Ἔτι καὶ ἔτι ἔχει καταβαραθρωθῆ ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἐν τῇ προσπαθείᾳ του νὰ δικαιολογηθῇ, ἀδικαιολογήτως, διὰ τὴν ὑπ’ αὐτοῦ ἵδρυσιν τῆς ἀνδρογυναικείας Μονῆς εἰς τὸ Essex τῆς Ἀγγλίας, παρὰ τὴν αὐστηρὰν ἀπαγόρευσιν τῶν ἱερῶν Κανόνων. Ἰδοὺ τί ἔγραψεν ἀκόμη εἰς τὴν προαναφερθεῖσαν ἀπαντητικὴν ἐπιστολήν του ὁ Ἱερομόναχος Σωφρόνιος Σαχάρωφ:
«Περὶ ποίας ἁμαρτίας ἐλέγχετε ἡμᾶς; Θὰ εἴπητε ἀσφαλῶς τὴν παράβασιν Κανόνων. Λησμονεῖτε, ὅμως, ὅτι πρὸ ὑμῶν εἶπε Τις μείζων ὑμῶν τε καὶ ἡμῶν: ″Τὸ σάββατον διὰ τὸν ἄνθρωπον ἐγένετο, οὐχ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ σάββατον‶» (Μκ. γ΄ 27); Μεῖξις ἄμεικτος! Ὁ Σωφρόνιος ἐπικολλᾷ ὅποιο Ἁγιογραφικὸν χωρίον νομίζει ὅτι τὸν ἐξυπηρετεῖ εἰς οἱανδήποτε θέσιν ἤ κατάστασιν.
Ἡ ἐπιστολὴ αὐτὴ τοῦ Ἱερομονάχου Σωφρονίου Σαχάρωφ εἶχε σταλῆ πρὸς τὸν ἱδρυτὴν καὶ ὑπεύθυνον τῆς ἐν Λονδίνῳ Ἀδελφότητος «Ο ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ» κ. Μάριον Ἰ. Πηλαβάκην.
Ἡ Ἀδελφότης αὐτὴ ἀνταπήντησεν εἰς τὸν Σωφρόνιον μὲ ἐκτενὲς κείμενον, δημοσιευθὲν εἰς τὸ ὁμώνυμον περιοδικὸν τῆς Ἀδελφότητος «Μέγας Ἀθανάσιος» (Ἰούνιος 1990, ἀριθ. φύλλου 29). Ἀπὸ τὸ κείμενον αὐτὸ παρατίθενται ἐνταῦθα τὰ ἀκόλουθα ἀποσπάσματα, εἰς τὰ ὁποῖα ὑπάρχει καὶ ἡ ἀπάντησις εἰς τὴν προαναφερθεῖσαν δαιμονικὴν πλάνην τοῦ Σωφρονίου ὅτι, ὅπως ὁ Κύριος κατήργησε τὴν ἀργίαν τοῦ Ἰουδαϊκοῦ Σαββάτου, οὕτως εἶναι δυνατὸν νὰ καταργοῦνται καὶ οἱ ἱεροὶ Κανόνες ἢ νὰ ἀναστέλληται ἡ ἰσχὺς αὐτῶν, ἀναλόγως τῶν περιστάσεων, τὰς ὁποίας, βεβαίως, κρίνει εἷς Ἱερομόναχος. Ἰδοὺ τὰ ἀποσπάσματα αὐτά:
«Τὸ παράδοξον εἶναι, σεβαστὲ Πάτερ, ὅτι ἀλλόκοτοι νεωτερισμοὶ καὶ πρωτάκουστοι καινοτομίαι χαρακτηρίζουν τὸν μοναχικὸν τύπον τοῦ βίου σας κατὰ τρόπον ἐγείροντα καίρια ἐρωτήματα, διὰ τὴν ἐν Χριστῷ σύνεσίν σας».
«Ἀλλὰ τὸ πλέον ἀπαράδεκτον σημεῖον τῆς ἐπιστολῆς σας εἶναι ἐκεῖνο εἰς τὸ ὁποῖον παραβάλλετε τοὺς ἱεροὺς Κανόνας τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὰ Ἰουδαϊκὰ Σάββατα. Ἦλθεν ὁ Χριστὸς καὶ κατέλυσε τὰ Ἰουδαϊκὰ ἔθιμα. Σημαίνει λοιπὸν αὐτὸ ὅτι δυνάμεθα καὶ ἡμεῖς νὰ καταλύωμεν ὅρια Πατέρων, ὡσὰν νὰ ἦσαν οἱ θεσμοθέται τῶν ἱερῶν Κανόνων οἱ ὑποκριταὶ Γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι; Τοιαύτην ἀντίληψιν τρέφετε σεῖς, πολιώτατε Γέρον, διὰ τοὺς πρὸ ὑμῶν Ἁγίους Γέροντας καὶ Πατέρας; Ἀλλὰ ἂν εἶσθε σεῖς ἀποδεδειγμένως πατραλοίας, ἐμεῖς δὲν πρόκειται νὰ σᾶς ἀκολουθήσωμεν. Δι’ ἡμᾶς ″τῶν Ἁγίων Πατέρων τὸ στόμα, Θεοῦ κεχρημάτικε στόμα’’ (Ἁγ. Ἰω. Δαμασκηνοῦ). Ὑπάρχει ἆραγε σαφεστέρα ἔνδειξις τοῦ ὅτι εὑρίσκεσθε ἐν πλάνῃ ἀπὸ τὴν ποδοπάτησιν τῶν Ἁγίων καὶ Οἰκουμενικῶν τῆς Ἐκκλησίας Συνόδων καὶ τῶν συγκροτησάντων αὐτὰς Πατέρων, οἵτινες καὶ τοὺς Κανόνας αὐτῶν ἐθέσπισαν»;
«Εἶσθε μὲν κατὰ τῶν Κανόνων γενικῶς, ἀλλ’ ὄχι καὶ κατὰ τῶν Κανόνων ποὺ σᾶς συμφέρουν καὶ σᾶς εὐνοοῦν. Αὐτοὺς τοὺς τελευταίους Κανόνας τοὺς σέβεσθε καὶ τοὺς τηρεῖτε σχολαστικώτατα καὶ τοὺς τοποθετεῖτε ὑπεράνω τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας».
«Ἐντελῶς ἀφρόνως ἐφθάσατε καὶ μέχρι σημείου ν’ ἀποφανθῆτε ὅτι ″πάντες οἱ ἱεροὶ Κανόνες ἐν πονηραῖς ἡμέραις ἀργοῦσιν, ὡς τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι καὶ τοῖς Πατρᾶσι κατὰ περίπτωσιν δοκεῖ’’!! Οὐδέποτε ἀνέγνωμεν τοιαύτην χονδροειδῆ ἀνοησίαν. Ἀκόμη καὶ τὰ νήπια τῆς Ἐκκλησίας γνωρίζουν ὅτι ὅλοι οἱ ἱεροὶ Κανόνες ἐθεσπίσθησαν εἰς πονηρὰς ἡμέρας καὶ πρὸς ἀντιμετώπισιν ἀκριβῶς τῆς πονηρίας τῶν ἡμερῶν αὐτῶν. Ἀλλὰ κατὰ τὴν διάστροφον καὶ σατανικὴν ἰδικήν σας ἑρμηνείαν οἱ ἱεροὶ Κανόνες ἀργοῦν ἐν ἡμέραις πονηραῖς καὶ ἐν ἀγαθαῖς ἡμέραις ἰσχύουν!!! Διατί ἆραγε ἰσχύουν τότε; Διὰ νὰ περιστέλλουν τὴν ἀγαθότητα καὶ τὴν ἀκακίαν; ″Οὐαὶ οἱ λέγοντες τὸ πικρὸν γλυκὺ καὶ τὸ γλυκὺ πικρόν’’, ἔκραξεν ὁ μεγαλοφωνότατος Ἡσαΐας. Δώσατέ μας λοιπὸν ἓν καὶ μόνον παράδειγμα κατὰ τὸ ὁποῖον ἔδοξε τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι καὶ τοῖς Πατρᾶσι νὰ ἀργήσῃ ὁ οἱοσδήποτε Κανών. Οἰκονομίαν, ἤτοι ἔκτακτον καὶ στιγμιαίαν ὑπέρβασιν Κανόνων, ἔκαμαν πολλάκις οἱ Πατέρες. Κατάργησιν ὅμως ἔστω καὶ ἐλαχίστης ἐντολῆς ἢ Κανόνος, ἑνὸς ἰῶτα ἢ μιᾶς κεραίας, οὐδεὶς οὐδέπω διενοήθη».
«Ἀποροῦμε ἐξ ἄλλου πῶς ἐμφανίζεσθε ὡς μαγνήτης σωτηρίας τῆς οἰκουμένης καὶ ὡς πόλος ἕλξεως τῶν ἐθνῶν καὶ παραλείπετε ἐσκεμμένως ὅλας ἐκείνας τὰς θλιβερὰς καὶ φρικτὰς περιπτώσεις ἀνθρώπων ποὺ σᾶς ἐπλησίασαν πλήρεις ἐλπίδων. Πολλοὶ καὶ πολλαὶ ἐξ αὐτῶν ἐκάρησαν μοναχοὶ καὶ μοναχαὶ ἀπὸ τὰς χεῖρας σας καὶ ἐν συνεχείᾳ δεινῶς σκανδαλισθέντες καὶ ἀπογοητευθέντες –οὐχὶ ἄνευ λόγου– ἀπεσχηματίσθησαν καὶ ἐνυμφεύθησαν… Θὰ ἠμπορούσαμεν νὰ ἀναφέρωμεν καταλεπτῶς καὶ τὰ ὀνόματα καὶ τὴν προσωπικὴν τραγικὴν ἱστορίαν πολλῶν θυμάτων σας, σεβαστὲ Γέρον, ἀλλὰ δὲν ἐπιθυμοῦμεν νὰ τὰ διασύρωμεν».
«Ἀλλὰ μήπως ἔχουν καμμίαν ἰδιαιτέραν ἀξίαν δι’ ὑμᾶς τὰ Ἄχραντα καὶ φρικτὰ καὶ ζωοποιὰ τοῦ Χριστοῦ Μυστήρια; Ἂν εἶχαν δὲν θὰ τὰ μεταδίδατε ἀδεῶς καὶ ἀθεοφόβως εἰς πανσπερμίαν αἱρετικῶν τῆς ECOF» (ψευδοεκκλησία εἰς τὴν Γαλλίαν).
Ο Σωφρόνιος Σαχάρωφ εἰς τὴν προαναφερθεῖσαν ἀπαντητικὴν ἐπιστολήν του, ὡς ψευδοδικαιολογητικὰ ἱδρύσεως ὑπ’ αὐτοῦ τῆς μικτῆς Μονῆς τοῦ Ἔσσεξ, γράφει καὶ αὐτά:
«Πλὴν τῶν ἀνδρῶν, καὶ εὐλαβεῖς γυναῖκες ἔρχονται πρὸς ἐμὲ ἐκ διαφόρων ἠπείρων καὶ ἀπὸ μακροτάτων ἀποστάσεων, οὐχὶ σπανίως χιλιάδας διανύουσαι μιλίων. Πῶς θὰ ἐδεχόμην αὐτὰς εἰς τὴν γωνίαν ταύτην τοῦ κόσμου; Πῶς θὰ τὰς ἐβοήθουν; Καὶ ἄν τὰς ἀπέπεμπον, ποῦ θὰ ἐπορεύοντο; Δὲν βλέπετε τὸν ἰδιαίτερον χαρακτῆρα τῆς μονῆς μου καὶ τῆς ἐνταῦθα ἀποστολῆς της;».
Εἰς τὴν ἀμηχανίαν τοῦ Σωφρονίου καὶ τοὺς παραλογισμούς του νὰ δικαιωθῇ διὰ τὸ πραξικόπημά του καὶ τὴν ἀνταρσίαν του κατὰ τῶν ἱερῶν Κανόνων, ἀπαντᾷ εὐστόχως πάλιν ὁ κ. Μάριος Ἰ. Πηλαβάκης διὰ τοῦ ὡς ἄνω περιοδικοῦ «Ο ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ»:
«Τὰ σαθρὰ ἐπιχειρήματα μὲ τὰ ὁποῖα ἀποπειρᾶσθε νὰ καλυφθῆτε οὐδένα πείθουν. Εἰς ὅλους τοὺς ὁσίους ὅλων τῶν ἐρήμων τῶν Αἰγυπτιακῶν ἢ τῶν Ρωσικῶν, προσέτρεχαν ἀνέκαθεν πλήθη ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν πρὸς ἐξομολόγησιν καὶ θεραπείαν, ἀλλ’ οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν οὐδέποτε ἀπετόλμησε τὴν ἵδρυσιν μικτοῦ μοναστηρίου. Προσήρχοντο κατὰ χιλιάδας, πεζοποροῦντες ἐπὶ σειρὰν μηνῶν, καὶ ὄχι ἀεροπορικῶς, ὡς συμβαίνει σήμερον, καὶ ὅμως οὐδεὶς ὅσιος, ἡγούμενος ἀνδρικῆς μονῆς ὕπηρξε τόσον φιλάνθρωπος ὅσον ἐσεῖς, ὥστε νὰ κρατήσῃ ἔστω μίαν γυναῖκα ἐντὸς τῆς μονῆς του χάριν τῆς ψυχικῆς της σωτηρίας. Καὶ οὐδεμία ἡγουμένη γυναικείας μονῆς ἐκράτησεν ἔστω καὶ ἕνα ἄνδρα ἐντὸς τῆς μονῆς της χάριν τῆς ψυχικῆς του ἀπολυτρώσεως. Μόνος ἐσεῖς, ἐξ ὅλων τῶν ἀπ’ αἰώνων ἁγίων, ἐφεύρατε ὁδὸν ἀπωλείας, τὸν μικτὸν συναγελασμὸν μοναχῶν καὶ μοναζουσῶν» !
»Δὲν ἐπτοήθητε οὔτε ἐκ πατερικῶν ὅρων οὔτε ἐκ συνοδικῶν κανόνων οὔτε ἐξ ἀναθεμάτων καὶ φρικτῶν ἀρῶν θεσπισμένων ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας διὰ τοὺς τοιαῦτα τολμῶντας; Εἰς τὴν ἀπέλπιδα προσπάθειάν σας νὰ δικαιολογήσητε τὰ ἀδικαιολόγητα προβαίνετε ἀκόμη καὶ εἰς αὐτοπροβολὴν καὶ ὁμιλεῖτε περὶ μυριάδων ἀνθρώπων ὠφεληθέντων ἐκ τῶν συγγραμμάτων σας ! Ἐφθάσατε εἰς τὸν ἄφρονα βαθμὸν ἐσχάτης ἐπάρσεως νὰ διαλαλῆτε αὐτοπροσώπως ὅτι ἐν ὑμῖν λαλεῖ ὁ Χριστός!!! Νὰ σχίσωμεν λοιπὸν τὰ εὐαγγέλια, νὰ καύσωμεν τοὺς ἱεροὺς κανόνας, νὰ ἀποπτύσωμεν τὰς πατερικὰς διδασκαλίας, ποὺ ἐπιτάσσουν ἄκρως ἀντιθέτους πρὸς τὰς ἐπιλογάς σας ἐντολὰς καὶ ν’ ἀκολουθήσωμεν τὴν ἰδικήν σας φωνὴν τὴν ὄντως ἀλλοτρίαν, ἣν οὐκ οἴδομεν; (Ἰω. ι΄ 5). Νὰ ὀνομάσωμεν τὸ ἰδικόν σας ὄνομα, ἀντὶ τοῦ ὑπὲρ πᾶν ὀνόματος, διότι κατωρθώσατε νὰ κυκλοφορήσητε ἓν βιβλίον σας εἰς δεκαπέντε γλώσσας; Σᾶς πληροφοροῦμεν υἱικῶς ὅτι καὶ ἡ ″Νανὰ‶ τοῦ Ἐμὶλ Ζολᾶ κυκλοφορεῖται εἰς σαρανταπέντε γλώσσας καὶ ὁ Σαίξπηρ εἰς ἑξήκοντα καὶ ὁ Γκαῖτε εἰς ἑβδομήκοντα. Καὶ λοιπόν;».
Ὁ Σωφρόνιος Σαχάρωφ ἔχει φθάσει εἰς τὸ «ἄκρον ἄωτον» τῆς ἀφροσύνης του, ὥστε νὰ γράψῃ ἀκόμη εἰς τὴν ἐν λόγῳ ἐπιστολήν του ὅτι ὁ κ. Πηλαβάκης, ὁ ὁποῖος ἤλεγξεν αὐτὸν διὰ τὸ ἀνοσιούργημά του νὰ ἱδρύσῃ μικτὴν Μονήν, «ἀσχημονεῖ» καὶ «κινδυνεύει πλέον τὸν ἔσχατον τῶν κινδύνων», δηλαδὴ νὰ μεταβῇ εἰς τὴν αἰώνιον κόλασιν. Πνευματικὴ τύφλωσις ! Αὐτὰ ἰσχύουν ἀκριβῶς διὰ τὸν ἴδιον. Οἱ ἱεροὶ Κανόνες Οἰκουμενικῶν Συνόδων ὁρίζουν ἀφορισμὸν καὶ καθαίρεσιν διὰ κληρικόν, ὁ ὁποῖος θὰ ἱδρύσῃ μικτὴν Μονήν !!!
ΣΧΟΛΙΟ:
καὶ ἀναστὰς ὁ ἀρχιερεὺς εἰς τὸ μέσον ἐπηρώτα τὸν Ἰησοῦν λέγων· οὐκ ἀποκρίνῃ οὐδέν; τί οὗτοί σου καταμαρτυροῦσιν;
Εάν αυτοί εξεγείρονταν, για να γίνουν και οι ίδιοι πνευματικά πλούσιοι σαν εσένα, τότε να χαιρόμασταν. Άλλα όχι· αυτοί θέλουν μόνον να φτωχύνουν εσένα. Σ' αυτό έγκειται η διαφορά μεταξύ των εξεγειρόμενων εναντίον των κοσμικά πλουσίων και των εξεγειρόμενων εναντίον των πνευματικά πλουσίων. Εκείνοι οι πρώτοι θα 'θελαν να τους αφαιρέσουν τον πλούτο και να τον οικειοποιηθούν, ενώ αυτοί οι δεύτεροι να τον αφαιρέσουν και να τον πετάξουν. Σ' εκείνους τους πρώτους είναι συχνή η ανάγκη, καμιά φορά και η ζήλια, ενώ στους δεύτερους είναι η μοχθηρία. Και η μοχθηρία τρέφεται με το σκοτάδι της άγνοιας, και στα στήθη της φέρει την τιμωρία για τον εαυτό της. Εάν μισείς τον μοχθηρό, τον τιμωρείς διπλά. Εάν τον φοβάσαι, τιμωρείς τον εαυτό σου. «Μη πτυρόμενοι εν μηδενί υπό των αντικειμένων,», μας διδάσκει ο απόστολος αφού, λέει, «ήτις αυτοίς μεν εστίν ένδειξις απώλειας, υμίν δε σωτηρίας, και τούτο από Θεού» (Φιλ. 1,28). Ο Κύριος πού βλέπει τα πάντα, βλέπει κι εσένα και τους αντιπάλους σου ασταμάτητα, από το πρωί έως το βράδυ και από το βράδυ έως το πρωί. Να σκέπτεσαι τον Κύριο και δεν θα φοβάσαι."
καὶ ἀναστὰς ὁ ἀρχιερεὺς εἰς τὸ μέσον ἐπηρώτα τὸν Ἰησοῦν λέγων· οὐκ ἀποκρίνῃ οὐδέν; τί οὗτοί σου καταμαρτυροῦσιν;
Μαρκ. 14,60 Τοτε εσηκώθηκε ο αρχιερεύς, εστάθη στο μέσον, και ερωτούσε τον Ιησούν λέγων· “δεν απαντάς τίποτε; Τι είναι αυτά, που σε κατηγορούν αυτοί εδώ;”
Μαρκ. 14,61 ὁ δὲ ἐσιώπα καὶ οὐδὲν ἀπεκρίνατο. πάλιν ὁ ἀρχιερεὺς ἐπηρώτα αὐτὸν καὶ λέγει αὐτῷ· σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ εὐλογητοῦ;
Μαρκ. 14,61 Αυτός δε εσιωπούσε και δεν έδωσε καμμίαν απάντησιν. Παλιν ο αρχιερεύς τον ερωτούσε και του έλεγε· “Συ είσαι ο Χριστός, ο υιός του ευλογημένου και δοξασμένου Θεού;”
Μαρκ. 14,62 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν· ἐγώ εἰμι· καὶ ὄψεσθε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐκ δεξιῶν καθήμενον τῆς δυνάμεως καὶ ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ.
Μαρκ. 14,62 Ο δε Ιησούς είπε· “εγώ είμαι· και θα ιδήτε τον υιόν του ανθρώπου να κάθεται εις τα δεξιά του παντοδυνάμου Θεού και να έρχεται πάλιν επάνω εις τας νεφέλας του ουρανού”. (Προαναγγέλλει την ένδοξον δευτέραν του παρουσίαν, δια να τους δώση ευκαιρίαν μήπως και συναισθανθούν το βάρος του εγκλήματός των και μετανοήσουν).
Μαρκ. 14,63 ὁ δὲ ἀρχιερεὺς διαῤῥήξας τοὺς χιτῶνας αὐτοῦ λέγει· τί ἔτι χρείαν ἔχομεν μαρτύρων;
Μαρκ. 14,63 Ο δε αρχιερεύς έσχισε τα ρούχα του δια την ύβριν τάχα εναντίον του Θεού που ήκουσε και είπε· “τι μας χρειάζονται πλέον οι μάρτυρες;
Μαρκ. 14,64 ἠκούσατε πάντως τῆς βλασφημίας· τί ὑμῖν φαίνεται; οἱ δὲ πάντες κατέκριναν αὐτὸν εἶναι ἔνοχον θανάτου.
Μαρκ. 14,64 Ηκούσατε βέβαια την βλασφημίαν· τι γνώμην έχετε; Αυτοί δε όλοι μ' ένα στόμα κατεδίκασαν αυτόν, ότι είναι ένοχος θανάτου δια την βλασφημίαν, που εξεστόμισε.
Μαρκ. 14,65 Καὶ ἤρξαντό τινες ἐμπτύειν αὐτῷ καὶ περικαλύπτειν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ κολαφίζειν αὐτὸν καὶ λέγειν αὐτῷ· προφήτευσον ἡμῖν τίς ἐστιν ὁ παίσας σε. καὶ οἱ ὑπηρέται ῥαπίσμασιν αὐτὸν ἔβαλον.
Μαρκ. 14,65 Και ήρχισαν μερικοί να τον φτύνουν, να του σκεπάζουν ολόγυρα το πρόσωπόν του, ώστε να μη βλέπη, να καταφέρουν ισχυρά ραπίσματα και γρονθοκοπήματα και να του λέγουν· “προφήτεψέ μας ποιός είναι εκείνος που σε εκτύπησε”. Και οι υπηρέται εκτυπούσαν αυτόν με ραπίσματα.
"Γιατί φοβήθηκες; Ξεσηκώθηκαν οι φτωχοί εναντίον του πλούτου σου κι εσύ φοβήθηκες! Ανέκαθεν ήταν έτσι, οι φτωχοί να βλέπουν τους πλούσιους με δυσαρέσκεια. Η πίστη σου είναι ο πλούτος σου. Η χριστιανική σου πίστη περιλαμβάνει τον ουρανό και την αιωνιότητα και τη ζωή και την αλήθεια και τη δικαιοσύνη και τη χαρά και το φως και τους αγγέλους και το τραγούδι. Και εκείνοι πού είναι χωρίς όλα αυτά εξεγείρονται εναντίον σου, του αληθινά πλούσιου. Εάν αυτοί εξεγείρονταν, για να γίνουν και οι ίδιοι πνευματικά πλούσιοι σαν εσένα, τότε να χαιρόμασταν. Άλλα όχι· αυτοί θέλουν μόνον να φτωχύνουν εσένα. Σ' αυτό έγκειται η διαφορά μεταξύ των εξεγειρόμενων εναντίον των κοσμικά πλουσίων και των εξεγειρόμενων εναντίον των πνευματικά πλουσίων. Εκείνοι οι πρώτοι θα 'θελαν να τους αφαιρέσουν τον πλούτο και να τον οικειοποιηθούν, ενώ αυτοί οι δεύτεροι να τον αφαιρέσουν και να τον πετάξουν. Σ' εκείνους τους πρώτους είναι συχνή η ανάγκη, καμιά φορά και η ζήλια, ενώ στους δεύτερους είναι η μοχθηρία. Και η μοχθηρία τρέφεται με το σκοτάδι της άγνοιας, και στα στήθη της φέρει την τιμωρία για τον εαυτό της. Εάν μισείς τον μοχθηρό, τον τιμωρείς διπλά. Εάν τον φοβάσαι, τιμωρείς τον εαυτό σου. «Μη πτυρόμενοι εν μηδενί υπό των αντικειμένων,», μας διδάσκει ο απόστολος αφού, λέει, «ήτις αυτοίς μεν εστίν ένδειξις απώλειας, υμίν δε σωτηρίας, και τούτο από Θεού» (Φιλ. 1,28). Ο Κύριος πού βλέπει τα πάντα, βλέπει κι εσένα και τους αντιπάλους σου ασταμάτητα, από το πρωί έως το βράδυ και από το βράδυ έως το πρωί. Να σκέπτεσαι τον Κύριο και δεν θα φοβάσαι."
OI ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΤΟ ΑΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΤΟ ΤΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΜΕΝΟ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΡΓΕΙ. ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΗ.
Ας δούμε καί τήν α-λογία τών συγχρόνων Φαρισαίων. Λέει ο Γέροντας: «Περὶ ποίας ἁμαρτίας ἐλέγχετε ἡμᾶς; Θὰ εἴπητε ἀσφαλῶς τὴν παράβασιν Κανόνων. Λησμονεῖτε, ὅμως, ὅτι πρὸ ὑμῶν εἶπε Τις μείζων ὑμῶν τε καὶ ἡμῶν: ″Τὸ σάββατον διὰ τὸν ἄνθρωπον ἐγένετο, οὐχ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ σάββατον‶» (Μκ. γ΄ 27);
H απάντησίς του δέν γίνεται αποδεκτή δέν γίνεται κατανοητή καί μπορούμε πλέον νά πιστοποιήσουμε τήν α-λογία τους.
«Ἀλλὰ τὸ πλέον ἀπαράδεκτον σημεῖον τῆς ἐπιστολῆς σας εἶναι ἐκεῖνο εἰς τὸ ὁποῖον παραβάλλετε τοὺς ἱεροὺς Κανόνας τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὰ Ἰουδαϊκὰ Σάββατα. Ἦλθεν ὁ Χριστὸς καὶ κατέλυσε τὰ Ἰουδαϊκὰ ἔθιμα. Σημαίνει λοιπὸν αὐτὸ ὅτι δυνάμεθα καὶ ἡμεῖς νὰ καταλύωμεν ὅρια Πατέρων, ὡσὰν νὰ ἦσαν οἱ θεσμοθέται τῶν ἱερῶν Κανόνων οἱ ὑποκριταὶ Γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι; Τοιαύτην ἀντίληψιν τρέφετε σεῖς, πολιώτατε Γέρον, διὰ τοὺς πρὸ ὑμῶν Ἁγίους Γέροντας καὶ Πατέρας; Ἀλλὰ ἂν εἶσθε σεῖς ἀποδεδειγμένως πατραλοίας, ἐμεῖς δὲν πρόκειται νὰ σᾶς ἀκολουθήσωμεν. Δι’ ἡμᾶς "τῶν Ἁγίων Πατέρων τὸ στόμα, Θεοῦ κεχρημάτικε στόμα" (Ἁγ. Ἰω. Δαμασκηνοῦ). Ὑπάρχει ἆραγε σαφεστέρα ἔνδειξις τοῦ ὅτι εὑρίσκεσθε ἐν πλάνῃ ἀπὸ τὴν ποδοπάτησιν τῶν Ἁγίων καὶ Οἰκουμενικῶν τῆς Ἐκκλησίας Συνόδων καὶ τῶν συγκροτησάντων αὐτὰς Πατέρων, οἵτινες καὶ τοὺς Κανόνας αὐτῶν ἐθέσπισαν»;
Παραληρήματα. Ακόμη καί τό Δευτερονόμιο Ιουδαϊκό έθιμο.
Ετοιμάζεται μιά νέα Σύνοδος επισκόπων η οποία προτίθεται νά επικυρώσει τήν νέα αίρεση, εν τή απουσία θεοφόρου Αγίου. Μετά από χρόνια τί θά λέμε; Τί θά τηρούμε; Τούς θεόδοτους κανόνες της; Ολοι μαζί οι επίσκοποι κάνουν έναν Αγιο; Γεννά η ποσότης ποιότητα;
Σήμερα αυτοί οι υβριστές τών αγίων μας τιμούν τούς κανόνες τών συνόδων τών επισκόπων αλλά αποστρέφονται μετά βδελυγμίας όλους τούς σημερινούς επισκόπους, πλήν ενός; Γιατί οι παληοί ήταν διαφορετικοί από τούς σημερινούς;
Ο σύγχρονος ζηλωτισμός απορρέει από αυτό τό ίνδαλμα, στό οποίο θέλουν νά αποδώσουν όλα τά δώρα τού Κυρίου μέ τά οποία στολίζει σέ κάθε εποχή τήν εκκλησία Του. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΠΙΣΜΟΣ;
Ας προσέξουν οι άπειροι διότι ο πονηρός εξαπατά ακόμη καί τούς καλύτερους.
Αμέθυστος
2 σχόλια:
Οι 'κανονισμένοι χριστιανοί' δεν αναφέρονται στον Κύριο... Ο λόγος του Κυρίου "Δεν έγινε ο άνθρωπος για το Σάββατο αλλά το Σάββατο για τον άνθρωπο" έχει παντοτινή ισχύ...
Οι Ελληνες ορθόδοξοι φίλε δέν πιστεύουν πλέον στόν Κύριο καί Σωτήρα μας αλλά στήν εκκλησία. Στήν Λατινική παρέκκλιση. Είναι ήδη Ουνίτες. Από τήν αληθινή λατρεία κράτησαν μόνο τό τυπικό. Καί η εκκλησία προσπαθεί νά τούς καταστήσει φιλακόλουθους. Δέν είναι πλέον τόπος μετανοίας καί προσευχής.
Καί όμως ο Κύριος μάς προειδοποίησε μέ τόν Αγιο Σιλουανό. Ο Αγιος απολάμβανε τόν μοναχισμό, τήν μοναχική λατρεία καί προσευχή ώσπου ο Κύριος τού αποκάλυψε ότι ήταν ψεύτικος. Δέν τόν αγαπούσε. Είχε εσωτερικεύσει αυτό τό μεγαλειώδες καί κατανυκτικό τυπικό, πού είχε πείσει καί τούς Ρώσους στόν καιρό τους νά γίνουν ορθόδοξοι. Ξεχάσαμε τίς δοκιμασίες τών αγιοριτών, όπως τού Αγίου Μάξιμου τού Γραικού, καί τόν αγώνα τους νά κεντρώσουν στήν Ρώσικη εκκλησία τόν σκοπό τής πίστεως καί τού χριστιανού πού είναι απλά η ένωση μέ τόν Κύριο, η Υιοθεσία, η απόκτηση τού Αγίου Πνεύματος όπως μάς τό αποκάλυψε εν τέλει ο Αγιος Σεραφείμ. Σήμερα ο Κάλλιστος Γουέαρ, μεγάλος ψευδομάρτυρας, έχει πείσει τούς πάντες ότι έγινε χριστιανός λόγω τού μεγαλειώδους τρόπου τής ορθοδόξου λατρείας. Κανένας δέν θυμάται πλέον τήν εντολή πού έδωσε ο Κύριος στόν Σιλουανό. Μείνε στήν κόλαση τής ψευδούς , τυπικής λατρείας καί μήν απελπίζεσαι. Μιά εντολή πού μάς δόθηκε γιά νά μάς προφυλάξει από τήν λαίλαπα τού ημερολογιακού, τού Οικουμενισμού καί τής εκκλησιολογίας, όπου ο Κύριος εξορίζεται στά έσχατα καί η εκκλησία τών Αγίων, τό σώμα χριστού, χάνεται σέ σώμα θρησκειολογικό, επισκοποκεντρικό. Στήν ενότητα τής πίστεως, στήν ένωση τών πιστών, όλων τών πιστών, γιά τήν σωτηρία τού κόσμου. Καί γιά νά ενωθούν πρέπει νά βρίσκονται διηρημένοι.Οπως ακριβώς ενεργείται σήμερα.
Σήμερα η ορθοδοξία τού Βαρθολομαίου προτίθεται νά επικυρώσει σάν νόμιμο καί άγιο τό σχίσμα, τό σχίσμα στό καταπέτασμα τού Ναού. Πιστεύει ότι μπορεί νά τό μπαλώσει. Ετσι λοπόν , επειδή η αμαρτία έδιωξε τόν Κύριο στά έσχατα, όπως ακριβώς διδάσκει ο Πάπας, αφήνοντας πίσω του τούς αντιπροσώπους του,οι άνθρωποι γιά νά συναντήσουν ξανά τόν Κύριο πρέπει νά περάσουν από τήν αποκαλυπτική καταστροφή τού κόσμου, σάν πολιτισμού, καί τήν χιλιαστική ειρήνη. Κανένας μας δέν γνωρίζει πλέον ότι ο Κύριος δέν μάς άφησε ποτέ,ότι βρίσκεται πάντοτε μαζί μας καί δίπλα μας.
Δημοσίευση σχολίου