος είναι ο πιο αποτελεσματικός. Ειδικά όσον αφορά την Τουρκία, η στάση της δεν είναι πια προκλητική, αλλά ξεκάθαρα διεκδικητική – ενώ εμείς προβάλουμε τουρκικές σειρές στα κανάλια, διευκολύνοντας τη χειραγώγηση των Ελλήνων. Ντροπή!
από Βασίλης Βιλιάρδος5 Ιουλίου 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου